Denizli kentinin planlama deneyimi

Bu araştırmanın amacı: Denizli kentinin mekânsal ve işlevsel gelişim sürecini yönlendiren yaşanmış ya da yaşanmakta olan planlama deneyimlerinin, “kırılma noktaları” ve “gelişme dinamikleri” olarak tanımlanan faktörler eşliğinde ayrıntıda irdelenmesidir. Bu irdelemeler sonunda; 1960’lı yıllarda başlayan Nazım Plan çalışmalarının ilk gelişme dinamiği olduğu, ilk kırılma noktasının ise 1976 depremi olduğu belirlenmiştir. Özellikle 1980lerden 1990’lara dek uzanan süreçte ise hızlı sanayileşmeye koşut hızlı göç ve kentleşme olguları ile mücavir alan tartışmaları eşliğinde mevzii imar planlarının kentsel gelişmeleri yönlendirdiği bir deneyim yaşandığı belirlenmiştir. 2006 yılında yakın çevre belde belediyelerinin Denizli Belediyesine bağlanmasına ilişkin olarak çıkarılan yasal düzenlemenin ise kentin geleceğe dönük kentsel gelişme süreci ve planlama deneyimleri açısından önemli bir planlama aracı olacağı düşünülmektedi

Evoluation of childhood poisoning at our hospital

Amaç: Acil servislere başvurular içerisinde sayıları giderek artan zehirlenmelere dikkat çekmek ve hastanemize zehirlenme ile başvuran olguları değerlendirmek için bu çalışma planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Dr Behçet Uz Çocuk Hastanesine 1994 yılı Ocak-Mayıs ayları arasında zehirlenme nedeni ile başvuran 123 olgu geriye dönük olarak yaş, cins, alınan toksik maddenin türü, başvuru süreleri, başvuru şikayetleri, tedavi yöntemleri hastanede kalış süreleri açısından değerlendirilmişlerdir. Bulgular: Olguların %80'inin 5 yaşından küçük, erkek/kız oranının 1.2 olduğu saptanmıştır. Zehirlenmelerin sırasıyla ilaçlarla (%61), petrol türevi hidrokarbonlu bileşiklerle(%17), besinlerle (%7.2), organik fosforla (%6.5), fare zehiriyle (%4), CO gazıyla (2.4) ve kimyasal ajanlarla (1.7) olduğu tespit edilmiştir. Zehirlenme olgularının %95.2'si kaza sonucunda meydana gelmiş, %4.8'i istemli ilaç alımı şeklinde olmuştur. Sonuç: Zehirlenmeler daha çok 5 yaş altındaki çocuklarda görülmektedir. ılaçlar ve hidrokarbonlu bileşikler en sık çocukluk çağı zehirlenmelerine yol açan ajanlardır. Çocukların bu ajanlardan uzak tutulması bu tip zehirlenmeleri önleyecektir.Objective: The aim of this study is to evaluate childhood poisoning at our hospital and to draw the attention to the increasing incidence of childhood poisoning. Material and Method: In this retrospective study, the records of 123 cases who were hospitalized due to poisoning between January 1standMay 1stin 1994 were evaluated. Their age, sex, the type of material ingested, initial complaints, hospitalization time, the duration of hospitalization, treatment protocols were investigated. Results: Eighty percent of cases studied were younger than five years old with a male/female ratio of 1.2. The toxic agents ingested orexposedwere as follows: Drugs 61%, hydrocarbon compound 17%, food7.2%, organic phosphorus 6.5%, ratpoison4%, CO 2.4% and other chemicals 1.7%. Ninety five percent of cases wereexposed to the toxic agents accidentally whereas 4.8 % had ingested onpurpose. Conclusion: Poisoning is observed more commonly in children younger than five years old. Drugs and hydrocarbon compounds are the most common agents causing childhood poisoning. Keeping children away from these agents canprevent these types of poisoning

Using non-orthogonal multiple access with constant and multi envelope precoding for massive multiple input multiple output systems

