Age-dependent utilization of shelters and habitat in two reptile species with contrasting intraspecific interactions

Reptiles undergo worldwide decline driven mostly by habitat change. Detailed recognition of factors underlying spatial structure and habitat utilization is therefore a prerequisite of effective conservation of this group. While the body of data on spatial ecology of reptiles is rapidly growing, studies on social factors remain still underrepresented. We studied age-specific patterns of shelter use, range size, and habitat preferences in the context of intraspecific interactions in the smooth snake Coronella austriaca—known to exhibit intraspecific predation—and the limbless lizard slow worm Anguis fragilis—with no such behavior observed. Despite smaller availability of preferred microhabitats, juveniles of smooth snakes occupied habitat and shelters located at the edge of the population range that did not overlap with adults. No such pattern was observed in the slow worm. Our study indicates that intraspecific interactions affect the spatial ecology of squamates. Passive and active protection of habitat must include wide buffers to preserve the poorly detectable young fraction of the population

Żabińskiite, ideally Ca(Al_(0.5)Ta_(0.5))(SiO_4)O, a new mineral of the titanite group from the Piława Górna pegmatite, the Góry Sowie Block, southwestern Poland

Żabińskiite, ideally Ca(Al_(0.5)Ta_(0.5))(SiO_4)O, was found in a Variscan granitic pegmatite at Piława Górna, Lower Silesia, SW Poland. The mineral occurs along with (Al,Ta,Nb)- and (Al,F)-bearing titanites, a pyrochlore-supergroup mineral and a K-mica in compositionally inhomogeneous aggregates, ∼120 μm × 70 μm in size, in a fractured crystal of zircon intergrown with polycrase-(Y) and euxenite-(Y). Żabińskiite is transparent, brittle, brownish, with a white streak, vitreous lustre and a Mohs hardness of ∼5. The calculated density for the refined crystal is equal to 3.897 g cm^(–3), but depends strongly on composition. The mineral is non-pleochroic, biaxial (–), with mean refractive indices ≥1.89. The (Al,Ta,Nb)-richest żabińskiite crystal, (Ca_(0.980)Na_(0.015))Σ=0.995(Al_(0.340) Fe^(3+)_(0.029) Ti_(0.298)V_(0.001)Zr_(0.001)Sn_(0.005)Ta_(0.251)Nb_(0.081))Σ=1.005[(Si_(0.988)Al_0.012)O_(4.946)F_(0.047)(OH)_(0.007))Σ=5.000]; 60.7 mol.% Ca[Al_(0.5)(Ta,Nb)_(0.5)](SiO_4)O; is close in composition to previously described synthetic material. Żabińskiite is triclinic (space group symmetry Ai and has unit-cell parameters a = 7.031(2) Å, b = 8.692(2) Å, c = 6.561(2) Å, α = 89.712(11)°, β = 113.830(13)°, γ = 90.352(12)° and V = 366.77 (11) Å3. It is isostructural with triclinic titanite and bond-topologically identical with titanite and other minerals of the titanite group. Żabińskiite crystallized along with (Al,Ta,Nb)-bearing titanites at increasing Ti and Nb, and decreasing Ta activities, almost coevally with polycrase-(Y) and euxenite-(Y) from Ca-contaminated fluxed melts or early hydrothermal fluids

U–Pb Zircon geochronology of the Cambro-Ordovician metagranites and metavolcanic rocks of central and NW Iberia

