Usability improvements for the Friend-to-Friend Computing Pidgin Plugin

Olemasoleva Pidgini laienduse analüüs ja edasiarendus. Lisatud mitmed uued kasutajaliidese elemendid ja hõlbustatud ligipääs rakenduse funktsionaalsusele.Analysis of pre-existing Friend-to-Friend Computing Pidgin plugin and improving it. Several new user interface related features developed and better access to existing functionality

Monitoring Solutions Analysis of Total Station Leica Viva TS15

Bakalaureusetöö Geodeesia ja maakorralduse õppekavalKäesoleva bakalaureusetöö eesmärgiks oli uurida elektrontahhümeetri Leica Viva TS15 võimalusi monitooringu läbiviimiseks. Selleks, et välja selgitada elektrontahhümeetri Leica Viva TS15 võimalused monitooringuks, analüüsiti potentsiaalselt kasutatavaid rakendusprogramme, nende litsentse ja viidi läbi katsemõõtmine. Analüüsist selgus, et Leica Viva TS15 võimaldab monitooringut kõige ideaalsemalt läbi viia rakendusprogrammiga Sets of Angles, millele annab monitooringu võimekuse integreeritud rakendusprogramm TS Monitoring. Lahendus võimaldab lihtsalt monitooringu süsteem püstitada, seadistada punkte ja määrata kestvuse. Analüüsiti ka Leica myWorld keskkonnast olevat rakendusprogrammi TPS Monitoring. Selgus, et sellel ei ole märkimisväärset võimaluste vahet võrreldes Sets of Angles ja TS Monitoring rakendusprogrammidega. Rakendusprogrammid elektrontahhümeetris graafilist esitust ei võimalda, selleks tuleb kasutada kõrvalisi töötlus- ja visualiseerimisprogramme. Katsemõõtmise tulemusena analüüsiti statiivi kõrguslikku stabiilsust pinnasesse vajutatult ja vajutamata. Statiivide monitooringu tulemuste põhjal selgus, et kui statiiv vajutada pinnasesse, siis hakkab statiiv pinnasest üles tõusma. Kuid kui statiiv jätta vajutamata pinnasele, on statiiv kõrguslikult stabiilsem.The aim of this Bachelor’s thesis was to research about total station Leica Viva TS15 options to carry out monitoring. To figure out the total station Leica Viva TS15 options for monitoring, then were analyzed applications that could potentially be used, their licenses and were carried out test measurements. From the analyzis concluded that Leica Viva can carry out its monitoring most ideally with the application called Sets of Angles, where its monitoring is enhanced by the integrated programm TS Monitoring. It allows to easily set up the monitoring system, configure points and fix the duration. Also were analyzed application called TPS Monitoring. It turned out that it does not have a significant difference in terms of opportunities with the applications Sets of Angles and TS Monitoring. The applications dont have provide graphics, for that it is necessary to use other programs outside of the total station. The test measurements were analyzed tripods height stability when pressed into the soil or not. The results showed, that when tripod is pushed into the soil then the tripod starts rising up from the soil. When tripod is not pushed into the soil, then the tripod shows better height stablilty

Ανάπτυξη αργιλοφωσφορικών μοριακών ηθμών, μεμβρανών και σύνθετων συστημάτων νανοσωλήνων άνθρακα για περιβαλλοντικούς και ενεργειακούς διαχωρισμούς και κατάλυση.

