HEGEMONİK ERKEKLİK İKTİDARININ HER YERDELİĞİ: KELEBEKLER VE BİZİ HATIRLA

All relationships between gender roles are a reference to an area of power struggle. This area of power, as Foucault argues, has an "everywhere" feature within it. In this context, the privileges given to masculinity by the patriarchal social structure exist by including such hegemony of power in forms of masculinity. All forms of gender that fight against forms of masculinity in fact represent resistance to such power. In this study, the ubiquity of hegemonic masculinity’s power was examined through the films Kelebekler (Tolga Karaçelik, 2018) and Bizi Hatırla (Çağan Irmak, 2018) within the framework of the conception of power of Michel Foucault, who is one of the most important thinkers of the contemporary French philosophy. The study particularly sought answers to questions about how gender roles are created, what their reproduction depends on, and what structure the power of masculinity is based on, by associating Foucault's understanding of power with Connell and Halberstam, and by analyzing both films via critical discourse analysis.Toplumsal cinsiyet rolleri arasındaki bütün ilişkiler, bir iktidar mücadelesi alanına gönderme yapar. Bu iktidar alanı, Foucault’nun da üzerinde durduğu gibi bünyesinde “her yerdelik” özeliği barındırır. Bu bağlamda ataerkil toplumsal yapının erkekliğe verdiği ayrıcalıklar, böyle bir iktidar hegemonyasını erkeklik biçimlerinde toplayarak var eder. Erkeklik biçimlerine karşı mücadele eden bütün toplumsal cinsiyet biçimleri de aslında böyle bir iktidara karşı direnci temsil ederler. Bu çalışmada, çağdaş Fransız felsefesinin en önemli düşünürlerinden biri olarak anılan Michel Foucault’nun iktidar anlayışı çerçevesinde hegemonik erkeklik iktidarının her yerdeliği, Kelebekler (Tolga Karaçelik, 2018) ve Bizi Hatırla (Çağan Irmak, 2018) filmleri üzerinden tartışılmıştır. Çalışmada özelikle toplumsal cinsiyet rollerinin nasıl oluşturulduğu, yeniden üretiminin neye bağlı olduğu ve erkeklik iktidarının nasıl bir yapıya sahip olduğu sorularına, Foucault’nun iktidar anlayışı, Connell ve Halberstam'la ilişkilendirilerek ve her iki filmden örnekler eleştirel söylem çözümlemesine tabi tutularak yanıt bulunmaya çalışılmıştır.

BABALIK DA YAPARIM KARİYER DE! BLOGGER BABALAR VE ERKEKLİĞİN KURUCU ROLLERİNDEN BABALIK ÜZERİNE

Gender roles, which are specific to a traditional family structure and accepted as a societal norm, are transforming in Turkey and all over the world. The father role of a man is affected by this transformation on both individual and societal levels. Today, the internet and communication technologies serve as a medium for the realization, representation, and propagation of transformations experienced in the perception of fatherhood through online domains where fatherhood performances are exhibited. Given this, the study focuses on online and public sharing practices on blogs according to the meanings attributed to gender roles by blogger fathers in Turkey. Based on this focus, the study addresses how men, who choose to publicly discuss fatherhood as a role associated with masculinity, perceive it, and why and how they use blogs for the exhibition of their fatherhood experiences and performances.  As a result, it was found that fathers adopt the relevant fatherhood model, consider that traditional masculinity roles constitute an obstacle to their participation in fatherhood, and they have motivations such as questioning certain norms related to fatherhood and gender roles, or becoming agents to behavioral changes as well as keeping records of memories of child’s development with posts shared on blogs.Geleneksel aile yapısına özgü, toplumca norm kabul edilmiş cinsiyet rolleri, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de bir tür dönüşüm sürecindedir. Erkeğin, aile temelli cinsiyet rollerinden biri olarak babalık rolü ve bu role dair algı da hem bireysel hem de toplumsal düzeyde bu dönüşümden etkilenmektedir. 1990’lı yılların sonlarından itibaren babalık performansının sergilenebilmesi için kullanıcıya önemli fırsatlar sunan çevrimiçi alanlar, babalık algısındaki dönüşümün gerçekleşmesine, temsiline ve yaygınlaşmasına aracılık etmektedir. Bu kapsamda gerçekleştirilen çalışma, Türkiye’deki blogger babaların cinsiyet rollerine atfettikleri anlama bağlı olarak, bloglar üzerinden gerçekleşen çevrimiçi ve kamusal paylaşım pratiklerine odaklanmaktadır. Bu odak noktasından yola çıkan çalışmada, Türkiye’deki blogger babalarla gerçekleştirilen derinlemesine görüşmeler üzerinden, babalığı kamusal olarak tartışan bu erkeklerin babalığı nasıl tanımladıkları, babalık deneyim ve performanslarının sergilenmesinde blogları neden ve nasıl kullandıkları ele alınmıştır. Çalışma sonucunda, blogger babaların ilgili babalık modelini benimsediği, geleneksel erkeklik rolünün babalığa katılımlarının önünde bir engel teşkil ettiğini düşündükleri, blog paylaşımlarında çocukla ilgili anıların kaydını tutmanın yanı sıra, babalık ve toplumsal cinsiyet rollerine dair bir takım genel kabulleri sorgulatmak ya da davranış değişikliğine aracı olmak gibi motivasyonlara sahip oldukları bulgulanmıştır.

