Böbrek nakli sonrası kemik mineral yoğunluğundaki değişiklikler

Aim: The aim of this study was to evaluate changes in lumbar and femoral bone mineral density (BMD) in the post-transplant period. Material and Methods: A total of 69 consecutive adult (>18 years of age) patients who underwent kidney transplantation between Jan 2016 and Jul 2019 were included in this retrospective study. The demographic features and laboratory findings of the patients (serum corrected calcium, phosphorus, alkaline phosphatase, creatinine, eGFR, i-parathormone and 25(OH) D vitamin levels) were recorded. BMD was evaluated by dual energy X-ray absorptiometry (DEXA). Results: According to the DEXA results, lumbar and femoral T scores were -1.1±1.3 and -1.1±1.1, respectively. Lumbar assessment revealed osteoporosis in 12 (17.4%) patients and osteopenia in 24 (34.8%) patients. Femoral assessment revealed osteoporosis in 7 (10.1%) patients and osteopenia in 29 (42.0%) patients. The first year, 1-2 year and >2 years follow up data revealed osteoporosis in 4.3%, 5.8% and 7.2% of patients in the lumbar region and in 2.9%, 2.9% and 4.3% of patients in the femoral region, respectively. There was no significant difference in cumulative steroid dose between patients with BMD loss in the lumbar (p=0.197) and femoral (p=0.971) region and patients with normal BMD measurement. In addition, no significant relation was observed between the induction therapy and loss of BMD in the lumbar region (p=0.671) and femur (p=0.126). Conclusion: As a result, 25(OH) D vitamin deficiency is quite common in transplant patients and the loss of BMD is observed especially in the lumbar region in the first year after transplantation

Renal transplant alıcılarında transplant sonrası nötrofil-lenfosit oranı ve trombosit-lenfosit oranı ile graft fonksiyonu arasındaki ilişki

Aim: The aim of this study was to evaluate the association of neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) and platelet-to-lymphocyte ratio (PLR) with acute rejection after kidney transplantation. Material and Methods: A total of 36 adult renal transplant recipients (33 males, 3 females) with a median age of 41 (range, 19-64) years were included in this retrospective study conducted between January 2016 and January 2019. Data on patient demographics and laboratory findings (neutrophil, lymphocyte, platelet, creatinine, eGFR, serum uric acid and C-reactive protein) were recorded. Acute rejection was defined via renal biopsy in accordance with Banff criteria. Results: Acute rejection occurred in 16 (44.4%) patients. NLR (median 3.75 vs. 1.99, p=0.001) and PLR (median 125.59 vs. 99.23, p=0.008) values were significantly higher in the acute rejection group than in the control group. Area under the curve was calculated to be 0.822 for NLR and to be 0.759 for PLR. Cut-off values were determined to be >2.5 (75% sensitivity and 75% specificity) for NLR and to be >108 (81% sensitivity and 65% specificity) for PLR. Univariate analysis revealed a strong correlation of acute rejection both with NLR >2.5 (Odds Ratio (OR)=0.267, 95% Confidence Interval (CI)=0.089-0.803, p=0.019) and PLR >108 (OR=0.231, 95% CI=0.066-0.810, p=0.022). Conclusion: In kidney transplant patients, there is a strong relationship between high NLR and PLR values and the development of acute rejection. As simple, easy-to-access, inexpensive and non-invasive methods, PLR, and particularly NLR, may be potential tests to diagnose posttransplant acute rejectio

Duloxetine alleviates high light-induced anxiety-related behaviors in Wistar rats

