Care and domestic work through crises : juggling with space and time in Athens

The paper discusses changing conditions of care and domestic work in Greece in the context of the ongoing health crisis, which follows a long period of successive and simultaneous crises (financial, social, pandemic, refugee, war) and extreme neoliberal policies implemented to control them. The focus is on the burden that women (have to) assume in conjunctures which reinstate care (and domestic work) as "women's work", with particular emphasis in the periods of "lockdown" adopted by the government in order to control the spread of the Covid-19 pandemic. The general overview is supported by research in Athens and material from interviews with women who juggle with space and time as they struggle to care for the self and for others while adhering to personal goals and aspirations, as well as to the "social benefits" of previous decades of relative prosperity.L'article analitza les condicions canviants del treball de cura i domèstic a Grècia en el context de la crisi sanitària, que s'afegeix a un llarg període de crisis successives i simultànies (financera, social, pandèmica, de refugiats i de guerra) i de polítiques neoliberals extremes implementades per controlar-les. El focus se centra en la càrrega que les dones han d'assumir en una situació conjuntural que torna a situar la cura (i el treball domèstic) com a «feina de dones», especialment durant els períodes de «confinament» adoptats pel Govern per controlar la propagació de la pandèmia de COVID-19. La visió general es qualifica a partir de la investigació a Atenes i d'entrevistes a dones que fan malabarismes amb l'espai i el temps per tenir cura de si mateixes i dels altres, alhora que han de mantenir els seus objectius i aspiracions personals i els «drets adquirits» en dècades anteriors de relativa prosperitat.El artículo analiza las condiciones cambiantes del trabajo de cuidado y doméstico en Grecia en el contexto de la crisis sanitaria, que se añade a un largo período de crisis sucesivas y simultáneas (financiera, social, pandémica, de refugiados y de guerra) y de políticas neoliberales extremas implementadas para controlarlas. El foco se centra en la carga que las mujeres deben asumir en una situación coyuntural que vuelve a situar el cuidado (y el trabajo doméstico) como «trabajo de mujeres», especialmente durante los períodos de «confinamiento» adoptados por el Gobierno para controlar la propagación de la pandemia de COVID-19. La visión general se califica a partir de la investigación en Atenas y de entrevistas a mujeres que hacen malabarismos con el espacio y el tiempo para cuidar de sí mismas y de los demás, a la vez que deben mantener sus objetivos y aspiraciones personales y los «derechos adquiridos» en décadas anteriores de relativa prosperidad

Ressenyes

Index de les obres ressenyades: Judith BUTLER, Desfer el gènere (Undoing Gender). Nova York i Londres: Rouledge, 2004

