Pojęcie, istota i formy partycypacji społecznej w procesie planowania przestrzennego

Partycypacja to wielowymiarowe zjawisko odnoszące się do różnych obszarów życia społecznego i gospodarczego. Dotyczyć może zarówno indywidualnych preferencji związanych z codziennymi wyborami jednostki, uczestnictwa w życiu społecznym wspólnoty, jak i zaangażowania jednostek w działania struktur oraz instytucji demokratycznego państwa. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie dyskusji na temat pojęcia partycypacji społecznej, zwłaszcza w kontekście relacji społeczeństwa ze sferą administracji publicznej. Wskazane zostały najważniejsze formy oraz zakres partycypacji społecznej. Szczególną uwagę poświęcono znaczeniu procesów uspołecznienia w planowaniu przestrzennym, które stanowi jeden z podstawowych elementów zarządzania terytorialnego w samorządzie lokalnym

Miejski Program Rewitalizacji dla miasta Poznania i dzielnicy Śródka – przykład uspołecznionego modelu odnowy miasta

Lokalne Programy Rewitalizacji stanowią obecnie wymóg formalny do ubiegania się przez jednostki samorządu terytorialnegowPolsce o unijne fundusze na cele związane z rewitalizacją miast. Często jednak, dokumenty te oprócz programowania działań oraz realizacji inwestycji o charakterze infrastrukturalnym, całkowicie pomijają kwestie społeczne. Celem artykułu jest zaprezentowanie Miejskiego Programu Rewitalizacji dla Poznania, jego głównych założeń, etapów tworzenia i realizacji a także pod kątem udziału społeczności lokalnych w procesie odnowy miasta. Aktywna partycypacja i właściwa komunikacja pomiędzy uczestnikami procesu rewitalizacji (przedstawicielami administracji, mieszkańcami, politykami, przedsiębiorcami) w znaczący sposób zwiększa gwarancję jego sukcesu. Artykuł wskazuje na spodziewane efekty rewitalizacji dzielnicy Śródka w Poznaniu

Three Doctrines of the Nature of Mathematics (Some Comments of a Knowledge Theorist)

In this note I am reflecting on interrelations between three concepts of truth: (1) that employed by Hilbert arguing his formalist view on the nature of mathematics, (2) Freges idea of truth supported by mathematical intuition, and (3) known as Aristotelian correspondence idea of truth concerning any propositions not merely mathematical.Zadanie „ Wdrożenie platformy Open Journal System dla czasopisma „ Bulletin of the Section of Logic” finansowane w ramach umowy 948/P-DUN/2016 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę

The valley-fill deposits of the Kłodnica River (southern Poland) : Environmental drivers of facies changes from the Late Vistulian through the holocene

Lithological analyses and radiocarbon dating were used to elucidate the patterns and controls of Late Quaternary valley floor development of the Kłodnica River, the Upper Odra Basin. The research results were discussed with data obtained from valleys of rivers draining piedmont basins and highlands of southern Poland. In consequence, five stages of morpho-sedimentary evolution of the Kłodnica valley were distinguished. In the Late Vistulian a large-scale deposition of channel alluvium took place in the conditions of high river discharges. This sedimentary style probably still existed in the Early Pre-Boreal as long as open grass communities survived in the Kłodnica catchment. The next phase, in the Late Pre-Boreal and Boreal, is characterized by a significant increase in accumulation rate of biochemical facies.. The considerable restriction of minerogenic deposition was connected with widespread of forest and gradual limitation of the river discharges. The third stage began at the decline of the Boreal and was defined by decrease of accumulation rate or even biogenic accumulation break. Synchronously, periodic increases of fluvial activity were noticed in the form of cutoffs of meander loops and overbank deposition in oxbows. The beginning of the fourth period took place not earlier than in the Early Sub-Boreal. This stage was distinguished by renewed peat growth/increase in biochemical accumulation rate and periodic increase in alluviation, generally taking place in the conditions of low channel-forming flows. The latest phase (from the Middle Sub- Atlantic till now) is characterized by common initiation of slope deposition and a rapid increase in fluvial sedimentation, especially overbank and tributary fan facies. An increase in minerogenic deposition occurred in response to human impact, which became more significant from the Roman Period and occurred on a large scale from the early Middle Ages. Older settlement phases, including intense settlement from the Hallstatt Period, were not clearly recorded in the Kłodnica valley fill

