Factors Influencing Hotel Managers’ Perceptions Regarding the Use of Mobile Apps to Gain a Competitive Advantage

The purpose of this quantitative study is to examine the opinions of hotel managers regarding the use of mobile applications in the hotel industry and to analyse the influence of these applications on a hotel’s perceived competitive advantage. Factor analysis and multiple regression analysis were performed to analyse the data collected from 106 hotel managers in Turkey. The results of the study indicate that the factors connection and assistance had a significant impact on hotel managers’ perceived competitive advantage. The findings of this study, one of the few that have examined managers’ attitudes toward the use of mobile apps in the hotel industry, provide valuable information that will help to guide technology vendors and software companies that develop mobile apps for hotel

On the location of public bads: strategy-proofness under two-dimensional single-dipped preferences

..

Maritime Activities During The Period of Caliph ʻUthmān b. ‘Affān (23-35/644-656)

Hz. Osmân b. Affân, hilâfeti zamanında kazanılan deniz zaferleriyle temâyüz etmiştir. Bizans İmparatorluğu’nun denizdeki üstünlüğü devam ettiği sürece Bilâdü’ş-Şâm ve Mısır’daki hâkimiyetlerinin tehdit altında olduğunu ve Bizans’a karşı mücâdelenin donanmanın desteği olmadan yürütülemeyeceğini fark eden ilk devlet adamı olan Suriye (Şâm) Vâlisi Muâviye b. Ebû Süfyân’ın (ö. 60/680) deniz seferleriyle ilgili isteklerini ilk başta selefi Hz. Ömer b. el-Hattâb (13-23/634-644) gibi reddeden Hz. Osmân, en nihâyetinde onun denize açılma isteğini bâzı şartların yerine getirilmesi koşuluyla kabul etti. Hz. Osmân’dan aldığı izinle denizcilik faâliyetlerini hızlandıran Muâviye b. Ebû Süfyân önderliğinde Müslüman Araplar, Kıbrıs, Ervâd (Arados), Sicilya, Rodos, Kos, Girit adalarına ve Endülüs’e seferler düzenleyerek çok miktarda ganîmet elde ettiler. Kaynakların verdiği bilgilere göre bu dönemde İstanbul’a da deniz seferi yapan Müslüman Araplar, 31 (652) veya 34 (655) yılında Antalya’nın Finike (Phoenix) ilçesi açıklarında, İmparator II. Konstans’ın (641-668) kumandası altındaki Bizans donanmasını İslâm tarihinde Zâtü’s Savârî adıyla anılan muhârebede yenmek sûretiyle ilk büyük deniz zaferini elde ederek Bizans’ın Doğu Akdeniz’deki hâkimiyetine son verdiler. Bu makalede Müslümanların denize açılma sebepleri, bahrî anlamda kıyı şehirlerinde yürüttükleri faâliyetler, tertip edilen çıkarma harekâtları öncesinde yapılan hazırlıklar ve seferlerin netîceleri hem İslâm hem de Hıristiyan kaynaklarında verilen bilgilerin ışığında değerlendirilecektir.ʻUthmān b. ʻAffān shined through the sea victories at the time of his caliphate. Muʻāwiya b. Abī Sufyān (d. 60/680), the governor of Syria (Shām), was the first statesman to realize that as long as Byzantium’s rule in the sea continued, their dominance in Bilād al-Shām and Egypt was under threat and that the struggle against Byzantium could not be carried out without the support of the navy. Although Muʻāwiya’s requests for naval expeditions were initially rejected by ‘Uthmān just like the former Caliph ‘Umar b. al-Khaṭṭāb (13-23/634-644), he accepted his request to sail only if certain conditions were met. Under the leadership of Muʻāwiya b. Abī Sufyān, who accelerated his maritime activities with the permission of ʻUthmān, the Muslim Arabs made expeditions to Cyprus, Arados, Sicily, Rhodes, Cos, Crete Islands and Andalusia. According to the information given by the sources, Muslim Arabs who made the sea expedition also to Istanbul in this period, defeated the Byzantine navy under the command of Emperor Constans II (641- 668) around Antalya Phoenix in the battle called Dhāt al-Sawārī [The Battle of Masts] in Islamic history in 31 (652) or 34 (655). This was the first major naval victory achieved by Muslim Arabs and it ended Byzantium’s dominance in the Eastern Mediterranean. In this article, the reasons for the sailing of Muslims, the activities carried out in coastal cities in maritime sense, the preparations made before the landing operations and the results of the expeditions will be evaluated in the light of both Islamic and Christian sources