El treball de les dones i la vida quotidiana al sud d'Europa

L'article examina les perspectives de les dones del sud en el projecte de la integració europea centrant-se en dos temes interrelacionats: a) el concepte de la integració social, fortament promogut per la CE en documents i polítiques recents, i b) les implicacions de l'increment de la mobilitat de les persones (així com dels béns i del capital), el qual està obligat a seguir la unió econòmica i monetària i la destrucció de les barreres aranzelaries després de 1993. Basat en la investigació en quatre països del sud d'Europa i en quatre regions diferents dins seu, l'article argumenta que les experiències laborals i les condicions de la vida quotidiana de les dones són molt diferents de les que la CE ha considerat per basar la seva filosofia i política seguides per portar a terme la unificació, i que el problema no serà l'exclusió de les dones després de 1992, sinó els termes desfavorables de la seva inclusió en el projecte de la integració europea.El articulo examina las perspectivas de las mujeres del sur en el proyecto de la integración europea, centrándose en dos temas interrelacionados: a) el concepto de la integración social, fuertemente promovido por la CE en documentos y políticas recientes, y b) las implicaciones del incremento de la movilidad de las personas (así como de los bienes y del capital), el cual está obligado a seguir a la unión económica y monetaria y a la destrucción de las barreras arancelarias después de 1993. Basado en la investigación en cuatro paises del sur de Europa y en cuatro regiones dentro de ellos, el articulo argumenta que las experiencias laborales y las condiciones de la vida cotidiana de las mujeres son muy diferentes de las que la CE ha considerado para basar su filosofia y política seguidas para llevar a cabo la unificación, y que el problema no será la exclusión de las mujeres después de 1992, sino los términos desfavorables de su inclusión en el proyecto de la integración europea.Cet article examine les perspectives des femmes du Sud dans le projet d'Intégration Européenne, et se centre sur deu aspects qui sont en étroites interrelations: a) le concept dlintégration sociale fortement appuyé par la CE dans les documents et les politiques récentes et b) la croissante mobilité des personnes (ainsi que celle des biens et des capitaux), conséquence de l'union économique et monétaire et de la destruction des barrieres douanières après 1993, et les implications de cette mobilité. La recherche s'est faite dans quatre pays du sud de l'Europe et dans quatre regions différentes dans chacun de ces pays. L'article montre que les expériences de travail et les conditions de vie quotidienne des femmes sont tres différentes de celles sur lesquelles la CE a fondé sa philosophie et sa politique d'unification. Le probleme ne sera pas celui de l'exclusion des femmes après 1992, mais plutôt les conditions défavorables de leur inclusion dans le Projet d'Intégration Européenne.The paper examines the prospects of women of the South in the project of European Integration, focusing on two interrelated themes: a) the concept of social partnership, heavily promoted by the EC in recent documents and policies, and b) the implications of increased mobility of people (as well as goods and capital), which is bound to follow economic and monetary union and the removal of customs barriers after 1993. On the basis of research in the four countries of Southern Europe and in four different regions within them, the paper argues that the work experiences and conditions of everyday life of women are very different from those on which the EC has based its philosophy and policymaking designed to achieve unification, and that it is not women's exclusion that will be the problem in the years after 1992, but rather the unfavourable terms of their inclusion in the project of European Integration

Crisi i desigualtat a Grècia: posem les dones a la fotografia

La crisi que afecta Grècia sovint s'explica només amb xifres i dades macroeconòmiques. En aquest assaig es presenten altres temes que queden amagats al voltant de l'atur, la pobresa i l'auge dels neonazis. Amb aquestes reflexions s'explica com la situació de les dones a Grècia mostra una fotografia de situacions que es creien superades: el retorn de les dones a la llar, el manteniment i agreujament de models masculins cada cop més masclistes i el menyspreu a les reivindicacions feministes.La crisis que afecta a Grecia se explica a menudo sólo con cifras y datos macroeconómicos. En este ensayo se presentan otros temas que quedan escondidos alrededor del paro, la pobreza y el auge de los neonazis. Con estas reflexiones se explica como la situación de las mujeres en Grecia muestra una fotografía de situaciones que se creían superadas: el retorno de las mujeres al hogar, el mantenimiento y agravamiento de modelos masculinos cada vez más machistas y el menosprecio a las reivindicaciones feministas.The crisis in Greece is often explained only by macroeconomic data. This paper shows other issues which are hidden around unemployment, poverty and the rise of neo-nazis. With these reflections I explain how the situation of women in Greece shows a picture of situations that were considered outdated: the return of women at home, maintenance and aggravation of male chauvinistic models and contempt for feminist demands

Hogar y lugar de trabajo : la experiencia de las mujeres en el desarrollo urbano de Atenas