New U–Pb zircon data from metagranites and metavolcanic rocks of the Schist-Graywacke Complex Domain and the Schistose Domain of Galicia Tras-os-Montes Zone from central and NW Iberia contribute to constrain the timing of the Cambro-Ordovician magmatism from Central Iberian and Galicia Tras-os-Montes Zones which occurred between 498 and 462 Ma. The crystallization ages of the metagranites and metavolcanic rocks from the northern Schist-Graywacke Complex Domain are as follows: (a) in west Salamanca, 489 ± 5 Ma for Vitigudino, 486 ± 6 Ma for Fermoselle and 471 ± 7 Ma for Ledesma; (b) in northern Gredos, 498 ± 4 Ma for Castellanos, 492 ± 4 Ma for San Pelayo and 488 ± 3 Ma for Bercimuelle; (c) in Guadarrama, 490 ± 5 Ma for La Estacion I, 489 ± 9 Ma for La Canada, 484 ± 6 Ma for Vegas de Matute (leucocratic), 483 ± 6 Ma for El Cardoso, 482 ± 8 Ma for La Morcuera, 481 ± 9 Ma for Buitrago de Lozoya, 478 ± 7 Ma for La Hoya, 476 ± 5 Ma for Vegas de Matute (melanocratic), 475 ± 5 Ma for Riaza, 473 ± 8 Ma for La Estacion II and 462 ± 11 Ma for La Berzosa; and (d) in Toledo, 489 ± 7 Ma for Mohares and 480 ± 8 Ma for Polan. The crystallization ages of the metagranites from the Schistose Domain of Galicia Tras-os-Montes Zone are 497 ± 6 Ma for Laxe, 486 ± 8 Ma for San Mamede, 482 ± 7 Ma for Bangueses, 481 ± 5 Ma for Noia, 480 ± 10 for Rial de Sabucedo, 476 ± 9 Ma for Vilanova, 475 ± 6 Ma for Pontevedra, 470 ± 6 Ma for Cherpa and 462 ± 8 Ma for Bande.This magmatism is characterized by an average isotopic composition of (87Sr/86Sr)485Ma ≈ 0.712, (eNd)485Ma ≈ -4.1 and (TDM) ≈ 1.62 Ga, and a high zircon inheritance, composed of Ediacaran–Early Cambrian (65 %) and, to a lesser extent, Cryogenian, Tonian, Mesoproterozoic, Orosirian and Archean pre-magmatic cores. Combining our geochronological and isotopic data with others of similar rocks from the European Variscan Belt, it may be deduced that Cambro-Ordovician magmas from this belt were mainly generated by partial melting of Ediacaran–Early Cambrian igneous rocks

Constraining long-term denudation and faulting history in intraplate regions by multisystem thermochronology: An example of the Sudetic Marginal Fault (Bohemian Massif, central Europe)

The Rychlebské hory Mountain region in the Sudetes (NE Bohemian Massif) provides a natural laboratory for studies of postorogenic landscape evolution. This work reveals both the exhumation history of the region and the paleoactivity along the Sudetic Marginal Fault (SMF) using zircon (U-Th)/He (ZHe), apatite fission track (AFT), and apatite (U-Th)/He (AHe) dating of crystalline basement and postorogenic sedimentary samples. Most significantly, and in direct contradiction of traditional paleogeographic reconstructions, this work has found evidence of a large Cretaceous sea and regional burial (to >6.5 km) of the Carboniferous-Permian basement in the Late Cretaceous (~95–80 Ma). During the burial by sediments of the Bohemian Cretaceous Basin System, the SMF acted as a normal fault as documented by offset ZHe ages across the fault. At 85–70 Ma, the basin was inverted, Cretaceous strata eroded, and basement blocks were exhumed to the near surface at a rate of ~300 m/Ma as evidenced by Late Cretaceous–Paleocene AFT ages and thermal modeling results. There is no appreciable difference in AFT and AHe ages across the fault, suggesting that the SMF acted as a reverse fault during exhumation. In the late Eocene–Oligocene, the basement was locally heated to <70°C by magmatic activity related to opening of the Eger rift system. Neogene or younger thermal activity was not recorded in the thermochronological data, confirming that late Cenozoic uplift and erosion of the basement blocks was limited to less than ∼1.5 km in the study area

Examination phenotype of endothelial cells in different physiological environment - models of dysfunction cell culture

