16 research outputs found

    Valor pronóstico de la determinación urgente del péptido natriurético tipo B en los servicios de urgencias en pacientes con insuficiencia cardiaca: estudio PICASU-1

    Get PDF
    Objetivo: conocer la utilidad del NT-proBNP en pacientes con insuficiencia cardiaca aguda (ICA) que consultaron en un servicio de urgencias hospitalario (SUH) para predecir la mortalidad y la reconsulta a dicho SUH. Método: el estudio PICASU-1 (ProBNP en Insuficiencia Cardiaca Aguda en los Servicios de Urgencias) es un estudio analítico, multicéntrico, con seguimiento de cohortes, que incluyó 641 pacientes con ICA atendidos en 9 SUH en los que se determinó NT-proBNP de forma urgente. Se recogieron 18 datos basales y 21 datos del episodio de ICA. Los datos evolutivos analizados fueron mortalidad intrahospitalaria y mortalidad y revisita a 30 días, y para cada una de estas variables se calculó el área bajo la curva (AUC) ROC de NT-proBNP. El análisis se repitió mediante curvas de supervivencia truncadas a 90 días. Resultados: NT-proBNP estaba más elevado en los fallecidos intrahospitalariamente y a los 30 días de la consulta en el SUH (p < 0,001 para ambos), pero no hubo diferencias entre los que reconsultaron a los 30 días y los que no (p = 0,91). Resultados similares se observaron en el estudio mediante curvas de supervivencia a 90 días. NT-proBNP tuvo un poder discriminativo moderado para la mortalidad intrahospitalaria (AUC 0,75, p < 0,001) y a 30 días (AUC 0,71, p < 0,001), pero nulo para la reconsulta (AUC 0,50, p = 0,92). Similares resultados se obtuvieron en los 244 pacientes (38,3%) dados de alta directamente del SUH: NT-proBNP superior en los fallecidos a 30 días (p < 0,01) y sin diferencias en los que reconsultaron (p = 0,50), y su poder discriminativo fue moderado para la mortalidad a 30 días (AUC 0,72, p < 0,01) y nulo para la reconsulta (AUC 0,47, p = 0,50). Conclusión: el NT-proBNP es una herramienta útil para predecir a priori la probabilidad de fallecer de un paciente con ICA en concreto, pero tiene un valor nulo para determinar las posibilidades de reconsultar al SUH

    Características clínicas, terapéuticas y evolutivas de los pacientes con insuficiencia cardiaca aguda atendidos en servicios de urgencias españoles: Registro EAHFE (Epidemiology of Acute Heart Failure in Spanish Emergency Departments)

    Full text link
    Objetivos. Presentación de los resultados del Registro EAHFE (Epidemiology of Acute Heart Failure in Emergency Departments) que recoge las características clínicas, de laboratorio, terapéuticas y la evolución de los pacientes con insuficiencia cardiaca aguda (ICA) atendidos en 29 servicios de urgencias hospitalarios (SUH) españoles. Se analizan los cambios de manejo a lo largo del tiempo; y se comparan los resultados con los de otros registros de ICA. Material y métodos. Estudio multicéntrico, de cohortes, prospectivo, de inclusión consecutiva, realizado en tres periodos (2007, 2009 y 2011). Se recogieron datos demográficos, clínicos, de laboratorio, del tratamiento farmacológico previo y el administrado en SUH y variables evolutivas (mortalidad intrahospitalaria y a los 30 días y al año, reingreso a 30 días). Se analizaron los cambios terapéuticos y evolutivos a lo largo de estos 3 periodos. Se revisó la literatura para identificar registros previos de ICA de carácter nacional o internacional. Resultados. Se incluyeron 5.845 pacientes (2007: 948, 2009: 1.483, 2011: 3.414), con edad media de 79 años y 56% mujeres. Un 34,6% era un primer episodio de ICA. Presentaron elevada comorbilidad (82% hipertensión, 42,3% diabetes mellitus, 47,7% fibrilación auricular). Un 21,9% tenía dependencia funcional grave o total. El 57,3% tenía una disfunción sistólica (FEVI 38,3%). Los principales tratamientos administrados en urgencias consistieron en diuréticos (96,8%), nitroglicerina endovenosa (20,7%), ventilación no invasiva (6,4%) y fármacos inotrópicos o vasopresores (3,6%). El 57% presentaba una tasa de filtrado glomerular disminuida. Las troponinas y los péptidos natriuréticos se determinaron en urgencias en un 49,1% y 42,4% de casos, respectivamente. Las formas de presentación se clasificaron como: normotensiva (66,4%), hipertensiva (23,5%), hipotensiva (4,6%, 0,7% con shock). El 76,1% fue ingresado (1,9% en intensivos), con una mediana de estancia hospitalaria de 7 días, y el 23,9% dado de alta desde urgencias. La mortalidad intrahospitalaria fue 7,6%, a 30 días 9,4% y al año 29,5%. A lo largo del periodo estudiado, ha aumentado la solicitud de troponinas (p < 0,001) y péptidos natriuréticos (p < 0,001) en urgencias, ha disminuido el uso de diuréticos en perfusión (p < 0,001) y de inotropos/vasoconstrictores (p < 0,001) y ha disminuido el porcentaje de reconsulta a 30 días (p = 0,004). No se observaron cambios en la mortalidad intrahospitalaria y a los 30 días entre el periodo 2007-2011. Se han revisado 14 registros anteriores (8 prospectivos), y solo en 2 la inclusión de pacientes se hizo desde el SUH. Conclusiones. El Registro EAHFE describe las características de la ICA a partir de una cohorte que se aproxima al universo de pacientes con ICA. Con el paso del tiempo se observan cambios significativos en el manejo de la ICA: las revisitas han disminuido aunque la mortalidad no se ha modificado. Aparte del Registro EAHFE, solo existen otros 2 registros en el mundo que incluyan a los pacientes con ICA atendidos en urgencias

