Итоги конкурса «Лучшая книга серии „Вселенная Метро 2033“ — 2010»

.

Шестой Московский международный открытый книжный фестиваль

.

Vosprijatie hudožestvennoj literatury v sovremennoj Rossii

Tutkielmassa tarkastellaan, miten kaunokirjallisuuden vastaanotto nyky-Venäjällä eroaa tavallisten lukijoiden ja kaunokirjallisuuden kriitikkojen välillä. Tavoitteena on selvittää, miten näiden kahden ryhmän odotushorisontti eroaa kirjallisuudesta, joka saa kirjallisia palkintoja, ja kirjallisuudesta, joka myy eniten, ja miten kirjallisuuspalkinnon saaminen mahdollisesti vaikuttaa lukijoiden käyttäytymiseen eli kirjojen myyntiin. Tutkielmassa käytetään kvantitatiivisia tutkimusmenetelmiä. Aineistona on Knižnoe obožrenie -aikakausilehden kaunokirjallisuuden bestseller-listoja, kaunokirjallisuuspalkintoja saaneiden kirjailijoiden tilastoja, lukijuuden tilasta tehtyjä mielipidemittauksia, virallisia tilastoja eniten painetuista kirjailijoista, tilastoja teoksista kirjoitetuista arvosteluista sekä maininnoista kirjallisuusaikakauslehdissä. Työssä analysoidaan vuosia 2001—2014. Tutkielman toisessa luvussa käsitellään kirjallisuuspalkintojen instituuttia. NL:n hajoamisen jälkeen kirjallisuuspalkintojen määrä on kasvanut merkittävästi. Niiden merkitys on muuttunut teosten arvostelusta ja kirjailijoiden suorasta rahallisesta avustuksesta suosituslistojen laatimiseksi ja kirjailijoiden mainostamiseksi. Koko kirjallisuuskenttä on tullut riippuvaiseksi liiketoiminnasta. Nykypäivänä kirjallisuuspalkintojen maine ei ole kovin korkea lukijoiden keskuudessa. Kolmannessa luvussa huomion keskipisteenä on kaunokirjallisuuden lukemisen tila nyky-Venäjällä. Kirjallisuuden painosmäärät putosivat NL:n hajoamisen jälkeen jyrkästi, mutta sitten alkoivat nousta vuoden 1995 pohjalukemista. Vuoden 2008 jälkeen alkoi taas pudotus, ja vuonna 2015 painettiin jo vähemmän kuin vuonna 1995. Nimikkeiden määrässä mitattuna tilanne on paljon parempi. Nykyään painetaan yli kaksi kertaa enemmän nimikkeitä kuin NL:n huippuvuosina, mutta myös nimikkeiden määrä on laskenut vuodesta 2008 alkaen. Mielipidemittausten ja virallisten tilastojen mukaan lukijoiden suosikkilistoilla nykyään on enimmäkseen viihdekirjallisuutta – jännitystä, salapoliisikirjoja, tieteiskirjallisuutta, fantasiaa ja rakkausromaaneja. Neljännessä luvussa analysoidaan joka vuoden bestseller-taulukkoja ja tilastoja ja annetaan lyhyt kuvaus vuoden tilanteesta. Vuosia verrataan keskenään. Kirjailijoista annetaan lyhyt biograafinen kuvaus. Merkittävimpiä teoksia/kirjailijoita analysoidaan laajemmin. Kirjallisuuspalkintoja saaneisiin teoksiin liittyen annetaan tietoja ilmestymishistoriasta ja palkintoprosessihistoriasta. Tietoja verrataan myyntihistoriaan tarkoituksena selvittää palkintojen vaikutusta kirjojen myyntimenestykseen. Tutkielman perusteella voidaan sanoa, että lukijoiden ja kirjailijoiden odotushorisontti eroaa toisistaan hyvin paljon. Kirjat, joista kriitikot kirjoittavat eniten, melkein poikkeuksetta saavat palkintoja, mutta aika harvoin nousevat kärkisijoille bestseller-listoilla. Vastaavasti kirjoista, joita myydään eniten, kriitikot eivät kirjoita paljon. Tutkielman tuloksia tukevat mielipidemittauksia ja virallisia tilastoja lukijoiden suosikeista. Ne kirjat, jotka saavat palkintoja ja nousevat bestseller-listoille, useimmiten on kirjoitettu realistisessa muodossa ja helpolla kielellä. Tutkielman perusteella myös voidaan sanoa, että palkintoprosessi vaikuttaa myyntiin lisäämällä kirjojen näkyvyyttä. Eniten siitä hyötyvät vähemmän tunnetut kirjailijat. Venäläisen nykypäivän kaunokirjallisuuden kehityksen erikoispiirteistä voidaan mainita dystopiakirjallisuuden nousu vuodesta 2006, realismin uusi tuleminen, romaanit, jotka kertovat uusrikkaista sekä tieteis- ja fantasiakirjallisuuden nousu vuodesta 2004

