The role of CD40/CD40 ligand system in the pathogenesis of atherosclerosis

Increasing evidence shows that the cells associated with atherogenesis (platelets, endothelial and smooth muscle cells, fibroblasts, monocytes, macrophages and T lymphocytes) express proinflammatory pathways of CD40 signalling. Activation of platelets CD40/CD40L system and its counterpart CD40 receptors on vascular cell surface induces the expression of various adhesion molecules, cytokines, chemokines, growth factors, matrix metalloproteinases and reactive oxygen species, the substances which are responsible for plaque formation, destabilisation and rupture. Disturbed laminar blood flow (low wall shear stress) can mediate CD40/CD40L system signalling by increasing the residence time of the interaction between platelets and endothelium. Experimental studies provide considerable data indicating that interruption of CD40 signalling significantly inhibits the progression of established atheroma and altered plaque composition for a lipid-poor collagen-rich stable plaque phenotype. Recent data suggest different aspects of CD40/CD40L system activation in the context of risk factors (hypercholesterolaemia, diabetes mellitus, obesity and cigarette smoking) link them into the pro-inflammatory and prothrombotic milieu, aggravating the atherosclerotic process. Activation of the CD40/CD40L system plays a pivotal role in acute coronary syndromes as well as acute cerebral ischaemia. After percutaneous coronary intervention the risk of restenosis increases with high levels of plasma-soluble CD40L (sCD40L). In apparently healthy women sCD40L concentration has been recognised as an independent risk factor of the first acute coronary event. Clopidogrel, aspirin, statins and some oral hypoglycaemic agents share common anti-inflammatory properties including inhibition of CD40/CD40L intercellular signalling. To prevent plaque progression, destabilisation and thrombotic complications, anti-platelet treatment strategy should be focused on inhibition of platelet activation instead of on response to platelet aggregation

Zmniejszenie dolegliwości dławicowych, wzrost tolerancji wysiłku oraz poprawa perfuzji i funkcji lewej komory serca po leczeniu trimetazydyną

Większość energii serce uzyskuje ze spalania wolnych kwasów tłuszczowych. W przewlekle niedokrwionym mięśniu sercowym trimetazydyna zwiększa produkcję trifosforanu adenozyny (ATP) w procesie utleniania glukozy. Cytoprotekcyjne działanie trimetazydyny na poziomie komórkowym powoduje zwiększenie gromadzenia radioznacznika w scyntygrafii perfuzyjnej, czemu towarzyszy poprawa pracy serca, w tym wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością wieńcową klinicznym wykładnikiem optymalizacji produkcji ATP jest zmniejszenie nasilenia dolegliwości dławicowych i poprawa tolerancji wysiłku. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 297-302

Small hiatal hernia as a risk factor of atrial fibrillation

Purpose: Hiatal hernia (HH) is considered a risk factor of atrial fibrillation (AF). The aim of this study was to evaluate HH in computed tomography (CT) images in patients awaiting ablation due to atrial fibrillation, and to look for a correlation between HH in patients without AF and with AF. Material and methods: This study included 441 patients divided in two groups: 207 patients subjected to computed tomography before ablation procedure due to atrial fibrillation and 234 patients as the control group, who underwent CT scans to rule out coronary disease (no AF in history). Results: Small HH, e.g. under or equal to 2 cm, are associated with a higher risk of AF compared to the control group, which was not observed for bigger HH. Conclusions: The presence of small HH may be a risk factor of AF

Znaczenie fibrynogenu i właściwości reologicznych krwi w miażdżycy i chorobie wieńcowej

Wzrost stężenia fibrynogenu oraz lepkości krwi i osocza towarzyszy wielu czynnikom ryzyka miażdżycy, takim jak: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, otyłość, płeć męska, wiek, palenie tytoniu czy niewydolność nerek. Wyniki badań dokumentujących te obserwacje wskazują, że wymienione czynniki ryzyka można sprowadzić do ich wpływu na właściwości reologiczne krwi. Mimo że czynniki ryzyka oddziałują na cały układ naczyniowy, to lokalizacja zmian miażdżycowych nie jest przypadkowa. Należy zauważyć, że złogi miażdżycowe charakteryzują się ściśle określoną lokalizacją, jaką są okolice odejścia gałęzi bocznych, ściany boczne bifurkacji czy krzywizny wewnętrzne tętnic. Miejsca te określa się jako punkty ryzyka, w których dochodzi do formowania się przepływów wtórnych powodujących, że na ścianę naczynia działają małe naprężenia ścinające. Na profil przepływu ma wpływ nie tylko geometria naczyń, ale również reologiczne właściwości krwi zależne w dużej mierze od stężenia fibrynogenu. Wzrost stężenia fibrynogenu, lepkości krwi pełnej i osocza powodują, że w miejscach zaburzonych przepływów dochodzi do dłuższego zalegania krwi, a tym samym zachodzą warunki sprzyjające retencji i przenikaniu krwiopochodnych cząsteczek aterogennych (monocytów, leukocytów, płytek krwi, lipidów) do błony wewnętrznej tętnic. Zjawisko to odgrywa ważną rolę w biologii naczyń i stanowi istotny mechanizm w procesie powstawania blaszek miażdżycowych. Dlatego oznaczenie stężenia fibrynogenu, wartości hematokrytu i lepkości osocza niezależnie od profilu lipidowego powinno być uwzględnione w panelu badań służących ocenie ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Choroby Serca i Naczyń 2010, 7 (2), 62-7

