What Is Neuroentrepreneurship? The Theoretical Framework, Critical Evaluation, And Research Program

As interest in entrepreneurship research to identify the possible economic development opportunities that entrepreneurs can provide, entrepreneurship research's objective tools are reaching their limits. Researchers in entrepreneurship are striving to discover new techniques and methodologies to answer questions about what makes a person an entrepreneur and perhaps identify and encourage an entrepreneur in the next step. Although a great deal of research has been done to answer these questions scientifically, traditional techniques have failed to produce the desired answers. For this reason, researchers working in the entrepreneurship field have recently been increasingly interested in applying neuroscience methods, especially after the proliferation of research fields such as neuroeconomics, neuromarketing, and neuropolitics. Although the population of neuroentrepreneurship research is gradually increasing, we cannot say that the field has been studied theoretically enough yet. In this article, a theoretical definition of neuroentrepreneurship is made, and a scientific framework is tried to be gained on the way to future research.52126

Idiopathic Thrombocytopenic Purpura and Cardiovascular Disease: Is Elevated Triglycerides to High-density Lipoprotein Cholesterol Ratio a Marker?

Introduction:Triglycerides to high-density lipoprotein cholesterol (TG/HDL-C) ratio is used as a cardiovascular risk marker. We aimed to investigate the relationship between TG/HDL ratio and eltrombopag use, current platelet values and whether or not splenectomy was performed in patients with chronic idiopathic thrombocytopenic purpura (ITP), and to emphasize its prognostic importance in terms of cardiovascular markers.Methods:One hundred and thirty-nine chronic ITP patients followed in the hematology outpatient clinic were evaluated retrospectively. We investigated the negative effect of splenectomy, eltrombopag use and current platelet values on cardiovascular diseases. Patients were stratified into two groups according to their baseline TG/HDL-C ratio, using a TG/HDL-C ratio cut-off value of 2.5.Results:A total number of 139 chronic ITP patients aged between 18-76 years, followed-up in the hematology outpatient clinic, were included in the study; and 102 of the patients were female (75%). The mean platelet value was 2913.24±103353.64/mm3, and the mean TG/HDL-C ratio was 2.91±2.09. There were 46 (33.8%) patients who had splenectomy. When patients were evaluated in terms of treatment modalities; 127 patients (93.4%), 60 patients (44.1%), and 19 (13.9%) patients were using methyl prednisolone, intravenous immunoglobulin, and eltrombopag, respectively. It was observed that the parameters were similar in patients using and not using eltrombopag (p>0.05). There was a weak and statistically significant correlation between TG/HDL-C values and age (r=0.275; p=0.001). There was a significant correlation between the presence of DM and hyperlipidemia and the TG/HDL-C ratio (p<0.05). In risk assessment, the TG/HDL-C ratio of individuals without coronary artery disease was 2.29 (1.47 3.38) and it was found to be statistically significantly low (p=0.025).Conclusion:TG/HDL-C ratio can be used as an independent risk marker that can be diagnostic in predicting cardiovascular disease risk in ITP patients with advanced age and additional comorbid diseases (DM and hyperlipidemia)

Organ donation and transplantation in Onsekiz Mart Faculty of Medicine, fine arts and theology : academic staff's awareness and opinions

