A pre-service teacher-child interactive learning approach for “mathematics education in early childhood”: An example model with play and movement-based activities

The purpose of this study is to research the effects of a pre-service teacher-child interactive learning approach for mathematics education in early childhood on pre-service preschool teachers and preschool children. This study is conducted in phenomenological research design based on qualitative paradigm. The study groups consist of second grade 62 pre-service preschool teachers, 12 children in the age group of four to five, and 2 preschool teachers. Interview technique was used to collect the study data and descriptive analysis technique was used to analyze the obtained data. In this context, 12 weeks play and movement-based activities, containing concepts and learning outcomes for mathematics education (in the course of mathematics education in early childhood) with pre-service teacher-child interactive learning approach, were implemented. As a result of the study, it was stated by the pre-service preschool teachers that the course carried out in this way has many contributions in terms of providing classroom management, communicating effectively with the children, preparing and applying interesting activities for mathematics education, preparing for teaching profession, and raising awareness for themselves. In this context, pre-service preschool teachers’ opinions indicated that there are some challenges faced by pre-preschool teachers with regard to finding suitable activities and applying them effectively, as well as challenges based on environment-material opportunities and time management. The opinions of preschool teachers also emphasized that these processes carried out within the scope of the course have remarkable contributions both to the pre-service preschool teachers and preschool children and to the preschool teachers themselves in their development-learning dimensions. It is considered necessary to achieve sustainable contributions in the context of pre-service teacher–child–teacher, organizing courses in preschool teaching undergraduate program so that cooperation between university and school is ensured

PREVENTION PROGRAMS FOR THE DEVELOPMENT OF SOCIAL-EMOTIONAL LEARNING IN PRESCHOOL YEARS

The individuals continue to live with the achieved skills and behaviors. The inefficiencies in these skills affect the acquisition of new skills, learning and quality of life. Social-emotional learning skills are the skills that are necessary in various areas from social life to academic life. Social-emotional learning skills can be improved through teaching of the desirable behavioral patterns, and also through the prevention of undesirable behavioral patterns. In this study, available prevention programs for the development of social-emotional learning in preschool years were examined. The five prevention programs titled as Al’s Pals: Kids Making Healthy Choices, DARE to be You, High/Scope Perry Preschool Program, Second Step, and Zippy’s Friends were handled. The aims, contents, and effects of these programs were reviewed. The results of the review showed that Al’s Pals is a resiliency-based prevention program to risk factors such as violence and poverty, DARE to be You is a resiliency-based intervention program to later substance abuse while High/Scope Perry Preschool Program is an intervention program to abstain from school failure and other related problems. It was also revealed that Second Step is a violence-prevention program, and Zippy’s Friends is a suicide prevention program. It was found that all of these programs are valid and effective in improving behaviors that negatively affect social-emotional learning of preschool children. It is clear that these programs can be used by proficient teachers and educators to support children’s social-emotional learning skills as well as main objectives of the programs regarding prevention.  Article visualizations

Hikâye Anlatma Temelli ve Oyun Temelli Sosyal Beceri Eğitiminin Anasınıfı Çocuklarının Sosyal Becerilerine Etkisi: Deneysel bir Çalışma

