A review of the current place of glycopeptides in turkish medical practice

AbstractBackground: Glycopeptide antibiotics are considered by many investigators to be the last resort in the treatment of gram-positive bacterial infections.Objective: The aim of this review was to assess the place of glycopeptides in the treatment of common gram-positive bacteria in accordance with the current epidemiologic data in Turkey.Methods: A search of both the English- and Turkish-language literature indexed on MEDLINE, Ulakbim (Turkey), and Pleksus (Turkey) was performed using the terms: vancomycin, teicoplanin, and glycopeptides, or their Turkish-language counterparts. The complete texts of the articles found in these databases were obtained from the electronic library of Gulhane Medical Academy, Ankara, Turkey. Articles from regional journals, without the support of an electronic format, were obtained by direct communication. Articles of interest were those based on studies occurring in Turkish populations, with special consideration given to publications in press after 2002.Results: Staphylococci were the most frequent gram-positive pathogens encountered in Turkish hospitals. Studies have found that ∼74% of strains were Staphylococcus aureus and the remaining strains were coagulase-negative staphylococci (CoNS). Overall methicillin resistance in staphylococci was reported as ∼60%. In Turkey, S aureus was one of the most common infectious agents found inside hospitals and is deemed a growing threat in the community. While the rate of methicillin resistance in community-acquired isolates is ∼4%, the data from hospitals suggest that reduced resistance comprises most of the isolates. In the studies reviewed, older quinolones like ciprofloxacin and ofloxacin seem to be ineffective in nearly half of the S aureus isolates. Alternatives like rifampicin, gentamicin, tetracycline, trimethoprim/sulfamethoxazole (TMP/SMX), clindamycin, and erythromycin have had substantial resistance profiles in >50% of the strains. In recent Turkish studies, in vitro profiles of linezolid, quinupristin/dalfopristin (QD), and daptomycin have had positive results. As in the S aureus isolates, resistance trends have been observed in the CoNS group of pathogens. The possible use of β-lactams seems restricted, and alternative approaches have become necessary. Quinolones, gentamicin, tetracycline, TMP/SMX, clindamycin, and erythromycin have resistance profiles of >50%. Although glycopeptide resistance was not detected, the frequency of heterogenous vancomycin-intermediate S aureus, a precursor to future resistance, was 13% in 1 study. Current studies in Turkey have found that Enterococcus faecalis comprises three quarters of enterococci while the rest are comprised of Enterococcus faecium. Initial studies performed with linezolid, QD, and daptomycin suggest that these drugs might be effective alternatives for future enterococcal infections that may have high glycopeptide resistance. Approximately 8% of the Streptococcus pneumoniae strains had high-level resistance in Turkey. However, 10 million units of crystallized penicillin or 3 g of oral amoxicillin maintains the optimum treatment of pneumococcal infections outside the central nervous system (CNS). Resistance profiles in third-generation cephalosporins in Turkey range between 2% and 2.5%.Conclusions: In Turkey, a review of the existing literature found that the current use of glycopeptides in pneumococcal infections is restricted to CNS infections facing therapeutic failure in due course. However, the belief that these drugs are the last resort, either in staphylococcal or enterococcal infections, is no longer valid. If a patient has a critical status due to probable gram-positive microorganisms, clinicians should consider the empiric use of glycopeptides. However, new molecules such as linezolid, QD, and daptomycin, offered for use in the treatment of gram-positive bacterial diseases, should be reserved for the future, when glycopeptides eventually become obsolete

Water-yield relationships of potato under different irrigation methods and regimens

Yield response to irrigation of different crops is of major importance in production planning where water resources are limited. This study aims to determine the effect of different irrigation methods and irrigation regimens on potato yield in the Trakya Region, Turkey, during 2003 and 2005. Potato was grown under furrow and drip irrigation methods and three regimens: irrigation applied when 30, 50, or 70% of the available water was consumed. The seasonal potato evapotranspiration ranged on 501 to 683 mm in 2003, and 464 to 647 mm in 2005. The furrow and drip irrigation methods had no significant effect on tuber yield for both years. Irrigation regimens influenced tuber yield (P < 0.05) in 2005, and the highest tuber yield was registered for 30% irrigation regimen, reaching 35.13 t ha-1 in 2003, and 44.56 t ha-1 in 2005. Water use efficiency values increased from 4.70 to 6.63 kg m-3 for furrow-irrigated treatments, and from 5.19 to 9.47 kg m-3 for drip-irrigated treatments.Em casos de limitações de recursos hídricos, o planejamento da produção agrícola depende da resposta dos parâmetros de produção à prática da irrigação. Este estudo visa determinar o efeito de diferentes métodos e regimes de irrigação na produtividade da batata na região de Trakya, Turquia, durante os anos de 2003 e 2005. As batatas foram plantadas sob irrigação por sulcos e por gotejamento, em três regimes: prática de irrigação quando 30, 50 ou 70% da água disponível era consumida. A evapotranpisração sazonal da cultura variou entre 501 e 683 mm em 2003, e entre 464 e 647 mm em 2005. O método de irrigação não afetou significativamente a produção de tubérculos nos dois anos. Os regimes de irrigação influenciaram a produção de tubérculos (P < 0,05) em 2005, e as maiores produções foram registradas para o regime de irrigação 30%, 33,15 t ha-1 em 2003 e 44.56 t ha-1 em 2005. Os valores de eficiência do uso da água aumentaram de 4,70 para 6,63 nos tratamentos de irrigação por sulcos e de 5,19 para 9,47 kg m-3 nos tratamentos por gotejamento