İstanbul derelerinin taşkın debilerinin tahmini

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Çalışmanın amacı İstanbul İlinde seçilen 8 adet derenin taşkın debilerininhesaplanmasıdır. Ayrıca İstanbul da mevcut uygulamalar ile ilgili bilgi verilerekörnekleme de yapılmıştır.Çalışma 6 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde tanımlamalar yapılmıştır ve dereıslahları ile ilgili bilgi verilmiştir.İkinci bölümde yaşanan sorunlar ile ilgili bilgi verilmiş ve şekiller ile örneklerverilmiştir. Yapılan uygulamalar arazide gözlemlenmiş ve ilgili kurumlar ilegörüşülerek bilgi alınmıştır.Üçüncü bölümde taşkın debisi hesaplamalarında kullanılan yöntemler açıklanmış veçalışmada kullanılan Snyder, Kirpich, Mockus ve S.C.S yöntemleri izah edilmiştir.Dördüncü bölümde bu yöntemler kullanılarak 8 dere üzerinde taşkın debilerininhesabı yapılmıştır.Beşinci ve altıncı bölümde de çıkan neticeler karşılaştırılarak değerlendirmeyapılmıştır.The aim of the study is to calculate overflow debits of 8 streamlines, which areselected from Istanbul. Nevertheless there are some informations about availableapplications and some examples are given.This Study consists of 6 parts. There are some descriptions and informations aboutstream reformation in first part.In 2. Part some informations are given about problems faced and some figures givenas examples. Available applications are observed and had informations from relatedestablishments.In 3. Part, an evaluation of hydrological techniquies which are Snyder, Kirpich,Mockus and S.C.S. for making flood estimations have been explanied with details.In 4. Part of this study is calculation of streamlines which are selected from Istanbulwith four techinquies.In 5.and 6. Parts of this study is the results and comparison of the methods

2018 TÜRKİYE BİNA DEPREM YÖNETMELİĞİ VE TÜRKİYE DEPREM TEHLİKE HARİTASI İLE İLGİLİ İÇ ANADOLU BÖLGESİ BAZINDA BİR DEĞERLENDİRME