This study was conducted with the purpose of examining the social skills of kindergarten children who participated in story telling-based social skills training and play-based social skills training and with no intervention. The study involved three different groups and a total of 120 children including Experiment-I, Experiment-II, and Control group. The study relied on an experimental design with pretest-posttest-permanence test control group, Experiment-I group participated in story telling-based social skills training called “Ready to Learn” which was developed by Brigman, Lane, and Lane (1994) and adapted to Turkish by Aksoy (2014). Experiment-II group participated in play-based social skills training called “Fun FRIENDS” which was developed by Barrett (2007a, 2007b) and adapted to Turkish by Aksoy (2014). Both “story telling-based social skills training” and “play-based social skills training” were implemented over twelve weeks during two-hour sessions weekly. No intervention was made for children in the Control group. In the study, the “Social Skills Assessment Scale-Teacher Form” developed for preschool children by Aksoy (2014), was used in order to evaluate children’s social skills. As a result of the current study, children who participated in story telling-based social skills training were found to be at a significantly higher level in dimensions of “communication”, “adaptation”, “prosocial behaviours” and in terms of total social skills compared to children who haven’t had any intervention. Children who participated in play-based social skills training were detected to be at a significantly higher level in dimensions of “communication”, “adaptation”, “self-control”, “prosocial behaviours”, “assertiveness” and in terms of total social skills compared to children who haven’t had any intervention. Accordingly, suggestions were presented for developing children’s social skills through systematic and organized trainings and for improving teachers’ knowledge and experience on preparing and practicing qualified activities equipped with enriched content to support social skills.Bu çalışma, hikâye anlatma temelli sosyal beceri eğitimine, oyun temelli sosyal beceri eğitimine katılan ve herhangi bir müdahalede bulunulmayan anasınıfı çocuklarının sosyal becerilerinin incelenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma, Deney-I, Deney-II ve Kontrol grubu şeklindeki üç farklı gruptan oluşan toplam 120 çocuk üzerinde yürütülmüştür. Ön test-son test-kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desende gerçekleştirilen çalışmada, Deney-I grubu Brigman, Lane ve Lane (1994) tarafından geliştirilen ve Aksoy (2014) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Öğrenmeye Hazırım” (Ready to Learn) adlı hikâye anlatma temelli sosyal beceri eğitimine katılmıştır. Deney-II grubu da Barrett (2007a, 2007b) tarafından geliştirilen ve Aksoy (2014) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Eğlenceli ARKADAŞLAR” (Fun FRIENDS) adlı oyun temelli sosyal beceri eğitimine katılmıştır. Hikâye anlatma temelli sosyal beceri eğitimi ve oyun temelli sosyal beceri eğitimi, on iki hafta boyunca ve haftada ikişer saatlik oturumlar halinde uygulanmıştır. Kontrol grubundaki çocuklara da herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Çocukların sosyal becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla Aksoy (2014) tarafından okul öncesi dönem çocukları için geliştirilen “Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği-Öğretmen Formu” kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda; hikâye anlatma temelli sosyal beceri eğitimine katılan çocukların “iletişim”, “uyum”, “prososyal davranışlar” boyutlarında ve toplam sosyal becerilerde bir müdahalede bulunulmayan çocuklardan anlamlı bir şekilde daha iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Oyun temelli sosyal beceri eğitimine katılan çocukların da “iletişim”, “uyum”, “kendini kontrol”, “prososyal davranışlar”, “atılganlık” boyutlarında ve toplam sosyal becerilerde bir müdahalede bulunulmayan çocuklardan anlamlı bir şekilde daha iyi düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Bu doğrultuda, çocukların sistemli ve organize edilmiş eğitimlerle sosyal becerilerinin desteklenmesine ve öğretmenlerin sosyal becerileri desteklemeye yönelik zengin içeriklerle donatılmış nitelikli etkinlikler hazırlama ve uygulama konusundaki bilgi ve tecrübelerinin geliştirilmesine yönelik önerilerde bulunulmuştur

THEORETICAL BASES OF “SOCIAL-EMOTIONAL LEARNING INTERVENTION PROGRAMS” FOR PRESCHOOL CHILDREN

    From the point of view that every child is unique and valuable, the need for developing their skills and abilities, and their need for learning and development, in the context of their learning styles/developmental characteristics, must be supported. Because of social-emotional learning skills are comprehensive and very important skills, teaching of these skills requires specific methods and strategies. Social-emotional learning intervention programs can be developed on the basis of various theories. The aim of this review is to evaluate the theoretical bases of social-emotional learning intervention programs for preschool children. The available five social-emotional learning intervention programs used for preschool age children are explained by basic theories. These programs are; “You Can Do It! Education”, “The Tools of the Mind”, “Conscious Discipline: Building Resilient Classrooms”, “INSIGHTS” and “Social Skills in Pictures, Stories, and Songs”. Results of the current review showed that “You Can Do It! Education” stands on cognitive-behavioral theory, while “The Tools of the Mind” is based on cultural-historical theory as well as “Conscious Discipline: Building Resilient Classrooms” stands on brain-theory. Meanwhile, “INSIGHTS” is based on temperament theory, and “Social Skills in Pictures, Stories, and Songs” is based on multisensory theory. It was underlined that these intervention programs are highly important for developing social-emotional learning in preschool children. It should be considered whether the theories of these intervention programs are usable for the target skills. Effects of social-emotional learning intervention programs based on different theories can be comparatively examined in future studies