OBJECTIVE: To detect awareness and opinions of the personnel at university about organ donation and to collect data about this subject. MATERIALS and METHODS: This study included a total of 82 staff in Faculty of Medicine, Fine Arts and Theology. Data were analyzed using number and percentage calculation, and Chi-square test. RESULTS: Of participants, 93,9 % were aware of the organ donation. Some of the participants from The Faculty of Theology and The Faculty of FineArts obtained this information from the newspaper and magazines or journals (% 32.9). Of participants, 72%pointed out that organ donation could be taken from the corpse or alive, 87.8 % of them indicated that it is beneficial and positive. Among participants, 86, 6% haven't donated organs, while 53.7% of the people were willing to donate organs. People who did not want to donate organs (23.2 %) informed that they did not rely on the Health (Medical) Staff. Fifty percent of the people has received support for this issue. Eighty-nine percent of the people were willing to donate organs to their relatives. There were 45,1% people who wanted to get training about organ donation. According to 97.6%, the organ donation was not sufficient in our country. Some people (85,4%) found organ donation useful but there was a big difference among these three groups and this difference was caused by the academics who work at The Faculty of Theology (p< 0, 05). Those who thought that the religious beliefs prevent the necessary organ donation were 70, 7%and there was a great difference among these three groups and this difference was caused by the academicians who work at The Faculty of Theology ( p< 0,05). CONCLUSION: Academic people do not donate organs sufficiently enough.AMAÇ: Bu çalısma Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ilahiyat Fakültesi ve Güzel Sanatlar Fakültesi ögretim elemanlarının organ bagısına bakıs açılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıstır. GEREÇ ve YÖNTEM: Ilgili literatür incelenerek sosyo-demografik ve organ nakline yönelik inanç ve düsünceler veri formu olusturulmustur. Arastırmayı kabul eden 82 ögretim elemanın organ nakline yönelik düsünceleri belirlenmistir.Elde edilen veriler sayı yüzde ve kikare testi ile degerlendirilmistir. BULGULAR: Arastırmaya fakültelerden katılım esit olarak saglanamamıstır. (Tıp %43,9, Güzel sanatlar %40,2, Ilahiyat % 15,9). Katılımcıların %62,2'si erkek, %46,3'ü yardımcı doçent, %68,3'ü evli, %95,1'i uzun yıllardır ilde yasamıs, annelerinin %42,7'si ilkokul, babalarının %42,7'si üniversite mezunudur. Organ bagısı hakkında bilgisi olan %93, 9 kisidir. Ilahiyat ve güzel sanatlar fakültesi katılımcılarının %32.9'i gazete ve dergilerden bu bilgiyi ögrenmistir. %72 kisi kadavra ve canlıdan organ bagısı alınabilecegini, %87,8'i kadavradan organ alınmasını olumlu ve yararlı buldugunu belirtmistir. %86,6 kisi organ bagısında bulunmamıstır. %53.7 kisi organ bagısı yapmak istemektedir. Bagıs yapmak istemeyenlerin %23.2'si saglık personeline güvenmemektedir. Ailesinden bu konu hakkında destek alanlar %50'dir.Yakınlarına organ bagısı yapmak isteyen %89'dur.Organ bagısı hakkında egitim almak isteyen %45,1 kisi bulunmaktadır. %97,6'sına göre ülkemizde yeterli organ bagısı yapılmamaktadır. Dini yönden organ bagısını olumlu bulan %85,4'tür, ancak üç grup arasında anlamlı bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır (p<0,05). %70,7'si dini inanısların yeterli organ bagısını engelledigini düsünmektedir ve üç grup arasında anlamlı bir fark vardır, fark ilahiyat fakültesinde görevli akademisyenlerden kaynaklanmaktadır (p<0,05).Yasarken bagıs yapmak isteyen %24,4 kisidir ve üç grup arasında da bir fark yoktur (p>0,05). SONUÇ: Ülkemizde organ bagısı üç akademisyen grubuna göre de yeterli düzeyde yapılmamaktadır. Dini yönden organ naklinin sakıncalarının oldugunu düsünen, yasarken organ nakli yapmak istemeyen akademisyenler de bulunmaktadır

Comparison of critically ill COVID-19 and influenza patients with acute respiratory failure

