Diagnostic accuracy of liquid biopsy in endometrial cancer

Background: Liquid biopsy is a minimally invasive collection of a patient body fluid sample. In oncology, they offer several advantages compared to traditional tissue biopsies. However, the potential of this method in endometrial cancer (EC) remains poorly explored. We studied the utility of tumor educated platelets (TEPs) and circulating tumor DNA (ctDNA) for preoperative EC diagnosis, including histology determination. Methods: TEPs from 295 subjects (53 EC patients, 38 patients with benign gynecologic conditions, and 204 healthy women) were RNA-sequenced. DNA sequencing data were obtained for 519 primary tumor tissues and 16 plasma samples. Artificial intelligence was applied to sample classification. Results: Platelet-dedicated classifier yielded AUC of 97.5% in the test set when discriminating between healthy subjects and cancer patients. However, the discrimination between endometrial cancer and benign gynecologic conditions was more challenging, with AUC of 84.1%. ctDNA-dedicated classifier discriminated primary tumor tissue samples with AUC of 96% and ctDNA blood samples with AUC of 69.8%. Conclusions: Liquid biopsies show potential in EC diagnosis. Both TEPs and ctDNA profiles coupled with artificial intelligence constitute a source of useful information. Further work involving more cases is warranted.publishedVersio

Surowce polifenolowe. Zastosowania i perspektywy

PRZEDMOWA: "Polifenole są metabolitami wtórnymi roślin i grzybów. Powszechnie występują w kwiatach, korze, korzeniach, łodygach, liściach i owocach roślin. Ich strukturę chemiczną charakteryzuje obecność dwóch lub więcej grup –OH przyłączonych do pierścieni aromatycznych. Do polifenoli zaliczamy lignany, kurkuminoidy, taniny, stilbenoidy, kwasy fenolowe oraz flawonoidy. Ta ostatnia klasa obejmuje: flawony (np. apigenina), flawanony (np. naringenina), flawonole (np. kwercetyna), flawanole (np. katechiny), izoflawony (np. genisteina), antocyjanidyny (np. malwidyna), chalkony (np. buteina), aurony (np. aureuzydyna) i ksantony (np. α-mangostyna). Do tej pory opisano ponad dziesięć tysięcy związków polifenolowych i wciąż nie poznano ich wszystkich. Właściwości polifenoli to temat intensywnie badany na całym świecie ze względu na możliwe wykorzystanie związków polifenolowych w medycynie, farmakologii, kosmetologii, rolnictwie, dietetyce i przemyśle."(...

Development of a New Polymeric Nanocarrier Dedicated to Controlled Clozapine Delivery at the Dopamine D2-Serotonin 5-HT1A Heteromers

Clozapine, the second generation antipsychotic drug, is one of the prominent compounds used for treatment of schizophrenia. Unfortunately, use of this drug is still limited due to serious side effects connected to its unspecific and non-selective action. Nevertheless, clozapine still remains the first-choice drug for the situation of drug-resistance schizophrenia. Development of the new strategy of clozapine delivery into well-defined parts of the brain has been a great challenge for modern science. In the present paper we focus on the presentation of a new nanocarrier for clozapine and its use for targeted transport, enabling its interaction with the dopamine D2 and serotonin 5-HT1A heteromers (D2-5-HT1A) in the brain tissue. Clozapine polymeric nanocapsules (CLO-NCs) were prepared using anionic surfactant AOT (sodium docusate) as an emulsifier, and bio-compatible polyelectrolytes such as: poly-l-glutamic acid (PGA) and poly-l-lysine (PLL). Outer layer of the carrier was grafted by polyethylene glycol (PEG). Several variants of nanocarriers containing the antipsychotic varying in physicochemical parameters were tested. This kind of approach may enable the availability and safety of the drug, improve the selectivity of its action, and finally increase effectiveness of schizophrenia therapy. Moreover, the purpose of the manuscript is to cover a wide scope of the issues, which should be considered while designing a novel means for drug delivery. It is important to determine the interactions of a new nanocarrier with many cell components on various cellular levels in order to be sure that the new nanocarrier will be safe and won’t cause undesired effects for a patient

In vitro biological activity of gold nanoparticles (Au@RD NPs) obtained using aqueous extract of Damask rose (Rosa damascene)

