Are we attracted to romantic partners who tend to resemble our caregivers?

This study was undertaken to explore the phenomenon of romantic attraction. It sought to explore the degree of which imago theory (Hendrix, 1988) may pertain to people\u27s choices of romantic partners and asked the following research question: Are we attracted to romantic partners who tend to resemble our early caregivers? Twelve participants were interviewed as part of this qualitative study, which included three men and nine women. At the time of the study participants ranged in age from 20-57 years old and were all in a heterosexual relationship ranging from seven months to 21 years. The findings of this study support the possibility that imago theory (Hendrix, 1988) lives in romantic relationships, i.e., that people may be attracted to partners who are similar to earlier caregivers and that individuals may duplicate their relationship dynamics with childhood caregivers in their adult romantic relationships. The implications of this study are that it may be beneficial for clinicians to discuss and utilize imago theory (Hendrix, 1988) when working with couples or individuals. In addition, it may be helpful for clinicians who utilize this theoretical framework to have gone through self-analysis of their own relationship dynamics with this particular theory in mind

A Frameshift Mutation in GRXCR 2 Causes Recessively Inherited Hearing Loss

More than 360 million humans are affected with some degree of hearing loss, either early or later in life. A genetic cause for the disorder is present in a majority of the cases. We mapped a locus ( DFNB 101) for hearing loss in humans to chromosome 5q in a consanguineous P akistani family. Exome sequencing revealed an insertion mutation in GRXCR 2 as the cause of moderate‐to‐severe and likely progressive hearing loss in the affected individuals of the family. The frameshift mutation is predicted to affect a conserved, cysteine‐rich region of GRXCR 2, and to result in an abnormal extension of the C ‐terminus. Functional studies by cell transfections demonstrated that the mutant protein is unstable and mislocalized relative to wild‐type GRXCR 2, consistent with a loss‐of‐function mutation. Targeted disruption of G rxcr2 is concurrently reported to cause hearing loss in mice. The structural abnormalities in this animal model suggest a role for GRXCR 2 in the development of stereocilia bundles, specialized structures on the apical surface of sensory cells in the cochlea that are critical for sound detection. Our results indicate that GRXCR 2 should be considered in differential genetic diagnosis for individuals with early onset, moderate‐to‐severe and progressive hearing loss. We mapped a new deafness locus DFNB101 and discovered an insertion mutation in GRXCR2 as the cause of moderate‐to‐severe hearing loss in humans. The frameshift mutation was predicted to affect the conserved, cysteine‐rich domain of GRXCR2, and to result in an abnormal extension of the C‐terminus. Cell transfection experiments demonstrated that the mutant protein is unstable and mislocalized relative to the wild type GRXCR2, consistent with a loss of function mutation.Peer Reviewedhttp://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/106992/1/humu22545.pd

Everolimus dosing recommendations for tuberous sclerosis complex–associated refractory seizures

ObjectiveThe present analysis examined the exposure-response relationship by means of the predose everolimus concentration (C-min) and the seizure response in patients with tuberous sclerosis complex-associated seizures in the EXIST-3 study. Recommendations have been made for the target C-min range of everolimus for therapeutic drug monitoring (TDM) and the doses necessary to achieve this target C-min

Monas (Unity): Notes on Time and Seasons

4 stab bound booklets, enclosed in an Asian wrapped portfolio, held with bone clasps; portfolio cover; first opening; title page; interior spreads; four volumes; two volumes open; portfolio closed, with four volumes fanned out. Each booklet, through abstract images and poetry, offers personal musings on nature and life, creativity, and time, within the changing seasons. RISD Alumnahttps://digitalcommons.risd.edu/specialcollections_artistsbooks/1044/thumbnail.jp

Plant Deconstructions

This book was completed for Jan Baker\u27s artists\u27 book class.https://digitalcommons.risd.edu/specialcollections_bookmark_nature/1008/thumbnail.jp

Optimalisatie en teeltversnelling in de teelt van stamrozen : de mogelijkheden van stenten

Uit eerder onderzoek was gebleken dat het stekken van stamrozen een goed alternatief is voor de traditionele teelt van stamrozen, waarbij een teler in de zomer oculeert op een getrokken onderstam (stammentrekker) en een leverbare stamroos heeft in het najaar van het daaropvolgende jaar. Het stekken moet in de winter in een kas gebeuren. Onder plastic folie bewortelen de ‘Pfänder’-stekken in de winter en in het voorjaar kunnen de stekken naar buiten, om vervolgens in de zomer geoculeerd te worden. Ruim een jaar later is er dan een leverbare stamroos. In vergelijking met de traditionele stamrozenteelt is dan een tijdwinst gerealiseerd van een jaar. Ook heeft een gestekte onderstam een mooier wortelstelsel. PPO en Cultus Agro Advies hebben samen met enkele bedrijven onderzocht of een verdere teeltversnelling en teeltoptimalisatie mogelijk is. Hiertoe zijn de mogelijkheden van enten direct na beworteling in de kas en van gelijktijdig stekken en enten (= stenten) onderzocht