Authigenic and allogenic organic remains as an indicator of geomorphological process activity within the floodplain environment: two case studies from Racibórz Basin, southern Poland

Distinction between organic components accumulated in situ and those deposited by sedimentation is essential for the assessment of the intensity and extent of impact of geomorphological processes. Authigenic components include moss remains, fragments of the root systems of herbaceous plants and trees, the epidermis of rhizomes, and leaf sheaths, as well as a fungal mycelium. Among the allogenic components are aboveground parts of plants, including leaves of vascular plants, wood, epidermis and periderm, sporomorphs, sporangia, fruits and seeds, as well as zooclasts and protist remains. Microscopic grid analysis allows the share of individual morphological forms of organic matter to be determined in order to reconstruct the deposition conditions on the floodplain. This method makes it possible to detect episodes of activity of fluvial, aeolian and slope processes even when not accompanied by sedimentation of mineralogenic components

Participatory spatial planning process on the example of Poznań City

Efektem liberalizacji gospodarki przestrzennej w Polsce jest pojawianie się konfliktów przestrzennych na obszarach podlegających intensywnym procesom urbanizacji, szczególnie w dużych miastach. Towarzyszy temu wzrost świadomości i aktywności społecznej w zakresie zagospodarowania przestrzeni miejskiej. Według Davida Harveya („Bunt miast, prawo do miasta i miejska rewolucja”, 2012) „prawo do miasta” oznacza nie tylko prawo dostępu do jego zasobów i dobrego miejskiego życia w najróżniejszych jego aspektach, lecz także możliwość decydowania przez mieszkańców o tym, co w ich mieście się dzieje i w jakim kierunku się ono rozwija.Od kilku lat w polskich miastach daje się zauważyć nowe podejście do zarządzania, uwzględniające elementy realizacji ww. prawa poprzez dialog społeczny (participatory governance). Nowe, często pozaustawowe formy uczestnictwa mieszkańców i ich reprezentacji wprowadzane są także do procesu decyzyjnego, jakim jest planowanie przestrzenne.Celem artykułu jest przedstawienie stanu uspołecznienia procesu lokalnego planowania przestrzennego w Polsce. W artykule podejmuje się próbę odpowiedzi na pytanie: Jak osiągnąć równowagę miedzy specjalistyczną wiedzą planistów a wkładem, jaki wnoszą do procesu planistycznego mieszkańcy? Na przykładzie Poznania ocenie poddano dotychczasowe formy konsultacji społecznych oraz ich wpływ na treść dokumentów planistycznych, a tym samym kształtowanie przestrzeni miejskiej. Aby osiągnąć zakładany cel, wykorzystano wyniki obserwacji uczestniczącej w trakcie konsultacji społecznych, badania ankietowe ich uczestników oraz mieszkańców obszarów objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Zwrócono uwagę na potrzebę doskonalenia procesu decyzyjnego w miejskim planowaniu przestrzennym, uwzględniającego obok tradycyjnych także nowe formy i narzędzia partycypacji społecznej (m.in. participatory public GIS).In the last several years a new approach to city management can be observed in Polish cities, and it takes into account elements of public participation (participatory governance). New, often non-statutory forms of the participation and representation of citizens are also being introduced into the decision-making process relating to spatial planning.The purpose of this article is to show the current state of the socialization of the local planning process in Poland. The article tries to answer the question of how to strike a balance between the specialized knowledge of the planners and the contribution that inhabitants bring to the process. Taking the example of Poznań City, the existing forms of public consultations and their impact on the content of planning documents were evaluated. To achieve this goal, the results of participants’ observations during the public consultations and their surveys were used. A diverse activity of the city inhabitants was observed, depending on the type of local development plans and interests, often of particular residents and their representative social organizations. The need to improve the decision-making process in urban planning was highlighted, taking into account alongside the traditional the new forms and tools of social participation (e.g. public participatory GIS ). Their use will increase the range of consultations and inclusion of so far under-representedgroups of residents of the City

