Influences and interpretations of Byzantine history and culture in the literary work of the Modern Greek writer Nikos Gabriel Pentzikis

Επιρροές και Ερμηνείε ς της Βυζαντινής Ιστ ορίας και του Βυζαντινού Πολιτισμού στο Εργο του Σύγχρονου Έλληνα Λογοτέχνη Νίκου Γαβριήλ ΠεντζίκηΟ Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ανήκει στη λεγόμενη «σχολή της Θεσσαλονίκης» και στη γενιά της δεκαετίας του 1930. Ο Πεντζίκης, στο έργο του, επιθυμεί να αναδείξει το διαχρονικό μεγαλείο της χριστιανικής – βυζαντινής Θεσσαλονίκης, επιλέγοντας την προσωποποίηση της πόλης ως βασικό στοιχείο μυθοποίησης, προκειμένου να δημιουργήσει τον μυθικό χαρακτήρα της πόλης και ταυτόχρονα να της αποδώσει μεταφυσικές ιδιότητες. Γι’ αυτό, ο συγγραφέας προσδίδει ανθρώπινη μορφή στη γενέθλια πόλη του. Ακόμη, συνδυάζει τον Ελληνισμό με τις λαϊκές παραδόσεις, τον μοντερνισμό και τα αυθεντικά, πρωταρχικά και μυθικά στοιχεία της ψυχής του έθνους, που θα μπορούσαν να καταστούν καθολικά πρότυπα και αρχέτυπα της σκέψης. Ο Πεντζίκης συνδυάζει τα στοιχεία του Ορθόδοξου βυζαντινού πολιτισμού και των αρχαίων ελληνικών μύθων με τις επιρροές που έχει δεχθεί από τον μοντερνισμό για να συνενώσει την ανατολική με τη δυτική πνευματική κουλτούρα και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή διανόηση

Influences and interpretations of Byzantine history and culture in the literary work of the Modern Greek writer Nikos Gabriel Pentzikis

Επιρροές και Ερμηνείε ς της Βυζαντινής Ιστ ορίας και του Βυζαντινού Πολιτισμού στο Εργο του Σύγχρονου Έλληνα Λογοτέχνη Νίκου Γαβριήλ ΠεντζίκηΟ Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ανήκει στη λεγόμενη «σχολή της Θεσσαλονίκης» και στη γενιά της δεκαετίας του 1930. Ο Πεντζίκης, στο έργο του, επιθυμεί να αναδείξει το διαχρονικό μεγαλείο της χριστιανικής – βυζαντινής Θεσσαλονίκης, επιλέγοντας την προσωποποίηση της πόλης ως βασικό στοιχείο μυθοποίησης, προκειμένου να δημιουργήσει τον μυθικό χαρακτήρα της πόλης και ταυτόχρονα να της αποδώσει μεταφυσικές ιδιότητες. Γι’ αυτό, ο συγγραφέας προσδίδει ανθρώπινη μορφή στη γενέθλια πόλη του. Ακόμη, συνδυάζει τον Ελληνισμό με τις λαϊκές παραδόσεις, τον μοντερνισμό και τα αυθεντικά, πρωταρχικά και μυθικά στοιχεία της ψυχής του έθνους, που θα μπορούσαν να καταστούν καθολικά πρότυπα και αρχέτυπα της σκέψης. Ο Πεντζίκης συνδυάζει τα στοιχεία του Ορθόδοξου βυζαντινού πολιτισμού και των αρχαίων ελληνικών μύθων με τις επιρροές που έχει δεχθεί από τον μοντερνισμό για να συνενώσει την ανατολική με τη δυτική πνευματική κουλτούρα και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή διανόηση

Ο διευθυντής ως ηγέτης της σχολικής μονάδας και ο ρόλος του στη διαμόρφωση του σχολικού κλίματος

Σκοπός αυτής της ποσοτικής μελέτης ήταν η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ του ρόλου του διευθυντή του σχολείου και του σχολικού κλίματος. Ο πληθυσμός αυτής της μελέτης αποτελείται από πέντε σχολεία που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της ελληνικής επικράτειας. Τα ποσοτικά στοιχεία αποκτήθηκαν με τη χρήση δύο ερωτηματολογίων, του Ερωτηματολογίου Ηγεσίας και του Μέσου Εκτίμησης του Σχολικού Κλίματος και αξιολογήθηκαν για να διαπιστωθεί εάν (α) αν υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των παραγόντων της ηγεσίας, (β) αν υπάρχουν γραμμικές συσχετίσεις μεταξύ των παραγόντων αποτελεσματικής ηγεσίας και του κλίματος του σχολείου και (γ) εάν η επιμέρους θέση του σχολείου, ο ρόλος της απασχόλησης και η προϋπηρεσία επηρεάζουν το σχολικό κλίμα. Αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι υπήρξε: (α) μια στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ των έξι παραγόντων της ηγεσίας και του συντελεστή σχολικού κλίματος των αποφάσεων ηγεσίας, (β) ότι οι παράγοντες της αποτελεσματικής ηγεσίας επηρέασαν τους παράγοντες του σχολικού κλίματος και (γ) ότι ο χώρος του σχολείου ήταν ο σημαντικότερος προγνωστικός παράγοντας για το σχολικό κλίμα. Λέξεις κλειδιά:σχολική ηγεσία, διευθυντής, σχολικό κλίμα, σχολική κουλτούραThe purpose of this quantitative study was to investigate the relationship between the role of the school principal and the school climate. The population of this study consists of five schools located in various parts of the Greek territory. Quantitative data were obtained using two questionnaires, the Leadership Questionnaire and the School Climate Assessment Tool and were evaluated to see if (a) there are relationships between leadership leaders; (b) there are linear correlations between effective leadership factors and the climate of the school; and (c) whether the individual position of the school, the role of employment and past service affect the school climate. This study found that there were: (a) a statistically significant relationship between the six leaders of the leadership and the school climate factor of the leadership decisions; (b) the factors of effective leadership influenced the factors of the school climate; and (c) school space was the most important predictor for the school climate. Keywords: school leadership, principal, school climate, school cultur

