Prof. Dr. Mustafa İsen, Ötelerden Bir Ses

[No Abstract Available

Public Relations as Storytelling of Our Times: An Analysis of Biographies of Vehbi Koç

In recent years, cultural approach to public relations, which is an alternative to functional/managerial approaches, has been challenging the assertion that public relations is a management function. Cultural approach is grounded on the idea that public relations has a cultural function, thus it is closely related to the meaning-making processes in society. Therefore, cultural approach argues that public relations is a form of narrative, even a storytelling, and public relations professionals function as today’s storytellers. Based on the claim that public relations is today’s storytelling practice, this study establishes a theoretical connection between public relations and storytelling. Within this framework, this study examines how popular biographies play a role in making organizational narratives. Accordingly, the biographies of Vehbi Koç published in Koç Holding’s corporate magazine, Bizden Haberler, are chosen for the sampling and analyzed by document analysis method. In those biographies- regarded as a part of Koç Holding’s public relations practices- Vehbi Koç, in addition to being a patriotic person, is represented as a hardworking bussinessman, entrepreneur, philanthropist, traditional, thrifty and a humble person. </p

Çağımızın Hikâye Anlatıcılığı Olarak Halkla İlişkiler: Vehbi Koç Biyografileri Üzerine Bir İnceleme

In recent years, cultural approach to public relations, which is an alternative to functional/managerial approaches, has been challenging the assertion that public relations is a management function. Cultural approach is grounded on the idea that public relations has a cultural function, thus it is closely related to the meaning-making processes in society. Therefore, cultural approach argues that public relations is a form of narrative, even a storytelling, and public relations professionals function as today’s storytellers. Based on the claim that public relations is today’s storytelling practice, this study establishes a theoretical connection between public relations and storytelling. Within this framework, this study examines how popular biographies play a role in making organizational narratives. Accordingly, the biographies of Vehbi Koç published in Koç Holding’s corporate magazine, Bizden Haberler, are chosen for the sampling and analyzed by document analysis method. In those biographies- regarded as a part of Koç Holding’s public relations practices- Vehbi Koç, in addition to being a patriotic person, is represented as a hardworking bussinessman, entrepreneur, philanthropist, traditional, thrifty and a humble person. Halkla ilişkilerdeki işlevsel/yönetsel yaklaşıma alternatif olarak konumlanan kültürel yaklaşım, son yıllarda halkla ilişkilerin bir yönetim işlevi olduğu savına meydan okumaktadır. Söz konusu yaklaşım, halkla ilişkilerin kültürel bir işlevi olduğu, dolayısıyla toplumda anlam yaratımıyla ilişkili olduğu fikri üzerinden temellenmektedir. Bu nedenle, kültürel bakış açısı, halkla ilişkilerin bir anlatı biçimi olduğu hatta bir hikâye anlatımı (storytelling) olduğu, halkla ilişkiler uzmanlarının ise hikâye anlatıcıları olduğunu savunmaktadır. Bu çalışma da halkla ilişkilerin günümüzün hikâye anlatıcılığı olduğu fikrinden hareketle, halkla ilişkilerin hikâye anlatıcılığı ile olan teorik bağlantısını kurmaktadır. Bu teorik çerçevede araştırma, popüler biyografilerin kurumlar için hikâye yaratımında nasıl bir rol oynadığını irdelemektedir. Bu doğrultuda, Koç Holding’in Bizden Haberler adlı kurumsal dergisinde yayımlanan Vehbi Koç biyografileri örneklem olarak seçilmiş ve belge çözümlemesi yöntemi ile incelenmiştir. Koç Holding’in halkla ilişkiler faaliyetinin bir parçası olarak okunan Vehbi Koç biyografilerinin, Vehbi Koç’u vatansever, çalışkan bir iş adamı ve girişimci, hayırsever, geleneklerine bağlı, tutumlu, mütevazı bir insan olarak temsil ettiği sonucuna ulaşılmıştır

Puşkin ve Nazım...

Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: Nazım Hikmet. Not: Gazetenin "Cumartesi Yazıları" köşesinde yayımlanmıştır.İstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033

Cihad Baban için

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 6-Babanzadele

Mazhar Osman'a görün

Taha Toros Arşivi, Dosya No: 56-Mazhar Osman Uzman. Not: Gazetenin "Pazarın Penceresinden" köşesinde yayımlanmıştır

Fikret Mualla

Taha Toros Arşivi, Dosya Adı: Fikret Muallaİstanbul Kalkınma Ajansı (TR10/14/YEN/0033) İstanbul Development Agency (TR10/14/YEN/0033

Biography in Classical Turkish Prose: Narrative Characteristics of the biographies of scholars in Karaçelebi-zâde Abdülazîz Efendi's Süleyman-name