Purpose: To investigate the effect of subchronic duloxetine treatment on high light-induced anxietyrelated behaviors in Wistar rats. Methods: Adult male Wistar rats (n = 30) were randomly assigned to three groups of rats (10 rats/group): control group, 30 mg/kg duloxetine group, and 60 mg/kg duloxetine group. Intraperitoneal injection of duloxetine was given once a day for ten days. The anxiolytic effect of duloxetine in the rats was assessed using light/dark box (LDB) anxiety test. Results: Anxiety-related behaviors were significantly reduced in duloxetine-treated rats, when compared with control group. The reductions were not dose-dependent (light zone time and latency time were significantly increased, while dark zone time decreased significantly, p < 0.05). The number of rearings significantly increased in 30 mg/kg duloxetine group, relative to control and 60 mg/kg duloxetine groups (p < 0.05). However, there were no significant differences in the number of light-todark entrances among the groups (p > 0.05). Conclusion: These results show that subchronic treatment with duloxetine alleviates anxiety-related behaviors in Wistar rats

11-Butyl-3-meth­oxy-11H-benzo[a]carbazole

The title compound, C21H21NO, consists of a carbazole skeleton with a meth­oxy­benzene ring fused to the carbazole, and a butyl group attached to the carbazole N atom. The carbazole skeleton is nearly planar [maximum deviation = 0.078 (2) Å], and it is oriented at a dihedral angle of 4.22 (4)° with respect to the adjacent meth­oxy­benzene ring

Chlorophyll A And B Analysis By Derivative Spectrophotometric Method

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2003Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2003Bu çalışmada, gıda endüstrisinde çok kullanılan, aynı zamanda çevre kirliliğinin belirlenmesinde indikatör görevi gören doğal pigmentlerden klorofil a ve b’nin yanyana tayini için duyarlı, etkin ve basit bir yöntem geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu güne kadar klorofil a ve b tayini için araştırmacıların kullandığı ancak sınırlı duyarlılığa sahip olan kromatografik ayırma yöntemleri, floresans spektroskopisi ve 0. absorpsiyon spektroskopisi gibi yöntemler yerine, birinci türev spektrofotometrik yöntem kullanılarak klorofil a/b oranına bağlı olmadan tayin yapılmıştır. Geliştirilen yöntem aseton+propanol (1:1 v/v) çözücü karışımı ile ekstrakde edilen çimen ve ıspanak örneklerine uygulanmış ve bu örneklerdeki klorofil a ve b miktarları bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar diğer yöntemle karşılaştırılmış ve anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür.In this study we aimed to develop a sensitive, active and easy method to assay chlorophyll a and b pigments which are used in food industry and also used as an indicator to determine the environmental pollution. Chromatographic, fluorescence spectroscopic and zero absorption spectroscopic methods used by researchers have not had sensitivity, so far. Because of this we used first derivative spectrophotometric method and assayed chlorophyll a and b without depending on chlorophyll a/b proportion. Also this method were used to determine amount of chlorophyll a and b in spinach and grass samples which are extracted with acetone-prophanol (1:1 v/v) solvent mixture. The results were compared with another method and the statistical evaluations indicated that there was no significant difference between the mean values and precisions of two methods.Yüksek LisansM.Sc

Investigations on the histomorphology of synaptonemal complex in the ram

Bu çalışmanın amacı, koçların primer spermatositlerinde sinaptonema kompleksi analizi ile kromozomların eşleşme davranışını incelemektir. Primer spermatositler için Counce ve Meyer'e ait mikroyayma tekniğinin modifikasyonu uygulandı. Bu uygulama ile hücre membranının yapısı bozularak, sinaptonema kompleksi'nin, iki boyutlu olarak üç paralel iplik şeklinde görülmesi sağlandı. Protein yapısındaki bu üçlü kompleks, bivalanlar boyunca şekillenmişti. Fosfotungstik asit boyamasından sonra, lateral elementler yoğun olarak boyandı ve bunların arasında daha zayıf boyanan sentral element ayırt edildi. Gümüş boyamasından sonra ise sadece lateral elementler görüldü. Bu çalışmada, iki profaz aşaması-zigoten ve pakiten- tanımlandı. Seks kromozomları geç zigotende eşleşmeye başladı.The principal aim of this study was to investigate chromosome pairing behaviour by synaptonemal complex analysis in the ram's primer spermatocytes. A modification of the Counce and Meyer microspreading technique for primary spermatocytes was applied. This process was disrupted the cell membranes; the synaptonemal complex was appeared as three parallel threads in a two dimensional image. A tripartite proteinaceous complex had formed along the bivalents. After phosphotungstic acid staining, the lateral elements were stained densely and between them the weaker central element was distinguished. After silver staining, the lateral elements were only stained. In this study, two prophase stages-zygotene and pachytene- were identified. The sex chromosomes started pairing at late zygotene