Magic as a social phenomenon in the early Byzantine empire

In this work, which consists of 5 chapters, a presentation of the phenomenon of magic is given, as it appears in the Byzantine society during IV - VII c. A.D., from every possible point of view: social, economical, religious, political, cultural, philosophical, technical, scientific, medical. At the same time a comparison is given, between this phenomenon, as it develops in the Byzantine society, and relevant phenomena of the ancient East, ancient Greece, hellenistic and roman period and the early Christian period. Through the research of the sources and the analyzation of the attestations, through the extensive and thorough study of all the sectional aspects which concern the phenomenon of magic in Byzantium, the documentation of the thesis is given, that magic and superstition were interworen with the life of the Byzantines. These were beliefs and a way of life bequeathed to the Byzantines by the past and they continued to exist and function smoothly, affecting deeply the attitude and the function of the society. At the same time it was proven that the existence of magic in Byzantium helped to the extermination of political, religious, professional oponents and to the extinction of persons and groups, which turned against the current order.Στη μελέτη αυτή που αποτελείται από πέντε κεφάλαια, επιχειρείται μια παρουσίαση του φαινομένου της μαγείας στη Βυζαντινή κοινωνία κατά τους Δ' - Ζ' μ.Χ. αιώνες από κάθε δυνατή οπτική γωνία: κοινωνική, οικονομική, θρησκευτική, πολιτική, πολιτισμική, φιλοσοφική, τεχνική, επιστημονική, ιατρική. Παράλληλα επιχειρείται μια σύγκριση του φαινομένου αυτού, όπως εξελίσσεται στην Βυζαντινή κοινωνία, με σχετικά φαινόμενα της αρχαίας Ανατολής, της αρχαίας Ελλάδας, της ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής και των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Μέσα από την έρευνα των πηγών και την ανάλυση των μαρτυριών, την εκτενή και διεξοδική μελέτη όλων των επιμέρους τομέων που αφορούν το φαινόμενο της μαγείας στο Βυζάντιο, επιχειρήθηκε η τεκμηρίωση της θέσης ότι η μαγεία και δεισιδαιμονία ήταν συνυφασμένες με τη ζωή των Βυζαντινών. Ήταν αντιλήψεις και τρόπος ζωής που κληροδοτήθηκαν στο Βυζάντιο από το παρελθόν και συνέχισαν να λειτουργούν απρόσκοπτα, επηρεάζοντας βαθιά τις αντιλήψεις και τη λειτουργία της κοινωνίας. Παράλληλα αποδείχθηκε ότι η ύπαρξη της μαγείας στο Βυζάντιο εξυπηρέτησε στην εξόντωση πολιτικών, θρησκευτικών και επαγγελματικών αντιπάλων και στη εξουδετέρωση ατόμων και ομάδων που στρέφονταν κατά της καθεστηκυίας τάξης