UNDERSTANDING RECONSTRUCTION OF MASCULINITY IN PRIVATE SPHERE: MEN WORKING HOME-OFFICE

Günümüzde teknolojinin sunduğu imkânlar çerçevesinde esnek çalışma modelleri geleneksel istihdam biçimlerinin yerini almakta ve ev ortamında çalışmaya olanak veren home-office istihdam biçimi yaygınlaşmaktadır. Bu araştırmada, varsayılan kamusal ve özel alan ikiliğinin aksine, erkeklerin ücretli emeğini mekânsal olarak evde gerçekleştiriyor olmalarının, erkeklik inşalarında bir değişim yaratıp yaratmadığı sorgulanmıştır. Bu kapsamda, derinlemesine görüşme tekniği ile gerçekleştirilen araştırmada home-office çalışan erkek katılımcılara açık uçlu sorular yöneltilerek bu olası değişimin izi sürülmüştür. Erkeklerin çalışmayı nasıl anlamlandırdıkları, evdeki iş bölümü ve babalığa olan yaklaşımları ile cinsiyet eşitliğine dair görüşleri analiz edilmiştir. Covid-19 salgını nedeniyle home-office çalışan kişi sayısının oldukça arttığı bu dönemde salgın öncesi yapılmış bu araştırmanın, gelecek araştırmalar için ufuk açıcı olması beklenmektedir.In the framework of the affordances provided by technology, conventional employment models have been replaced by flexible models, and home-office has become widespread. This study asks the questions whether realizing wage labor at home- contrary to assumed public/private sphere dichotomy- makes any changes in men’s constructions of masculinity. The changes were traced by conducting in-depth interviews with men working home-office, using open-ended questions. In this context, men’s understanding of work, their approaches to division of labor and fatherhood and their perspectives on gender equality was analyzed. Since the number of home-office workers has increased recently because of the Covid-19 pandemic, this research which was conducted before the pandemic would hopefully give clues to future studies. 