Исследование состава флота речных круизных пассажирских судов

Егоров, А. Г. Исследование состава флота речных круизных пассажирских судов = Research of fleet of river cruise passenger vessels / А. Г. Егоров // Shipbuilding & Marine Infrastructure. – 2018. – № 2 (10). – С. 48–62.Анотація. Виконаний аналіз списання річкових круїзних пасажирських суден (РКПС) основних «класичних» проектів показав, що основним критерієм майбутнього списання РКПС є моральне старіння, у тому числі через економічні та екологічні вимоги, а також характеристики самого судна, тобто незатребуваність судна ринком. Нові РКПС необхідні з таких причин: обмежені можливості модернізації наявних суден через застарілу конструкцію; незадовільні показники комфорту пасажирських кают і громадських приміщень на судні; неможливість круїзів ріка–море. Із 254 побудованих у радянський час РКПС 98 (38,6 %) були списані, 17 (6,7 %) загублені в катастрофах, 81 утилізовано (31,9 %). У відстої перебувало 32 судна (12,6 %) середнім віком 57,7 років, в експлуатації — формально 124 судна (48,8 %) середнім віком 45,2 років. Середній вік утилізації 47,1 років. Дано прогноз щодо складу пасажирського флоту в середньостроковій перспективі. Показано, що до 2025 року буде в роботі приблизно 87 РКПС, а до 2030 року — приблизно 53 (без урахування суден, які можуть бути за ці роки побудовані, але поки не замовлені). Майбутнє списання флоту РКПС завдасть істотної шкоди внутрішнім річковим пасажирським перевезенням, поняття «річковий вітчизняний круїз» може зникнути. Для уникнення подібного сценарію рекомендується на короткострокову перспективу привести наявний флот (насамперед проекти 301, 302, Q-040, Q-056, Q-065, 92-016) до сучасних екологічних вимог і вимог ринку (замінити двигуни, поліпшити умови населеності, підвищити автоматизацію процесами на борту тощо), а на середньострокову – будувати новий флот, зокрема з використанням елементів суден-донорів: проекти РКПС «Дніпро/Волго-Дон макс» класів PV300, PV 300VD, «Волго-Балт макс» класу PV500VB, «ББК макс» класів PV09, PV11 як судна, які найбільш повно відповідають ринковим тенденціям, а також проекти з колісним рушійно-кермовим комплексом (ПКС-180) або водометним рушієм для роботи на малих ріках.Abstract. Executed analysis of write-off of river cruise vessels (RCPV) of main “classic” projects has shown that main criterion of future RCPV write-off is moral aging, including according to economic and ecological requirements and because of characteristics of the vessel, i.e. vessel is non-demanded on the market. New RCPV are necessary for the following reasons: limited possibilities of modernization of available vessels because of outdated design; unsatisfactory indicators of comfort of passenger cabins and public spaces on the vessel; impossibility of river-sea cruises. From 254 river cruise passenger vessels built in Soviet period 98 (38,6 %) have been written off (6,7 % — 17 vessels were lost in accidents, 31,9 % — 81 vessels were utilized). There were 32 vessels out of operation (12,6 %) with middle age of 57,7 years. In operation — formally 124 vessels (48,8 %) with middle age of 45,2 years. Mean age of utilization — 47,1 year. The forecast on structure of passenger fleet in mediumterm perspective is given. It is shown that about 87 RCPV will be in work up to 2025, and about 53 up to 2030 (without vessels which can be built during these years but which are not ordered yet). The forthcoming write-off of RCPV fleet will cause essential damage to internal river passenger traffic; conception “river domestic cruise” can disappear. For avoiding of such scenario it is recommended on short-term perspective to lead the existing fleet (first of all, projects 301, 302, Q-040, Q-056, Q-065, 92-016) to modern ecological requirements and requirements of the market (to replace engines, to improve habitability conditions, to increase automation of onboard processes, etc.) and on medium-term perspective — to build new fleet including with use of elements of donor vessels: RCPV projects of “Dnipro/Volgo-Don max” class of PV300, PV300VD, “Volga-Balt max” class of PV500VB, “BBK max” class of PV09, PV11 as the most fully corresponding to market tendencies, and also projects with wheel propulsion-steering unit (PKS-180) or water-jet propeller for work on small rivers.