The histological structure of the exocrine pancreas in Angora rabbits

Bu çalışmada, Ankara tavşanlarının ekzokrin pankreası ışık ve elektron mikroskobik olarak incelendi. Tavşanlardan alınan pankreas örnekleri bouin ve gluteraldehit-paraformaldehit solüsyonlarında tespit edildi. Daha sonra bu dokular histolojik yöntemlerle işlenerek paraplast ve araldit M’de bloklandı. Işık ve elektron mikroskobik incelemelerde, ekzokrin pankreast, asiner hücreler ile küçük, orta ve büyük çaplı akıtıcı kanallar oluşturuyordu. Asinusu meydana getiren piramidal epitel hücrelerinin granüllü endoplazmik retikulum, krista tipi mitokondriyon, serbest ribozom ve elektron yoğun zimogen salgı granüllerinden zengin olduğu saptandı. Orta ve büyük çaplı akıtıcı kanalların lamina epitelyalis’i çoğunlukla prensipal hücreler, çok sayıda goblet hücresi ve az sayıda enteroendokrin hücreler, lamina propriya’sı ise müköz ve serömüköz bezler içermekteydi. Sonuç olarak, Ankara tavşanlarında ekzokrin pankreasın histolojik yapısı insan, rat, fare ve kedi gibi memelilere benzese de, akıtıcı kanallarında goblet hücreleri, müköz ve sero-müköz bezleri içermesi nedeniyle diğer memeli türlerinden farklı olduğu saptanmıştır. Bu nötral, asidik ve miks müsin içeren hücre ve bezlerin Ankara tavşanlarında ekzokrin pankreasın salgı metabolizmasına yardımcı olabileceği düşünülmüştür.In this study, the exocrine pancreas of the Angora rabbits was examined by light and electron microscopical methods. Pancreas samples taken from rabbits were fixed in bouin and gluteraldehyde-paraformaldehyde solutions. Then, these tissues processed by histological methods were embedded in araldite M and paraphlast. In the light and electron microscopic examination, the exocrine pancreas was constituted by acinar cell with small, moderate and large diameter- ducts. Pyramidal epithelial cells that compose the acini were demonstrated to be rich from rough endoplasmic reticulum, crystal type mitochondria, free ribosomes and high electron-dense zymogene granules. Moderate and large diameter- ducts were contained commonly prencipal cells, numerous goblet cells and a few enteroendocrine cells in lamina epithelialis, and mucous and sero-mucous glands in lamina propria. In conclusion, the histological structure of exocrine pancreas in Angora rabbits are similar in human, rat, mice, and cat, whereas are determined fairly different from mammalian species by caused containing goblet cells, mucous and sero-mucous glands in pancreatic ducts. These cells containing neutral, acidic and mix mucin might be supported the secretion metabolism of the exocrine pancreas in the Angora rabbits

Ankara tavşanı ince bağırsağında paneth hücrelerinin morfolojisi, histokimyası ve ince yapısı üzerinde çalışmalar