Üç-altı yaş çocuklarına yönelik öykülerin sosyal beceriler açısından incelenmesi

Bu çalışma, üç-altı yaş çocuklarına yönelik öykülerin sosyal beceriler açısından incelenmesi amacıyla yürütülmüştür. Nitel araştırma türündeki bu çalışmada, durum çalışması deseni kullanılmıştır. Çalışma amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi doğrultusunda ulaşılan farklı yayınevleri tarafından yayınlanmış okul öncesi dönem çocuklarına yönelik olan öyküler üzerinde yürütülmüştür. Çalışma grubunu, 2009-2019 yılları arasında yayınlanmış üç-altı yaş çocuklarına yönelik toplamda 60 öykü kitabı oluşturmaktadır. Çalışma verilerinin toplanmasında, doküman incelemesi yöntemine ve elde edilen verilerin analizinde, içerik analizine başvurulmuştur. Çalışma sonucunda, ele alınan öykülerde daha çok olumlu yönde desteklenecek şekilde sosyal becerilerin yer aldığı ve ağırlıklı olarak hatasını kabul etme ile teşekkür etme, akabinde yardım etme ile duygu ve düşüncelerini ifade etme ve beraberinde özür dileme ve birlikte oynama gibi sosyal becerilerin öne çıkarıldığı görülmüştür. Öykülerin % 13.33’ünde bir şekilde sosyal becerileri olumsuz yönde etkileyebilecek birkaç unsurun yer aldığı da saptanmıştır. Öykülerde işlenen sosyal becerilerin çoğunlukla “iletişim” boyutu ve akabinde “prososyal davranışlar” boyutu altında yer alan sosyal beceriler olduğu görülürken, nadiren de “kendini kontrol” boyutundan sosyal beceriler olduğu saptanmıştır. Okul öncesi dönem çocuklarına yönelik öykülerin bağımsız davranma, kendine güvenme, cesur olma, liderlik gösterme, hakkını savunma, korku/kaygı verici durumlarla baş etme ve öfkesini kontrol etme gibi sosyal beceriler açısından daha zengin hale getirilmesi ve öykülerin sosyal beceriler açısından sahip olduğu unsurların hedef kitle için öykü seçim kriterleri arasında dikkate alınması gerekmektedir

Okul Öncesi Öğretmenleriyle Yapılan Görüşmelere Göre Okul Öncesi Dönemde Sosyal Becerilere İlişkin Çok Yönlü Bir Değerlendirme

DergiPark: 749188tredBu çalışmanın amacı, öğretmenlerin görüşlerine göre okul öncesi dönemde sosyal becerilere ilişkin çok yönlü bir değerlendirmenin yapılmasıdır. Çalışma tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Çalışmanın katılımcıları, Tokat ilinde yer alan anasınıflarında ve anaokullarında görev yapmakta olan 58 okul öncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Çalışma verileri araştırmacı tarafından hazırlanan yedi maddelik açık uçlu sorular eşliğinde yapılan yüz yüze görüşmelerle toplanmış ve frekans ile yüzde değerleri kullanılarak analiz edilmiştir Çalışma sonucunda, öğretmen görüşlerine göre çocukların en iyi olduğu sosyal becerinin yardım etme ve en çok yetersiz olduğu sosyal becerinin paylaşma olduğu belirlenmiştir. Okul öncesi dönem çocuklarına kazandırılması gereken sosyal becerilerin başında iletişimi başlatma ve sürdürme ile saygılı olmanın yer alması gerektiği belirtilmiştir. Öğretmenlerin sosyal beceri etkinliklerine yer verme sıklıklarının çok yeterli olmadığı, sosyal beceri eğitiminde drama, oyun ve hikâye yöntemini ağırlıklı kullandıkları ve sosyal beceri eğitimindeki güçlükler arasında daha çok aileye ilişkin olumsuz durumları vurguladıkları saptanmıştır. Okul öncesi öğretmenlerinin sosyal becerilere ilişkin teoriden uygulamaya bilgilerinin ve deneyimlerinin artırılmasına yönelik alan uzmanları eşliğinde eğitim hizmetlerinin sağlanması önerilmektedir