    La Dispositio: el llibre segon dels Institutionum Rhetoricarum libri tres (1554) de Frederic Furió Ceriol

    Get PDF
    Potser sorprendrà veure en un home del talent de Fadric Furió Ceriol (València 1527-Valladolid 1592), l"autor d"un manual de retòrica, en el conegut polemista de Bononia i el polític compromès del Concejo, un pedagog preocupat per l"expressió i la renovació d"un art del que pretén transmetre les seues regles essencials i definitives

    Una nueva metodología para incorporar la opinión de los usuarios en el diseño

    No full text
    The customer's subjective perception of product quality is central for buying decision. Thus, companies have to create products being judged positively by customers already in early product development process. Yet, there is a lack of approaches that allow mastering this challenge in a systematic and scientific way. The main purpose of the project CONEMO is to develop a measurement service to objectify and measure customer's judgment.La percepción subjetiva que los clientes tienen de la calidad de un producto es básica para tomar la decisión de compra. Por ello, las empresas tienen que generar productos que el cliente valore positivamente desde las primeras fases del proceso del diseño. Sin embargo, existe una carencia de metodologías que permitan abordar este problema de forma científica y sistemática. El objetivo principal del proyecto CONEMO es el desarrollo de un servicio de ensayos para medir de forma objetiva la opinión del cliente

    The role of atrial fibrillation in the short-term outcomes of patients with acute heart failure

    No full text
    Aims: To investigate whether the presence of atrial fibrillation (AF) is independently associated with adverse short-term outcomes in patients diagnosed with acute heart failure (AHF) in the emergency department (ED). Methods: We performed a secondary analysis of patients included in the EAHFE registries 4&5. Patients were divided by the presence of sinus rhythm (SR) or AF at ED arrival. The primary outcome was 30-day all-cause mortality. Secondary outcomes included the 30-day post-discharge combined endpoint of ED revisit or hospitalisation due to AHF and all-cause mortality. We recorded 54 independent variables that can affect outcomes. Cox regression was used to investigate adjusted significant associations between AF and outcomes. Analyses were repeated according to whether AF was previously known and whether AF was considered responsible for the AHF episode. Results: We analysed 6045 ED visits (mean age 80.4 years, 55.9% women), 3644 (60.3%) with AF. The cumulative 30-day mortality was 9.4%, and the adverse combined endpoint (ACE) was 25.9% (ED revisit with and without hospitalisation were 16.5 and 8.9% and death occurred in 4.7%). No differences were found in outcomes of AHF patients with SR and AF, and among the latter group, no differences were found depending on whether AF was considered responsible for the AHF episode. Patients with previously known AF had significantly lower 30-day mortality and higher post-discharge ACE rates, although these differences disappeared after adjustment for confounders HR 0.782, 95% CI 0.590-1.037, p = 0.087; and HR 1.131, 95% CI 0.924-1.385, p = 0.234). Conclusion: The coexistence of AF does not impact the short-term outcomes of patients diagnosed with AHF in the ED.Sin financiación5.268 JCR (2019) Q1, 24/138 Cardiac & Cardiovascular Systems2.105 SJR (2019) Q1, 35/362 Cardiology and Cardiovascular MedicineNo data IDR 2019UE

