Cross-protection against European swine influenza viruses in the context of infection immunity against the 2009 pandemic H1N1 virus : studies in the pig model of influenza

Pigs are natural hosts for the same influenza virus subtypes as humans and are a valuable model for cross-protection studies with influenza. In this study, we have used the pig model to examine the extent of virological protection between a) the 2009 pandemic H1N1 (pH1N1) virus and three different European H1 swine influenza virus (SIV) lineages, and b) these H1 viruses and a European H3N2 SIV. Pigs were inoculated intranasally with representative strains of each virus lineage with 6- and 17-week intervals between H1 inoculations and between H1 and H3 inoculations, respectively. Virus titers in nasal swabs and/or tissues of the respiratory tract were determined after each inoculation. There was substantial though differing cross-protection between pH1N1 and other H1 viruses, which was directly correlated with the relatedness in the viral hemagglutinin (HA) and neuraminidase (NA) proteins. Cross-protection against H3N2 was almost complete in pigs with immunity against H1N2, but was weak in H1N1/pH1N1-immune pigs. In conclusion, infection with a live, wild type influenza virus may offer substantial cross-lineage protection against viruses of the same HA and/or NA subtype. True heterosubtypic protection, in contrast, appears to be minimal in natural influenza virus hosts. We discuss our findings in the light of the zoonotic and pandemic risks of SIVs

HD 41641: A classical δ\delta Sct-type pulsator with chemical signatures of an Ap star

Among the known groups of pulsating stars, $\delta$ Sct stars are one of the least understood. Theoretical models do not predict the oscillation frequencies that observations reveal. Complete asteroseismic studies are necessary to improve these models and better understand the internal structure of these targets. We study the $\delta$ Sct star HD 41641 with the ultimate goal of understanding its oscillation pattern. The target was simultaneously observed by the CoRoT space telescope and the HARPS high-resolution spectrograph. The photometric data set was analyzed with the software package PERIOD04, while FAMIAS was used to analyze the line profile variations. The method of spectrum synthesis was used for spectroscopically determining the fundamental atmospheric parameters and individual chemical abundances. A total of 90 different frequencies was identified and analyzed. An unambiguous identification of the azimuthal order of the surface geometry could only be provided for the dominant p-mode, which was found to be a nonradial prograde mode with m = +1. Using $T_\mathrm{eff}$ and $\log g$, we estimated the mass, radius, and evolutionary stage of HD 41641. We find HD 41641 to be a moderately rotating, slightly evolved $\delta$ Sct star with subsolar overall atmospheric metal content and unexpected chemical peculiarities. HD 41641 is a pure $\delta$ Sct pulsator with p-mode frequencies in the range from 10 d$^{-1}$ to 20 d$^{-1}$. This pulsating star presents chemical signatures of an Ap star and rotational modulation due to surface inhomogeneities, which we consider indirect evidence of the presence of a magnetic field.Comment: 11 pages, 11 figures, accepted for publication in A&

Infection of swine ex vivo tissues with avian viruses including H7N9 and correlation with glycomic analysis

OBJECTIVES: Swine have been regarded as intermediate hosts in the spread of influenza from birds to humans but studies of the sialylated glycans that comprise their respiratory tract have not been extensively studied in the past. This study analyzed the sialylated N-glycan and O-glycan profile of swine trachea and lung and correlated this with ex-vivo infection of swine explants with avian influenza viruses. SAMPLE: Lungs and tracheal samples were obtained from normal farm and laboratory raised swine and used for ex vivo infection as well as mass spectrometric analysis. Infection of the ex vivo tissues used high pathogenic and low pathogenic avian viruses including the novel H7N9 virus that emerged in China in early 2013. MAIN OUTCOME MEASURES: Assessment of successful replication was determined by TCID50 as well as virus immunohistochemistry. The N-glycan and O-glycan profiles were measured by MALDI-TOF and sialylated linkages were determined by sialidase treatment. Lectin binding histochemistry was also performed on formalin fixed tissue samples with positive binding detected by chromogen staining. RESULTS: The swine respiratory tract glycans differed from the human respiratory tact glycans in two main areas. There was a greater abundance of Gal-α-Gal linkages resulting in a relative decrease in sialylated glycans. The swine respiratory tract also had a greater proportion of glycans containing Neu5Gc and Siaα2-6 glycans than the human respiratory tract. Infection with avian viruses was confined primarily to lung bronchioles rather than trachea and parenchyma. CONCLUSIONS: In contrast to previous studies we found that there was not as much expression of Siaα2-3 glycans on the surface of the trachea. Infection of Siaα2-3 binding avian viruses was restricted to the lower respiratory tract bronchioles. This finding may diminish the ability of the swine to act as an intermediary in the transmission of avian viruses to humans.published_or_final_versio