MÜZİKTE BEDENİN KULLANIMI: POP ŞARKICILARIN KLİPLERİ ÜZERİNDEN BİR GÖRSEL OKUMA

Gender today accompanies the postmodern age by taking on different identities, roles and lifestyles. In addition to being the main reason that keeps the rating and show business alive, especially considering sexual identity, it is an element that is considered in the editing process. One of the areas where this is reflected is music. Looking at the clips of the last period, the element that draws more attention than the song is the eroticism presented by the singer. Pop music singers, from their album covers to their clips, use their bodies as an element of their work and the dance they accompany, in the transformational process influenced by and influenced by popular culture. Although different identity patterns seem to be diverse, production is based on same logic. Therefore, the clips attain a populist structure consisting of music that presents the female and male bodies as sexually identified and constantly emphasizes the concept of gender. In this context, the study aims to analyze body use with the semiotic method through samples of pop music clips. In the process of commodifying the body with music, as a result of the analysis divided into male and female body categories in the clips, it was established that the view of men and women differs by gender roles.Toplumsal cinsiyet bugün farklı kimlik, rol ve yaşam tarzlarına bürünerek postmodern çağa eşlik etmektedir. Özellikle cinsel kimliğin ön planda tutularak ticari yaşama katılması, rating ve şov dünyasını ayakta tutan başlıca neden olması yanı sıra editoryal süreçteki kurgulamada da göz önünde bulunan bir unsurdur. Bunun yansıdığı alanlardan biri müziktir. Son dönem kliplerine bakıldığında, şarkıdan çok dikkat çeken unsur şarkıcının klipte sunduğu erotizmdir. Popüler kültürden etkilenen ve içinde bulunan bu kültürü etkileyen dönüşümsel süreç içerisinde pop müzik şarkıcıları, albüm kapaklarından kliplerine değin bedenlerini, yaptıkları çalışmaların ve buna eşlik ettikleri dansın bir unsuru olarak kullanmaktadırlar. Farklı kimlik kalıpları çok çeşitli gibi görünse de aynı mantığın temelinde üretim gerçekleştirmektedir. Dolayısıyla klipler, cinsel kimlik olarak kadın ve erkek bedeninin sunumunun hazırlandığı müziklerden oluşan ve toplumsal cinsiyet kavramını sürekli öne çıkaran bir popülist yapıya kavuşmaktadır. Bu bağlamda çalışma, beden kullanımının pop müzik kliplerinin örnekleri üzerinden göstergebilimsel yöntemle çözümlemeyi amaçlamaktadır. Bedenin müzikle metalaştırıldığı süreçte, kliplerdeki kadın ve erkek bedeni kategorilerine ayrılan analiz sonucunda, kadın ve erkeğe bakışın toplumsal cinsiyet rollerince farklılaştığı tespit edilmiştir.

AV TUTKUSU: AVLANMA, EKOFEMİNİZM VE ERKEKLİKLER

This study examines how different masculinities are constructed around hunting and how the narratives of masculinity affect the relationship established with nature. Ideal male qualities of hegemonic masculinity cannot be said to have produced positive results in nature's perspective. Ecofeminist theories, which argue that masculinity dominates both nature and women, have tried to reveal the interlinks of its oppressive structure. Because of its violent relationship with nature, hunting is a practice in which these connections are visible. The last 24 issues of Av Tutkusu magazine were examined using thematic analysis to discuss the relationships between hunter-men and nature-woman-animals and the themes of masculinity that were constructed by hunters. Hunters exhibit typical male behaviors such as being strong, resilient, and brave, try to legitimize hunting with scientific and nationalist discourses, and establish conceptual links between the animals they hunt and women. Although it seems that the exclusionary relationship of hegemonic masculinity with nature has been transformed with the image of the nature-friendly hunter, a close reading can reveal that the nature-friendly hunter actually reproduces the power relationship between man and nature-woman-animals by using the quality content in the repertoire of hegemonic masculinity in accordance with his interests.Bu çalışma, farklı erkekliklerin avcılık etrafında nasıl kurgulandığını ve erkeklik anlatılarının doğayla kurulan ilişkiyi nasıl etkilediğini ele almaktadır. Hegemonik erkekliğin barındırdığı ideal erkek tanımları doğa açısından olumlu sonuçlar doğurmamıştır. Erkekliğin hem doğayı hem de kadınları tahakküm altına aldığını savunan ekofeminist kuramlar bu baskıcı yapının altındaki bağlantıları ortaya çıkarmaya çalışmışlardır. Doğa ile kurduğu şiddete dayalı ilişki nedeniyle avlanma bu bağlantıların görünür olduğu bir pratiktir. Avcılar tarafından inşa edilen erkeklik temalarını ortaya çıkarmak ve avcı-erkeklerin, doğa-kadın-hayvanlar ile kurdukları ilişkileri tartışmak amacıyla Av Tutkusu dergisinin son 24 sayısı tematik analiz kullanılarak incelenmiştir. Avcılar güçlü, dayanıklı, cesur olma gibi tipik erkek davranışları sergilemekte, avlanmanın meşruiyetini bilimsel ve milliyetçi söylemlerle sağlamaya çalışmakta ve avladıkları hayvanlar ile kadınlar arasında kavramsal bağlar kurmaktadır. Doğa-dostu avcı imgesiyle hegemonik erkekliğin doğayla kurduğu dışlayıcı ilişki dönüştürülmüş gözükse de yakın bir okuma doğa-dostu avcının aslında hegemonik erkekliğin repertuarındaki normları çıkarına uygun biçimde kullanarak erkek ile doğa-kadın-hayvanlar arasındaki iktidar ilişkisini yeniden ürettiğini görünür hale getirebilir

