Exploring theatre translation : the translator of the stage in the case of a Stanislavskian actor

Amongst the rich variety of metaphors used to describe the process of transferring texts from one language into another, the parallels between translating and the acting process enjoy a prominent place. This thesis examines the arguments of both translation scholars and practitioners who highlight a need for translators to be able to function as actors do, particularly when translating for the stage, or to have at least an understanding of how actors work. By comparing and contrasting the creative process involved in translation, particularly drama translation, with that fostered by a particular method of drama training, namely that developed by Konstantin Stanislavsky, it is the purpose of this thesis not only to explore whether and how an awareness of the ways actors work could be of benefit to the translator, but also to examine the implications of thinking of the Translator as Actor. This thesis will initially offer an overview and contextualisation of the Stanislavskian approach to acting (Chapter I) and of existing approaches to drama translation (Chapter II). It will seek to examine the core aspects of the Stanislavskian approach to preparing for a performance (Chapters III-VI), and will explore areas of similarity and difference between this and the work of translation. In the final chapter (Conclusions), an attempt will be made to evaluate the extent to which the work of drama translators may be informed by the practices of Stanislavskian actors, as well as the validity of thinking of the Translator as Actor

Graceful exit from inflation using quantum cosmology

A massless scalar field without self interaction and string coupled to gravity is quantized in the framework of quantum cosmology using the Bohm-de Broglie interpretation. Gaussian superpositions of the quantum solutions of the corresponding Wheeler-DeWitt equation in minisuperspace are constructed. The bohmian trajectories obtained exhibit a graceful exit from the inflationary Pre-Big Bang epoch to the decelerated expansion phase.Comment: 8 pages, RevTeX, 4 Postscript figures, uses graficx.sty. Added more text and reference

GRASP-125: A Dataset for Greek Vascular Plant Recognition in Natural Environment

Plant identification from images has become a rapidly developing research field in computer vision and is particularly challenging due to the morphological complexity of plants. The availability of large databases of plant images, and the research advancements in image processing, pattern recognition and machine learning, have resulted in a number of remarkably accurate and reliable image-based plant identification techniques, overcoming the time and expertise required for conventional plant identification, which is feasible only for expert botanists. In this paper, we introduce the GReek vAScular Plants (GRASP) dataset, a set of images composed of 125 classes of different species, for the automatic identification of vascular plants of Greece. In this context, we describe the methodology of data acquisition and dataset organization, along with the statistical features of the dataset. Furthermore, we present results of the application of popular deep learning architectures to the classification of the images in the dataset. Using transfer learning, we report 91% top-1 and 98% top-5 accuracy

El intérprete como actor: hacia una pedagogía de la interpretación de lenguas que implique el teatro

One of the many ways in which metaphorical language has been used to describe spoken language interpreting has drawn on the similarities the interpreters’ work shares with that of stage actors endeavouring to imitate the style and demeanour of different speakers. The parallels between interpreters and actors, however, run much deeper: both share a similar relationship with the written and spoken word; both rely on their verbal and non-verbal communication skills to encode and decode information transmitted in real time in front of an audience; both receive immediate feedback on their performance and rely on similar tools when preparing for one. By outlining the main areas in which their working and training paths intersect, it is the aim of this study to attempt to chart the interfaces between interpreters and actors and thereby contribute to the development of a theatre-informed interpreting pedagogy.Una de las maneras más recurrentes, entre las muchas que utiliza el lenguaje metafórico para describir la interpretación del discurso hablado, hace referencia a las similitudes del trabajo de los intérpretes con el de los actores teatrales que imitan el estilo y la conducta de diferentes hablantes. El paralelismo entre intérpretes y actores, no obstante, es más profundo: ambos comparten una relación similar con la palabra escrita y hablada; ambos se basan en sus habilidades de comunicación verbal y no verbal para codificar y descodificar la información transmitida en tiempo real al público; ambos reciben retroalimentación inmediata de su actuación y emplean herramientas similares cuando se preparan para actuar. Al marcar las áreas en las que se ven relacionados su trabajo y su formación, el presente estudio traza lo que tienen en común intérpretes y actores, y contribuye al desarrollo de una pedagogía de la interpretación que implique el teatro

Υπολογιστικά μοντέλα πολυτροπικής διαδραστικότητας για μουσική δημιουργία και ανάκτηση μουσικής πληροφορίας