Educational and pedagogical use of ict in teaching history

The main purpose of the study, consisting of five chapters, was to examine how to improve the teaching of history by the use of ICT in comparison with other, traditional methods of teaching. The problem investigated was that traditional methods of teaching history, currently followed in Greek schools, do not achieve significant results of learning. The survey was based on specific teaching techniques: learning by doing, collaborative activities, research, evaluation of information, cultivation of speech and writing, and social awareness. The theoretical framework was based on: 1) the social or peer-dialectical structuralism, 2) a holistic, interdisciplinary approach and 3) Computer Supported Collaborative Learning. For the structure of teaching we used socio-cultural learning theories and cultural-historical activity theory. For the data collection and analysis we used Quantitative research (in small scale) and qualitative research: 1) Content analysis. 2) Active and critical educational action research. 3) Ethnographic techniques (observations, analyses, classifications for data collection). 4) Socio-cultural learning theory. In order to record the progress of teaching we used as tools: Recorded teachings, teaching assessment, discussion / feedback, worksheets, students’ oral and written (multimodal) works, informal discussions. We applied the interdisciplinary and multidisciplinary approach by studying a subject where many teaching subjects were involved. The research had a unique and different path for each group, depending on the subjects which they discovered and processed. The role-play was very enjoyable and useful for students. It was achieved by simulation, webquests, historical research and cooperative activities. There was a substantial change in the role of teachers. Teachers had the role of coordinator, facilitator, and designer of the activities. There was much more personal involvement of students in the learning process compared with traditional learning. The goals that were achieved: 1) Cooperative learning made the teaching subject more understandable and accessible to children. 2) The context of the textbook appeared more understandable and interesting.Η μελέτη αυτή, που αποτελείται από πέντε κεφάλαια, είχε ως κύριο σκοπό την εξέταση της αποτελεσματικότητας των διδασκαλιών και της βελτίωσης της διδακτικής της Ιστορίας, με την αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνίας, σε σχέση με τις άλλες, παραδοσιακές μεθόδους διδασκαλίας. Το πρόβλημα που διερευνήθηκε είναι ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας της Ιστορίας, που ακολουθούνται στα ελληνικά σχολεία, δεν επιτυγχάνουν ουσιαστικά αποτελέσματα μάθησης. Η έρευνα βασίστηκε σε συγκεκριμένες διδακτικές τεχνικές: εμπειρική - «βιωματική» μάθηση, συνεργατικές δραστηριότητες, αναζήτηση, εντοπισμό, αξιολόγηση πληροφοριών, καλλιέργεια του λόγου, κοινωνική ευαισθητοποίηση σε διαχρονικά ανθρώπινα προβλήματα. Το θεωρητικό πλαίσιο βασίστηκε: 1) στον κοινωνικό ή κριτικο-διαλεκτικό δομισμό που πρεσβεύει ότι πρέπει πάντοτε να έχουμε πραγματικές δραστηριότητες, σε πραγματικές συνθήκες, και πάντα να λαμβάνουμε υπόψη το πλαίσιο ανθρώπινης δραστηριότητας, 2) στην ολιστική, διαθεματική προσέγγιση και 3) στην Υποστηριζόμενη με Υπολογιστή Συνεργατική Μάθηση. Για την οργάνωση της διδασκαλίας χρησιμοποιήθηκαν η κριτική κοινωνική επιστήμη και η πολιτισμικο-ιστορική Θεωρία της ΔραστηριότηταςΓια τη συλλογή και ανάλυση δεδομένων πραγματοποιήθηκαν Ποσοτική έρευνα (σε μικρή κλίμακα) και ποιοτική έρευνα: Χρησιμοποιήθηκαν: 1) η Ανάλυση περιεχομένου. 2) Τεχνικές έρευνας δράσης. 3) Τεχνικές κριτικής εθνογραφίας (παρατηρήσεις, αναλύσεις, κατηγοριοποιήσεις για τη συλλογή δεδομένων). 4) Η Κοινωνικο-πολιτισμική θεωρία μάθησης. Για την καταγραφή της πορείας της συνολικής δράσης, χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία: Μαγνητοφωνημένες διδασκαλίες, αξιολογήσεις διδασκαλιών, συζητήσεις / ανατροφοδότηση, τα φύλλα εργασίας, προφορικές, γραπτές (πολυτροπικές) εργασίες των ομάδων, άτυπες συζητήσεις. Στις διδασκαλίες εφαρμόσθηκε η διαθεματική και διεπιστημονική προσέγγιση της γνώσης, δηλαδή η επεξεργασία ενός θέματος με εμπλεκόμενα διδακτικά αντικείμενα του ΑΠΣ. Η διερεύνηση υλικού είχε προσωπική και διαφορετική πορεία για κάθε ομάδα, ανάλογα με τα θέματα που ανακάλυπτε και επεξεργαζόταν. Σημαντική είναι η «διαδρομή» των μαθητών ως την έναρξη του ουσιαστικού μέρους του μαθήματος (σε αντιδιαστολή με τη διδακτική ώρα). Το παιχνίδι ρόλων ήταν πολύ ευχάριστο και χρήσιμο για τους μαθητές. Υλοποιήθηκε με προσομοιώσεις, ιστοεξερευνήσεις, μύηση στους τρόπους της ιστορικής έρευνας. Όλα αυτά εξήψαν τη φαντασία και την ενσυναίσθηση των μαθητών. Ακόμη μοιράστηκαν ρόλοι ομάδας για τη διεκπεραίωση των εργασιών. Παρατηρήθηκε ουσιαστική αλλαγή του ρόλου των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί είχαν τον ρόλο του συντονιστή, καθοδηγητή, σχεδιαστή των δραστηριοτήτων. Παρατηρήθηκε πολύ μεγαλύτερη προσωπική εμπλοκή των μαθητών στην επεξεργασία του θέματος, απ’ ότι στην παραδοσιακή διδασκαλία. Στόχοι που πραγματοποιήθηκαν ήταν: 1) Με την ομαδοσυνεργατική διερεύνηση οι πληροφορίες έγιναν πιο κατανοητές και προσιτές στα παιδιά. 2) Έγινε πιο κατανοητό και ενδιαφέρον το υλικό του σχολικού βιβλίου. Η επίτευξη των στόχων των διδασκαλιών καταδείχθηκε και από τις αντιδράσεις των μαθητών και των εκπαιδευτικών