Japon üretim felsefesi ve bir firmada uygulaması

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.Anahtar kelimeler: Yalın Üretim, Monozukuri, PUKO, Jidouka, Muda, Tam Zamanında Üretim, Görsel Kontrol, Standartlaştırılmış İş, Kaizen Bu tez çalışmamda üretim endüstrisinde önemli bir yer tutan Japon üretim felsefesinin önemli temsilcilerinden olan bir firmanın bu felsefe doğrultusunda hazırlanan eğitim amaçlı bir dökümanı incelenmiştir. Ayrıca Kaizen, 6S gibi konular ile alakalı çeşitli sitelerden tanımlamalar eklenmiş ve ilgili doküman ile karşılaştırmasının yapılmasını sağlama amaçlanmıştır. Bahsedilen dökümanda bilinen literatüre ilave olarak, bu felsefeyi karakteristikleştiren başlıklara dair standartlaştırma çalışmaları ve bu çalışmaların plan evresinden başlayarak sorulması gereken sorulara kadar detaylandırıldığı görülecektir. Ayrıca bu felsefenin bir üretim yerinde oturtulması için nasıl bir yönetim yapısı olması gerektiğine dair kısımlar görülecektir. Tez çalışmamda planlanmasında, araştırılmasında, yürütülmesinde ve oluşumunda ilgi ve desteğini esirgemeyen, kıymetli bilgi ve tecrübelerinden yararlandığım Sayın hocam Dr.Öğr.Üyesi M. Rıza Adalı'ya ve bünyesinde çalıştığım firmanın genel müdürü Sayın Shigeru Nozaki'ye içten teşekkürlerimi sunarım.Keywords: Lean Manufacturing, Monozukuri, PDCA, Jidouka, Muda, JIT, Visual Control, Standardized Work, Kaizen In this thesis study of mine, one of the companie's training aimed document is examined. This company is one of the important representer of Japanese production philosophy which takes an important place in manufacturing industry. Also, some informations about the topics like Kaizen, 6S is added from several web sites and aimed to provide to make comparisons with this document. In this document, in addition to known literature, a standardization studies about the topics which makes characteristic to Japanese production philosophy and details from plan phase to necessary to ask questions will be seen. Also, some parts about what kind of management organisation should have for implementing this philosopphy to related company. In thesis study of mine, I express my sincere thanks to dear teacher Assoc. Prof.Dr. M Riza Adalı and the genaral manager of the company also I inclueded in dear Shigeru Nozaki who had provided full support during planning, investigation and iplementation phase of thesis and taken benefit of precious knowledge and experiences

NONLINEAR ANALYSIS OF PLANAR FRAMES WITH SEMI-RIGID CONNECTION

Bu çalıĞ¢mada, düzlemsel çerçevelerin davranıĞ¢ı üzerinde, bağlantıların davranıĞ¢ının ve geometrik nonlineerliklerin etkisi araĞ¢tırılmaktadır. Bu amaçla FORTRAN77 dilinde bir bilgisayar programı hazırlanmıĞ¢tır. Eğer sisteme yüklenen yük tanjant rijitlik matrisinin determinantını negatif yapıyorsa, program tarafından kritik yük faktörü hesaplanmaktadır. Bağlantıların nonlineer M-ï±r bağıntısı için Richard Modeli kullanılmakta ve malzeme davranıĞ¢ının lineer elastik olduğu kabul edilmektedir. Ğ kinci mertebe analize ait tanjant rijitlik matrisi, çubuk elemanın moment-eğrilik iliĞ¢kisini idare eden lineer diferansiyel denklemin, eksenel kuvvet ve yarı rijit bağlantı etkileri de göz önüne alınarak sınır Ğ¢artları için çözümünden elde edilmektedir. Bu yöntemde, yükler adım adım uygulanmaktadır. Her yük adımında dengelenmemiĞ¢ kuvvetler kontrol edilmekte ve bu değer tanımlanan toleranstan küçük olana kadar iterasyon iĞ¢lemine devam edilmektedir. Bu iĞ¢lemler neticesinde nonlineer analizin lineerleĞ¢tirilmesinden doğan hatalar istenilen düzeye indirilmektedir. In this study, the effects of connections and geometric nonlinearities on the behaviour of planar frames are examined. For this purpose a computer program has been prepared in FORTRAN77 language. If the load on the system renders the determinant of the tangent stiffness matrix negative, the program determines the critical load factor. The Richard Model is used for the nonlinear M-ï±r relation of the connections and the behaviour of the material is assumed to be linearly elastic. The tangent stiffness matrix of the second order analysis is obtained from the solution of the linear differential equation governing the moment-curvature relation of a one-dimensional member in which the effects of axial force and semi-rigid connections are accounted for. In this method, the loads are applied step by step. The unbalanced forces are checked at every step of loading and the iteration is repeated until they are below a predefined tolerance. By means of these operations the errors due to the linearization of the nonlinear analysis is minimized

