Hypotheses, evidence and relationships: The HypER approach for representing scientific knowledge claims

Biological knowledge is increasingly represented as a collection of (entity-relationship-entity) triplets. These are queried, mined, appended to papers, and published. However, this representation ignores the argumentation contained within a paper and the relationships between hypotheses, claims and evidence put forth in the article. In this paper, we propose an alternate view of the research article as a network of 'hypotheses and evidence'. Our knowledge representation focuses on scientific discourse as a rhetorical activity, which leads to a different direction in the development of tools and processes for modeling this discourse. We propose to extract knowledge from the article to allow the construction of a system where a specific scientific claim is connected, through trails of meaningful relationships, to experimental evidence. We discuss some current efforts and future plans in this area

A short survey of discourse representation models

With the advancement of technology and the wide adoption of ontologies as knowledge representation formats, in the last decade, a handful of models were proposed for the externalization of the rhetoric and argumentation captured within scientific publications. Conceptually, most of these models share a similar representation form of the scientific publication, i.e. as a series of interconnected elementary knowledge items. The main differences are given by the terminology used, the types of rhetorical and/or argumentation relations connecting the knowledge items and the foundational theories supporting these relations. This paper analyzes the state of the art and provides a concise comparative overview of the five most prominent discourse representation models, with the goal of sketching an unified model for discourse representation

Certainty and doubt in academic discourse : epistemic modality markers in English and Polish linguistics articles

Przedmiotem pracy są językowe wykładniki stopnia pewności sądów w artykułach naukowych z dziedziny językoznawstwa w języku angielskim i polskim. Punktem wyjścia podjętych badań jest przekonanie, że różne tradycje intelektualne, w jakich kształtowała się polska i angielska komunikacja akademicka – tradycje odmiennie postrzegające status wiedzy naukowej i proces jej tworzenia, relację między autorem i czytelnikiem, czy wreszcie sam akt pisania i stopień dialogowości tekstu naukowego – mogą znajdować odzwierciedlenie w różnych przeświadczeniach dotyczących tego, czym jest fakt naukowy, a co pozostaje w sferze hipotez, założeń i propozycji oczekujących na potwierdzenie i akceptację środowiska akademickiego. Różnice te z kolei sugerowałyby, iż autorzy wywodzący się z tych dwóch kręgów kulturowych mogą przywiązywać różną wagę do wyraźnego oznaczania treści hipotetycznych oraz sądów, którym towarzyszy wysoki stopień pewności, oznaczać je w różny sposób, z różną częstotliwością i w różnych miejscach wywodu. Niniejsza praca podejmuje próbę ustalenia, czy różnice takie istnieją i, jeśli tak, których wykładników modalności epistemicznej dotyczą i jak przebiegają. Praca zbudowana jest z czterech rozdziałów, z których pierwszy dotyczy badań nad dyskursem akademickim i jego retoryką, drugi poświęcony jest modalności językowej, trzeci opisuje cel pracy, materiał badawczy oraz sposób jego analizowania, czwarty zaś przedstawia i omawia wyniki badania dla trzech wartości modalnych w obu językach. Pracę zamyka zwięzłe podsumowanie. Angielskojęzyczną część materiału badawczego stanowi 200 artykułów opublikowanych w latach 2001–2006 w naukowych czasopismach językoznawczych o zasięgu międzynarodowym: Journal of Pragmatics, Language and Communication, Language Sciences, Lingua i Linguistics and Philosophy. Polskojęzyczną część analizy oparto na danych zaczerpniętych z 200 artykułów opublikowanych w tym samym przedziale czasowym w polskich czasopismach językoznawczych, których tytuły znalazły się na liście czasopism punktowanych, opublikowanej w roku 2003 przez Komitet Badań Naukowych: Acta Baltico-Slavica, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Etnolingwistyka, Język a Kultura, Onomastica, Poradnik Językowy, Slavia Meridionalis oraz Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej. Obie części składają się na korpus o wielkości ok. trzech milionów słów. Analizę przeprowadzono na materiale zdygitalizowanym i oznaczonym (otagowanym) pod względem segmentów tekstu przy pomocy programu Oxford WordSmith Tools 5 jako narzędzia wspomagającego. W badaniu wzięto pod uwagę następujące kategorie wykładników: epistemiczne użycia czasowników modalnych (wraz z epistemicznymi użyciami czasu przyszłego w języku polskim), przysłówki epistemiczne, przymiotniki i rzeczowniki, które niosą znaczenia epistemiczne i wprowadzają zdania podrzędne, oraz epistemiczne czasowniki leksykalne. Najistotniejsze wyniki badania można streścić w następujących punktach: — Artykuły anglojęzyczne zawierają prawie dwukrotnie więcej wykładników modalności epistemicznej niż artykuły polskojęzyczne; w tekstach angielskich ponad dwukrotnie częściej spotyka się orientację subiektywną niż obiektywną, w tekstach polskich zaś przeważa orientacja obiektywna. — W tekstach anglojęzycznych najczęściej spotyka się niskie wartości modalne, drugą pod względem częstości występowania grupę stanowią wartości wysokie, wartości średnie występują zaś najrzadziej. W tekstach polskich autorów najczęściej wyrażane są średnie wartości modalne, najrzadziej natomiast spotyka się wartości wysokie. — Pod względem kategorii wykładników modalności epistemicznej, w anglojęzycznej części korpusu przeważają czasowniki modalne, w polskiej zaś przysłówki epistemiczne. — W obu grupach tekstów wykładniki sądów epistemicznych występują częściej w zakończeniu niż w innych segmentach; obserwacja ta dotyczy wszystkich wartości modalnych w języku angielskim oraz niskich i średnich wartości modalnych w języku polskim; wysoki stopień pewności odnotowywany jest w języku polskim z równą (niską) częstotliwością we wstępie i w zakończeniu. Praca może stanowić głos w dyskusji nad różnicami w stylach argumentacji akademickiej charakterystycznych dla poszczególnych kultur i dyscyplin, wnieść dane do badań porównawczych nad znaczeniami epistemicznymi i ich funkcją w różnych typach dyskursu oraz być punktem odniesienia dla dalszych analiz uwzględniających inne języki, gatunki i dyscypliny