Gravity-mode period spacings as seismic diagnostic for a sample of gamma Doradus stars from Kepler space photometry and high-resolution ground-based spectroscopy

Gamma Doradus stars (hereafter gamma Dor stars) are gravity-mode pulsators of spectral type A or F. Such modes probe the deep stellar interior, offering a detailed fingerprint of their structure. Four-year high-precision space-based Kepler photometry of gamma Dor stars has become available, allowing us to study these stars with unprecedented detail. We selected, analysed, and characterized a sample of 67 gamma Dor stars for which we have Kepler observations available. For all the targets in the sample we assembled high-resolution spectroscopy to confirm their F-type nature. We found fourteen binaries, among which four single-lined binaries, five double-lined binaries, two triple systems and three binaries with no detected radial velocity variations. We estimated the orbital parameters whenever possible. For the single stars and the single-lined binaries, fundamental parameter values were determined from spectroscopy. We searched for period spacing patterns in the photometric data and identified this diagnostic for 50 of the stars in the sample, 46 of which are single stars or single-lined binaries. We found a strong correlation between the spectroscopic vsini and the period spacing values, confirming the influence of rotation on gamma Dor-type pulsations as predicted by theory. We also found relations between the dominant g-mode frequency, the longest pulsation period detected in series of prograde modes, vsini, and log Teff.Comment: 61 pages, 61 figures, 6 tables, accepted for publication in ApJ