    Effect of Barthel Index on the Risk of Thirty-Day Mortality in Patients With Acute Heart Failure Attending the Emergency Department: A Cohort Study of Nine Thousand Ninety-Eight Patients From the Epidemiology of Acute Heart Failure in Emergency Departments Registry

    No full text
    Study objective: We assess the value of the Barthel Index (BI) in predicting 30-day mortality risk among patients with acute heart failure who are attending the emergency department (ED). Methods: We selected 9,098 acute heart failure patients from the Acute Heart Failure in Emergency Departments registry who had BI score available both at baseline and the ED visit. Patients' data were collected from 41 Spanish hospitals during four 1- to 2-month periods between 2009 and 2016. Unadjusted and adjusted logistic regression models were used to assess the association between 30-day mortality and BI score. c Statistics were used to estimate their prognostic value. Results: The mean baseline BI score was 79.4 (SD 24.6) and the mean ED BI score was 65.3 (SD 29.1). Acute functional decline (≥5-point decrease between baseline BI and ED BI score) was observed in 5,771 patients (53.4%). Within 30 days of the ED visit, 905 patients (9.9%) died. There was a steep inverse gradient in 30-day mortality risk for baseline BI and ED BI score. For instance, compared with BI score=100, a BI score of 50 to 55 doubled the mortality risk both at baseline and the ED visit. At the ED visit, a BI score of 0 to 5 carried a 5-fold increase in risk after adjustment for other risk predictors. In comparison with baseline BI score, ED BI score consistently provided greater discrimination. Neither baseline BI score nor the change in BI score from baseline to the ED visit added further prognostic value to the ED BI score. Conclusion: Functional status assessed by the BI score at the ED visit is a strong predictor of 30-day mortality in acute heart failure patients, with higher predictive value than baseline BI score and acute functional decline. Routine recording of BI score at the ED visit may help in decisionmaking and health care planning.Sin financiación5.799 JCR (2019) Q1, 1/31 Emergency Medicine1.389 SJR (2019) Q1, 3/90 Emergency MedicineNo data IDR 2019UE

    The Usefulness of the MEESSI Score for Risk Stratification of Patients With Acute Heart Failure at the Emergency Department.

    No full text
    INTRODUCTION AND OBJECTIVES: The MEESSI scale stratifies acute heart failure (AHF) patients at the emergency department (ED) according to the 30-day mortality risk. We validated the MEESSI risk score in a new cohort of Spanish patients to assess its accuracy in stratifying patients by risk and to compare its performance in different settings. METHODS: We included consecutive patients diagnosed with AHF in 30 EDs during January and February 2016. The MEESSI score was calculated for each patient. The c-statistic measured the discriminatory capacity to predict 30-day mortality of the full MEESSI model and secondary models. Further comparisons were made among subgroups of patients from university and community hospitals, EDs with high-, medium- or low-activity and EDs that recruited or not patients in the original MEESSI derivation cohort. RESULTS: We analyzed 4711 patients (university/community hospitals: 3811/900; high-/medium-/low-activity EDs: 2695/1479/537; EDs participating/not participating in the previous MEESSI derivation study: 3892/819). The distribution of patients according to the MEESSI risk categories was: 1673 (35.5%) low risk, 2023 (42.9%) intermediate risk, 530 (11.3%) high risk and 485 (10.3%) very high risk, with 30-day mortality of 2.0%, 7.8%, 17.9%, and 41.4%, respectively. The c-statistic for the full model was 0.810 (95%CI, 0.790-0.830), ranging from 0.731 to 0.785 for the subsequent secondary models. The discriminatory capacity of the MEESSI risk score was similar among subgroups of hospital type, ED activity, and original recruiter EDs. CONCLUSIONS: The MEESSI risk score successfully stratifies AHF patients at the ED according to the 30-day mortality risk, potentially helping clinicians in the decision-making process for hospitalizing patients