‘We believe that … ’: Changes in an academic stance marker

This paper explores changes in the use of an important pattern used by writers in all disciplines to present an authorial stance: the structure Hyland and Tse call evaluative that. This construction allows writers to front-load utterances with attitudinal meanings and offer an explicit evaluation of the proposition which follows. Linguists have tended to regard this as separate patterns, but seeing it as a single structure of a matrix clause [evaluation] + that clause [evaluated entity] enables us to recognize a single evaluative purpose with a variety of rhetorical options for writers. Here we examine the contribution of this explicit that pattern to the key genre of the academy, the research article, and map changes in its use and frequency over the past 50 years, drawing on a corpus of 2.2 million words taken from four disciplines. We find that this structure is widely employed in these papers, with an average of 53 cases per paper in the 2015 data, but occurrences per 10,000 words have declined by about 20% with fairly uniform falls across disciplines. We track these diachronic and disciplinary changes and seek to explain them in terms of changing rhetorical practices

Linguistic Tests for Discourse Relations

Discourse structure and discourse relations are an important ingredient in systems for the analysis of text that go beyond the boundary of single clauses. Discourse relations often indicate important additional information about the connection between two clauses, such as causality, and are widely believed to have an influence on aspects of reference resolution.In this article, we first present the general design choices that are to be made in the design of an annotation scheme for discourse structure and discourse relations. In a second part, we present the scheme used in our annotation of selected articles from the TüBa-D/Z treebank of German (Telljohann et al., 2009). The scheme used in the annotation is theory-neutral, but informed by more detailed linguistic knowledge in the way of linguistic tests that can help disambiguate between several plausible relations

“Beyond the immediacy”: Axiological experiences of engineering students during the “new normal”

Writing Centre Intervention (WCI) in the faculty is a pedagogical resource to facilitate the students’ academic literacy development. In our universities, literacy development focuses mainly on enhancing students’ cognitive, linguistic and epistemological experiences – with little attention given to the psycho-social and ontological dimensions of learning, especially in the science related fields such as electrical engineering. This paper draws on Academic Literacies, Systemic Functional Linguistics and Legitimation Code Theory to study the axiological experiences of first year electrical engineering students at the Cape Peninsula University of Technology (CPUT). The participants for the study were drawn from the students who participated in the WCI, a collaborative, interdisciplinary project designed to help electrical engineering first year students to develop “soft skills” alongside technical-scientific knowledge. Since the workshops were facilitated under Covid-19 lock down restrictions, blended learning was employed. Interviews were conducted via MS Teams. The participants’ utterances demonstrated a mixed bag of emotions, an ideological shift, albeit at different degrees, and strong attitudes toward the learning of the engineering “soft skills”. Therefore, the study calls for a pedagogy of wholeness wherein the epistemological, spiritual, axiological and ontological dimensions of learning are attended to and activated in order to move students’ perceptions “beyond the immediacy” of the current experience

Ventriloquation in discussions of student writing

This study examines discussions of model papers in a high school Advanced Placement English classroom where students were preparing for a high-stakes writing assessment. Much of the current research on talk about writing in various contexts such as classroom discourse, teacher-student writing conferences, and peer tutoring has emphasized the social and constructive nature of instructional discourse. Building on this work, the present study explored how talk about writing also takes on a performative function, as speakers accent or point to the features of the context that are most significant ideologically. Informed by perspectives on the emergent and mediated nature of discourse, this study found that the participants used ventriloquation to voice the aspects of the essays that they considered to be most important, and that these significant chunks were often aphorisms about the test essay. The teacher frequently ventriloquated raters, while the students often ventriloquated themselves or the teacher. The significance of ventriloquation is not just that it helps to mediate the generic conventions of timed student essays; it also mediates social positioning by helping the speakers to present themselves and others in flexible ways. This study also raises questions about the ways that ventriloquation can limit the ways that students view academic writing