Аннотация. Выполненный анализ списания речных круизных пассажирских судов (РКПС) основных «классических» проектов показал, что основным критерием грядущего списания РКПС является моральное старение, в том числе по экономическим и экологическим требованиям, а также характеристикам самого судна, т. е. невостребованность судна рынком. Новые РКПС необходимы по следующим причинам: ограниченные возможности модернизации существующих судов из-за устаревшей конструкции; неудовлетворительные показатели комфорта пассажирских кают и общественных помещений на судне; невозможность круизов река–море. Из 254 построенных в советское время РКПС 98 (38,6 %) были списаны, 17 (6,7 %) потеряны в катастрофах, 81 (31,9 %) утилизировано. В отстое находилось 32 судна (12,6 %) средним возрастом 57,7 лет, в эксплуатации – формально 124 судна (48,8 %) средним возрастом 45,2 лет. Средний возраст утилизации 47,1 лет. Дан прогноз по составу пассажирского флота в среднесрочной перспективе. Показано, что к 2025 году будет в работе примерно 87 РКПС, а к 2030 году – примерно 53 (без учёта судов, которые могут быть за эти годы построены, но пока не заказаны). Будущее списание флота РКПС нанесет существенный вред внутренним речным пассажирским перевозкам, понятие «речной отечественный круиз» может исчезнуть. Во избежание подобного сценария рекомендуется на краткосрочную перспективу привести имеющийся флот (прежде всего проекты 301, 302, Q-040, Q-056, Q-065, 92-016) к экологическим требованиям и требованиям рынка (заменить двигатели, улучшить условия обитаемости, повысить автоматизацию процессов на борту и т. д.), а на среднесрочную – строить новый флот, в частности с использованием элементов судов-доноров: проекты РКПС «Днепр/Волго-Дон макс» классов PV300, PV300VD, «Волго-Балт макс» класса PV500VB, «ББК макс» классов PV09, PV11 как суда, которые наиболее полно соответствуют рыночным тенденциям, а также проекты с колесным движительно-рулевым комплексом (ППС-180) или водометным двигателем для работы на малых реках

Umělecké jazykové prostředky v překladu.

This work in the field of the translation theory, extending to the translation practice, focuses on exploring literary terms and techniques, that participate in the construction and poeticisation of the literary text. Very often these terms make problems in the process of translation text from one language to another. The aim is localizing (with regard to its contextual involvement), analysis and subsequent selection of the most appropriate translation solutions of these terms. The work focuses on the translation of these literary devices not only in plan of Slavic languages (Russian, Czech, Slovak), but also takes into account the aspect of non-Slavic languages (English).Práce z oblasti teorie překladu, s přesahem i do překladatelské praxe se zaměřuje na zkoumání uměleckých jazykových prostředků, které se podílejí na výstavbě a poetizaci díla; a mnohdy činí problémy v procesu převodu textu z jednoho jazyka do druhého. Cílem práce je lokalizace (s přihlédnutím k jejích kontextovému zapojení), analýza a následné výběr nejvhodnějšího překladatelského řešení těchto jednotek. Práce se zaměřuje na překlad těchto jevů nejen v plánu slovanských jazyků (ruský, český, slovenský), ale zohledňuje i aspekt jazyků neslovanských (anglický).Ústav východoevropských studiíInstitute of East European StudiesFaculty of ArtsFilozofická fakult