Bu araştırma, Ankara tavşanı ince bağırsağındaki Paneth hücrelerinin morfolojisini, histokimyasal özelliklerini, yerleşim bölgelerini ve sayısal dağılımını ortaya koymak amacıyla yapıldı. Çalışmada materyal olarak özel yetiştiricilerden sağlanan 10 adet sağlıklı, erişkin Ankara tavşanının duodenum, jejunum ve ileumlarından alınan doku örnekleri kullanıldı. Lieberhkühn kriptlerinde gözlenen Paneth hücreleri, bazalinde çekirdeği ve apikalindeki asidofilik granülleriyle tanındı. Granüller, Mallory’nin üçlü boyama tekniği, Phloxine-tartrazine, Alcian blue-performik asit ve Mallory’nin fosfotungstik asit-hematoksilen uygulamasına pozitif reaksiyon, Periyodik asit-Schiff (PAS), Alcian blue (pH 2.5), PAS-Alcian blue pH 2.5 boyamalarına ise negatif reaksiyon verdi. Paneth hücrelerinin ince bağırsağın tüm uzunluğu boyunca homojen bir dağılım göstermediği, hücre yoğunluğunun duodenumdan ileuma doğru gidildikçe arttığı gözlendi. İnce bağırsağın üç bölgesi arasındaki farkın istatistiksel olarak önemli olduğu (p<0.01) saptandı. Elektron mikroskobik incelemelerde bazı Paneth hücrelerinin apikal sitoplazmasında elektron yoğun ve homojen granüller, bazılarında ise elektron yoğunlukları farklı olan homojen granüller görüldü

İnekte ovarial mast hücreleri üzerine morfolojik çalışmalar

Özet: Bu araştırma, östrual ve luteal fazlarda inek ovaryumunun farklı bölgelerindeki mast hücrelerinin boyanma özelliklerini, ışık ve elektron mikroskobik görünümlerini ve sayısal dağılımlarını belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada 7'şer adet östrual ve luteal fazlardaki inek ovaryumu materyal olarak kullanıldı. Ovaryumda korpus luteum çevresinden, graff follikül çevresinden ve medulladan olmak üzere üç bölgeden parça alındı. Her üç bölgeden alınan parafin kesitlerinde toluidin blue ile metakromazi gösteren, alcian blue / safranin O (Ab/SO) kombine boyamasında Ab(+) / SO(-) boyanma özelliği gösteren mast hücrelerine rastlandı. Elektron mikroskobik incelemelerde mast hücrelerinin homojen yoğun ve ince tanecikli olmak üzere iki tip granül içerdiği gözlendi. Ovaryumun her üç bölgesinde de östrual fazda, luteal faza göre mm2>deki ortalama mast hücresi sayısının arttığı görüldü (P < 0,001). Estrual dönemde graaff follikülü çevresinde mast hücresi sayısında belirgin artış olurken, corpus luteum çevresinde az sayıda mast hücresine rastlandı. Ovaryumun üç bölgesi karşılaştırıldığında her iki fazda da mast hücre yoğunluğunun medullada olduğu gözlendi.Abstract: This study was conducted on cows in the estrual and luteal phases of the cycle to determine the staining properties, light and electron microscopic appearance and numerical distribution of mast cells from various areas of the ovary. The material for the study comprised ovarian specimen taken from 14 cows, 7 in the luteal phase and 7 in the estrual phase of the sexual cycle. Specimens were taken from 3 different areas of the ovaries, including those surrounding the corpus luteum, the graafian follicle and the medulla. From all 3 areas, mast cells were demonstrated as metachromatic staining after treatment of paraffin-embedded sections with toluidine blue and as Ab(+)/SO(-) by the combined alcian blue/safranine O (Ab/SO) stain. In the electron microscopic studies, the mast cells were observed to have 2 types of granules, namely homogeneously dense granules and tiny particulate granules. All 3 regions of the ovary were observed to have higher average mast cell counts per mm2 during the estrual phase than during the luteal phase (P &lt; 0.001). In the estrual phase, while mast cell counts demonstrated a marked increase in the periphery of the graafian follicle, a low number of mast cells was determined in the periphery of the corpus luteum. In comparison, the medulla was demonstrated to have a much higher concentration of mast cells in the medulla than the other 2 regions of the ovarium