In this dissertation, we explore multiple aspects of computational music generation and interaction, addressing tasks such as musical gesture recognition, virtual instrument interaction, audio-driven dance motion synthesis, jazz improvisation accompaniment generation, and symbolic music encodings. Throughout our various studies described here, we gain valuable insights into the capabilities and implications of different computational architectures, particularly recurrent and convolutional models. Our research begins by evaluating computational models for musical gesture recognition, with subsequent experimentation revealing the superiority of convolutional models, such as deep convolutional architectures, in terms of recognition accuracy and computation time. Building upon these findings, we develop a web-based system for real-time interaction with virtual musical instruments, incorporating both convolutional and recurrent architectures to enhance the user experience. We also explore audio-driven dance motion synthesis, where deep convolutional architectures incorporating a conditional autoencoder with dilated causal highway gates, outperform recurrent models in generating diverse and realistic dance motion sequences. Next, in the context of jazz improvisation, we focus on simulating the interplay between human soloists and artificial accompanists, highlighting the challenges and prospects of implicit machine learning approaches in modeling musical interactions. Lastly, we investigate the impact of symbolic music encodings on automatic music generation, emphasizing the importance of careful encoding design characteristics in shaping the resulting musical structure. Overall, our research provides valuable insights into the performance and potential of different computational architectures across various tasks in computational music generation and interaction. The successful integration of convolutional and recurrent models demonstrates their ability to model complex musical interactions. We emphasize the importance of selecting the appropriate computational architecture based on the task-specific goals and constraints. Our findings lay the foundation for future research, encouraging further exploration of advanced architectures, larger datasets, and more diverse tasks to continue pushing the boundaries of computational music generation and interaction. By doing so, we can unlock new possibilities for creative expression, human-computer collaborations, and the advancement of music technology.Η έρευνα στον τομέα της μουσικής αλληλεπίδρασης απαιτεί τη χρήση διεπιστημονικών μέσων κατανόησης βασισμένων σε δυναμικές αντιλήψεις. Με αυτήν την έννοια, οι κύριες προσεγγίσεις, οι εμπειρικές μελέτες, οι υποκειμενικές αξιολογήσεις και οι τεχνικές μοντελοποίησης που περιγράφονται σε αυτήν τη διδακτορική διατριβή ακολουθούν αντίστοιχες διεπιστημονικές αρχές. Τα συστήματά μας λαμβάνουν και αναλύουν διάφορες μορφές και επίπεδα πληροφορίας που σχετίζονται με τη μουσική, συμπεριλαμβανομένου του ακουστικού σήματος, των αισθητηριακών και σκελετικών δεδομένων, καθώς και διαφορετικών τύπων συμβολικών αναπαραστάσεων μουσικής. Επομένως, σε αυτή τη διδακτορική διατριβή παρουσιάζουμε μια εκτενή εξερεύνηση των πεδίων της υπολογιστικής μουσικής, καθώς και της αυτόματης αναγνώρισης και σύνθεσης κίνησης, περιλαμβάνοντας μια σειρά από μεθοδολογίες, μοντέλα και εφαρμογές. Η έρευνα αποσκοπεί στη βελτίωση της κατανόησης αυτών των πεδίων και στην ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση των διάφορων ερευνητικών προκλήσεων. Μέσα από τις πολλαπλές πειραματικές προσεγγίσεις που αναπτύσσουμε, αναδύονται πολύτιμα συμπεράσματα για τις δυνατότητες των διαφορετικών υπολογιστικών αρχιτεκτονικών, ιδιαίτερα αυτών που βασίζονται σε αναδρομικές και συνελικτικές συναρτήσεις. Μέσα από τις πολλαπλές πειραματικές προσεγγίσεις που αναπτύσσουμε, αναδύονται πολύτιμα συμπεράσματα για τις δυνατότητες και τις επιπτώσεις των διαφορετικών υπολογιστικών αρχιτεκτονικών, ιδιαίτερα αυτών που βασίζονται σε αναδρομικές και συνελικτικές συναρτήσεις. Συγκεκριμένα, η έρευνά μας ξεκινά με την αξιολόγηση υπολογιστικών μοντέλων για την αναγνώριση μουσικών κινήσεων, αναδεικνύοντας την ανωτερότητα των συνελικτικών μοντέλων, όπως οι βαθιές συνελικτικές αρχιτεκτονικές, όσον αφορά την ακρίβεια αναγνώρισης και τον χρόνο υπολογισμού. Βασιζόμενοι σε αυτά τα ευρήματα, αναπτύσσουμε μία διαδικτυακή εφαρμογή με στόχο τη μουσική αλληλεπίδραση σε πραγματικό χρόνο με εικονικά μουσικά όργανα, συνδυάζοντας τόσο συνελικτικές όσο και αναδρομικές αρχιτεκτονικές με σκοπό τη βελτίωση της εμπειρίας χρήστη. Επίσης, εξερευνούμε την αυτόματη σύνθεση χορευτικών κινήσεων με βάση το ακουστικό σήμα, όπου βαθιές συνελικτικές αρχιτεκτονικές που ενσωματώνουν έναν εξαρτώμενο αυτοκωδικοποιητή, υπερτερούν σε σχέση με τα αναδρομικά μοντέλα στη δημιουργία ποικίλων και ρεαλιστικών ακολουθιών χορευτικών κινήσεων. Στη συνέχεια, επικεντρωνόμαστε στην προσομοίωση της αλληλεπίδρασης μεταξύ του ανθρώπινου σολίστα και του αυτόματου συνοδού, στο πλαίσιο μοντελοποίησης του τζαζ αυτοσχεδιασμού, αναδεικνύοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές των εγγενών προσεγγίσεων μηχανικής μάθησης στη μοντελοποίηση μουσικών αλληλεπιδράσεων. Τέλος, διερευνούμε την επίδραση των συμβολικών κωδικοποιήσεων στην αυτόματη παραγωγή μουσικής, τονίζοντας τη σημασία των μουσικών χαρακτηριστικών που πρέπει να αποτυπώνονται κατά τη σχεδίαση νέων προσεγγίσεων κωδικοποίησης, με σκοπό τη βελτιστοποίηση της δομής της παραγόμενης μουσικής. Συνολικά, η έρευνά μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την απόδοση και τις δυνατότητες διαφορετικών υπολογιστικών αρχιτεκτονικών στην υπολογιστική μουσική παραγωγή και αλληλεπίδραση. Η επιτυχής ενσωμάτωση συνελικτικών και αναδρομικών μοντέλων καταδεικνύει την ικανότητά τους να μοντελοποιούν περίπλοκες μουσικές αλληλεπιδράσεις. Τονίζουμε τη σημασία της επιλογής της κατάλληλης υπολογιστικής αρχιτεκτονικής με βάση τους υποκειμενικούς στόχους, της συνθήκες και τους περιορισμούς που ορίζει το κάθε πρόβλημα προς διερεύνηση. Τα ευρήματά μας θέτουν τα θεμέλια για περαιτέρω έρευνα, ενθαρρύνοντας την εξερεύνηση προηγμένων αρχιτεκτονικών, μεγαλύτερων συνόλων δεδομένων, καθώς και την εφαρμογή τους σε επιπλέων ερευνητικά προβλήματα υπολογιστικής μουσικής παραγωγής και αλληλεπίδρασης, που δεν καλύφθηκαν στην παρούσα διατριβή. Με αυτόν τον τρόπο, προωθούμε νέες δυνατότητες δημιουργικής έκφρασης, συνεργασίας ανθρώπου-μηχανής και την πρόοδο της μουσικής τεχνολογίας στο σύνολό της