Modeling perfusion by fractal tree and stochastic dynamics

We model the perfusion process based on the generation of an artificial arterial tree using a fractal approach. The model can be incorporated into a multiscale framework by providing the initial points from a specific geometry of a real patient. Additionally we supplement the small scale by diffusion processes which are captured by the GPU-accelerated stochastic dynamics. The preliminary results of such modeling and its possible application to real case scenarios are discussed

Access to sport and recreation services for visually impaired and blind people - a case study of the city of Wrocław

Access to sports services is important for the physical development and functioning of blind and visually impaired people. Access to this type of activity also affects the rehabilitation of people with visual impairment and their daily functioning. Sport activity and participation in various forms of recreation is a very broad concept in physical culture. Understanding the form of physical activities that the visually impaired and blind people prefer can help educators, physical education teachers, and people associated with visually impaired and blind children in planning physical activities. It is important to understand the needs of such people regarding the sports environment and whether they are given active participation in it through infrastructure adapted to the needs of youth with sight disabilities. The aim of the study was to find out the opinions of blind and visually impaired students about the availability of sports and recreation services and equipment in their immediate surroundings. The subject of the study were boys and girls with low vision and blind attending the seventh and eighth grades of primary, secondary (technical and high school) schools at the Special Educational Center for Blind and Visually Impaired Children in Wrocław and among the graduates of that school. The subjects belonged to the age group in the range from 13 to 25 years. The study group included 32 boys and 21 girls. Based on the documentation, the blind group includes students with a significant degree of disability, vision defects. The visually impaired include persons with various moderate and mild eyesight injuries. The research used a survey method of my own authorship, which allowed to know the problem while maintaining anonymity. 26 questions related to min. interests of respondents, access to sports bases, sports sections for the blind and visually impaired. The obtained results showed that it is worth making young people aware of the importance of participation in broadly understood physical culture. Equal opportunities for boys and girls to engage in various types of sports should also be equalized. Not always sports that are preferred by young people are available to them

Małopłytkowość poheparynowa

Heparyny drobnocząsteczkowe (LMWH) i heparyna niefrakcjonowana (UFH) są szeroko stosowane w profilaktyce przeciwzakrzepowej i leczeniu różnych stanów klinicznych zarówno na oddziałach zabiegowych, jak i niezabiegowych. Oprócz powikłań krwotocznych małopłytkowość poheparynowa (HIT) należy do najpoważniejszych powikłań stosowania heparyn. Jest ona związana z wysokim odsetkiem chorobowości i śmiertelności, nawet po wczesnym rozpoznaniu i wdrożeniu odpowiedniego leczenia. Zakrzepica jest objawem klinicznym występującym w HIT. Wiąże się z wysoką chorobowością i śmiertelnością, nawet pomimo prawidłowego leczenia. Powikłania te mogą wystąpić w każdym łożysku naczyniowym (tętnice lub żyły, lub w obu łożyskach jednocześnie). Natychmiastowe przerwanie podawania wszystkich heparyn (UFH lub LMWH) (podskórnie, dożylnie, przepłukiwanie cewników naczyniowych) jest postępowaniem z wyboru. W leczeniu należy wówczas zastosować inne leki przeciwkrzepliwe