Solving challenging grid puzzles with answer set programming

We study four challenging grid puzzles, Nurikabe, Heyawake, Masyu, Bag Puzzle, interesting for answer set programming (ASP) from the viewpoints of representation and computation: they show expressivity of ASP, they are good examples of a representation methodology, and they form a useful suite of benchmarks for evaluating/improving computational methods for nontight programs

Dönme Hareketi Verilen Rijit Silindirik Bir Tankta Sıvı Çalkantısının Deneysel İncelenmesi

Bu çalışmada, değişik sıvı derinlikleri ve halka perdeler için, silindirik bir tank içindeki sıvı çalkantısından dolayı oluşan basınç ve serbest su yüzeyi değişimleri deneysel olarak incelenmiştir. Çalışmanın temel amacı, dönme etkisiyle silindirik tanklarda oluşan çalkantı problemini incelemek ve tankın içinde bulunan çeşitli noktalardaki dalga ve basınç değişimlerini üç boyutlu etkileri de dikkate alarak ölçmektir. Bu amaçla, kısmi dolu silindirik bir tankta sıvı çalkantısının doğrusal olmayan davranışını ve sönümlenme karakteristiğini ortaya koyacak bir deney düzeneği tasarlanmıştır. Bu deney düzeneğinde hem perdesiz hem de çeşitli sönümleyici perde tasarımları test edilmiştir. Böylece, ele alınan perde düzenlemelerinin göreceli avantajları incelenmiş , tank doluluk oranı, dönme periyodu ve dönme açısı sistematik olarak değiştirilerek bunun hidrodinamik yükler üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Sıvı derinliği arttıkça sığ su etkisinin oluştuğu ve dalga enerjisinin hidrolik sıçrama ve dalga kırılması gibi nedenlerle azaldığı görülmüştür

BİREYLERİN FİZİKSEL AKTİVİTEYE KATILIM DURUMLARINA GÖRE MUTLULUK VE DUYGUSAL DÜZENLEMEDE ÖZ-YETERLİK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu çalışmanın amacı, bireylerin fiziksel aktiviteye katılım durumlarına göre mutluluk ve duygusal düzenlemede öz-yeterlik düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmada nicel araştırmalardan ilişkisel yöntem tercih edilmiştir. Araştırmanın evrenini Ankara ilindeki yetişkin bireyler oluştururken, örneklemini ise seçkisiz örnekleme yöntemlerinden kolayda örnekleme yöntemi ile seçilen 177 erkek, 213 kadın katılımcı olmak üzere toplam 390 kişi oluşturmaktadır. Veri toplama araçlarımız üç bölümden oluşmaktadır. Araştırmanın ilk bölümü olan kişisel bilgi formunda 6 soru bulunmaktadır. İkinci bölümünde ise, Akın ve ark., (2014) tarafından bireylerin duygusal öz-yeterlik düzeylerinin ölçülmesi amacıyla geliştirilen 5’li likert tipi bir ölçektir. Üçüncü bölümse ise, Hills ve Argyle (2002) geliştirdiği, Doğan ve Akıncı-Çötok’un Türkçeye uyarladığı Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu kullanılmıştır. Bu ölçek bireylerin mutluluk düzeylerinin incelenmesi amacıyla 7 sorudan oluşan ve 5’li likert tipi bir ölçektir. Verilerin güvenirlik katsayıları hesaplanmış ve normallik değerlerine bakılarak, parametrik testlerden, ikili gruplar için t-testi, çoklu gruplar için anova testi ve ölçekler arası ilişkinin incelenmesi için pearson korelasyon testi uygulanmıştır. Sonuç olarak, mutluluk ve duygusal düzenlemede öz-yeterlik alt boyutlarında pozitif bir ilişki olduğu, bireyin özyeterliliği arttıkça mutluluk düzeyinin de arttığı tespit edilmiştir. Ayrıca sonuçlar göstermektedir ki, sıklıkla fiziksel aktivite yapan bireyler daha mutlu ve öz-yeterlik düzeyi yüksek kişilerdir. Guicciardi ve ark. (2019) düzenli fiziksel aktiviteye katılımın bireyin yaşam kalitesini artırarak mutlu ve öz-yeterliliği yüksek olmasına katkı sağladığı sonucuna ulaşarak çalışmamızla paralel bir sonuç elde etmiştir