Food as a passible source af H5N1 influenza virus infection in mammals

Τα πρόσφατα κρούσματα γρίπης ανθρώπων και άλλων θηλαστικών από τον υψηλής λοιμογόνου ικανότητας ιό της γρίπης των πτηνών Η5Ν1 έχουν προκαλέσει ερωτήματα σχετικάμε την ασφάλεια της κατανάλωσης των πτηνοτροφικών προϊόντων.Ο σκοπός αυτής της ανασκόπησης είναι η συλλογή και παρουσίαση πληροφοριών αναφορικά με τον κίνδυνο της προσβολής των ανθρώπων από τον ιό Η5Ν1 μέσω της στοματικής οδού. Η παρουσίατου ίου στα εδώδιμα πτηνοτροφικά προϊόντα και οι αλλαγές εισόδου του ίου μέσω του γαστροεντερικου σωλήνα (Gl), καθώς και οι πιθανότητες της εισαγωγής του μέσω του γαστροεντερικου σωλήνα (Gl), από απόψεως λοιμογόνου ικανότητας, είναι τα κυρία σημεία εστίασης. Η μετάδοση του Η5Ν1 από τα πτηνά στον άνθρωπο είναι σπάνια και έχει συνδυαστεί με την πολύ στενή επαφή του ανθρώπου με τα ασθενή ζώα. Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι πλέον πιθανοί οδοί εισόδου του ίου είναι η στοματοφαρυγγική και/ή οι ιστοί του αναπνευστικού σωλήνα όπου μπορεί να συμβεί η αντιτυπωση του ίου και να οδηγήσει σε κλινικά συμπτώματα. Όμως, ο μικρός αριθμός περιστατικών σε ανθρώπους σε σύγκριση με το μεγάλο αριθμό των ανθρώπων που έχουν έρθει σε επαφή με ασθενή από τον ιό Η5Ν1 ζώα, αποδεικνύει καθαρά ότι δεν υφίσταται εύκολα αποδεκτή θύρα εισόδου. Η πιθανότητα εισόδου του ίου μέσω του Gl σωλήνα έχει προταθεί, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει αποδειχθεί ότι ο ιός μπορεί να αντιτυπωθεί στο έντερο του ανθρώπου.Η ύπαρξη διάρροιας σε μερικούς ασθενείς και η εύρεση του ίίκου RNA σε ληφθέν υλικό (swabs) από το έντερο και το ορθό τριών ασθενών δεν επιτρέπει να εξαχθεί, με ασφάλεια, συμπέρασμα ότι ο Gl σωλήνας μπορεί χρησιμεύει ως θύρα εισόδου ή όργανο στόχου. Περαιτέρω, τα περιστατικά της νόσου σε ανθρώπους δεν έχουν καθαρά ή οριστικά συνδεθεί με την κατανάλωση κρέατος πτηνών. Είδη αιλουροειδών, αφετέρου, έχουν φυσικά και πειραματικά μολυνθεί μετά την κατανάλωση προσβεβλημένων πτηνών. Όμως, επίσης και σε αυτά τα θηλαστικά, δεν επιβεβαιώθηκε ότι το έντερο ήταν η αρχική θύρα εισόδου χου ίου. Συμπερασματικά, η πιθανότητα ο εντερικός σωλήνας να χρησιμεύει στα θηλαστικά ως θύρα εισόδου παραμένει απίθανο, μιας και δεν υπάρχει καμία πειστική απόδειξη όχι οι ιστοί του GI σωλήνα μπορεί να υποστηρίζουν την αντιτύπωση του ίου. Όμως, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι τρόφιμα τα οποία περιέχουν τον ιό μπορεί να αποτελέσουν πηγή μόλυνσης όταν περνούν τους στοματο-φαρυγγικούς ιστούς, οι οποίοι έχουν ταυτοποιηθεί ως σημεία-σχόχοι για την αντιτύπωση του ιού.The recent infections of humans and other mammals with die highly padiogenic H5N1 avian influenza virus have raised questions about the safety of the consumption of poultry products. The aim of this review is to collect and present information regarding the risk of infection in humans with H5N1 virus via the oral route. The presence of virus in edible poultry products and the chances for viral entry via the gastrointestinal (GI) tract, from a pathogenetic point of view, are the main focus points. The transmission of H5N1 from poultry to humans is a rare event which has been associated with very close contact with infected animals. It is generally accepted that the most likely candidate routes for the virus entry are the oropharygeal and/or respiratory tract tissues where virus replication may occur and leading to clinical symptoms. However, the low number of human cases, compared to the high number of humans that have been exposed to H5N1 virus infected animals, shows clearly that a readily accessible portal of entry does not exist. The possibility of virus entry through the GI tract has been proposed, but, so far, no proof that the virus can replicate in the human intestines has been shown. The presence of diarrhoea in several patients and the detection of viral RNA in the intestines and rectal swabs of 3 patients do not allow one to safely conclude that the GI tract can serve as a portal of entry or a target organ. Furthermore, the occurrence of disease has not clearly or definitely been associated with the consumption of poultry meat in any human case. Feline species, on the other hand, have been naturally and experimentally infected after the consumption of infected poultry. However, also in these mammals, it was not established that the intestine is the initial portal of entry of the virus. In conclusion, the possibility that the intestinal tract serves as a portal of entry in mammals remains unlikely, since there is no convincing evidence that the GI tract tissues can support virus replication. It can, however, not be excluded that food containing virus may be a source of infection when passing oropharyngeal tissues, which have been identified as target sites for virus replication

Signatures of internal rotation discovered in the Kepler data of five slowly pulsating B stars