Pour les femmes le sens et l'expérience du travail sont beaucoup plus complexes que l'activité rémunérée. Ils comprennent des processus et des rapports qui impregnent tous les aspects de la vie quotidienne et ne se limitent pas à une catégorisation dualiste : travail-non travail, temps de travail -temps de loisir, heu de travail-maison. Les frontières temporelles et géographiques de ces catégories sont souvent incertaines et changeantes et elles sont difficiles à expliquer avec les catégories d'analyse couramment établies . Les processus de croissance urbaine déterminent dans une très grande mesure la façon dont la vie quotidienne est organisée et les usages possibles du temps et de l'espace pour les femmes. Cet article essaie d'identifier, dans le cas d'Athènes, les conditions de conflit et l'expérience du travail, dans le heu de travail et à la maison, qui constituent le contexte de la vie quotidienne des femmes et le domaine de leur lutte pour une redéfinition des rapports de genre.For women, the meaning and the experience of work are much more complex than paid employment. They include processes and relations of work that permeate all aspects of everyday life and do not conform with dualist categorisations : work-non work, working timeleisure time, workplace-home . The temporal and geographical boundaries of such categories are often blurred and shift and they are difficult to explain through established analytical categories . Processes of urban development determine to a large extent how everyday life is organised -the uses of time and space that are possible for women. In this paper I try to identify for the case of Athens the conflicting conditions and experiences of work, in the workplace and at home, that form the context of women's everyday life and the realm of their struggle to re-define gender relations.Para las mujeres, el significado y la experiencia del trabajo son mucho más complejos que la ocupación remunerada. Incluyen procesos y relaciones de trabajo que penetran en todos los aspectos de la vida cotidiana y no se limitan a categorizaciones dualistas: trabajo-no trabajo, tiempo de trabajo-tiempo libre, lugar de trabajo-hogar. Las fronteras temporales y geográficas de tales categorias se enturbian y cambian, y son difíciles de explicar a través de las categorias analíticas establecidas. Los procesos de desarrollo urbano determinan en gran medida cómo est6 organizada la vida cotidiana, asi como los usos del tiempo y el espacio posibles para las mujeres. En este articulo intento identificar, para el caso de Atenas, las condiciones conflictivas y las experiencias de trabajo, en el lugar de trabajo y en el hogar, que forman el contexto de la vida cotidiana de las mujeres y el campo de su lucha por redefinir las relaciones de género.Per a les dones, el significat i l'experiència de treball són molt més complexos que l'ocupació remunerada. Abasten processos i relacions de treball que penetren en tots els aspectes de la vida quotidiana i que no queden inclosos en categoritzacions dualistes: feina-no feina, temps de treball-temps de lleure, lloc de treball-casa. Les fronteres temporals i geogràfiques de tals categories són sovint enterbolides i canviades i són difícils d'explicar a través de les categories analítiques establertes. Els processos de desenvolupament urba determinen en gran manera com esta organitzada la vida quotidiana, és a dir, com els usos del temps i l'espai són possibles per a les dones. En aquest article intento identificar, per al cas d'Atenes, les condicions conflictives i les experihcies de feina al lloc de treball i a la llar, les quals formen el context de la vida quotidiana de les dones i el terreny de la seva lluita per redefinir les relacions de gènere

Migrant mothers' everyday practices in nurseries and kindergartens as a strategy for social integration.

Access to nurseries and kindergartens for children of migrant domestic workers is adual path to social integration: (a) it is a condition for their integration into the labourmarket: their children’s access to nurseries and kindergartens and the conditions underwhich this is possible to a large extent determine the mothers’ prospects of getting apaid job, (b) it shapes their perspectives on long-term settlement, which becomescontingent on their children’s performance at school. This paper discusses formal andinformal practices related to access to nurseries and schools, as well as migrantmothers’ reactions to xenophobic attitudes and behaviour by teachers and otherchildren. Migrant working mothers seem to be determined to fight for their children’saccess to nurseries and schools. Their strong commitment to achieving the bestpossible childcare on the one hand reflects traditional gender roles (it is women’s ratherthan men’s task to find care facilities) and on the other contributes to strengtheningtheir role in the household vis-à-vis their husbands

La evolución del desarrollo desigual y las formas de reproducción social en Grecia

Les descriptions officielles des inégalités actuelles en Grèce soulignent la surconcentration des activités économiques, de la population et de la richesse dans une région métropolitaine, l'Athique, et, dans une moindre mesure, à Salonique. Par conséquent, les politiques régionales qui sont proposées ont pour objectif centra1 la décentralisation de l'industrie moyennant des incentifs aux capitaux et des exemptions fiscales, et aussi moyennant la localisation des gros établissements industriels publics dans les régions périphériques.Official descriptions of current uneveness in Greece emphasize the over-concentration of economic activities, population and wealth in one metropolitan region, Attica, and to a lesser degree in Thessaloniki. Following this hypothesis, proposed regional policies focus on decentralization of industry via capital incentives and tax exemptions, and via the location of large, state-owned plants in peripheral regions.La descripción oficial de la actual desigualdad regional en Grecia hace hincapit en la concentracion excesiva de actividades economicas, población y riqueza en una región metropolitana, Ática, y, en menor grado, en Salónica (Plan Quinquenal, 1983; TRITSIS, 1981). Según estos planteamientos, el resto de Grecia continúa siendo una (área rural arruinada). De acuerdo con esta hipótesis, la política regional que se propone esta orientada hacia la descentralización de la industria mediante exenciones fiscales e incentivos al capital, y mediante el establecimiento de grandes factorias de propiedad estatal en regiones periféricas