Performance evaluation methods in ad hoc and wireless sensor networks: a literature study

International audienc

A Tutorial on Performance Evaluation and Validation Methodology for Low-Power and Lossy Networks

International audienceEnvisioned communication densities in Internet of Things applications are increasing continuously. Because these wireless devices are often battery powered, we need specific energy efficient (low-power) solutions. Moreover, these smart objects use low-cost hardware with possibly weak links, leading to a lossy network. Once deployed, these low-power lossy networks (LLNs) are intended to collect the expected measurements, handle transient faults, topology changes, etc. Consequently, validation and verification during the protocol development are a matter of prime importance. A large range of theoretical or practical tools are available for performance evaluation. A theoretical analysis may demonstrate that the performance guarantees are respected, while simulations or experiments aim on estimating the behaviour of a set of protocols within real-world scenarios. In this paper, we review the various parameters that should be taken into account during such a performance evaluation. Our primary purpose is to provide a tutorial that specifies guidelines for conducting performance evaluation campaigns of network protocols in LLNs. We detail the general approach adopted in order to evaluate the performance of layer 2 and 3 protocols in LLNs. Furthermore, we also specify the methodology that should be adopted during the performance evaluation, while reviewing the numerous models and tools that are available to the research community

Sustainable Ecotourism through Cutting-Edge Technologies

Tourism is a phenomenon that dates back to ancient times. Ancient Greek philosophers recognised, adopted, and promoted the concept of rest-based tourism. Ecotourism is a particular type of tourism that connects with activities that take place in nature, without harming it, along with the herbal and animal wealth. According to estimates, the global ecotourism industry is currently booming due to various reasons, and it is becoming an important factor of sustainable regional development. This article presents the vision, work, and outcomes of project AdVENt, a project focusing natively in sustainable ecotourism through natural science and technological innovation. AdVENt’s study area includes the National Parks of Oiti (or Oeta) and Parnassus in Central Greece, where there is a remarkable native flora with a high endemism rate integrated with areas of cultural value and national and European hiking routes and paths of varying difficulty

Sustainable Ecotourism through Cutting-Edge Technologies

Tourism is a phenomenon that dates back to ancient times. Ancient Greek philosophers recognised, adopted, and promoted the concept of rest-based tourism. Ecotourism is a particular type of tourism that connects with activities that take place in nature, without harming it, along with the herbal and animal wealth. According to estimates, the global ecotourism industry is currently booming due to various reasons, and it is becoming an important factor of sustainable regional development. This article presents the vision, work, and outcomes of project AdVENt, a project focusing natively in sustainable ecotourism through natural science and technological innovation. AdVENt’s study area includes the National Parks of Oiti (or Oeta) and Parnassus in Central Greece, where there is a remarkable native flora with a high endemism rate integrated with areas of cultural value and national and European hiking routes and paths of varying difficulty. © 2022 by the authors. Licensee MDPI, Basel, Switzerland