    Factors associated with short stays for patients admitted with acute heart failure

    Full text link
    Objectives: To identify factors associated with short hospital stays for patients admitted with acute heart failure (AHF) admitted to hospitals with short-stay units (SSU). Material and methods: Multicenter nonintervention study in a multipurpose cohort of patients with AHF to 10 Spanish hospitals with short-stay units; patients were followed prospectively. We recorded demographic data, medical histories, baseline cardiorespiratory and function variables on arrival in the emergency department, on admission, and at 30 days. The outcome variable was a short hospital stay (<= 4 days). We built receiver operating characteristic curves of simple and mixed predictive models for short stays and calculated the area under the curves. Results: A total of 1359 patients with a mean (SD) age of 78.7 (9.9) years (53.9% women) were included; 568 (41.8%) had short stays. Five hundred ninety patients (43.4%) were admitted to SSU and 769 (56.6%) were admitted to conventional wards. The variables associated with a short-stay according to the mixed regression model were hypertensive crisis (odds ratio [OR], 1.79; 95% CI, 1.17-2.73; P=.007) and admission to a SSU (OR, 16.6; 95% CI, 10.0-33.3; P<.001). Hypotensive AHF (OR, 0.49; 95% CI, 0.26-0.91; P=.025), hypoxemia (OR, 0.68; 95% CI, 0.53-0.88; P=.004); and admission on a Wednesday, Thursday, or Friday (OR, 0.62; 95% CI, 0.49-0.77; P<.001) were associated with a long stay. The area under the receiver operating characteristic curve was 0.827 (95% CI, 0.80-0.85; P<.001). Thirty-day mortality and readmission rates did not differ between patients with short vs long stays (mortality, 0.5% in both cases, P=.959; and readmission, 22.9% vs 27.7%, respectively; P=.059). Conclusion: Both clinical and administrative factors are independently related to whether patients with AHF have short stays in the hospitals studied, and among therapy, it is remaslcasle the existence of a SSU

    Prognostic implications of emergency department determination of B-type natriuretic peptide in patients with acute heart failure: the PICASU-2 study

    No full text
    Objetivo: investigar si la determinación del péptido natriurético tipo B (BNP) con carácter urgente en el servicio de urgencias hospitalario (SUH) a pacientes con insuficiencia cardiaca aguda (ICA) proporciona ventajas en cuanto a la evolución clínica a los pacientes en los que se determina o a los SUH que disponen de dicha posibilidad. Método: el estudio PICASU-2 es un estudio de carácter analítico, multicéntrico, retrospectivo y con seguimiento de cohortes que incluyó pacientes diagnosticados basales y de ICA. Para cada caso se consignaron los datos del episodio agudo. Como variables evolutivas se recogió la mortalidad intrahospitalaria y la mortalidad y la reconsulta a urgencias los 30 días siguientes. Los pacientes se dividieron entre los que se determinó BNP urgente y los que no. Los SUH se dividieron entre los que no tienen disponibilidad de determinar BNP urgente (tipo A), los que pueden hacerlo en casos seleccionados (tipo B) y los que lo hacen de forma generalizada (tipo C). Resultados: participaron 19 SUH, que incluyeron 2.423 pacientes: en el 32,4% se determinó BNP, mientras que su distribución en SUH tipo A, B y C fue del 34,7%, 34,6% y 30,7%, respectivamente. La mortalidad intrahospitalaria fue 7,2%, la mortalidad a 30 días 8,1% y la reconsulta a 30 días 24%. Ni la determinación de BNP en un paciente concreto ni el hecho que el SUH lo tuviese a su disposición se asociaron a un mejor pronóstico, ni tampoco después de ajustar el modelo por las diferencias basales o del episodio agudo entre grupos. Estos mismos resultados se obtuvieron cuando se analizó el subgrupo de pacientes dados de alta directamente de urgencias. Conclusión: en ausencia de un protocolo bien definido de solicitud y manejo del paciente en función del BNP, su determinación con carácter urgente en el SUH no aporta ningún valor en la mejoría evolutiva de los pacientes con ICA
    corecore