A systematic review of the evidence for complementary and alternative medicine in infertility

BackgroundThe use of complementary and alternative medicine (CAM) by patients and physicians has increased markedly in recent years. Many case reports, case series, and uncontrolled trials of varying quality have been completed; however, there is now a slowly increasing number of randomized controlled trials (RCTs) examining the use of CAM.ObjectivesTo identify, survey, and review RCTs investigating the use of CAM for infertility treatment.Search strategyThe MEDLINE and Cochrane databases were electronically searched.Selection criteriaRCTs examining modalities for treatment or improvement of health status were reviewed.Data collection and analysisRCTs were included based on use of objective measures, articles written in English, availability through the University of Michigan database, and clear published clinical outcomes.Main resultsThirty‐seven articles assessing a variety of CAM modalities met inclusion criteria. Acupuncture, selenium supplementation, weight loss, and psychotherapeutic intervention had 3 or more studies demonstrating beneficial effect. Other interventions had been studied less and evidence for them was limited.ConclusionsAlthough there is preliminary evidence of the effectiveness of some CAM interventions among infertile patients, many of these interventions require further investigation before they can be considered for routine clinical use.Peer Reviewedhttp://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/135426/1/ijgo202.pd

Leukocytospermia and sperm preparation - a flow cytometric study

Reprod Biol Endocrinol. 2009 Nov 19;7:12

Εφαρμόζοντας τις μεταρρυθμίσεις του νέου δημοσίου μάνατζμεντ στην Ελλάδα: συγκριτική προτυποποίηση πρακτικών αναφοράς στον δημόσιο τομέα