ADANA SİNEMALARININ HARİTALANMASI: YENİ/YEREL SİNEMA TARİHİ ÇALIŞMALARINDA ÇOKLU YÖNTEMLERİN VE COĞRAFİ BİLGİ SİSTEMLERİNİN KULLANIMI

Adana was transformed into an industrial city in the early 1900’s by its economy dependent on cotton production. The social and cultural field of the city by its central role on mobility was as dynamic as its economy throughout that era. Halls and open-air cinema venues were at the centre of the social and cultural life especially in the 1960–1980 period. There were almost 110 cinema venues in the city during this time. However just as the collapse in the local economy, the financial structure of the film industry in Adana region had been weakened and a fall had begun by the late 1970’s. In the following years with the transformation of the urban space, cinema venues became obsolete. Apart from the cinema complexes that survive today, there left only ruins of more than a hundred cinema venues. The loss of movie theaters to this extent compels a loss in the memory of the city.The aim of this study is to search for the locations of cinema venues that had operated in Adana since the early 1900’s and to map these through the geographical information system. Geographical location data of almost 125 cinema venues starting from 1900 compiled from the local film bulletins and newspapers, archives, and by the oral history gathered especially from the employees of the cinema venues, and the neighbourhood witnesses, and by a Datathon workshop. Consequently, this data is transferred into a digital map through the ArcGIS Desktop geographic information system, thus a digital map for new inquiries is exported.Adana, 1900’lerin başından itibaren, pamuğa bağlı ekonomisiyle bir sanayi kentine dönüşmüştür. Aynı dönemde, insan hareketliliğinin de merkezinde olan şehrin, toplumsal ve kültürel alanı da ekonomik alanı kadar dinamiktir. Salon ve açık hava sinemaları özellikle 1960–1980 döneminde şehrin toplumsal ve kültürel yaşamının merkezindedir; bu dönemde şehirde 110 sinema mekânı faaliyettedir. Ne var ki, 1970’lerin sonundan itibaren şehrin ekonomisi çökmeye başlar ve sinema da bu çöküşe eşlik eder. Takip eden yıllarda kentsel mekânın da dönüşümüyle birlikte sinema mekânları tarihe karışır. Bugün faaliyette olan sinema kompleksleri dışında, yüzün üzerindeki sinema mekânından çok azının kalıntıları mevcuttur. Sinema mekânlarının bu ölçüdeki yitirilişi, şehrin hafızasının yitirilişine neden olmaktadır.Bu çalışmada Adana’da 1900’lerin başından itibaren faaliyet gösteren sinema mekânlarının konumlarının araştırılması, bulunması ve coğrafi bilgi sistemi aracılığıyla haritalanması aktarılmaktadır. Çalışmada, 1900’den bugüne değin şehirde faaliyet gösteren 125 açık hava ve salon sineması ile sinema kompleksinin konumlarına dair veri, yerel yayınlar ile yerel ve ulusal arşivlerin taranmasıyla, özellikle geçmişte sinema mekânlarında çalışanların ve mahalle muhtarlarının katıldığı sözlü tarih çalışmaları ve alan ziyaretleriyle ve Datathon çalışması gibi yöntemlerin bir araya gelmesiyle oluşan çoklu yöntemle derlenmiştir. Araştırma sonunda, bu veri ArcGIS Desktop coğrafi bilgi sistemi uygulaması aracılığıyla haritaya aktarılmış ve yeni araştırmalara olanak sağlayacak bir sayısal harita üretilmiştir