Synteza nanocząstek metali (NPs) oparta na chemii zrównoważonego rozwoju staje się coraz popularniejszą ekologiczną metodą stosowaną zamiast syntezy chemicznej. W szczególności ekstrakty roślinne jako czynniki redukujące i stabilizujące są stopniowo wykorzystywane do syntezy metalicznych nanocząstek. Ekstrakty z róży damasceńskiej (Rosa damascena), wykazujące właściwości antyoksydacyjne, antybakteryjne, przeciwzapalne czy antynowotworowe, mogą być wykorzystane do syntezy nanocząstek złota. Celem badań była ekologiczna i kontrolowana synteza nanocząstek złota z zastosowaniem ekstraktu wodnego z róży damasceńskiej (Au@RD NPs). Analizowano wpływ Au@RD NPs na przeżywalność, poziom uszkodzeń DNA i apoptozę w komórkach prawidłowych – ludzkich limfocytach, oraz nowotworowych: HL60 i A549. W badaniach in vitro nie wykazano cyto- i genotoksyczności Au@RD NPs wobec komórek prawidłowych, natomiast dla komórek nowotworowych wykazano selektywną cyto- i genotoksyczność oraz indukcję apoptozy. Uzyskane wyniki wskazują, że nanocząstki złota otrzymane zgodnie z zasadami chemii zrównoważonego rozwoju są atrakcyjnymi materiałami hybrydowymi dla badań biologicznych łączącymi dwa aktywne składniki – nanocząstki metali i polifenole roślinne.Synthesis of metal nanoparticles (NPs) based on Sustainable Chemistry is an increasingly popular ecological method, instead of chemical synthesis. In particular, plant extracts as reducing and stabilizing agents are gradually used for the synthesis of metallic nanoparticles. Extracts of Damask rose (Rosa damascena) have antioxidant, antibacterial, anti-infl ammatory or anti-cancer properties that can be used to synthesize gold nanoparticles. The aim of the study was the ecological and controlled synthesis of gold nanoparticles using Damask rose aqueous extract (Au@RD NPs). The effect of NPs Au@RD on survival, DNA damage and apoptosis in normal cells: human lymphocytes and cancer cells: HL60 and A549 was studied. In vitro studies did not revealed cyto- and genotoxicity of Au@RD NPs in the case of normal cells, while for cancer cells: selective cyto- and genotoxicity and induction of apoptosis were demonstrated. The data show that gold nanoparticles obtained in accordance with the principles of Sustainable Chemistry are attractive hybrid materials for biological purposes combining two active components – metal nanoparticles and plant polyphenols

In vitro biological activity of gold nanoparticles (Au@RD NPs) obtained using aqueous extract of Damask rose (Rosa damascene)

Synteza nanocząstek metali (NPs) oparta na chemii zrównoważonego rozwoju staje się coraz popularniejszą ekologiczną metodą stosowaną zamiast syntezy chemicznej. W szczególności ekstrakty roślinne jako czynniki redukujące i stabilizujące są stopniowo wykorzystywane do syntezy metalicznych nanocząstek. Ekstrakty z róży damasceńskiej (Rosa damascena), wykazujące właściwości antyoksydacyjne, antybakteryjne, przeciwzapalne czy antynowotworowe, mogą być wykorzystane do syntezy nanocząstek złota. Celem badań była ekologiczna i kontrolowana synteza nanocząstek złota z zastosowaniem ekstraktu wodnego z róży damasceńskiej (Au@RD NPs). Analizowano wpływ Au@RD NPs na przeżywalność, poziom uszkodzeń DNA i apoptozę w komórkach prawidłowych - ludzkich limfocytach, oraz nowotworowych: HL60 i A549. W badaniach in vitro nie wykazano cyto- i genotoksyczności Au@RD NPs wobec komórek prawidłowych, natomiast dla komórek nowotworowych wykazano selektywną cyto- i genotoksyczność oraz indukcję apoptozy. Uzyskane wyniki wskazują, że nanocząstki złota otrzymane zgodnie z zasadami chemii zrównoważonego rozwoju są atrakcyjnymi materiałami hybrydowymi dla badań biologicznych łączącymi dwa aktywne składniki - nanocząstki metali i polifenole roślinne.Synthesis of metal nanoparticles (NPs) based on Sustainable Chemistry is an increasingly popular ecological method, instead of chemical synthesis. In particular, plant extracts as reducing and stabilizing agents are gradually used for the synthesis of metallic nanoparticles. Extracts of Damask rose (Rosa damascena) have antioxidant, antibacterial, anti-inflammatory or anti-cancer properties that can be used to synthesize gold nanoparticles. The aim of the study was the ecological and controlled synthesis of gold nanoparticles using Damask rose aqueous extract (Au@RD NPs). The effect of NPs Au@RD on survival, DNA damage and apoptosis in normal cells: human lymphocytes and cancer cells: HL60 and A549 was studied. In vitro studies did not revealed cyto- and genotoxicity of Au@RD NPs in the case of normal cells, while for cancer cells: selective cyto- and genotoxicity and induction of apoptosis were demonstrated. The data show that gold nanoparticles obtained in accordance with the principles of Sustainable Chemistry are attractive hybrid materials for biological purposes combining two active components - metal nanoparticles and plant polyphenols

In Vitro Interaction of Polyelectrolyte Nanocapsules with Model Cells

The nanocapsules based on a liquid core with polyelectrolyte shells prepared by the technique of sequential adsorption of polyelectrolytes (LbL) were investigated to verify capsules bioacceptance. Using AOT (docusate sodium salt) as emulsifier, we obtained liquid cores, stabilized by the interfacial complex AOT/PLL (poly-l-lysine hydrobromide). These liquid cores were encapsulated by sequential adsorption of polyelectrolytes using biocompatible polyanion PGA (poly-l-glutamic acid sodium salt) and biocompatible polycation PLL. The average size of the formed capsules was 60–80 nm. The influence of a number of polyelectrolytes layer in the shell (thickness of polyelectrolytes shell), surface charge, and capsule doses on cell viability was studied in a cellular coculture assay. In order to improve nanocapsules biocompatibility, the PEG-ylated external layers were prepared using PGA-<i>g</i>-PEG (PGA grafted by PEG poly­(ethylene glycol)). For the most toxic nanocapsules (with only one polycation layer) about 90% of cells could survive when the concentration of nanocapsules was below 0.2 × 10⁶ per one cell. That suggests that they use as a delivery vehicles is quite safe for living cells. Analysis of internalization of AOT­(PLL/PGA)₄-<i>g</i>-PEG in HEK 293 cells indicates that tested nanocapsules can easily penetrate cells membrane