Kablosuz iletişim, günümüzde bilginin iletilebilmesi için kilit bir rol oynamaktadır. Giderek artan daha yüksek veri hızı, daha etkili güç verimliliği ve daha yüksek spektral verimlilik taleplerini karşılamak için, çok girdili çok çıktılı sistemler kablosuz iletişimde önemli bir yer edinmiştir. Ancak, çok girdili çok çıktılı sistemlerde kullanılan anten sayıları, bu talepleri karşılamak için yeterli olamamıştır. Bu nedenle, baz istasyonlarında bulunan anten sayılarını arttırma prensibine dayanan yoğun çok girdili çok çıktılı sistemler çözüm olarak önerilmiştir. Yoğun çok girdili çok çıktılı sistemler, 5G kablosuz iletişim teknolojilerinde önemli avantajlar sunsa da baz istasyonlarının kurulum maliyetleri yüksektir ve güç tüketimi fazladır. Baz istasyonu kurulum maliyetlerini düşürmek için sabit genlikli önkodlama kullanım fikri ortaya atılmıştır. Sabit genlikli önkodlama, çok antenli ileticide tek bir radyo frekans zinciri kullanarak, etkili ve uygulanabilir güç yükseltimi sağlayan bir iletim tekniğidir. Bu teknikte, kablosuz iletim yapılan her kullanıcıya eşit seviyede çok kullanıcılı girişim enerjisi sunulur ve geleneksel sıfıra zorlayıcı kodlama tekniklerine göre başarılabilir veri hızında kayıplara neden olmaktadır. Bu kayıpları bir miktar geri kazanmak amacıyla, çok genlikli önkodlama fikri ortaya atılmıştır. Çok genlikli önkodlama, yoğun çok girdili çok çıktılı sistemlerde birden fazla radyo frekans zinciri kullanarak, antenlerin gruplanması ve güç ihtiyaçlarına göre antenlere farklı seviyelerde güç paylaşımı yapılması prensibine dayanmaktadır. Bu teknikte, kablosuz iletim yapılan her kullanıcıya eşit seviyede çok kullanıcılı girişim enerjisi sunulmuştur ve sabit genlikli önkodlamaya göre önemli bir performans artışı sağlanmıştır. Yeni nesil kablosuz haberleşme taleplerini karşılamak adına önerilen bir başka çözüm ise dikgen olmayan çoklu erişim tekniklerinin kullanımıdır. Bu çoklu erişim tekniğinde güç ekseninde çoğullama yapılarak farklı kullanıcıların aynı zaman diliminde aynı frekans bandını kullanmalarına izin verilmektedir. Dikgen olmayan çoklu erişim temelde süperpozisyon kodlaması ve ardışık girişim giderici yöntemlerine dayanmaktadır. Bu tezde, biz sabit ve çok genlikli önkodlama fikirlerine dayanarak, kablosuz iletim yapılan kullanıcıların gözlemlediği çok kullanıcılı girişim enerjisini farklılaştırmak amacıyla, yoğun çok girdili çok çıktılı sistemler için sabit ve çok genlikli önkodlamanın, dikgen olmayan çok erişim tekniğiyle birlikte kullanılması fikrini sunduk. Sabit ve çok genlikli önkodlamanın dikgen olmayan çoklu erişimle birlikte kullanımı durumunda, bağımsız ve eş dağılıma sahip Rayleigh sönümlü kanallar üzerinde yaptığımız simülasyonlar gösterdi ki; kullanıcılar kanal durumlarına göre eşleştirilerek, süperpozisyon ve ardışık girişim giderici uygulamaları kullanıldığında farklı gruplarda farklı seviyelerde çok kullanıcılı girişim enerjisi gözlemlenebilmektedir. Çok genlikli önkodlamanın kullanılması, sabit genlikli önkodlamanın kullanılma durumuna göre kullanıcılarda gözlemlenen çok kullanıcılı girişim enerjisini kayda değer biçimde azaltmaktadır.Wireless communication plays key role to transmit information at the present time. In order to provide ever increasing data rate, power efficiency and spectral efficiency demands, multiple input multiple output systems are offered. However, number of antennas at the base stations of multiple input multiple output systems is not enough to meet these requirements. For this reason, massive multiple input multiple output systems which use a great number of antennas at the base stations have been proposed to solve this problem. Massive multiple input multiple output systems provide significant improvements for fifth generation wireless communication technologies. On the other hand, there are some problems need to be solved such as higher built cost and power consumption of these systems. Constant envelope precoding has been proposed to reduce base stations' building costs and hardware complexity. Constant evelope precoding is an effective and applicable technique that provides wireless communication with only one nonlinear power amplifier coupled with phase shifters in front of the each antennas at the base stations. Constant envelope precoding offers same level of multi user interference to each user and results in performance loss related to achievable data rates compared to conventional zero forcing precoding approaches. In order to recover performance loss, multi envelope precoding has recently been proposed. In multi envelope precoding, there are more than one but limited number of power amplifiers coupled with phase shifters in front of the each antennas at the base stations. Thus, different power levels can be provide to different group of antennas according to the power requirements. As a result of the multi envelope precoding, there is a considerable improvement in achievable data rates compared to constant envelope precoding, but still same level of multi user interference is observed on users. Non-orthogonal multiple access technique is an another prepared solution to meet new generation wireless communication demands. In non-orthogonal multiple access, users can be communicate at the same frequency band and time interval thanks to superposition coding and successive interference cancellation techniques. In this thesis, we proposed an idea that using non-orthogonal multiple access with constant and multi envelope precoding for massive multiple input multiple output systems with the objective of differentiate multi user interference observed on users according to their requirements. We pair users according to their channel conditions and examine the impact of the non-orthogonal multiple access multi user interference. Simulations for the independent and identically distributed Rayleigh fading channel show that different multi user interference levels are possible with non-orthogonal multiple access under both constant envelope and multi envelope precoding. Using multi envelope precoding provides better performance than constant envelope precoding

Cyprus in the Process of Transition to Modern Ottoman Diplomacy (1856-1878)