Στην παρούσα εγασία αναπτύχθηκαν μεμβράνες (AlPO4-5, CoΑΡΟ-5) τύπου ΑFI, αποτελούμενες από παράλληλα κανάλια διαμέτρου 7,3 Å, οι οποίες κατασκευάσθηκαν με την τεχνική εναπόθεσης νανοσωματιδιακών κρυστάλλων (seeded) σε μακροπορώδες υπόστρωμα αλουμίνας. Η CoAPO χρησιμοποιήθηκε ως μήτρα για τη σύνθεση λεπτών, προσανατολισμένων και μονού τοιχώματος νανοσωλήνων άνθρακα (SWCNT) εντός των ζεολιθικών καναλιών με διάμετρο μικροπόρων της τάξης των 4 Å, μέσω θερμικής επεξεργασίας, χρησιμοποιώντας την τριαιθυλαμίνη ως μορφοποιητή πλέγματος, η οποία αποτελεί πηγή άνθρακα και φράσσει τους πόρους των καναλιών. Στη συνέχεια, οι μεμβράνες AlPO4-5 και CoΑΡΟ-5/CNTs εμποτίστηκαν με πολυστυρένιο προκειμένου να καλυφθούν τα διακρυσταλλικά κενά (και το οποίο διατηρήθηκε μετά την ανάπτυξη των CNTs). Η ανάπτυξη των νανοσωλήνων άνθρακα εντός των πόρων της CoAPO επέφερε σημαντική αύξηση των τιμών διαπερατότητάς τους, σε σύγκριση με την μεμβράνη AlPO4-5, παρά τη μείωση του μεγέθους των πόρων λόγω της ανάπτυξης των νανοσωλήνων άνθρακα. Η αύξηση αποδίδεται σε απωστικές δυνάμεις μεταξύ των διαπερνώντων αερίων και των τοιχωμάτων των νανοσωλήνων άνθρακα, σε συνδυασμό με την ομαλή εσωτερική επιφάνεια των SWCNTs που επιτρέπει τη γρήγορη διάχυση. Τέλος, εξετάστηκε η διαχωριστική ικανότητα των μεμβρανών AlPO4-5 και CoAPO σε σχέση με τα αέρια H2 και CO2. Στη συνέχεια εξετάστηκε η επίδραση του κοβαλτίου στην απόδοση των νανοσωλήνων άνθρακα μέσω πειραμάτων ρόφησης και διαπερατότητας. Αναπτύξαμε μεμβράνες (CoAPO-5, κρυσταλλική δομή AFI) με μοριακές αναλογίες Co:Al 0,025 και 0,05, αποτελούμενους από μονοδιάστατους, παράλληλους πόρους και με διάμετρο ~7 Å, που αποτέλεσαν μήτρες για την ανάπτυξη των (SWNTs) στο εσωτερικό των πόρων. Τα προκύπτοντα υλικά εξετάστηκαν ως προσροφητικά και μεμβράνες για την αποθήκευση και τον διαχωρισμό του υδρογόνου, χρησιμοποιώντας αέρια ανίχνευσης και μίγματα αερίων. Πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις διαπερατότητας στις αντίστοιχες μεμβράνες Co(x)APO@SWNT, με τη μεμβράνη Co(0,05)APO@SWNT να παρουσιάζει την υψηλότερη απόδοση για όλα τα αέρια που μελετήθηκαν, ως συνέπεια των μεγαλύτερων και πιο πυκνών κρυστάλλων AFI μαζί με τον υψηλότερο αριθμό πληρωμένων πόρων με SWNT. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι παραγόμενες σύνθετες μεμβράνες παρουσίασαν τιμές διαπερατότητας δύο τάξεις μεγέθους υψηλότερες από αυτές που προβλέπονταν από τον μηχανισμό Knudsen. Στη συνέχεια εξετάστηκε η ικανότητα πρόσληψης H2 και CO2 μέσω των μηχανισμών προσρόφησης και κινητικής προσρόφησης και στις δυο μεμβράνες CoAPO-5@SWNT. Η πολύ υψηλότερη ικανότητα προσρόφησης H2 σε σύγκριση με το CO2, μαζί με την πολύ πιο αργή διάχυση του H2, έδειξε ότι λόγω του εξαιρετικά μικρού μεγέθους των SWNT, μόνο τα μόρια H2 θα μπορούσαν να εισέλθουν και να προσροφηθούν στο εσωτερικό των SWNTs. Έτσι, η υψηλότερη ικανότητα πρόσληψης H2 της μεμβράνης με την υψηλότερη φόρτιση κοβαλτίου, αποκάλυψε ότι αυτό το υλικό διαθέτει υψηλότερο πληθυσμό SWNT. Παράλληλα, οι δυο μεμβράνες παρουσίασαν σχεδόν πανομοιότυπη πρόσληψη CO2, χαρακτηριστικό που είναι ενδεικτικό του παρόμοιου αριθμού κενών καναλιών AFI στα δύο δείγματα. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι η πρόσληψη υδρογόνου 1,2 wt% στους 35 C και πίεση 1 bar, στην περίπτωση της μεμβράνης Co(0,05)APO@SWNT, είναι μία από τις καλύτερες αναφερόμενες τιμές στη βιβλιογραφία, σε συνθήκες περιβάλλοντος. Τέλος, αναπτύχθηκαν νανοσωλήνες άνθρακα στο εσωτερικό των πόρων ανοδιωμένης αλουμίνας μέσω θερμικής πυρόλυσης ασφαλτενίου. Στη συνέχεια διεξήχθησαν μετρήσεις διαπερατότητας με διάφορα αέρια στις προκύπτουσες μεμβράνες - CNT προκειμένου να διερευνηθεί το δυναμικό διαχωρισμού τους. Οι καθαροί νανοσωλήνες άνθρακα από το ακατέργαστο ασφαλτένιο δοκιμάστηκαν επίσης για τις ικανότητες απορρόφησης CO2 μετά την αφαίρεση του προτύπου ανοδιωμένης αλουμίνας.In this work, AFI type membranes (AlPO4-5, CoAPO-5) have been developed, consisting of parallel channels of 7,3 Å diameter, which have been made by the nanoparticle crystal deposition technique (seeded). The CoAPO was used as a matrix for the synthesis of thin, oriented single-wall carbon nanotubes (SWCNT) within the 4 Å micropores in zeolite channels through heat treatment, using triethylamine and maintained after the development of allow quick deployment. The AlPO4-5 and CoAPO-5/CNTs membranes were subsequently impregnated with polystyrene to fill the interstellar gaps (which persisted after the development of CNTs). The development of carbon nanotubes within CoAPO pores resulted in a significant increase in their permeability values, compared to AlPO4-5 membrane, despite a decrease in pore size due to the development of carbon nanotubes. The increase is attributed to extrusion forces between permeating gases and carbon nanotube walls, together with the smooth inner surface of SWCNTs allowing rapid diffusion. Finally the separation capacity of AlPO4-5 and CoAPO membranes was examined with respect to the gases H2 and CO2. The cobalt's effect on carbon nanotube performance was then examined through sorption and permeability experiments. We developed membranes (CoAPO-5, AFI crystal structure) with molecular ratios of Co:Al 0,025 and 0,05, consisting of one-dimensional parallel pores and with a diameter of ~7 Å, which they formed matrices for the development of (SWNTs) within the pores. The resulting materials were examined as adsorbents and membranes for the storage and separation of hydrogen, using detection gases and gas mixtures. Permeability measurements were performed on the corresponding membranes Co(x)APO@SWNT, with the membrane Co(0,05)APO@SWNT presenting the highest yield for all gases studied, as a consequence of the larger and more dense AFI crystals, along with the highest number of SWNT Knudsen-filled pores. The ability to absorb H2 and CO2 through adsorption and adsorption mechanisms in both CoAPO-5@SWNT membranes was then examined. The much higher adsorption capacity of the H2 compared to CO2, together with the much slower diffusion of H2, showed that due to the extremely small size of SWNTs, only H2 molecules could enter and adsorb inside the SWNTs .Thus, the higher H2 uptake capacity of the membrane with the highest cobalt charge, revealed that this material has a higher SWNT population. At the same time, the two membranes exhibited almost identical CO2 uptake, which is indicative of the similar number of empty AFI channels in the two samples. It is also worth mentioning that the hydrogen uptake of 1.2 wt% at 35 oC and 1 bar, in the case of the Co(0,05)APO@SWNT membrane, is one of the best reported values in the literature, under environmental conditions. Finally, carbon nanotubes were developed inside the anodized alumina pores by thermal cracking of asphaltene. Various gas permeability measurements were then conducted on the resulting CNT membranes to investigate their separation potential. Pure carbon nanotubes from crude asphaltene were also tested for their absorption capacities in CO2 after removal of the anodized alumina standard