Rola układu CD40/CD40L w patogenezie procesu miażdżycowego

W komórkach uczestniczących w procesie miażdżycowym (płytki krwi, komórki śródbłonka, mięśnie gładkie naczyń, fibroblasty, monocyty, limfocyty) wykazano aktywność prozapalnego i prozakrzepowego układu receptor CD40–ligand CD40 (CD40/CD40L). Poprzez pobudzenie wytwarzania białek adhezyjnych, cytokin, chemokin, czynników wzrostu, metaloproteinaz, wolnych rodników tlenowych, CD40/CD40L uczestniczy w procesie miażdżycowym. Za aktywację CD/CD40L mogą odpowiadać zaburzenia w laminarnym przepływie krwi oraz oksydowana frakcja cholesterolu LDL. W badaniach doświadczalnych wykazano, że blokowanie CD40/CD40L hamuje powstawanie blaszek miażdżycowych oraz zmienia ich fenotyp na odpowiadający stabilnym zmianom. Aktywacja CD40/CD40L stanowi wspólny element, w którym liczne czynniki ryzyka (hipercholesteolemia, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, otyłość, nikotynizm) sprzyjają przewlekłemu procesowi aterogenezy. Pobudzenie układu CD40/CD40L towarzyszy ostrym zespołom wieńcowym oraz udarom niedokrwiennym mózgu. Stanowi czynnik ryzyka nawrotu zwężenia po zabiegu angioplastyki wieńcowej lub wystąpienia pierwszego incydentu wieńcowego u pozornie zdrowych kobiet. Hamowanie interakcji komórkowych wywołanych przez CD40/D40L jest wspólnym elementem przeciwmiażdżycowego działania takich leków, jak: klopidogrel, kwas acetylosalicylowy, statyny, a także niektórych doustnych preparatów hipoglikemizujących

Miejsce SPECT w kardiologii w roku 2013

Single photon emission computed tomography (SPECT) is one of the noninvasive cardiac imaging technique for ischemic heart disease. It is currently appropriate for assessment of myocardial perfusion and viability. SPECT is recommended as an imaging in symptomatic patients, whose pretested likehood of coronary obstructive heart disease based on age, gender and risk factors is calculated as intermediate according to European Society of Cardiology (ESC) guidelines concerning stable coronary artery disease. SPECT is also recommended for patients with resting ECG abnormalities such as left bundle branch block or stimulator rhythm which prevent accurate interpretation of ECG changes in stress. SPECT should be also considered in patients with known coronary artery disease (CAD) prior revascularization to confirm ischemia or viability of myocardium in specimen segments of left ventricle. It is particularly important in patients with ischemic heart failure to find segments with hemodynamic significant ischemia which are viable. Despite knowledge of high sensitivity and specificity of SPECT in patients with pretested intermediate risk of CAD or in patients with known CAD as well as low cost of the study, this imaging test is still rarely used. It should be especially considered when stress echocardiography is hard to interpret and other recommended methods such as magnetic resonance imaging or positron emission tomography are unavailable.Komputerowa tomografia emisyjna pojedynczego fotonu (SPECT) zalicza się do grupy nieinwazyjnych badań obrazowych, których zadaniem jest ocena perfuzji i żywotności mięśnia sercowego. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) dotyczącymi rewaskularyzacji mięśnia sercowego badanie SPECT zaleca się u pacjentów objawowych, u których ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej (CAD), oceniane na podstawie wieku, płci i innych czynników ryzyka, jest określane jako pośrednie. Wykonywanie badania SPECT zaleca się również u chorych, u których ze względu na zmiany w spoczynkowym elektrokardiogramie (EKG), tj. blok lewej odnogi pęczka Hisa, rytm ze stymulatora, zespół preekscytacji, przerost lewej komory lub zmiany repolaryzacji, interpretacja testu wysiłkowego byłaby utrudniona. Kolejną grupą chorych, którzy mogą być kierowani na badanie SPECT, są osoby z już rozpoznaną CAD. Zwężenie tętnicy wieńcowej zobrazowane w koronarografii może powodować różny skutek hemodynamiczny. Rekomendowanym badaniem do weryfikacji wpływu stopnia zwężenia w tętnicy wieńcowej na ukrwienie mięśnia sercowego, a tym samym określenie wskazań do rewaskularyzacji naczynia, są wysiłkowe badania obrazowe, w tym SPECT. Badanie to może być zatem pomocne w podjęciu decyzji o słuszności rewaskularyzacji mięśnia sercowego w wybranym obszarze miokardium. Mimo udokumentowanej roli i pozycji określonej w wytycznych europejskich oraz stosunkowo niskich kosztów badania, SPECT jest nadal niedoceniana i rzadko stosowana w diagnostyce kardiologicznej. Jest to badanie zarezerwowane dla wybranej grupy chorych z podejrzeniem CAD obciążonych pośrednim ryzykiem jej wystąpienia oraz dla pacjentów z rozpoznaną CAD, u których niezbędne jest potwierdzenie/wykluczenie niedokrwienia w wybranym obszarze miokardium wraz z potwierdzeniem jego żywotności. Badanie SPECT jest równoważne z echokardiograficzną obciążeniową oceną serca w diagnostyce chorych z podejrzeniem CAD, a także komplementarne, obok wyżej wymienionego oraz rezonansu magnetycznego i pozytonowej tomografii emisyjnej, w ocenie chorego z niewydolnością serca, która rozwinęła się na podłożu CAD, przed jego ostateczną kwalifikacją do rewaskularyzacji