Mid-Holocene horizons of strongly decomposed peat and problems of dating paleohydrological changes in mires in the Racibórz basin, Southern Poland

During litho-stratigraphic studies of deposits in small mires in the upper basin of the Oder River, mid-Holocene hiatuses identified by the presence of horizons of strongly decomposed peat (HSDP), were identified at four sites. Radiocarbon dating results indicate long (103 years) breaks in peat accumulation and the dates obtained from the underlying layers of deposit are inconsistent with the pollen record. In order to explain these discrepancies, an attempt was made to recreate the condi-tions of HSDP formation under the influence of endo- and exogenous factors determining peatland productivity. In the light of macrofossil analysis, the development of HSDP during the Atlantic and Subboreal periods, when the humidity of habitats decreased, occurred at an advanced stage of devel-opment of swamps with Alnetea glutinosae forest communities. The gradual rise in water levels in the mires that started in the Subboreal period and intensified during the Subatlantic period was recorded as a slow shift in vegetation towards non-forest, sedge-moss communities belonging to the Mag-nocaricion alliance or the Scheuchzerio-Caricetea nigrae class. One consequence of the mechanism of HSDP formation is the existence of limitations on the dating of the duration of the dry phase owing to the presence of organic matter of different ages in the degraded peat layer. The determination of the age of wet phases offers better prospects. In the light of radiocarbon dating, which is essentially in line with the pollen analysis results, the transition towards positive peatland productivity occurred be-tween ca. 9th century BC and 7th century CE

ZASTOSOWANIE POTENCJAŁU LENNARD-JONESA DO MODELOWANIA RUCHU ROBOTÓW

The article proposes a method of controlling the movement of a group of robots with a model used to describe the interatomic interactions. Molecular dynamics simulations were carried out in a system consisting of a moving groups of robots and fixed obstacles. Both the obstacles and the group of robots consisted of uniform spherical objects. Interactions between the objects are described using the Lennard-Jones potential. During the simulation, an ordered group of robots was released at a constant initial velocity towards the obstacles. The objects’ mutual behaviour was modelled only by changing the value of the interaction strength of the potential. The computer simulations showed that it is possible to find the optimal value of the potential impact parameters that enable the implementation of the assumed robotic behaviour scenarios. Three possible variants of behaviour were obtained: stopping, dispersing and avoiding an obstacle by a group of robots.W artykule zaproponowano metodę kontrolowania ruchu grupy robotów za pomocą modelu stosowanego do opisu oddziaływań międzyatomowych. Przeprowadzono symulacje metodą dynamiki molekularnej w układzie składającym się z ruchomych grup robotów oraz nieruchomych przeszkód. Zarówno przeszkody, jak i roboty składały się z jednolitych sferycznych obiektów. Oddziaływania między obiektami opisano za pomocą potencjału Lennard-Jonesa. Podczas symulacji, początkowo uporządkowana grupa robotów poruszała się ze stałą prędkością w kierunku przeszkód. Wzajemne zachowanie obiektów modelowano tylko poprzez zmianę wartości parametrów potencjału oddziaływań. Symulacje komputerowe wykazały, że możliwe jest znalezienie optymalnych wartości parametrów oddziaływania, które umożliwiają uzyskanie pożądanego zachowania robotów. W trakcie symulacji uzyskano trzy możliwe warianty zachowania: zatrzymywanie, rozpraszanie i omijanie przeszkód przez grupę robotów