Cyprus in the 19th century was place where was followed by many foreign states such as Russia, UK, France, USA. The geography of Cyprus has been a focus point that competitiveness between Russia and UK by means of San Stefane and Berlin treaties which signed after Ottoman-Russian War (1877-1878). During this period, Ottoman Empire, which was not enable to prevent social political events though almost all precautions, was ekposed to diplomatical treats ve pressures from western countries. In this situation, some Christians including, at first, Armenian with courage from some European states displayed destructive activities in various parts of Ottoman. In this article, the diplomatic developments and their outcomes related to Cyprus during the period Abdülhamid II were attempted to be discussed

Postpartum stress fracture of bilateral tibia: A case report

Stress fractures are overuse injuries of the bone characterized by a magnetic resonance imaging (MRI) finding of the fracture line with bone marrow edema. Clinical findings are tenderness and persistent pain. It is usually related to repetitive stresses. A 25-year-old woman was admitted with bilateral severe knee pain. She was in the postpartum period and the complaints started three days after the beginning of 2-h daily walk. The initial plain radiograph showed no abnormality, while MRI demonstrated bilateral incomplete fracture line at the proximal tibia. The patient had accompanying vitamin D deficiency and osteopenia, diagnosed with pregnancy-related osteopenia and stress fracture of bilateral proximal tibia. We advised cessation of weight bearing, resting, and supplementation of calcium and vitamin D. This report highlights that, in the postpartum period, persistent pain may indicate bone lesions such as stress fractures, particularly developing shortly after a vigorous physical activity. Detailed physical examination and further investigations are necessary to detect these fractures and risk factors

Hip fractures treated with hemiarthroplasty: indicators of mortality in patients older than 85 years

AMAÇ: Bu çalışmada ortopedik cerrahlar açısından zorlayıcı bir popülasyon olan 85 yaş üstündeki hastalardaki kalça kırığı olgularında, mortalite riskinin tespiti için preoperatif risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kalça kırığı tanısıyla servisimize yatırılarak tedavi ve takip edilen 85 yaş üstündeki hastaların bilgileri hastane kayıtlarından retrospektif olarak toplandı. Hastaların sağkalım durumları ve hayatını kaybetmişse ölüm tarihleri tespit edildi. Seçilmiş hastalardan hayatını kaybeden 46 hasta grup 1 olarak adlandırılırken; sağ kalan 83 hasta grup 2 olarak adlandırıldı. Her iki grup yaş, cinsiyet, ameliyat süresi, ameliyat olana kadar geçen süre, hastanede toplam yatış süresi, American Society of Anesthesiologists skoru, kardiyak ejeksiyon fraksiyonu (EF), kırık tipi, protezin çimentolu / çimentosuz olarak uygulanması ve komorbid faktör varlığı ile sayıları açısından karşılaştırıldı. BULGULAR: Grup 1’deki hastaların yaş ortalaması daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.011). Erkeklerdeki ölüm oranı daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.047). Çimentolu hemiartroplasti uygulanmış olanlarda ölüm oranı daha yüksekti ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,038). İki grup arasında ASA skoru ortalamaları (p=0.352), toplam yatış süresi (p=0.120), yatıştan ameliyat olana kadar geçen süre (p=0.531), ejeksiyon fraksiyonları (p=0.484) açısından anlamlı fark yoktu. SONUÇ: Yaşlı, erkek ve çimentolu protez kullanılmış olan 85 yaş üstü kalça kırıklı hastalarda ölüm oranları daha yüksektir ve bu hastalarda takip ve tedavide daha dikkatli olunmalı, tek modifiye edilebilir değişken olan protez kullanımında mümkünse çimentosuz sistemler tercih edilmelidir.OBJECTIVE: The aim of this study was to determine the preoperative risk factors of all-cause mortality in the small but very challenging group of hip fracture patients aged over 85 years. MATERIALS AND METHODS: Data was gathered retrospectively on patients aged over 85 years with a diagnosis of hip fracture. Subsequent survival was determined. The date of death was recorded (If present). The selected patients were separated into 2 groups: Group1 who had died within 1 year (n=46) and group2 who had survived (n=83).The two groups were compared in respect of age, gender, operating time, the time from initial trauma to surgery, total hospitalization duration, American Society of Anesthesiologists score, cardiac ejection fraction, type of fracture, application of cemented or uncemented prosthesis and number of comorbid diseases. RESULTS: The mean age of the patients in Group 1 was determined to be significantly higher (p=0.011). The rate of male mortality was significantly higher (p=0.047). The rate of mortality of patients with cemented hemiarthroplasty was significantly higher (p=0.038). No difference was determined between the groups in respect of mean ASA scores (p=0.352), total hospitalization duration (p=0.120),the time from trauma to surgery (p=0.531) or ejection fraction (p=0.484). No significance was determined between the groups in respect of the presence and number of comorbid diseases. CONCLUSIONS: The mortality rate of older male patients aged over 85 years with cemented prosthesis applied for hip fracture was higher. As the only parameter, which can be modified, uncemented systems, should be selected, if possible for the prosthesis to be used