The aim of this research is to enhance the methodology of public sector benchmarking (BMK) by incorporating critical realism meta-theory. The primary assertion supporting this thesis is that the adoption of a critical realist perspective can address the limitations inherent in traditional approaches, which rely on predefined criteria for both quantitative and qualitative measurements, when assessing the impact of benchmarking on organizational performance (OP). Consequently, this research seeks to shed light on benchmarking-mediated performance change — a subject that remains a focal point of considerable debate in the literature and yet represents a significant gap in its exploration. The research focuses on a comparative analysis between two key aspects: a) traditional methodological approaches to public sector benchmarking and the results they claim to yield in terms of organizational performance, and b) the critical realist approach to benchmarking (BMK) and its impact on organizational performance (OP). Traditional approaches have thus far exhibited limited recognition of the impact of benchmarking on organizational performance, primarily concentrating on measurement and the achievement of predetermined goals. Simultaneously, these approaches have constrained the explanatory dynamics and broader understanding advocated by the inherent nature of the BMK methodology itself. In contrast, critical realism broadens the perspective on the outcomes of BMK activities on OP while also acknowledging the significance of explanation and understanding of these results. Consequently, the analysis presented contributes to the identification of the shortcomings of traditional methodologies and the appreciation of the value of critical realism principles within the BMK methodology. Causality, generalization, and explanation, as viewed through the lens of critical realism, emphasize methodological pluralism within benchmarking (BMK). This approach offers the potential to provide extended results, which encompass explanations derived from empirical research data. Primarily, this approach facilitates an understanding of BMK’s impact on organizational performance (OP). As an illustrative example, the implementation of best practice BMK for performance management in the Greek public sector during the New Public Management reform period is examined. This analysis aims to explore the common effects of best practice on the performance of public organizations, based on user experiences, and to propose an alternative explanation for these effects. This alternative explanation is rooted in the formulation of plausible inferences (abduction) and an exploration of the structures and generative mechanisms responsible for these effects (retroduction). In this manner, the dynamic interplay between various BMK methods is highlighted, providing the capacity to yield extended BMK results in OP and shed light on the generative mechanisms within the benchmarked practice development process. More specifically, the case study contributes to the development of a theoretical framework that explains why and how informal benchmarking (BMK) occurs. It emphasizes that the measurements of benchmarked practices (best practices) are merely a contingent element in the evolution of organizational performance and quality, depending on current conditions. Additionally, it was observed that the benefits of informal inter-organizational benchmarking, based on inter-organizational interaction, trigger a process of informal discovery that facilitates the standardization of processes within the organization. Similarly, the benefits of informal intra-organizational benchmarking promote the informal creation of innovative practices, leading to informal excellence. With the informal discovery of standardized organizational practices and the informal creation of innovative organizational practices, new extended results, such as changes in behavior, roles, and relationships, emerge, along with new types of benchmarkers. These developments disrupt the reproduction of organizational performance and allow for the pluralistic methodological emergence of benchmarked practices that impact the transformation of organizational performance.Ο στόχος της παρούσας έρευνας είναι η βελτίωση της μεθοδολογίας της συγκριτικής προτυποποίησης (ΣΠ) στον δημόσιο τομέα μέσω της συμβολής της μετα-θεωρίας του κριτικού ρεαλισμού σε αυτήν. Ο βασικός ισχυρισμός στον οποίο στηρίζεται η παρούσα τοποθέτηση είναι ότι η υιοθέτηση της οπτικής του κριτικού ρεαλισμού δύναται να υπερβεί τους περιορισμούς των παραδοσιακών προσεγγίσεων (ποσοτικής και ποιοτικής μέτρησης βάσει προκαθορισμένων κριτηρίων) αναφορικά με την επίδραση της συγκριτικής προτυποποίησης στην οργανωσιακή απόδοση (ΟΑ). Έτσι, επιχειρείται να αναδειχθεί το φαινόμενο της αλλαγής της οργανωσιακής απόδοσης με τη μεσολάβηση της συγκριτικής προτυποποίησης (benchmarkingmediated performance change), το οποίο χαίρει μεν εξαιρετικής αντιλογίας στη βιβλιογραφία, αλλά από την άλλη συνεχίζει να υπάρχει σημαντικό κενό στη διερεύνησή του. Η έρευνα επικεντρώνεται στη συγκριτική ανάλυση μεταξύ: α) των παραδοσιακών μεθοδολογικών προσεγγίσεων της συγκριτικής προτυποποίησης στον δημόσιο τομέα και των αποτελεσμάτων που αυτές αποδέχονται ότι επιφέρουν στην οργανωσιακή απόδοση και β) μιας προσέγγισης της ΣΠ μέσω του κριτικού ρεαλισμού και των αποτελεσμάτων της στην ΟΑ. Οι παραδοσιακές προσεγγίσεις έχουν επιδείξει μέχρι στιγμής περιορισμένη αναγνώριση για τα αποτελέσματα της συγκριτικής προτυποποίησης στην οργανωσιακή απόδοση, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον κατά κύριο λόγο στη μέτρηση και επίτευξη των προκαθορισμένων στόχων, αλλά περιορίζοντας ταυτόχρονα τη δυναμική της εξήγησης και της ευρύτερης κατανόησης που πρεσβεύει η ίδια η φύση της ΣΠ. Μέσω του κριτικού ρεαλισμού διευρύνεται η οπτική των αποτελεσμάτων της δραστηριότητας της ΣΠ στην ΟΑ, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται η σημασία της εξήγησης και κατανόησης αυτών. Έτσι, η ανάλυση που παρέχεται συνεισφέρει στο να αναδειχθούν οι αδυναμίες των παραδοσιακών μεθόδων και να αναγνωριστεί η αξία των αρχών του κριτικού ρεαλισμού στη μεθοδολογία της ΣΠ. Η αιτιότητα, η γενίκευση και η εξήγηση υπό το πρίσμα του κριτικού ρεαλισμού αναδεικνύουν τον μεθοδολογικό πλουραλισμό στη ΣΠ, ο οποίος προσφέρει τη δυνατότητα παροχής διευρυμένων συμπερασμάτων (εξηγήσεων των δεδομένων) στην εμπειρική έρευνα. Η προσέγγιση αυτή επιτρέπει καταρχήν την κατανόηση της συμβολής της ΣΠ στην ΟΑ. Έτσι, χρησιμοποιείται ως παράδειγμα η εφαρμογή της ΣΠ καλών πρακτικών για τη διαχείριση της απόδοσης στον ελληνικό δημόσιο τομέα κατά την περίοδο των μεταρρυθμίσεων του Νέου Δημοσίου Μάνατζμεντ. Κι αυτό προκειμένου να εξεταστούν οι κοινές επιδρά- σεις από τη χρήση της στην απόδοση των δημοσίων οργανισμών σύμφωνα με την εμπειρία των χρηστών και να παρουσιαστεί μια εναλλακτική εξήγηση για αυτές, στηριζόμενη στην ανάπτυξη εύλογων συμπερασμάτων (abduction) και στη διερεύνηση των δομών και μηχανισμών που ευθύνονται για αυτές [ανάστροφη απαγωγή/επανεπαγωγή (retroduction)]. Με αυτόν τον τρόπο αναδεικνύεται η δυναμική μεταξύ των διαφόρων μεθόδων ΣΠ (ποσοτικών και ποιοτικών) που υιοθετούνται, οι οποίες καθίστανται πλέον ικανές τόσο να οδηγήσουν στην ανάδυση διευρυμένων αποτελεσμάτων ΣΠ στην ΟΑ, όσο και να φωτίσουν τους γενεσιουργούς μηχανισμούς της ανάπτυξης των πρακτικών αναφοράς. Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη περίπτωσης προσφέρεται για την ανάπτυξη ενός θεωρητικού πλαισίου που εξηγεί γιατί και πώς συμβαίνει η μη τυπική ΣΠ, τονίζοντας παράλληλα ότι οι μετρήσεις των πρακτικών αναφοράς (καλών πρακτικών) αποτελούν απλώς ένα περιστασιακό στοιχείο της εξέλιξης της οργανωσιακής απόδοσης και ποιότητας, εξαρτώμενο από τις παρούσες συνθήκες. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι τα οφέλη από την άτυπη ανταλλαγή πρακτικών αναφοράς που στηρίζονται στη δια-οργανωσιακή αλληλεπίδραση, πυροδοτούν μια διαδικασία άτυπης ανακάλυψης, η οποία διευκολύνει την τυποποίηση των διεργασιών εντός του οργανισμού. Με τον ίδιο τρόπο, τα οφέλη από τις άτυπες ενδο-οργανωσιακές πρακτικές αναφοράς προωθούν την άτυπη δημιουργία καινοτόμων πρακτικών, η οποία οδηγεί στην άτυπη αριστεία. Δεδομένης της άτυπης ανακάλυψης προτυποποιημένων οργανωσιακών πρακτικών και της άτυπης δημιουργίας καινοτόμων οργανωσιακών πρακτικών, νέα διευρυμένα αποτελέσματα (αλλαγή στη συμπεριφορά, στους ρόλους, στις σχέσεις) και νέοι τύποι benchmarkers αναδύονται, διαταράσσοντας την αναπαραγωγή ή τη στατικότητα της οργανωσιακής απόδοσης και επιτρέποντας την πλουραλιστική μεθοδολογικά ανάδυση των (συγκριτικά) προτυποποιημένων πρακτικών να επιδρά στον μετασχηματισμό (εξέλιξη) της οργανωσιακής απόδοσης