Εργασιακό στρες και συμπτώματα διαταραχής επεισοδιακής υπερφαγίας στο γενικό πληθυσμό

Εισαγωγή: Το εργασιακό στρες αν και αφορά μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας, παράλληλα είναι ένας όρος ο οποίος ερευνάται όλο και περισσότερο σε σχέση με πολλούς παράγοντες. Όλο και περισσότερες μελέτες συσχετίζουν την ύπαρξη του συναισθήματος του στρες με την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών των ατόμων. Οι επιπτώσεις του είναι αναρίθμητες, καθώς επηρεάζουν σε σωματικό αλλά και ψυχολογικό τομέα, και σίγουρα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη διατροφή των ανθρώπων. Σκοπός: Βασικός σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της ύπαρξης συμπτωμάτων εργασιακού στρες στους εργαζόμενους αλλά και η συσχέτιση αυτού με τα συμπτώματα της διαταραχής επεισοδιακής υπερφαγίας στο γενικό πληθυσμό. Πιο συγκεκριμένα στόχος της μελέτης είναι η συσχέτιση του εργασιακού στρες με τα συμπτώματα διαταραχής επεισοδιακής υπερφαγίας (binge eating disorder) στο γενικό πληθυσμό αλλά και η διερεύνηση κοινωνικο- δημογραφικών παραγόντων. Μεθοδολογία: Η θεωρητική προσέγγιση της παρούσας έρευνας είναι βασισμένη σε επιστημονική βιβλιογραφική ανασκόπηση. Συγχρονική μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1195 εργαζομένων. Το ερωτηματολόγιο διοχετεύθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ήταν διαθέσιμο προς συμπλήρωση τους μήνες Δεκέμβριο του 2020 έως και τον Ιανουάριο του 2021 στον γενικό πληθυσμό. Για τη διεξαγωγή της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν τα παρακάτω ερευνητικά εργαλεία: 1. Κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία, 2. Δείκτης Μάζας Σώματος, 3.Binge Eating Scale (BES), 4. Job Stress Measure, 5. ASSET: An Organisational Stress Screening Tool. Για την στατιστική ανάλυση και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS v. 22.0. Αποτελέσματα: Στην παρούσα μελέτη συμμετείχαν 1195 εργαζόμενοι, το 85,1% εκ των οποίων ήταν γυναίκες. Όσον αφορά στην ηλικία τους, τουλάχιστον οι μισοί συμμετέχοντες (54,6%) ήταν ηλικίας 25-35 ετών, ενώ το 26,7% των συμμετεχόντων ήταν ηλικίας 35-45 ετών. Το 66,7% των συμμετεχόντων φάνηκε πως δεν αντιμετωπίζει προβλήματα υπερφαγίας, ενώ το 22,3% και το 11,0% των συμμετεχόντων αντιμετωπίζουν μέτρια και σοβαρά προβλήματα υπερφαγίας. Όπως φαίνεται οι γυναίκες παρουσιάζουν στατιστικά σημαντικά περισσότερα προβλήματα υπερφαγίας, σε σχέση με τους άνδρες (p= 0,018). Επίσης τα άτομα που εργάζονται σε κάποιον ιδιωτικό φορέα παρουσιάζουν στατιστικά σημαντικά περισσότερα προβλήματα υπερφαγίας, σε σχέση με τους συμμετέχοντες που εργάζονται κάπου αλλού (p= 0,031). Επιπλέον στατιστικά σημαντικά περισσότερα προβλήματα υπερφαγίας βρέθηκε πως αντιμετωπίζουν και τα άτομα που διαθέτουν περισσότερα έτη προϋπηρεσίας (p= 0,037). Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος, με επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας p-value<0,001, καθώς και το αυξημένο εργασιακό στρες, με επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας p-value<0,001, σχετίζονται σημαντικά με αυξημένα προβλήματα υπερφαγίας. Τέλος στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση της κλίμακας εκτίμησης της υπερφαγίας με όλες τις υπόλοιπες κλίμακες, υποδηλώνοντας πως τα άτομα με αυξημένο εργασιακό στρες αλλά και με αυξημένη ψυχολογική πίεση από την εργασία τους, εμφανίζουν στατιστικά σημαντικά περισσότερα προβλήματα υπερφαγίας. Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια προσπάθεια αποτύπωσης της σχέσης ανάμεσα στο εργασιακό στρες και στα συμπτώματα διαταραχής επεισοδιακής υπερφαγίας, δύο φαινομενικά ασύνδετων εννοιών. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η ορθή ενημέρωση και η πλήρης εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού μπορούν να συμβάλλουν τόσο στον περιορισμό εμφάνισης προβλημάτων ψυχολογικής φύσεως στο χώρο εργασίας, όπως είναι το στρες και η κατάθλιψη, όσο και στην αποφυγή πιθανών προβλημάτων υγείας, όπως είναι τα διατροφικά προβλήματα.Introduction: Job stress is a phenomenon that has a significant impact upon society. At the same time recent researches demonstrate the correlation between stress and a change upon nutritional habits. The consequences of workplace stress are significant as they have a physiological and a psychological impact upon people; while workplace stress impacts upon nutritional behaviour. Aim: The main purpose of this research is to study the impact of job stress upon workers and its relation to binge eating disorder. In particular, the aim of this research is to demonstrate a correlation between workplace stress and symptoms of binge eating disorder on workers and to investigate the sociodemographic parameters related to the above. Methodology: The theoretical framework of this research is based upon a critical investigation of the relevant literature. A cross- sectional study was carried out on a sample of 1195 employees. The questionnaire was shared on social media and was available for completion from December 2020 to January 2021. The following research tools were used to conduct the survey: 1. Socio-demographic data, 2. Body Mass Index, 3. Binge Eating Scale (BES), 4. Job Stress Measure, 5.ASSET: An Organisational Stress Screening Tool. The statistical package SPSS v. was used for statistical analysis and presentation of results. 22.0. Results: The present study involved 1195 employees, 85.1% of whom were women. In terms of their age, at least half of the participants (54.6%) were 25-35 years old, while 26.7% of the participants were 35-45 years old. 66.7% of the participants did not seem to have problems with overeating, while 22.3% and 11.0% of the participants had moderate and severe problems with overeating. There is a statistically significant difference in binge eating between men and women. Compared to men women are more likely to demonstrate symptoms of binge eating (p=0,018). There is also a statistically significant relation between employees in the private sector and binge eating, compared to employees in the public sector (p=0,031). In addition, statistically significant more overeating problems were found to be faced by people with more years of service (p = 0.037). Increased body mass index with a level of statistical significance of p-value <0.001 as well as increased work stress with a level of statistical significance of p-value <0.001, are significantly associated with increased overeating problems. Finally, a statistically significant positive correlation of the binge eating scale with all other scales, Job Stress Measures, ASSET, sociodemographic parameters, indicating that people with increased job stress with a level of statistical significance of p-value <0.001 and psychological stress from their work, show statistically significantly more problems with overeating. Conclusions: This research demonstrates a relation between job stress and symptoms of binge eating disorder, two seemingly unrelated phenomena. The research concludes that appropriate training and relevant information can contribute to reducing workplace stress and depression as well as other physiological problems such as eating disorders

Practices of solidarity in Athens: reconfigurations of public space and urban citizenship

The multi-faceted crisis that has hit Greece and other (southern) European countries has had severe consequences on people’s everyday lives. In an attempt to cope with, but also resist, dramatic changes in lifestyles, incomes and welfare, several initiatives have sprung up all over the country at many different scales, with diverse targets, varying actors and outcomes. Many people have abandoned their privacy to participate in public actions of solidarity, in initiatives that often involve new or alternative uses of urban space. It seems that practices of solidarity and claims around material spaces are becoming an important ‘laboratory’ for shaping a different public sphere. Drawing from relevant examples in Athens, the paper aims to reflect on the ways in which such practices and claims arise and develop; how different types of rights and forms of doing politics are enacted in situations of crisis and deprivation; and finally how such practices reconfigure public space and shape notions of belonging, which ultimately (re)define urban citizenshi