Development and in vivo testing of a gastric retention device (GRD) in dogs

This thesis describes 1) development of a gastric retention device (GRD) to increase gastric retention time of certain drugs, 2) product formulations of an immediate release itraconazole and controlled-release ketoprofen. GRD was fabricated from crosslinked carbohydrate polymers. Rate and extent of hydration of the film in water and in simulated gastric fluid, compressibility of film, shape of the film, and in vivo gastric transit time in the stomach of dog were used as tools to evaluate gastric retention properties. Hydration studies were carried out at 37°C. Evaluation of the device containing radio-opaque agents, in dogs for gastric retention was carried out with the help of X-rays. The device was found to stay in the stomach of dogs for at least 10 hours. GRD containing amoxicillin trihydrate caplets were evaluated in a human. The area under the excretion rate curve was found to increase by 30% when compared to without the device. A successful development of a formulation of water insoluble itraconazole, without the use of organic solvents, was achieved with modifications from eutectic mixture techniques. Solubilization of the drug was achieved in polyethylene glycol of higher molecular weight. A series of formulations made by varying the amounts ingredients therein, were evaluated for dissolution profile in comparison with the reference, Sporanox®. Effect of molecular weights of PEG and types of PEG were evaluated for desired drug dissolution. Preliminary study from 6 subjects under the conditions of fasting and fed indicated that bioavailability from the new formulation was increased slightly when compared to the reference. This may be correlated to difference in the rate of in vitro dissolution, where the new formulation has initial faster dissolution. A controlled-release formulation of ketoprofen was also developed using a diffusion-controlled polymer, which was coated onto the drug beads. Release of drugs from such beads is controlled by the thickness of the coat. Thickness of the coat was evaluated by SEM and was correlated to the desired in vitro drug release in comparison to the reference Oruvail®. A three-way cross over study involving the new formulation and two marketed products in 12 subjects under fasting conditions indicated that there was a significant difference between the new product and marketed products, so as to be considered non-bioequivalent. Use of In Vitro-In Vivo Correlations and Convolution- Deconvolution relations predicted desired in vitro drug dissolution in a subsequent modification of the formulation

Mechanisms of 4-phenylazophenol elimination in micro- And nano-ZVI assisted-Fenton systems

The 4-phenylazophenol (4-PAP), was treated with two different sources of metallic iron (ZVI): commercial micrometric powder (pZVI) and nanoparticles synthetized by the borohydride reduction method (nZVI). 4-PAP degradation was studied both in the absence and in the presence of H2O2 at different pHs. The degradation products of 4-PAP in each treatment were followed by LC-MS and CG-MS. Results showed that, in the absence of H2O2, the azo bond reduction of 4-PAP with the formation of amines was the main mechanism involved for both ZVI sources and nZVI exhibited a faster substrate removal than pZVI. In the presence of H2O2, an additional mechanism involving the oxidation mediated by hydroxyl radicals takes place. For pZVI, the addition of H2O2 produced a complete inhibition of the reduction pathway, being the oxidation the main degradation mechanism. In the case of nZVI, the system behavior showed an important dependence on the working pH. At pH 3.00, oxidative transformation pathways prevailed, whereas at pH 5.00 an almost negligible degradation -mainly driven by 4-PAP reduction- was observed. The assessment of the involved reaction mechanisms under different conditions allows the selection of the most suitable source for a specific treatment.Fil: Donadelli, Jorge Andrés. YPF - Tecnología; Argentina. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas; ArgentinaFil: Caram, Bruno Federico. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - La Plata. Instituto de Investigaciones Fisicoquímicas Teóricas y Aplicadas. Universidad Nacional de La Plata. Facultad de Ciencias Exactas. Instituto de Investigaciones Fisicoquímicas Teóricas y Aplicadas; ArgentinaFil: Kalaboka, Maria. University of Ioannina; GreciaFil: Kapsi, Margarita. University of Ioannina; GreciaFil: Sakkas, Vasilios A.. University of Ioannina; GreciaFil: Carlos, Luciano. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - Patagonia Norte. Instituto de Investigación y Desarrollo en Ingeniería de Procesos, Biotecnología y Energías Alternativas. Universidad Nacional del Comahue. Instituto de Investigación y Desarrollo en Ingeniería de Procesos, Biotecnología y Energías Alternativas; ArgentinaFil: Garcia Einschlag, Fernando Sebastian. Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas. Centro Científico Tecnológico Conicet - La Plata. Instituto de Investigaciones Fisicoquímicas Teóricas y Aplicadas. Universidad Nacional de La Plata. Facultad de Ciencias Exactas. Instituto de Investigaciones Fisicoquímicas Teóricas y Aplicadas; Argentin