2018 TÜRKİYE BİNA DEPREM YÖNETMELİĞİ VE TÜRKİYE DEPREM TEHLİKE HARİTASI İLE İLGİLİ İÇ ANADOLU BÖLGESİ BAZINDA BİR DEĞERLENDİRMEÖzet18.03.2018 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.01.2019 tarihinde yürürlüğe girecek olan Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği-2018 (TBDY-2018) ile 2007 tarihli Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik (TDY-2007) yürürlükten kalkacaktır. Ayrıca 18.03.2018 tarihinde yayımlanan ve 01.01.2019 de yürürlüğe girecek olan Türkiye Deprem Tehlike Haritaları (TDTH-2018) ile ülkemizde günümüze kadar geçerliliğini koruyan 1996 tarihli Deprem Bölgeleri Haritası da yürürlükten kalkacaktır. Her bakımdan köklü değişiklikler içeren yeni yönetmelik ve deprem haritasının, yürürlükten kalkacak yönetmeliklerle karşılaştırılması mühendis ve mimarlar için tasarım süreçlerinde yol gösterici olacaktır. Bu nedenle bu çalışmada İç Anadolu bazında bir karşılaştırma yapılmıştır. 1996 tarihli deprem tehlike haritasında sırasıyla 1., 2., 3. ve 4. bölgede yer alan Kırşehir-Merkez, Eskişehir-Merkez, Kayseri-Merkez ve Konya-Selçuk Üniversitesi Kampüs bölgelerinde tasarım depremi için 2 farklı zemin cinsi altında ve 2 farklı periyot değeri için eski ve yeni yönetmeliklerin karşılaştırması grafik ve tablolarla yapılmıştır. Sonuç olarak yeni yönetmeliğin köklü değişikler getirdiği görülmektedir.Anahtar Kelimeler: TBDY-2018, TDY-2007, deprem, deprem tehlike haritasıAN EVALUATION ABOUT 2018 TURKEY BUILDING EARTHQUAKE REGULATIONS AND TURKEY EARTHQUAKE HAZARDS MAP BASED ON CENTRAL ANATOLIA REGIONAbstractBuilding Earthquake Regulations-2018 (TBDY-2018) which published in the Official Gazette at 18.03.2018, will enter in force at 01.01.2019  and The Regulation on the Buildings to be Made in the Earthquake Regions of 2007 (TDY-2007) will be annulled. Additionally, the 1996 Seismic Zone Maps, which maintain its validity in our country today, will be abolished with the Seismic Hazard Maps for Turkey (TDTH-2018), which were published on 18.03.2018 and will go into effect on 01.01.2019. The comparison of the new regulation and seismic map that contains fundamental changes in every respect with the regulations that will be abolished will guide the design processes for engineers and architects. For that reason in this study, a comparison has been made on the basis of Central Anatolia. Charts and tables have been made for the comparison of the old and new regulations under 2 different types of soil and for 2 different period values for the DD-2 earthquake in the Kırşehir-Center, Eskişehir-Center, Kayseri-Center, and Konya-Selçuk University Campus regions found in the 1st, 2nd, 3rd, and 4th regions, respectively, in the 1996 seismic hazard map.  As a result, it is observed that the new regulation has brought sweeping changes.Keywords: TBDY-2018, TDY-2007, earthquake, earthquake hazards ma

A Data Replication Strategy To Improve System Availability For Cloud Storage Systems