Context. Massive stars are important building blocks of the Universe, and their stellar structure and evolution models are fundamental cornerstones of various fields in modern astrophysics. The precision of these models is strongly limited by our lack of understanding of various internal mixing processes that significantly influence the lifetime of these objects, such as core overshoot, chemical mixing, or the internal differential rotation. Aims. Our goal is to calibrate models by extending the sample of available seismic studies of slowly pulsating B (SPB) stars, providing input for theoretical modelling efforts that will deliver precise constraints on the parameters describing the internal mixing processes in these objects. Methods. We used spectral synthesis and disentangling techniques to derive fundamental parameters and to determine precise orbital parameters from high-resolution spectra. We employed custom masks to construct light curves from the virtually uninterrupted four year long Kepler pixel data and used standard time-series analysis tools to construct a set of significant frequencies for each target. These sets were first filtered from combination frequencies, and then screened for period spacing patterns. Results. We detect gravity mode period series of modes, of the same degree ℓ with consecutive radial order n, in four new and one revisited SPB star. These series (covering typically 10 to 40 radial orders) are clearly influenced by moderate to fast rotation and carry signatures of chemical mixing processes. Furthermore, they are predominantly prograde dipole series. Our spectroscopic analysis, in addition to placing each object inside the SPB instability strip and identifying KIC 4930889 as an SB2 binary, reveals that KIC 11971405 is a fast rotator that shows very weak Be signatures. Together with the observed photometric outbursts this illustrates that this Be star is a fast rotating SPB star. We hypothesise that the outbursts might be connected to its very densely compressed oscillation spectrum

Super-Resolved Enhancement of a Single Image and Its Application in Cardiac MRI

Super-resolved image enhancement is of great importance in medical imaging. Conventional methods often require multiple low resolution (LR) images from different views of the same object or learning from large amount of training datasets to achieve success. However, in real clinical environments, these prerequisites are rarely fulfilled. In this paper, we present a self-learning based method to perform superresolution (SR) from a single LR input. The mappings between the given LR image and its downsampled versions are modeled using support vector regression on features extracted from sparse coded dictionaries, coupled with dual-tree complex wavelet transform based denoising. We demonstrate the efficacy of our method in application of cardiac MRI enhancement. Both quantitative and qualitative results show that our SR method is able to preserve fine textural details that can be corrupted by noise, and therefore can maintain crucial diagnostic information