Karaçelebi-zâde Abdülazîz Efendi’nin yazdığı Süleymân-nâme sadece tarih eseri olarak değerlendirilemeyecek özelliklere sahiptir. Kaynakların anlatımının hoş olduğu, süslü bir anlatıma sahip olduğu gibi değerlendirmelerle ele aldığı eser, Kanûnî Sultan Süleymân’ın tahta çıkışından ölümüne kadar olan olayları anlatır. Bunun yanında Kanûnî devri vezirler ve ulemânın hayatlarından da bahsedilen 17. yy.da yazılmış tek Süleymân-nâmedir. Çalışmada eserin son bölümü olan ulemâ biyografileri, anlatım özellikleri ve biyografilerin bilgiyi sunma biçimi bakımından incelenmiştir. Biyografilerde Osmanlı âlimlerinin hayatları kısa, orta uzun yazılarla anlatılmıştır. Bilginin sunulma biçimleri ve anlatım biçimleri olarak iki ana başlıkta incelenen biyografilerin birbirlerinden farklı olup olmadığı sogulanmıştır. Böylelikle eserin tamamının bir bütün olarak aynı anlatım biçimi ile yazılıp yazılmadığına karar verilecektir. Bu eser bağlamında, eser içinde veya bölümlerinde farklı anlatım biçimleri varsa eserin tamamının belirli, tek bir üslup ile yazıldığını ifade etmenin doğru olup olmadığı ile ilgili görüşler sunulacaktır. Bu görüşler ışığında klasik Türk edebiyatı mensur eserleri için sade, orta, süslü tabirlerinin kullanımı sorgulanacaktır.Süleymân-nâme written by Karaçelebi-zâde Abdülazîz Efendi, has features that cannot be evaluated only as a historical work. The work, which is handled with evaluations as well as having a pleasant narration and an ornate narrative, tells the events from the enthronement of Kanuni Sultan Süleyman until his death. In addition, it is the only Süleyman-name written in the 17th century, which also mentions the lives of viziers and scholars of the Kanuni period. In the study, the biographies of the scholars, which are the last part of the work, were examined in terms of their narrative features and the way the biographies presented the information. In the biographies, the lives of Ottoman scholars are described in short and medium length texts. It was questioned whether the biographies, which were examined under two main headings as the forms of presentation of information and the forms of expression, differ from each other. Thus, it will be decided whether the whole work is written as a whole with the same narrative style. In the context of this work, opinions will be presented about whether it is correct to state that the whole work was written in a certain, single style, if there are different forms of expression in the work and its parts. In the light of these views, the use of plain, medium, ornate terms for prose works of classical Turkish literature will be questioned

The Importance of Mecmuatü't-Teracim in Turkish Historical Literature

Some tezkirah works have also important information as a unique source which famous divan poets and their works were evaluated. Tazkirah iradition was commenced in 15th century in Turkish Literature and continued until 191h century. The work titled Mecmûatü't-terâcim of M. Tevfik Efendi has written in 19th century and consisted of valuable critiques on both Divan poets and Sufi poets. However, it has not been given sufficient information to the above-named work in the studies which performed on history of literature and biographies of poets so far. In this work we are trying to re-evaluate the work titled Mecmûatü't-terâcim in different aspects within the frame of other bibliographical works written in similar form

A breath from TRT İzmir Radio: Kemal Kırmızı

Mey, hüzünlü ve yanık sesi, benzersiz rengi ve tınısıyla zengin bir geleneğin modern ve geleneksel yaşamını yansıtan, amatör ve usta sanatkârlar tarafından seslendirilen kadim bir çalgıdır. Bu sanatkârlardan halk müziği yorumculuğuna damga vuran Kemal Kırmızı, halk ezgilerini yöre tavrı içerisinde, üslubunda ve geleneksel yapı çerçevesinde icrâ etmiştir. Ayrıca Kemal Kırmızı, icrâlarındaki yorum farklılığı ve üslubu ile dönemin musiki sanatı içerisindeki yerini de almıştır. Kırmızı, başta TRT İzmir Radyosu olmak üzere mey çalımı hususunda konservatuvar öğrencilerine de katkılar sağlamış, kendi yöresine ait pek çok ezginin de kültürel hafızaya kodlanmasında önemli roller üstlenmiştir. Araştırmamız halk müziği sanatçısı Kırmızı’nın yaşam öyküsü, sanatçı kimliği (mey sanatçılığının teknik yönden incelenmesi) ve derlemecilik faaliyetlerine olan katkıları hakkında bilgi verilmesi yönüyle önem arz etmektedir. Ayrıca Kemal Kırmızı’nın hayatının detaylı bir biçimde incelendiği ilk akademik çalışma olması ve bazı mey kayıtlarının ilk kez notaya alınması bakımından da ayrı önem arz etmektedir. Kırmızı’nın mey icrâ tekniği yönüyle yöresel mey tavrı bakımından bilinen önemli temsillerden olduğu söylenebilir. Bu çalışmada sanatçının hayatına ve sanatçı kimliğine yönelik bulgular elde edilmiş, mey sanatının yöresel tavır ile seslendirilmesi ve yaygınlaştırılarak yaşatılması, gelecek kuşaklara aktarılması amaçlanmıştır. Veri toplama sürecinde ise doküman inceleme ve görüşme (mülakat) teknikleri kullanılmış, Kemal Kırmızı’nın yaşam öyküsü ve derlemeciliği yönüyle ilgili bulgulara, mey icrâsının teknik özellikleri bakımından sonuçlara ulaşılmıştır.Mey is an ancient instrument that reflects the modern and traditional life of a rich tradition with its sad and burning sound, unique colour and timbre, and is performed by amateur and master artists. Among these artists, Kemal Kırmızı, who left his mark on the interpretation of folk music, performed folk melodies in the local manner, style and traditional structure. In addition, Kemal Kırmızı took his place in the musical art of the period with the difference of interpretation and style in his performances. Kırmızı has also contributed to conservatory students in the field of mey playing, especially TRT Izmir Radio, and has played an important role in encoding many melodies of his region into cultural memory. Our research is important in terms of giving information about the life story of folk music artist Kırmızı, his artist identity (technical examination of mey playing) and his contributions to compilation activities. In addition, it is also important in terms of being the first academic study to examine Kemal Kırmızı's life in detail and notating some of his mey recordings for the first time. It can be said that Kırmızı is one of the most important representations known in terms of local mey style in terms of mey performance technique. In this study, findings on the artist's life and artist identity were obtained, and it was aimed to keep the art of mey alive by performing and popularising it with a local style and to transfer it to future generations. In the data collection process, document analysis and interview techniques were used, and findings related to Kemal Kırmızı's life story and compilations, and conclusions were reached in terms of the technical characteristics of mey performance