Crime Prevention Through Environmental Design

This chapter examines an approach to crime reduction which differs from many others in that it focuses, not on the offender or their reasoning for committing an offence, but upon the environment in which an offence takes place. This approach also differs in its consideration of who should hold responsibility for the reduction of crime, with a focus, not solely upon the traditional criminal justice system agencies, but also upon planners, architects, developers and managers of public space. The approach is based on the presumption that offenders will maximise crime opportunities, and therefore, those opportunities must be avoided (in the first place) or removed (following the emergence of a crime problem). In the 2001 publication ‘Cracking Crime through Design’, Pease introduces the concept of design as a means of reducing crime, but more importantly, the premise that it is the moral responsibility of many different actors and agencies to improve the lives of those who may fall victim to crime, those who live in fear of crime, and (less obviously) those who will, through the presentation of unproblematic opportunities, be tempted into offending. In the case of crime prevention through environmental design (CPTED), it is the planners, designers, developers and architects who risk acting (as Pease paraphrases the poet John Donne) as the gateway to another man’s sin

Ruimte in het kustonderzoek

Door de eeuwen heen zijn kusten altijd aantrekkelijke woongebieden geweest. De belangrijkste redenen daarvoor zijn de specifieke natuurlijke hulpbronnen en de economische activiteiten die gebonden zijn aan de nabijheid van de zee, zoals scheepvaart, kust- en zeevisserij, toerisme enzovoort. Daarenboven zijn, met name in sedimentaire kustgebieden, de bodems gewoonlijk zeer geschikt voor landbouw. Met een nog steeds groeiende wereldbevolking zal de druk op het gebruik van ruimte en natuurlijke hulpbronnen in kustgebieden eerder toe dan afnemen.We hoeven niet ver van huis te gaan om de relevantie van het bovenstaande in te zien. Het overgrote deel van de Nederlandse bevolking woont en werkt in het kustgebied van Zuid- en Noord-Holland, wat een groot beslag legt op de beschikbare ruimte voor woningbouw en infrastructuur. Tevens ligt hier het economisch hart van Nederland, waaraan bij voorbeeld de aanwezigheid van grote zeehavens en de nationale luchthaven een niet onbelangrijke bijdrage leveren. Plannen voor uitbreiding daarvan zijn met enige regelmaat aan de orde. Het toenemende gevecht om de afnemende ruimte en de schaarser wordende natuurlijke hulpbronnen in het kustgebied vereist planning en beheer om de ontwikkelingen op een verantwoorde wijze te kunnen sturen. Belangrijk daarbij is ook de, al dan niet mede door de mens veroorzaakte, versnelde stijging van de zeespiegel, die binnen het kustbeheer van met name laaggelegen kustgebieden, extra nadruk zal leggen op de kustbescherming. De inrichting en het beheer van kustgebieden vergen onderbouwend onderzoek vanuit de verschillende betrokken disciplines om een juiste afweging te kunnen maken tussen verschillende aspecten als veiligheid, recreatie, toerisme, natuur, economie. Ruimtelijke patronen nemen hierbij een vooraanstaande plaats in. In het navolgende wil ik U in algemene zin een beeld scheppen van de bijdrage daaraan van het fysisch geografisch kustonderzoek aan de Universiteit Utrecht. Dit onderzoek beperkt zich tot sedimentaire kusten. Rotskusten met steile kliffen hebben veelal weinig aantrekkingskracht uitgeoefend op mensen, met uitzondering van toeristische activiteiten. Daarenboven worden dergelijke kusten nauwelijks bedreigd door een stijging van de zeespiegel, zoals die thans wordt ingeschat

Peranan Dan Tanggung Jawab Konsultan Hukum Dalam Lalu Lintas Bisnis

Keyword : Konsultan hukumtanggung jawa

The Dutch pancreatic cancer project:Towards improving nationwide outcomes and international standardization

Dit proefschrift is bestaat uit drie onderdelen, in deel 1 worden innovaties binnen de academische chirurgie uitgelicht. Een systematisch review laat zien dat alternatieve trial designs steeds meer worden gebruikt, en obstakels binnen chirurgisch onderzoek kunnen voorkomen. Tevens laat een Delphi studie zien dat door de evoluerende rol en verantwoordelijkheden van jonge academische chirurgen, ondersteuning, mentorschap en begeleiding bij carrièreplanning noodzakelijk is. Deel 2 richt zich op het verbeteren van landelijke uitkomsten voor patiënten met alvleesklierkanker door te focussen op implementatie, standaardisatie, overleving en kwaliteit van leven. Dit deel omvat onder andere de landelijke PACAP-1 trial, waarin vijf “best practices” in de zorg voor patiënten met alvleesklierkanker zijn geïmplementeerd, middels een stepped-wedge cluster gerandomiseerd design. Implementatie van de “best practices” zorgde niet in een verbetering van 1-jaarsoverleving (24% versus 23%). De slechte overleving, samen met de bevinding dat de meerderheid van de patiënten (61%) geen tumor gerichte behandeling kregen, benadrukt de noodzaak voor meer gepersonaliseerde behandelingsopties. Daarnaast bevestigd de LIDOPAN trial dat pijn een belangrijk probleem is voor patiënten met pancreascarcinoom en chronische pancreatitis, en dat het gebruik van intraveneus lidocaïne dit maar deels kan verhelpen. Deel 3 evalueert de registratie en harmonisatie van internationale resultaten na alvleesklierchirurgie. Onder andere door studies opgezet door de Global Audits on Pancreatic Surgery Group (GAPASURG: chirurgische registraties van Noord Amerika, Duitsland, Nederland en Zweden). Ten slotte, focust deel vier op het optimale tijdstip van starten van systemische therapie bij patiënten met asymptomatisch gemetastaseerde kanker. Binnen de TIMEPAN trial, kunnen patiënten met asymptomatisch gemetastaseerd pancreascarcinoom kiezen tussen direct starten van chemotherapie, of wachten met chemotherapie totdat klachten ontstaan. Tevens zijn een systematisch review en survey zijn verricht om kennis te verkrijgen over de huidige beschikbare literatuur, en de mening van experts, over dit onderwerp. Concluderend, wordt op meerdere manieren gekeken hoe landelijk en internationaal uitkomsten voor patiënten met alvleesklierkanker kunnen worden verbeterd