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2015Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Instıtute of Science and Technology, 2015Bulut Bilişim ortamı farklı özelliklerde olan ve oldukça dinamik bir ortamdan oluşur. Bulut Bilişim, büyük ölçekli veri merkezlerini kullanarak yazılım ve donanım altyapısını servisler olarak dışarıya kullanıma açmaktadır. Sonuç olarak, Bulut Bilişim işlem ve veri depolama işini son kullanıcıdan veri merkezlerindeki sunuculara taşımaktadır, bu sayede kullanıcıları uygulama kurulumu ve yönetimi yüklerinden kurtarıp, kullanıcıların sadece kendi uygulamalarının mantığını yönetmelerine odaklanmalarını sağlamaktadır. Ancak, bulut bilişim ortamlarında, veri merkezlerinin depolama düğümlerinde  sıklıkla hatalar oluşmaktadır. Sistemin erişilebilirliğini artırmak ve yüksek oranda hata toleransı sağlamak için, verilerin kopyasını oluşturmak iyi bir seçenektir. Kopyalama, aynı servisin farklı düğümlerde farklı kopyalarının olmasını sağlama sürecidir. Gerçek dünyadaki bulut ortamların çoğunda, veri kopyalama veri kaynak havuzlarıyla gerçekleştirilir, veri kopyalarının sayısı geçmiş deneyimlere bakılarak statik olarak karar verilir ve genellikle 3’den küçüktür. Bu strateji çoğunlukla iyi çalışır, ancak zorlu durumlarda hata verecektir. Verilerin sabit sayıda kopyasını oluşturmak ve bunları farklı uygun lokasyonlara koymanın tercih edilen bir yaklaşım olmaması gerekir. Mantıklı ve uygun bir sayıda kopya oluşturmak ve bu kopyaları yerleştirmek için doğru/uygun yerleri seçmek, bulut bilişim çevreleri için çözülmesi gereken bir sorun haline gelmiştir.  Bu tez kapsamında, bulut ortamları için geliştirdiğimiz yeni bir dinamik veri kopyalama tekniğini sunuyoruz. Tekniğimiz, optimum kopya sayısını sağlayabilmektedir ve zamanla kopya sayısının artmasını engellemektedir. Ayrıca, bir disk için müsait durumdaki disk boşluğu durumu, istekte bulunan bulut ortam kullanıcılarının talep ettikleri erişilebilirlik değeri ve ver merkezi sunucularındaki her bir düğümün hata alma olasılıklarına bağlı olacak şekilde, kopyaları tüm veri merkezi düğümlerine dengeli bir şekilde yerleştirilmesine imkan sağlamaktadır. Ayrıca bu çalışmayla, bulut kullanıcıları ve veri merkezleri arasındaki uzaklığı da göz önünde bulundurarak, ve verilerin kopyalarını isteği yapan kullanıcılara yakın olan veri merkezlerine sunucularına yerleştirerek veri genişliği kullanımını da azaltabileceğimiz sonucunu çıkardık.The Cloud environment constitutes a heterogeneous and a highly dynamic environment. The Cloud Computing provides the software and hardware infrastructure as services using large-scale data centers. As a result, Cloud Computing moved away the computation and data storage from the end user and onto servers located in data centers, thereby relieving users of the burdens of application provisioning and management and enabling them to focus on managing of their application logic. However, failures on the data center storage nodes often take place in cloud computing environments. As a result, the cloud environment requires some capability for an adaptive data replication management in order to cope with the inherent characteristic of the Cloud environment. To improve system availability and get high fault tolerance, replicating data is a good choice. Replication is the process of providing different replicas of the same service at different nodes. In most of  the real cloud, data replication is achieved through data resource pool, the number of data replicas is statistically set based on history experience and is usually less than 3. This strategy works well at most time, but it will fail at inclement times. Replicating the data with a fixed number of its copies to multiple suitable locations should not be an advisable choice. How to decide a reasonable number and  right/suitable locations for replicas has become a challenge in the cloud computing.  In this thesis, we present a new dynamic data replication strategy suitable for cloud environments. Our technique provides optimum replica number and prevents the replica number from incrementing in time. In addition, it enables the replicas to be placed  to all data center nodes in a balanced way depending on the available disk space for a disk, expected availability of requesting cloud users, failure probability of each node in data center servers. We also conclude that bandwidth usage can be reduced by considering the distance between user and data center servers and locating the replicas nearby users who requests for.Yüksek LisansM.Sc

Bor minerali atığı katkılı polipropilen kompozit malzemelerin mekanik ve tribolojik özelliklerinin incelenmesi