Дилогия Ал. Иванова: к изучению современной литературы в школе

В работе анализируется система элементов ужасного как основа жанровой структуры в романах «Псоглавцы» и «Комьюнити». Детально изучается «память жанра» хоррора, которая формируется в процессе его «прохождения» в историческом движении литературы

Orthodox lexis in contemporary Russian and Serbian language : lexical-semantic, lexicographic and linguo-cultural aspects ; Православная лексика в современном русском и сербском языках : лексико-семантический, лексикографический и лингвокультурологический аспекты

Ова докторска дисертација представља покушај комплексног сагледавања, анализе и дескрипције лексике из сфере православне духовности у савременом руском и српском језику. Истраживање се спроводи са упориштем у трима аспектима: лексичко-семантичком, лексикографском и лингвокултуролошком. Један од главних циљева подразумева да се путем конфронтативне анализе руске и српске лексике из сфере православне духовности утврде истоветности, сличности и разлике међу њима на лексичко-семантичком, лексикографском и лингвокултуролошком плану, а самим тим и да се пореде две блиске културе, како би се пружио што свестранији опис наведене лексике, али и лексичких система руског и српског језика уопште. Као корпус за ексцерпирање грађе превасходно су одабрани лексикографски извори из друге половине ХХ и с почетка ХХI века, па ово истраживање даје и известан пресек стања у савременој руској и српској лексикографији. Интердисциплинарни карактер теме и детерминантна обележја предмета проучавања имплицирали су сложен теоријско-методолошки оквир истраживања. Анализа је показала да лексика из сфере православне духовности представља тематски изузетно разуђен, а по својој природи веома специфичан лексички подсистем. Поређењем руске и српске грађе испољено је више сличности него разлика, што је резултат утицаја лингвистичких, али и екстралингвистичких фактора, превасходно условљених заједничким еклисијалним оквиром развоја духовности и православног цивилизацијског модела код руског и српског народа. Са друге стране, постојеће разлике неретко су повезане са језичким чиниоцима, али и национално-културним особеностима двају народа. Адекватно бављење датом лексиком, као и њена лексикографска обрада, претпоставља увиде у низ теолошких и њима контактних и комплементарних дисциплина, а не само лингвистичких.This doctoral dissertation deals with a complex review, analysis and description of Orthodox lexis in contemporary Russian and Serbian. The research is conducted with a focus on three aspects: lexical-semantic, lexicographic and linguo-cultural. One of the main goals is to determine the identities, similarities and differences between lexical items on the lexical-semantic, lexicographic and linguo-cultural level through a confrontational analysis of Russian and Serbian Orthodox lexis, and thus to compare two close cultures in order to provide as comprehensive description of the lexicon as possible, but also of the lexical systems of the Russian and Serbian languages in general. Lexicographic sources from the second half of the 20th and the beginning of the 21st century were primary selected as the corpus for the data analysis in order to provide a characterization of the state of the art in contemporary Russian and Serbian lexicography. The interdisciplinary character of the topic and the determinant features of the subject of study imply a complex theoretical and methodological framework of research. The analysis shows that the Orthodox lexis represents a thematically extremely diverse, and by its very nature very lexical subsystem. The comparison of the Russian and Serbian data demonstrates more similarities than differences, which is the result of the influence of linguistic and extralinguistic factors, primarily conditioned by the common ecclesial framework of spirituality development and the Orthodox civilization model among the Russian and Serbian people. On the other hand, the existing differences are often related to linguistic factors, but also to the national and cultural characteristics of the two peoples. Adequate dealing with a given lexicon, as well as its lexicographic processing, presupposes insights into many theological, contact and complementary disciplines, and not only linguistic ones