KORONA VİRÜSÜ SALGINI İLE ORTAYA ÇIKAN SÜRECİN OKUL ÖNCESİ DÖNEM ÇOCUKLARI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNE İLİŞKİN EBEVEYN ALGILARI

n/

Evaluation of Facial Development of Children with Dental Fluorosis by Björk's Analysis

The purpose of this study was to examine the changes of facial dimensions of patients with dental fluorosis in İsparta at the age of 12±1 and 21±1 and compare the results with Turkish norm values by using cephalometric tracing method. Björk's facial development analysis was used as the cephalometric tracing method. The subjects for this study consisted of 36 children of age 12±1 (male:15, female:21) and 41 young adults of age 21±1 (male:20, female:21). Dental fluorosis of the study group was classified using Thylstrup and Fejerskov Fluorosis Index clinically. The mean Fluorosis Index result was 5.39±2.05. Statistical evaluation in between 12±1 and 21±1 age groups was done by Student t test analysis. Marked age-related changes occur in several angular and linear measurements related with facial development very similar to normal growth. Males consistently demonstrated significantly larger values for maxillary and mandibular prognatism and had larger changes than females between 12±1 and 21±1 years of age. Severely less increment of ramus height (Arkk) causes curiosity on the effect of flourosis on condylar growth. The craniofacial morphology at the ages of 12±1 and 21±1 can be regarded as normative cephalometric standards for individuals with dental fluorosis in Isparta

Critical thinking tendencies and communication skills of midwifery students: A follow-up study by yearsEbelik öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve iletişim becerileri: Yıllara göre izlem çalışması

The study was conducted to examine critical thinking tendencies and communication skills of midwifery students by years. The sample of the study consists of 56 midwifery students who study between 2012 and 2016 education periods. The data were collected with Personal Information Form, the Communication Skills Assessment Scale (CSAS) and the California Critical Thinking Tendency Scale (CCTTS). CSAS average score was found as 101.66±8.30 in the first follow-up, as 96.66±13.85 in the fifth follow-up. Total CCTTS average score was found as 222.70±24.77 in the first follow-up, as 218.04±26.60 in the fifth follow-up. In the study, a statistically significant difference was found between the groups (p=0.002) in CSAS measurements. In analytical dimension which is from CCTTS sub-groups, there was a statistical significant difference between groups (p=0.000) in measurements. 75% of the students in the first follow-up, 73.2% in the second and third follow-up, 82.1% in the fourth follow-up and 76.8% in the fifth follow-up tend to have a low level of critical thinking. Communication skills assessment of midwifery students' is high but the majority have a low tendency to think critically. Assessment of communication skills in the first and the second follow-ups and their tendencies of critical thinking on the analytical dimension in the first follow-ups are higher. ÖzetAraştırma ebelik bölümünde öğrenim görmekte olan öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimleri ve iletişim becerilerinin yıllara göre incelenmesi amacı ile yapılmıştır. Örneklemi 2012-2016 eğitim öğretim döneminde ebelik bölümüne devam eden 56 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ) ve Kalifornia Eleştirel Düşünme Eğilimleri Ölçeği (KEDEÖ) ile toplanmıştır. İBDÖ puan ortalaması birinci izlemde 101.66±8.30, beşinci izlemde 96.66±13.85 olarak bulunmuştur. Toplam KEDEÖ puan ortalaması birinci izlemde 222.70±24.77, beşinci izlemde 218.04±26.60’dır. Araştırmada İBDÖ’nin izlemler sırasındaki ölçümlerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu (p=0.002) bulunmuştur. KEDEÖ alt boyutlarından analitiklik boyutunda izlemler sırasındaki ölçümlerde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu (p=0.000) saptanmıştır. Öğrencilerin birinci izlemde %75’i, ikinci ve üçüncü izlemde %73.2’si, dördüncü izlemde %82.1’i ve beşinci izlemde %76.8’i düşük düzeyde eleştirel düşünme eğilimlerine sahiptir. Ebelik öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmesi yüksek, çoğunluğunun eleştirel düşünme eğilimleri düşüktür. Birinci ve ikinci izlemde iletişim becerilerini değerlendirmeleri, birinci izlemde de analitik boyutta eleştirel düşünme eğilimleri yüksektir.