Ecological footprint as a tool for integrated coastal zone management

The Ecological Footprint (EF) is a widely accepted tool for translating all human activities so as to assess their environmental impact and has been often used as an indicator for environmental sustainability, over the last few years, providing information on the impacts of human activities on environmentally valuable ecosystems. On the other hand, Integrated Coastal Zone Management (ICZM) sets the basic principles and methodologies for the sustainable development and management of coastal areas. ICZM is a dynamic, continuous and iterative process designed to promote sustainable management of coastal zones. The continuous human activities development without an effort of a minimization of their EF could jeopardize the future sustainability of the coast. Therefore, in this article, it is attempted to find the gaps in coastal management which the EF could fill in by acting as a planning and management tool. More specifically, this paper examines whether EF could be used in the case of a major transport infrastructure project situated in coastal areas

Investigating the Relationships among High-Performance Organizations, Knowledge-Management Best Practices, and Innovation: Evidence from the Greek Public Sector

The paper aims to investigate the relationships among high-performance organizations (HPOs), knowledge-management (KM) best practices, and organizational innovation in the Greek public sector. To achieve this goal, we employed the PLS-SEM method to validate and assess the research model. A total of 270 responses were collected from employees in the Greek public sector. The results indicate that KM best practices serve as mechanisms for developing organizational innovation within the relationships between HPOs and organizational innovation in the Greek public sector. Additionally, positive relationships among the model constructs were observed. This research holds significant implications and contributions for both theory and practice. It offers novel theoretical insights by being the first study to investigate this relationship and explore the connections of HPOs with other managerial constructs such as KM. Moreover, the research findings hold importance for decision-makers in the public sector, equipping them with insights to formulate more-effective strategies for enhancing performance, quality, and innovation within their organizations

Conceptualizing and Validating a Model for Benchlearning Capability: Results from the Greek Public Sector

This paper aims to report on the development and assessment of a conceptual model for benchlearning capability, which facilitates sustainable performance improvement. Following an in-depth literature review, two main dimensions of benchlearning capability were identified. A focus group approach was used in order to establish the connection between these dimensions and the main construct (benchlearning capability). A questionnaire was designed and administered to 502 individuals from 74 organizations that used the Common Assessment Framework, and a total of 163 respondents replied. For the structural model assessment, the PLS-SEM technique was employed. Literature reveals that benchlearning encompasses both comparative evaluation and organizational learning mechanisms. Moreover, the focus group concluded that Organizational Learning Capability (OLC) and Benchmarking Capability (BMKC) are positively related to Benchlearning Capability (BLNC). The quantitative analysis showed that the factor OLC and BMKC are related positively and significantly to BLNC. This paper is the first attempt to approach the benchlearning capability construct and to validate its model. It is also a first attempt towards providing empirical evidence that could help public managers understand the BLNC concept and formulate accordingly the appropriate strategy for improving the benchlearning capability and therefore achieving sustainable performance in their organizations