Recovery efforts 2002 fires : social and economic conditions : Malheur National Forest

Figure 1 not supplied with this version

Analysis of the mouse mutant Cloth-ears shows a role for the voltage-gated sodium channel Scn8a in peripheral neural hearing loss

Deafness is the most common sensory disorder in humans and the aetiology of genetic deafness is complex. Mouse mutants have been crucial in identifying genes involved in hearing. However, many deafness genes remain unidentified. Using N-ethyl N−nitrosourea (ENU) mutagenesis to generate new mouse models of deafness, we identified a novel semi-dominant mouse mutant, Cloth-ears (Clth). Cloth-ears mice show reduced acoustic startle response and mild hearing loss from ∼30 days old. Auditory-evoked brainstem response (ABR) and distortion product otoacoustic emission (DPOAE) analyses indicate that the peripheral neural auditory pathway is impaired in Cloth-ears mice, but that cochlear function is normal. In addition, both Clth/Clth and Clth/+ mice display paroxysmal tremor episodes with behavioural arrest. Clth/Clth mice also show a milder continuous tremor during movement and rest. Longitudinal phenotypic analysis showed that Clth/+ and Clth/Clth mice also have complex defects in behaviour, growth, neurological and motor function. Positional cloning of Cloth-ears identified a point mutation in the neuronal voltage-gated sodium channel α-subunit gene, Scn8a, causing an aspartic acid to valine (D981V) change six amino acids downstream of the sixth transmembrane segment of the second domain (D2S6). Complementation testing with a known Scn8a mouse mutant confirmed that this mutation is responsible for the Cloth-ears phenotype. Our findings suggest a novel role for Scn8a in peripheral neural hearing loss and paroxysmal motor dysfunction

Bestrijding Black Mold in geoculeerde rozenteelt 2008-2009

Black Mold (Chalaropsis thielavioides) is een schimmel die in 2007 veel schade heeft veroorzaakt in de struikrozen. De schimmel infecteert de oculatiewond met als gevolg dat het oculatieoog niet aanslaat. Op sommige percelen ging tot wel 70% van de enten verloren. In een tweejarig PT project is onderzocht wateen goede beheersingsstrategie voor Black Mold is. Er is gekeken naar de volgende punten: Bestrijding van Black Mold met chemische middelen. In het kader van het ontwikkelen van een bestrijdingsstrategie van Black Mold zijn verschillende middelen getest. Het druppelen van middel T in de T-snede bleek goed te werken tegen Black Mold. Het was echter niet mogelijk Black Mold te bestrijden via de traditionele manier zoals het bespuiten van de stam of de plant in zijn geheel. Ook het bespuiten van de T-snede werkte niet. Het bleek dat Black Mold alleen bestreden kon worden wanneer het bestrijdingsmiddel in de T-snede werd gedruppeld. Resistente onderstammen. In de literatuur waren aanwijzingen gevonden dat er rozenonderstam varianten zouden bestaan die resistent zijn tegen Black Mold. Smid’s Ideal en Multiflora zijn beide in een kas- en veldproef getest en bleken vatbaar voor Black Mold te zijn. Epidemiologie van Black Mold. Verschillende facetten van de epidemiologie van Black Mold zijn onderzocht. het was niet mogelijk een relatie tussen de weersomstandigheden in 2007 en de grootschalige uitbraak van Black Mold vast te stellen. Onder laboratorium condities is uitgezocht dat Black Mold verschillende optimum temperaturen heeft. Zo is de optimum temperatuur voor myceliumgroei 24°C, voor kieming 15°C en voor sporulatie 30°C. Het is echter nog niet duidelijk wat de optimale infectie temperatuur van Black Mold is. Verder is er gekeken of Black Mold in de grond een infectiebron kan zijn. Stukjes peen zijn gebruikt in een lokaastoets omdat Black Mold ook peen infecteert. Met behulp van deze toets kon echter niet worden vastgesteld dat percelen met grootschalige Black Mold uitbraken ook meer stukjes peen aantastten. . Klaarblijkelijk is de hoeveelheid van Black Mold in de grond niet van belang. Verder is gekeken of besmette grond Black Mold infecties kon veroorzaken door de grond op te laten spatten of aan te aarden. Dit bleek niet het geval. Plant materiaal en het oculatiemes zijn waarschijnlijk geen grote infectiebronnen van Black Mold. Het is echter wel gebleken dat Black Mold via het mes verspreid kan worden. Daarom is het effect van mesontsmetting ook onderzocht. Het is aan te raden het mes regelmatig te ontsmetten met spiritus of alcohol