The evolution of star formation in quasar host galaxies

We have used far-infrared data from IRAS, ISO, SWIRE, SCUBA and MAMBO to constrain statistically the mean far-infrared luminosities of quasars. Our quasar compilation at redshifts 0<z<6.5 and I-band luminosities -20<I(AB)<-32 is the first to distinguish evolution from quasar luminosity dependence in such a study. We carefully cross-calibrate IRAS against Spitzer and ISO, finding evidence that IRAS 100um fluxes at <1Jy are overestimated by ~30%. We find evidence for a correlation between star formation in quasar hosts and the quasar optical luminosities, varying as SFR proportional to L_opt^(0.44+/-0.07) at any fixed redshift below z=2. We also find evidence for evolution of the mean star formation rate in quasar host galaxies, scaling as (1+z)^(1.6+/-0.3) at z<2 for any fixed quasar I-band absolute magnitude fainter than -28. We find no evidence for any correlation between star formation rate and black hole mass at 0.5<z<4. Our data are consistent with feedback from black hole accretion regulating stellar mass assembly at all redshifts.Comment: MNRAS, accepted on 22 Dec 2008. Uses BoxedEPS (included

Validation of Sentinel-3 satellite mission Level-2 altimetry data in the coastal waters of Estonia

Magistritöö Geodeesia ja maakorralduse õppekavalKäesoleva magistritöö eesmärgiks oli valideerida Sentinel-3 satelliitide Tase-2 altimeetria andmeid veetaseme määramiseks Eesti rannikuvetes. Valideerimisel võrreldi satelliit altimeetri mõõdetud veepinna kõrgust geoidi EST-GEOID2017 kõrgusega, millele lisati satelliidi trajektoori ülelennu ajale lähima veemõõdujaama vastava tunni keskmine veetaseme kõrgus. Töö käigus valiti valideeritavad ülelennud, koguti altimeetria andmed, kasutati geoidi EST-GEOID2017 ja veemõõdujaamade andmeid, filtreeriti altimeetria andmed ning viidi läbi valideerimine. Altimeetria andmete valideerimine hõlmas endas Soome lahel kuue Sentinel-3A ja kolme Sentinel-3B, Liivi lahel ühe Sentinel-3A ja kahe Sentinel-3B ja Väinamerel kahe Sentinel-3A satelliidi trajektoori ülelende. Sentinel-3A satelliidi trajektooride ülelennud toimusid ajavahemikul jaanuar 2017 kuni detsember 2019 ning kahe Sentinel-3A satelliidi trajektoori ülelennud juulini 2019. Sentinel-3B satelliitide trajektooride ülelennud toimusid ajavahemikul jaanuar 2019 kuni juuli 2019. Valideerimise tulemusena saadi Soome lahel Sentinel-3A satelliidi trajektooride ülelendude keskmiseks jääkhälbeks 20 ± 100 mm ja Sentinel-3B satelliidil -10 ± 90 mm. Liivi lahel saadi Sentinel-3A satelliidi trajektooride keskmiseks jääkhälbeks -40 ± 80 mm ja Sentinel-3B satelliidil 40 ± 80 mm. Väinamerel saadi Sentinel-3A satelliidi trajektooride ülelendude keskmiseks jääkhälbeks 180 ± 210 mm. Rannikuvetes satelliitaltimeetria täpsus merepinna kõrguse määramiseks on töö tulemuste põhjal üsna hea. Leiti, et erinevused meretaseme kõrguse määramisel geoidi mudeli ESTGEOID2017 ja Sentinel-3 satelliitide altimeetria vahel pole oluliselt suured. Keerulisem on altimeetriga meretaseme kõrguse määramine piirkondades, kus on palju saari või laide.Uurimistööd toetati ETAG PUT1553: "Läänemere viimase 70 aasta geotsentrilise meretaseme- ja maatõusu määramine kasutades satelliitaltimeetriat (1.01.2017−31.12.2020)" vahenditest.The aim of this Master's thesis was to validate the Level-2 altimetry