Śródbłonek uważany jest za jeden z największych narządów endokrynnych w organizmie człowieka. Posiada wiele funkcji przyczyniających się do homeostazy układu sercowo-naczyniowego. Komórki śródbłonka tworzą wewnętrzną wyściółkę naczyń krwionośnych, limfatycznych oraz jam serca. Ich szczelne monowarstwy obecne są po stronie światła naczyń krwionośnych, stanowiąc naturalną barierę między krwią, a innymi warstwami naczyń krwionośnych. W komórkach śródbłonka występuje enzym eNOS (śródbłonkowa syntaza tlenku azotu), odpowiedzialny za produkcję tlenku azotu(II), który odpowiada za regulację miejscowego ciśnienia krwi, zatrzymywanie procesu agregacji i adhezji płytek krwi. Na komórkach śródbłonka obecne są receptory Toll-podobne (TLRs). Receptory TRL biorą udział w aktywacji procesów odpowiedzi immunologicznej, rozwoju procesów zapalnych, zwiększenie ekspresji antygenów kompleksu zgodności tkankowej, a co za tym idzie odpowiednie aktywowanie odporności nabytej. Wszelkie zaburzenia istniejącej w warunkach fizjologicznych równowagi mogą doprowadzić do dysfunkcji śródbłonka. Zmiany patologiczne w śródbłonku towarzyszą wielu stanom chorobowym m.in. cukrzycy i chorobom nowotworowym.Połączenie techniki mikroobrazowania ramanowskiego z analizą chemometryczną umożliwiło zbadanie fenotypu komórek śródbłonka. Przeprowadzone badania pozwoliły opisać model dysfunkcji hodowli komórkowych śródbłonka wywołanego czynnikiem martwicy nowotworu α w stężeniach 4, 8 i 10 ng ml-1 w odniesieniu do kontroli. Czynnik martwicy nowotworów klasyfikowany jest do grupy cytokin posiadających właściwości prozapalne, a także cytotoksyczne. TNF-α może wywoływać stan zapalny oraz śmierć. Na podstawie otrzymanych obrazów dystrybucji poszczególnych składników oceniono zmiany wizualne w komórkach i określono najwyższą koncentrację poszczególnych składników wewnątrz komórek. Na podstawie analizy widm oraz wykonania analizy integracyjnej wybranych pasm określono składniki komórek oraz opisano zmiany ich zawartości wynikające ze stymulacji TNF-α. Otrzymane w czasie pracy wyniki pokazują, że czynnik martwicy nowotworu α prowadzi do nieodwracalnych zmian w strukturach komórkowych, uznawanych za zapoczątkowanie stanu zapalnego. Przeprowadzone badania pokazują, że mikroobrazowanie ramanowskie umożliwia wizualizację wewnątrzkomórkowych składników w różnych układach modelowych.The endothelium is considered one of the largest endocrine organ in the human body. The endothelium has many functions in the homeostasis of the cardiovascular system. Endothelial cells form the lining inside the blood vessels, lymph vessels and heart chambers. They form a natural barrier between the blood and the other layers of blood vessels. They exhibit enzyme eNOS (endothelial nitric oxide synthase), responsible for the production of nitric oxide (II), which regulates the local blood pressure, stops the process of aggregation and adhesion of platelets. Endothelial cells have a Toll-like receptors (TLRs). TLRs receptors responsible for the processes of the immune response, development of inflammatory processes and increase the expression of histocompatibility antigens. They initiate mechanisms of acquired immunity. Disorders of physiological equilibrium conditions of endothelial cells can lead to endothelial dysfunction. Damage and endothelial inflammation are involved in disease states, for example, diabetes and cancer.The combination of Raman microimaging and chemometric analysis enables description of the phenotype of endothelial cells. The study helped to describe the model dysfunction of endothelial cell cultures induced by tumor necrosis factor α at concentrations of 4, 8 and 10 ng ml-1, compared with the control. Tumor necrosis factor is classified a cytokine with pro-inflammatory and cytotoxic properties. TNF-α induces inflammation and cell death. The measurements resulted in visualization of distribution of the chemical components in the cells. On the basis of spectral analysis, cell compartments were identified and chemical changes in them were determined after stimulation with TNF-α. The results show that tumor necrosis factor α leads to irreversible changes in the cellular structures. These changes can be considered as the beginning of inflammation. They show that Raman microimaging enables studying intracellular components in model systems

Rola androgenów w patogenezie i przebiegu klinicznym stwardnienia rozsianego. Nowe możliwości terapii

Stwardnienie rozsiane to choroba autoimmunologiczna, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy. Reakcja autoimmunologiczna skierowana przeciwko komponentom mieliny prowadzi do degradacji osłonki otaczającej aksony komórek nerwowych, co upośledza ich zdolność do przewodzenia impulsów – zarówno z mózgu, jak i do niego. Mimo intensywnych badań etiologia i patogeneza choroby nadal nie są dokładnie poznane. Zostało ustalone, że w rozwoju stwardnienia rozsianego biorą udział czynniki genetyczne i środowiskowe. Średni stosunek częstości występowania choroby u kobiet do częstości jej występowania u mężczyzn w przypadku typowego wieku zachorowania (między 35. a 49. rokiem życia) wynosi około 2,0, czyli kobiety zapadają na stwardnienie rozsiane dwukrotnie częściej. Także przebieg choroby i rokowanie są różne u kobiet i mężczyzn. Zależności tej nie obserwuje się wśród pacjentów pediatrycznych, co może sugerować, że hormony płciowe odgrywają istotną rolę w podatności na schorzenie i jego przebiegu. Liczne badania dowiodły istnienia wpływu androgenów na komórki nerwowe i glej in vitro. Co więcej, pozytywny wpływ zarówno testosteronu, jak i dihydrotestosteronu został udowodniony w modelach zwierzęcych stwardnienia rozsianego. Pilotażowe badania dotyczące zastosowania testosteronu i selektywnych modulatorów receptora androgenowego wykazały obiecującą tolerancję i brak poważnych efektów ubocznych, co daje nadzieję na wykorzystanie tej terapii. Krótko- i długoterminowa efektywność jej działania oraz skutki uboczne wymagają jednak dalszych badań