Avian influenza: the role of the pig and public health implications

Η μεγάλη επιζωοτία της γρίπης των πτηνών, εξαιτίας του στελέχους υψηλής λοιμογόνου ικανότητας Η5Ν1, στη Νοτιοανατολική Ασία τα τελευταία 2 χρόνια, αλλά κυρίως τα κρούσματα γρίπης των πτηνών σε ανθρώπους έχουν θέσει σε άμεσο συναγερμό τη διεθνή επιστημονική κοινότητα για την πιθανότητα εκδήλωσης μιας νέας πανδημίας γρίπης: την πρώτη του 21ου αιώνα. Στη διάρκεια του 20ου αιώνα η ανθρωπότητα αντιμετώπισε 3 πανδημίες, ανάμεσα τους και η «Ισπανική» γρίπη του 1918-19, που σκότωσε περισσότερους από 20 με 40 εκατομμύρια ανθρώπους σ'όλον τον κόσμο. Οι επόμενες δυο πανδημίες υπήρξαν λιγότερο καταστροφικές, με συνολικά περίπου 3 εκατομμύρια θύματα. Οι ιοί της γρίπης του τύπου Α ανήκουν στους Ορθοβλεννοϊους, τα σωματίδια τους είναι σφαιρικά και με τεμαχισμένο μονόκλωνο RNA. Ta οκτώ τεμάχια RNA του ίου κωδικοποιούν 10 πρωτείνες, με πλέον σημαντικές τις δυο εξωτερικές γλυκοπρωτείνες: την αιμοσυγκολλητίνη (haemagglutinin-HA) και τη νευραμινιδάση (neuraminidase-NA). Μέχρι σήμερα έχουν ταυτοποιηθεί 16 τύποι αιμοσυγκολλητίνης (HI έως Η16) και αντίστοιχα 9 τύποι νευραμινιδάσης (NI έως Ν9). Φυσική δεξαμενή όλων των υποτυπων του ίου Α της γρίπης είναι τα υδρόβια μεταναστευτικά πτηνά, στα οποία έχουν απομονωθεί όλοι οι τύποι HA και ΝΑ. Τα μεταναστευτικά πτηνά δεν νοσούν, αλλά αποβάλλουν στο περιβάλλον, μέσω των κοπράνων τους, τα διάφορα στελέχη του ίου της γρίπης. Το εύρος των ξενιστών των ιών της γρίπης, εκτός από τα υδρόβια μεταναστευτικά πτηνά, περιλαμβάνει τα παραγωγικά και κατοικίδια πτηνά, ορισμένα είδη θαλάσσιων θηλαστικών, τα ιπποειδή, το χοίρο και βέβαια τον άνθρωπο. Τουλάχιστον 2 υπότυποι του ίου της γρίπης Α ενδημούν στον άνθρωπο: οι Η I N I και Η3Ν2 είναι υπεύθυνοι για τις εξάρσεις γρίπης κάθε χρόνο, με χαμηλή θνησιμότητα, ειδικά στα άτομα της 3ης ηλικίας. Στελέχη Η I N I , Η3Ν2 και Η1Ν2 ενδημούν στους χοίρους, σε Ευρώπη και Αμερική. Μερικοί χοίρειοι υπότυποι του ίου της γρίπης και ειδικά ο Η I N I και ο Η3Ν2 είναι γενετικώς συγγενείς με τους αντίστοιχους του ανθρώπου, ελάχιστες όμως περιπτώσεις μετάδοσης της γρίπης του χοίρου σε ανθρώπους έχουν εργαστηριακώς επιβεβαιωθεί. Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε ότι ορολογικές εξετάσεις που έχουν γίνει σε κτηνιάτρους, κτηνοτρόφους και στις οικογένειες τους έχουν «δείξει» την παρουσία αντισωμάτων κατά των συγκεκριμένων ιών, χωρίς την εμφάνιση νόσου. Οι ιοί της γρίπης στα πτηνά χωρίξονται σε δυο κατηγορίες: (α) χους ιούς χαμηλής λοιμογόνου ικανότητας (low pathogenic avian influenza viruses LPAI), που προκαλούν ελαφρός μορφής τοπική λοίμωξη και (β) τους ιούς υψηλής λοιμογόνου ικανότητας (high pathogenic avian influenza viruses HPAI), που προκαλούν σοβαρή γενική νόσο με θνησιμότητα που συχνά φτάνει το 100% (πανώλη των πτηνών-fowl plague). Στους ιούς υψηλής λοιμογόνου ικανότητας ανήκουν μόνο ορισμένα στελέχη που φέρουν αιμοσυγκολλητίνη Η5 ή Η7. Μέχρι πρόσφατα και κυρίως μέχρι την τελευταία επιζωοτία γρίπης των πτηνών στην Ασία το 1997, συμφωνά με την «κλασική θεωρία» για τη δημιουργία ενός ίου ικανού να προκαλέσει πανδημία στον άνθρωπο, ήταν απαραίτητη η παρουσία ενός ενδιάμεσου ξενιστή που θα αποτελούσε το «αναμιγνείον δοχείο» μέσω του οποίου ο νέος ιός θα περνούσε από τα πτηνά στον άνθρωπο. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούσαν πως αυτόν το ρόλο θα μπορούσε να παίξει ο χοίρος. Μια σειρά από πειστικά δεδομένα, όπως η μετάδοση και ο ανασυνδυασμός ιών των πτηνών και του ανθρώπου σε χοίρους, είχαν οδηγήσει στο συμπέρασμα πως οι ιοί των πανδημιών του 1957 και του 1968 είχαν δημιουργηθεί με τη μεσολάβηση του χοίρου. Νεότερα πειραματικά και επιδημιολογικά δεδομένα από τις επιξωοτίες της γρίπης των πτηνών στην Άπω Ανατολή (Η5Ν1) και την Ολλανδία (Η7Ν7) το 2003 φαίνεται πως ανατρέπουν την παραπάνω υπόθεση. Η απ' ευθείας μετάδοση ιών των πτηνών σε ανθρώπους και η παρουσία των ειδικών υποδοχέων της αιμοσυγκολλητίνης της γρίπης των πτηνών στον επιπεφυκότα υμένα και στο κροσσωτό επιθήλιο του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος του ανθρώπου, αποδεικνύουν πως ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να αποτελέσει το «αναμιγνείον δοχείο» ιών ανθρώπων και πτηνών. Επιπλέον, ορολογικές μελέτες που έγιναν στο Βιετνάμ έδειξαν πως μόλις το 0,25% των χοίρων που εκτρέφονται στις περιοχές που ξέσπασε η γρίπη των πτηνών τα τελευταία 2 χρόνια μολύνθηκαν, ενώ κανένας χοίρος δεν νόσησε. Πειραματικές μολύνσεις χοίρων, με ιούς γρίπης των πτηνών υψηλής λοιμογόνου ικανότητας (Η5Ν1 και Η7Ν7), απέδειξαν πως οι συγκεκριμένοι ιοί, αν και πολλαπλασιάζονται στους πνεύμονες του χοίρου, δεν προκαλούν σοβαρή νόσο και δεν μεταδίδονται από χοίρο σε χοίρο. Μέχρι το 1997, όταν και καταγράφηκαν τα πρώτα κρούσματα της γρίπης των πτηνών (Η5Ν1) σε ανθρώπους στο Hong Kong, η απ ευθείας μετάδοση ιών γρίπης από τα πτηνά στον άνθρωπο θεωρείτο σχεδόν αδύνατη ή τουλάχιστον τα ελάχιστα επιβεβαιωμένα περιστατικά είχαν θεωρηθεί «τυχαία». Είναι χαρακτηριστικό πως από το 1957 έως το 1997 δεν είχε επιβεβαιωθεί ποτέ θάνατος ανθρώπου από ιούς των πτηνών. Απ'το 1997 έως σήμερα έχει επιβεβαιωθεί ο θάνατος τουλάχιστον 82 ανθρώπων από ιούς της γρίπης των πτηνών (81 από τον ιό τύπου Η5Ν1 στην Άπω Ανατολή και 1 σε κτηνίατρο από Η7Ν1 στην Ολλανδία). Η συνεχής παρακολούθηση της επιξωοτολογικής εικόνας της γρίπης των πτηνών, ειδικά όταν οφείλεται σε στελέχη υψηλής λοιμογόνου ικανότητας του ίου, ο ρόλος των υδρόβιων μεταναστευτικών πτηνών, ο νέος ρόλος του χοίρου και κυρίως η αποτροπή μίας νέας πανδημίας στον άνθρωπο αποτελούν πρόκληση για την κτηνιατρική, την ιατρική και γενικότερα τη βιοϊατρική έρευνα, για την ανάπτυξη νέων μεθόδων ελέγχου της πλέον επικίνδυνης ζωονόσου.The huge epizootics of highly pathogenic avian influenza (subtype H5N1) in Southeastern Asia over the last two years and especially the transmission of avian influenza viruses to humans have alerted the international scientific community. Many support that the threat of a new influenza pandemic appears greater today than ever before. During the 20th century, humanity has faced three pandemics, including the "Spanish flu" of 1918-19, which claimed over 20 to 40 million lives, and two less dramatic pandemics in 1957-58 and 1968-69. Influenza A viruses are single stranded RNA viruses belonging to the family Orthomyxoviridae. Their genome expresses only 10 proteins, most important of which are the two surface glycoproteins: haemagglutinin (HA) and neuraminidase (NA). So far, 16 different types of haemagglutinin (HI to Η16) and 9 of neuraminidase (Nl to N9) have been recognized. Influenza A viruses are grouped into "subtypes", according to the HA and NA surface proteins they bear (for example Η I N I , H5N2). Natural reservoirs of influenza A viruses are the wild aquatic birds (migratory waterfowl), from which all types of HA and NA have been isolated. It is important to mention that migratory waterfowl do not show clinical signs of disease, but shed the virus through their excretions.The host range of flu viruses includes domestic poultry, and mammalian species from aquatic mammals to horses, humans and swine. Because of their segmented single stranded RNA genome, influenza viruses have a very high mutation rate (genetic drift) and the possibility to undergo reassortment. Reassortment may occur when more than one virus co-infect the same cell, exchange genes and as a result, provide a totally new influenza virus (genetic shift). At least two subtypes of influenza A viruses are currendy endemic within the human population (H1N1 and H3N2), causing every year outbreaks of disease with very low mortality, especially in elders. Unlike these endemic viruses, pandemic viruses have a much higher morbidity, affecting people of all ages. Η I N I , H3N2 and H1N2 influenza viruses are currently circulating in the European and American swine population. Some of the swine influenza virus subtypes, namely Η I N I and H3N2, are thus similar to those of humans, but there are still important antigenic differences between them. Only rarely swine influenza viruses may be transmitted or cause disease to humans. Unlike mammalian influenza viruses, influenza viruses of domestic birds are grouped in two "pathotypes": low pathogenic avian influenza (LPAI) viruses, which cause localized infections and remain mild or subclinical, and highly pathogenic avian influenza (HPAI) viruses, which cause severe general infection with mortality up to 100% (fowl plague). The majority of avian influenza viruses are low pathogenic and only some, but not all, viruses of H5 and H7 subtypes are highly pathogenic. Occasionally low pathogenic Η5 or H7 viruses from wild birds transmit to poultry. Such viruses can undergo mutations in poultry as a result of which they may acquire a highly pathogenic phenotype. Until the recent avian influenza epizootics in Asia, the predominant theory for the creation of a pandemic virus supported that the pig was likely to act as an intermediate host for transmission of influenza viruses from birds to humans. The fact that genetic reassortment between human and avian viruses has also been shown to occur in pigs in nature, had led to the hypothesis that the pandemic viruses of 1957 and 1968 may have been generated through the pig. More recent data, however, come to question these theories and hypotheses: (a)the direct transmission of the H5N1 and H7N7 avian influenza viruses from birds to humans in Southeastern Asia and The Netherlands, and (b) the presence of cellular receptors recognized preferentially by the haemagglutinin of avian influenza viruses in the human conjunctiva and ciliated respiratory epithelial cells, which support that avian influenza viruses can be transmitted in toto (without reassortment) to and between humans or that humans can be the mixing vessel themselves. Furthermore, there is no solid scientific evidence to prove that any influenza virus reassortants, that have originated in swine, have posed a risk for humans. There are three criteria (conditions) an influenza virus must fulfill in order to be characterized as a pandemic virus: (a) it must be a new virus against which humans are immunologically naive, (b) it must be able to replicate in humans causing severe disease, and (c) it must be efficiendy transmitted among humans, causing wide outbreaks. So far the H5N1 influenza virus only fulfills the first and second condition, and even though it has been sporadically infecting humans for over two years, it has not yet been able to fully adapt to it's new host. Compared to the human population that may have been exposed to the H5N1 influenza virus in Asia, the number of patients and fatalities due to the H5N1 virus is very small. So far, it appears that swine do not play an important role in the epidemiology of this specific virus. Experimental infections of swine with highly pathogenic H5N1 virus have shown that it does not replicate extensively in pigs. Additionally, extensive serological investigations in the swine population of Viet Nam, indicated that the H5N1 virus merely spread to a very small number (~0.25%) of contact animals within the epizootic regions. Nevertheless, it is critical to continue monitor ring pigs and studying the behavior and spread of influenza viruses in these species