data of Sentinel-3 satellites to determine the water level in Estonian coastal waters. During validation, the measured water level height of satellite altimeter was compared with the height of the geoid EST-GEOID2017, to which was added the average hourly water level height of nearest water measuring station to the overflight time of satellite trajectory. During the work, overflights to be validate were selected, altimetry data were collected, data from geoid EST-GEOID2017 and water measuring stations were used, altimetry data were filtered and validation was performed. The validation of the altimetry data included the overflights of six Sentinel-3A and three Sentinel-3B satellites in the Gulf of Finland, one Sentinel-3A and two Sentinel-3B satellites in the Gulf of Riga and two Sentinel-3A satellites in the Väinameri. The overflights of Sentinel-3A satellite trajectories took place between January 2017 and December 2019 and the overflights of two Sentinel-3A satellite trajectories took place until July 2019. The overflights of Sentinel-3B satellite trajectories took place between January 2019 and July 2019. As a result of the validation, the average residual deviation of the overflights of Sentinel3A satellite trajectories in the Gulf of Finland was 20 ± 100 mm and Sentinel-3B satellite was -10 ± 90 mm. In the Gulf of Riga, the average residual deviation of the overflights of Sentinel-3A satellite trajectories was -40 ± 80 mm and Sentinel-3B satellite 40 ± 80 mm. In the Väinameri, the average residual deviation of the overflights of Sentinel-3A satellite trajectory was 180 ± 210 mm. The accuracy of satellite altimetry to determine sea level in coastal waters is quite good based on the results of the work. It was found that differences in sea level height between the geoid model EST-GEOID2017 and the altimeter of Sentinel-3 satellites are not significant. Determining height with an altimeter is more difficult in areas with many islands or islets

Η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου από μαθητές δημοτικού σχολείου

To υπερφορτωμένο και εξαντλητικό καθημερινό σχολικό και εξωσχολικό πρόγραμμα των μαθητών, αυξάνει το άγχος, την κούραση και τη συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου τους. Δύο σημαντικά ζητήματα αναδύονται από την παρούσα εργασία. Κατά πόσο οι μαθητές του σημερινού σχολείου διαθέτουν προσωπικό χρόνο σύμφωνα με τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντά τους; Καθώς και με ποιόν τρόπο μπορεί να συνδεθεί το σχολείο με τον εξωσχολικό χρόνο των μαθητών και κατ’ επέκταση με τον ελεύθερό τους χρόνο; Η παιδαγωγική του ελεύθερου χρόνου ως νέος κλάδος της παιδαγωγικής επιστήμης έρχεται να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα και να προσδώσει στο σχολείο νέο περιεχόμενο και σκοπό.The overloaded and exhausting daily school and extra-curricular program of the students increases the stress, fatigue and shrinking of their free time. Two important issues emerge from this work. To what extent do the pupils of the current school have personal time according to their needs, desires and interests? How and how can the school be linked to the pupils&apos; extra-school time and thus their free time? Pedagogy of leisure time as a new branch of pedagogical science comes to answer the above questions and to give school new content and purpose