YARATICI ENDÜSTRİLER VE ENDÜSTRİYEL TASARIM: KAVRAMLAR VE OLGULAR

The rise of a new industry with an input of creativity and output of intellectual property rights is being discussed in this paper under the heading of creative industries. It is proposed that the politico-economical change will be determined by a knowledge-based economy rising upon creativity, innovation and production. In this respect the sectors processing information and transforming knowledge into exchange-value are under academic interest. However industrial design has not received sufficient attention in this context. This article focuses on the relationship between the discourse of creative industries and industrial design, and aims at revealing the common concepts that have not been adequately discussed. The subject matter is examined under three headings: the need for design, the creative design process, and the innovative end product. Hence creativity, innovation, collaboration, digitalization, and creative labor come forward as subjects for new empirical studies.Yaratıcı endüstriler başlığı altında girdisi yaratıcılık ve çıktısı fikri mülki haklar olan yeni bir endüstrinin yükselişi tartışılıyor. Bilgi-temelli-ekonomi üzerinde yükselen üretimin, yaratıcılığın ve inovasyonun, ekonomik ve politik dönüşümlerde belirleyici olacağı kabul ediliyor. Buna bağlı olarak, akademik ilgi enformasyonu işleyebilen ve bilgiyi değişim değerine dönüştürebilen yaratıcı meslek kolları üzerinde yoğunlaşmakta. Ancak bu bağlamda endüstriyel tasarımın yeterli ilgiyi gördüğü söylenemez. Bu makalenin amacı yaratıcı endüstriler söylemi ile endüstriyel tasarım arasındaki ilişkiye odaklanarak, henüz yeterli düzeyde tartışılmamış olan ortak kavramları ve olguları açığa çıkartmaktır. Konu, tasarıma olan ihtiyaç, yaratıcı tasarım süreci ve yaratılan yenilikçi ürün olmak üzere üç temel başlıkta incelenmiştir. Çalışmanın sonunda “yaratıcılık”, “inovasyon”, “iş birliği”, “dijitalleşme” ve “yaratıcı emek” yeni ampirik çalışmalara konu olabilecek başlıklar olarak belirginleşmiştir

İHTİYAT VE CAZİBE İKİLEMİNDE TÜRKİYE’DE SPİRİTÜEL ERKEKLİKLER

While men are less visible in spiritual communities and new religious movements than women, men who previously avoided such pursuits appear to be more involved and diversified as they face various crises in masculinity. This article is a part of a field research (2018-2020) that is conducted with the support of TUBITAK in Ankara, Istanbul, Izmir, Konya, Mugla and Canakkale through in-depth interviews with individuals who are in a spiritual quest for at least three years. The study aims to discuss the relationships between spiritual practices and masculinity. Our in-depth interviews and participatory observations show that men's pursuit of spirituality is largely driven by self-preservation and self-efficacy. This paper claims that spiritual masculinities in Turkey are shaped in a dilemma of charm and reservation, and men's spiritual choices are a means for them to face the related problems and empower them.Spiritüel topluluklar ve yeni dini hareketler içinde erkeklere, kadınlara kıyasla daha az rastlanmakla birlikte, bu tür arayışlara daha önce uzak duran erkeklerin çeşitli erkeklik krizleriyle yüzleştikçe manevi arayışlarında bir artış ve çeşitlenme olduğu görülüyor. 2018-2020 arasında TÜBİTAK desteğiyle gerçekleştirdiğimiz alan araştırmasının verilerinden yola çıkan bu çalışma, Ankara, İstanbul, İzmir, Konya, Muğla ve Çanakkale illerinde en az üç yıldır aktif bir biçimde spiritüel arayış içerisinde olan bireylerle yapılan derinlemesine görüşmeler ve gözlemler üzerinden, Türkiye’deki spiritüel pratiklerle erkeklik arasındaki ilişkileri tartışmayı amaçlıyor. Yaptığımız derinlemesine görüşmeler ve katılımcı gözlemler, erkeklerin maneviyat arayışının büyük ölçüde kendini koruma ve yeterlilik kazanma motivasyonuyla şekillendiğini gösteriyor. Çalışma, Türkiye’de spiritüel erkeklik hallerinin bir ihtiyat ve cazibe ikileminde şekillendiğini iddia ederken; erkeklerin spiritüel tercihlerinin bizatihi kendisinin erkeklerin karşılaştıkları problemlerle yüzleşmesinin ve güçlenmesinin bir aracı olduğunu savunuyor. 