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Bu deneysel çalışmada, endüstrinin değişik alanlarında kullanılan saf polipropilen (PP) polimeri ile, ağırlık olarak farklı oranlarda bor mineral atığı katkılı (%10-%40) kompozitlerin ve maleik anhidrit asit ile aşılanmış polipropilen (PP-g- MA) uyumlaştırıcılı farklı oranlarda bor mineral atığı katkılı (%10-%40) kompozitlerin mekanik, fiziksel, tribolojik ve mikroyapısal özellikleri incelenmiştir. Deneylerde kullanılan saf PP ve PP polimer kompozitlerin çekme mukavemeti, kopma mukavemeti, % uzama, elastiklik modülü gibi mekanik özellikleri ile yoğunluk, sertlik gibi fiziksel özellikleri araştırılmıştır. Buna ilaveten deneylerde kullanılan PP ve PP kompozitlerin sürtünme katsayısı ve spesifik aşınma oranı gibi tribolojik özellikleri de araştırılmıştır. Aşınma ve sürtünme davranışları pim-disk aşınma cihazında gerçekleştirilmiş olup, deneyler kuru ortam şartlarında yapılmıştır. Deneyler oda sıcaklığı ortamında, 20N ve 40N yükte ve 1 m/s kayma hızında 1000 m kayma yolunda yapılmıştır. Deneyler sonucunda saf PP polimer ve bor mineral atığı katkılı PP kompozit malzemelerin aşınma ve sürtünme davranışlarına uygulanan yükün etkisi, sürtünme sırasındaki sıcaklığın etkisi, PP polimerine ilave edilen farklı katkı oranlarının etkisi incelenmiş ve etkileri birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Mikroyapı incelemeleri için ise hem optik mikroskop hem de taramalı elektron mikroskobu (SEM) kullanılmıştır. Deneyler sonucunda, mekanik, tribolojik ve fiziksel özellikler açısından en iyi kompozit malzemenin PP+%3PP-g- MA+%40BA kompoziti olduğu tespit edilmiştir.In this experimental study, used in different areas of the industry, pure polypropylene (PP) polymer with boron mineral waste addition in different proportions by weight (%10-%40) composites and maleic anhydride acid-grafted polypropylene (PP-g- MA) boron mineral waste addition in different proportions by weight (%10-%40) composites have been examined to mechanical, physical, tribological and microstructural features. The pure PP and PP polymer composites used in the experiments were investigated to mechanical properties such as tensile strength, tensile strength, % elongation, modulus of elasticity and physical properties such as density and hardness. In addition to this, the pure PP and PP polymer composites used in the experiments were investigated to tribological properties such as friction coefficient and specific abrasion rate. The abrasion and friction behaviors of the high performance polymers used in the experiments were carried out in the pin-disc wear device and the experiments were carried out in dry environment conditions. Experiments in room temperature environment, 20N and 40N load and 1 m / s shear rate of 1000 m glide path are made. As a result of the experiments, the effect of load applied to wear and friction behavior of pure PP polymer and boron mineral wool added PP composite materials, the effect of temperature on friction, the effect of different additives in PP polymer were investigated and the effects were coMPared with each other. Both the optical microscope and the scanning electron microscope were used for microstructure examination. As a result, the best composite material in terms of mechanical, tribological and physical properties PP+%3PP-g- MA+%40BA composite have been identified

Maritime Activities of Sicilian Normans in Eastern Mediterranean 549-584 (1154-1189)

XI. yüzyılın başlarında Güney İtalya’da askerî faaliyetlere girişen Normanlar bu yüzyılın ortalarından itibaren Sicilya’yı işgale giriştiler. Bunun öncesinde Normanlar, bölgede Bizans İmparatorluğu’nun da içinde bulunduğu siyasî güçlere paralı asker olarak hizmet veren İskandinav asıllı askerlerdi. Güney İtalya’da başarıya ulaşan isyanın neticesinde müstakil bir güç hâline gelen Hauteville Ailesi’nin üyesi Roger (1071-1101) zamanında da Müslümanların hâkim olduğu Sicilya’nın işgâline devam edilmiş ve ada 1091 yılında Normanların hükmü altına girmişti. II. Roger (1130-1154) ile birlikte krallığa dönüşen ve Orta Akdeniz’de başat güç konumunu alan Sicilya Normanları, mezkûr kral döneminde Zîrîler (361-543/972-1148) ve Müslüman yerel güçlerle çatışarak egemenlik sahalarını İfrîkıye’ye kadar genişletmeyi başardılar. Araştırmada, II. Roger’den sonra sırasıyla tahta çıkan I. William (1154-1166) ve II. William (1166-1189) dönemlerinde Sicilya Normanlarının Doğu Akdeniz’deki Mısır sahil şehirleri, Kıbrıs Adası ve III. Haçlı Seferi öncesinde Bilâdü’ş-Şâm kıyı kentlerinde yaptığı çıkarmalar, denizcilik faaliyetleri, donanma teşkilâtı, kullandıkları silâhlar ve gemiler hakkındaki bilgiler İslâm ve Batı kaynakları ışığında değerlendirilecektir.Beginning in the early 11th century, the Normans began military activities in southern Italy and invaded Sicily in the middle of this century. Prior to that, the Normans were Scandinavian soldiers who served as mercenaries to political forces in the region, including the Byzantine Empire. Roger I (1071-1101), a member of the Hauteville Family, which became an independent power with the successful rebellions in Southern Italy, started the invasion of Sicily dominated by Muslims and the island came under the rule of the Normans in 1091. The Normans in Sicily, which became the kingdom in the period of Roger II (1130-1154) and became the dominant power in the Central Mediterranean, managed to establish sovereignty in Ifrīḳıya by clashing with the Zīrids (361-543/972- 1148) and Muslim local powers during the Roger I period. In this research, after the succession of Roger II the activities of the Sicilian Normans in the Eastern Mediterranean during the William I (1154-1166) and William II (1166-1189) periods, the landing they made on Egypt, Cyprus and Bilād al-Shām, their naval organization, naval activities, the weapons they used and their ships will be evaluated in the light of Islamic and Western sources