Dynamic Capabilities-Based and Environment Serving Organization-Based Concepts in Strategic Management: Are They Complementary? A Theoretical Overview

In the last few decades resource-based concepts have been discussed and seemingly accepted by many scholars in strategic management. Some have argued and challenged them since many companies struggle to obtain and apply the strategic tools to enhance their performance and competitiveness. Competitive advantage is moving toward a different paradigm, following dynamic competition and market turbulence. In the current era of the digital economy a company’s top and general managements can be blamed for not smartly leveraging their resources and responding to their customers on time with the right offerings. Therefore, it is difficult to sustain competitive advantage. This research, using theories and a practical approach, discuss the relevance of strategic management concepts, especially Dynamic Capabilities-based, Resource-based and Environment Serving Organization-based (ESO-based) perspective in the current industrial context, as the real root of strategic management theories. This paper concludes that both Dynamic Capabilities-Based as well as Resource-Based concepts complement the ESO-based concept and therefore deserved to be explored further as a strategic formula for companies. Keywords: resource-based; dynamic-capabilities; ESO-based; competitive advantag

Ethnic Identity: A Study of Construct Equivalence

This research aimed to examine the Multigroup Ethnic Identity Measure’s (MEIM 1992) adequacy to explore Indonesian youth’s ethnic identity. Hence MEIM 1992 was adapted into MEIM Indonesia through translation-back-translation method. Involving 448 (179 or 40% male and 269 or 60% female) students aged 17 – 28 years (Mean = 19.87; SD = 1.30) with different ethnic backgrounds in a private university in Yogyakarta as respondents, EFA with SPSS showed that the MEIM Indonesia measured one factor as MEIM 1992 does, CFA with R- studio showed that the one factor model fitted the data (factor loadings ranged from 0.323 to 0.750), its items had r it -s that ranged from 0.32 to 0.64, as a scale had a Cronbach’s alpha of 0.84, showed a concurrent validity coefficient r =0.23 (p < 0.01) with the RSeS Indonesia as a criterion, and was able to differentiate the levels of ethnic identity of sample pairs of Javanese, Bataks, Dayaks, Chinese, Florinese and a mixture of two or three ethnic groups. Hence, the MEIM Indonesia was conceptually and empirically proven to have construct equivalence with the 1992 MEIM as well as to show adequacy and was coined Skala Identitas Suku Bangsa (SISB)

Seroprevalence of human T-lymphotropic virus type 1 in Papua New Guinea and Irian Jaya measured using different Western blot criteria

Background: Endemic foci of HTLV-1 carriers have been found in the world, however, the origin of HTLV-1 in humans is still unclear. Since a distinct type of virus strain was isolated from the Solomon Islands, detailed surveys on HTLV-1 prevalence in New Guinea are important to shed light on its history of dissemination. Objecti6e: To clarify the seroprevalence of HTLV-1 in different regions of New Guinea Island. Study design: Sera from 1221 individuals (649 males, 454 females and 118 unknown) in New Guinea Island were studied for the presence of antibodies to HTLV-1 by a particle agglutination and the Western blot (WB) tests. Two different sets of criteria, proposed by WHO and Kiyokawa et al., were employed to interpret the WB test. Since the latter seemed to lack adequate specificity, the WHO criteria was used for the evaluation of the seroprevalence throughout the study. Results: Seroprevalence of HTLV-1 differed by the WB criteria. By the more stringent criteria, HTLV-1 carriers were found in Madang, Chimbu and one hinterland province, Enga, in Papua New Guinea. An overall seroprevalence rate in different regions ranged from 0 to 14.6%. No seropositive individuals were found in Irian Jaya. Conclusions: To avoid overestimating the seropositivity rates, the WHO criteria would be more appropriate to employ for WB test by using the samples obtained from tropical and:or malaria endemic areas. This study is the first to show HTLV-1 infected individuals in the hinterland of New Guinea Island

Credit Depth on Indonesian Regional Economic Development

From regional perspective, the role of banks credit is important to encourage the economic real sectors. Local government spending aimed to enhancing regional economic growth, if supported by adequate banks credit will encourage regional economic growth. Using VAR model revealed that provinces showed different responses to the causality between credit depth and regional economic growth. Panel data analysis revealed, there is a positive relationship between regional credit depth and real regional economic growth percapita, and 68 percent of real regional economic growth percapita can be explained by credit depth. Increasing credit depth by 1 basis point will increase regional economic growth by 0.03 basis points. Furthermore, increasing credit depth by 1 basis point in t-1, will reduce regional poverty by 0.16 basis points in period t. The model showed that 23 percent of the variance of poverty can be explained by credit depth in the previous year. Keywords: credit depth, economic growth, regional economic developmentJEL Classification: E61; G28; O2