EXPLORING TEAM SPORTS IN THE TRIANGLE OF HOMOSOCIALITY HEGEMONIC MASCULINITY AND HAZING

Bu yazıda, yeni gelen sporcuların takıma dâhil edilmesinde kullanılan kabul sınaması ritüellerinin erkek eş-toplumsal spor ortamında nasıl bir işleyişi olduğu incelenmiştir. Takım sporlarının incelendiği çalışmada, kabul sınaması, eş-toplumsallık ve erkeklik literatürünün değerlendirilmesi ve kavramsal çerçevenin tartışılması amaçlanmıştır. Bu çerçevede, eş-toplumsal ortamda takım arkadaşlarının arasındaki eril şiddet kültürünün kabul sınaması yoluyla nasıl gerçekleştiği konusu ortaya koyulacak ve bu sayede, iktidar, güç, statü, hiyerarşi, performans/sonuç odaklılık gibi eşitsizliği yaratan dinamikler aracılığıyla meydana gelen kabul sınaması döngüsü açıklanacaktır. Böylece, erkeklerin bulundukları hiyerarşik pozisyonlara göre birbirlerini nasıl yönlendirdikleri ve kontrol ettikleri anlaşılabilir olacaktır. Erkekler arası ilişki incelenirken aynı zamanda hegemonik erkekliğe bağlılığın ve spor ortamının eş-toplumsal doğasının bir takıma dahil olurken kabul sınaması gibi bir ritüelin uygulanmasına nasıl zemin hazırladığının tartışıldığı metinde, böylesi bir ortamda uygulanan kabul sınamasının eril spor kültürünün inşasındaki hızlandırıcı etkisi ele alınmıştır. In this paper, the functioning of the hazing rituals used in the inclusion of new athletes into the team is examined in a male homo-social sports environment. In the study dealing with team sports, the issue of how the culture of violence among teammates emerges through hazing in the homo-social environment will be revealed, and in this way, the cycle of hazing through dynamics that create inequality such as power, power, status, hierarchy, performance/result orientedness will be explained. Thus, it will be seen that how men direct and control each other according to their hierarchical positions. While examining the relationship between men, the text discusses how the commitment to hegemonic masculinity and the homo-social nature of the sports environment paves the way for the implementation of a ritual such as hazing while participating in a team, and the accelerating effect of hazing applied in such an environment in the construction of masculine sports culture is discussed

NONNORMATIVE MASCULINITY IN DANMEI LITERATURE: ‘MAIDEN SEME’ AND SAJIAO

Masculinity in contemporary China can be embodied by myriads of works featuring male-male same-sex intimacy and eroticism, which fall into a genre dubbed as danmei ‘addicted to beauty; indulgence in beauty’, aka Boys Love (BL). As a marginalised yet increasingly visible subculture, danmei writing has attracted legions of female producers/consumers, who are (self-)referred to as ‘rotten girls’. The female-oriented fiction is overwhelmingly marked by a conspicuous dichotomy differentiating seme (top) from uke (bottom) roles, and a prodigious amount of narratives concern feminisation of uke characters, motivated by the prevailing ‘soft masculinity’. Nonetheless, readers also delight in a subcategory of danmei featured by shaonü gong ‘maiden/adolescent-girl seme’ manifesting epicene demeanour and conducting sajiao which denotes playing cute/winsome/petulant or performing pettishness/coquettish. The sajiao acts of semes indicate authorial personae and the ‘cuteness’ youth culture, especially the ‘paradoxical cuteness’ integrating masculinity and femininity as well as cross-dressing and cross-gender performance. Furthermore, seme characterisation entailing enfeebled virility enables female readers to challenge heteropatriarchal and heteronormative zeitgeist, and it mitigates women’s dread and anxiety concerning sexual violence, exploitation, and oppression in real-world contexts. Masculinity in contemporary China can be embodied by myriads of works featuring male-male same-sex intimacy and eroticism, which fall into a genre dubbed as danmei ‘addicted to beauty; indulgence in beauty’, aka Boys Love (BL). As a marginalised yet increasingly visible subculture, danmei writing has attracted legions of female producers/consumers, who are (self-)referred to as ‘rotten girls’. The female-oriented fiction is overwhelmingly marked by a conspicuous dichotomy differentiating seme (top) from uke (bottom) roles, and a prodigious amount of narratives concern feminisation of uke characters, motivated by the prevailing ‘soft masculinity’. Nonetheless, readers also delight in a subcategory of danmei featured by shaonü gong ‘maiden/adolescent-girl seme’ manifesting epicene demeanour and conducting sajiao which denotes playing cute/winsome/petulant or performing pettishness/coquettish. The sajiao acts of semes indicate authorial personae and the ‘cuteness’ youth culture, especially the ‘paradoxical cuteness’ integrating masculinity and femininity as well as cross-dressing and cross-gender performance. Furthermore, seme characterisation entailing enfeebled virility enables female readers to challenge heteropatriarchal and heteronormative zeitgeist, and it mitigates women’s dread and anxiety concerning sexual violence, exploitation, and oppression in real-world contexts.