Changes in wood properties of chestnut wood structural elements with natural aging

Knowing the effects of natural aging on wood properties is important both for the conservation of historical wooden material and for reuse of aged wood. The aim of this study was to investigate the wood properties of old wooden elements not impregnated with any protective chemicals and taken from different parts of Zeytinlik houses in Giresun, Turkey. Test samples were prepared from old wooden elements and freshly cut chestnut timber. The anatomical, chemical, physical and mechanical properties were determined according to standard procedure, and the results were compared with those of recent wood specimen. As a result of the anatomical identification, it was determined that the wooden elements used in traditional Zeytinlik houses belong to species of Anatolian chestnut (Castanea sativa), and after an average service life of 88, 113 and 120 years, there was no change in the anatomical structure of the old wooden elements. Fourier transform infrared band characterization of old wood specimens revealed that hemicelluloses degraded and lignin structure changed on the surface of almost all specimens. Especially, the wood density values of the facade elements were smaller than that of recent wood specimen. Except for the modulus of rupture of window sill and rafter, all mechanical properties were significantly greater compared with those of recent wood specimen. The results of this research showed that old wood not damaged by fungi and insects could be evaluated for reuse

The role of multiple high-risk human papillomavirus infections for cervical biopsies and findings in colposcopic procedures

Objective: The clinical outcome of high-risk HPV (hr-HPV) infection varies according to genotype(s). Patients may harbor either one single hr-HPV (s-HPV) or multiple HPV (m-HPV) genotypes. Recently, the relationship between m-HPV infections and high-grade dysplasia has been investigated, and controversial results have been obtained. Therefore, the clinical significance of m-HPV is not clear. This study aimed to evaluate which group is associated with higher grade dysplasia by analyzing colposcopic punch biopsies. Material and Methods: A total of 690 patients who were scheduled for a diagnostic excisional procedure between April 2016 and January 2019 due to the detection of high-grade cervical intraepithelial neoplasia (CIN 2/3) in colposcopy were included. Patients who were not scheduled for colposcopic examination or cervical punch biopsy, or who were scheduled for an excisional procedure due to smear-biopsy incompatibility or persistent low-grade dysplasia were excluded. Patients with a negative HPV test and an unknown HPV genotype were also excluded. Results: Among the patients scheduled for excision (n=404), 74.5% had a s-HPV and 25.5% had a m-HPV infection. The proportion of CIN 1, 2 and 3 per patient in the m-HPV group was significantly higher than the s-HPV group (p=0.017). When this analysis was made for the number of CIN 2+3 per patient in the s-HPV and m-HPV groups, it was 1.29 (389/301) and 1.36 (140/103), respectively, and no difference was found (p=0.491). Conclusion: Patients in the m-HPV group, who underwent more colposcopic cervical biopsies, had higher numbers of CIN lesions, regardless of age and cytology results