Background Coronavirus disease 2019 (COVID-19) is one of the biggest pandemic causing acute respiratory failure (ARF) in the last century. Seasonal influenza carries high mortality, as well. The aim of this study was to compare features and outcomes of critically-ill COVID-19 and influenza patients with ARF. Methods Patients with COVID-19 and influenza admitted to intensive care unit with ARF were retrospectively analyzed. Results Fifty-four COVID-19 and 55 influenza patients with ARF were studied. Patients with COVID-19 had 32% of hospital mortality, while those with influenza had 47% (P=0.09). Patients with influenza had higher Eastern Cooperative Oncology Group, Clinical Frailty Scale, Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II and admission Sequential Organ Failure Assessment (SOFA) scores than COVID-19 patients (P<0.01). Secondary bacterial infection, admission acute kidney injury, procalcitonin level above 0.2 ng/ml were the independent factors distinguishing influenza from COVID-19 while prone positioning differentiated COVID-19 from influenza. Invasive mechanical ventilation (odds ratio [OR], 42.16; 95% confidence interval [CI], 9.45–187.97), admission SOFA score more than 4 (OR, 5.92; 95% CI, 1.85–18.92), malignancy (OR, 4.95; 95% CI, 1.13–21.60), and age more than 65 years (OR, 3.31; 95% CI, 0.99–11.03) were found to be independent risk factors for hospital mortality. Conclusions There were few differences in clinical features of critically-ill COVID-19 and influenza patients. Influenza cases had worse performance status and disease severity. There was no significant difference in hospital mortality rates between COVID-19 and influenza patients

The frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy and Pompe disease in children with isolated transaminase elevation: results from the observational VICTORIA study

IntroductionElevated transaminases and/or creatine phosphokinase can indicate underlying muscle disease. Therefore, this study aims to determine the frequency of Duchenne muscular dystrophy/Becker muscular dystrophy (DMD/BMD) in male children and Pompe disease (PD) in male and female children with isolated hypertransaminasemia.MethodsThis multi-center, prospective study enrolled patients aged 3–216 months with serum alanine transaminase (ALT) and/or aspartate transaminase (AST) levels &gt;2× the upper limit of normal (ULN) for ≥3 months. Patients with a known history of liver or muscle disease or physical examination findings suggestive of liver disease were excluded. Patients were screened for creatinine phosphokinase (CPK) levels, and molecular genetic tests for DMD/BMD in male patients and enzyme analysis for PD in male and female patients with elevated CPK levels were performed. Genetic analyses confirmed PD. Demographic, clinical, and laboratory characteristics of the patients were analyzed.ResultsOverall, 589 patients [66.8% male, mean age of 63.4 months (standard deviation: 60.5)] were included. In total, 251 patients (188 male and 63 female) had CPK levels above the ULN. Of the patients assessed, 47% (85/182) of male patients were diagnosed with DMD/BMD and 1% (3/228) of male and female patients were diagnosed with PD. The median ALT, AST, and CPK levels were statistically significantly higher, and the questioned neurological symptoms and previously unnoticed examination findings were more common in DMD/BMD patients than those without DMD/BMD or PD (p &lt; 0.001).DiscussionQuestioning neurological symptoms, conducting a complete physical examination, and testing for CPK levels in patients with isolated hypertransaminasemia will prevent costly and time-consuming investigations for liver diseases and will lead to the diagnosis of occult neuromuscular diseases. Trial RegistrationClinicaltrials.gov NCT04120168

Reconciling the stratigraphy and depositional history of the Lycian orogen-top basins, SW Anatolia

Terrestrial fossil records from the SWAnatolian basins are crucial both for regional correlations and palaeoenvironmental reconstructions. By reassessing biostratigraphic constraints and incorporating new fossil data, we calibrated and reconstructed the late Neogene andQuaternary palaeoenvironments within a regional palaeogeographical framework. The culmination of the Taurides inSWAnatolia was followed by a regional crustal extension from the late Tortonian onwards that created a broad array of NE-trending orogen-top basins with synchronic associations of alluvial fan, fluvial and lacustrine deposits. The terrestrial basins are superimposed on the upper Burdigalian marine units with a c. 7 myr of hiatus that corresponds to a shift from regional shortening to extension. The initial infill of these basins is documented by a transition from marginal alluvial fans and axial fluvial systems into central shallow-perennial lakes coinciding with a climatic shift from warm/humid to arid conditions. The basal alluvial fan deposits abound in fossil macro-mammals of an early Turolian (MN11–12; late Tortonian) age. The Pliocene epoch in the region was punctuated by subhumid/humid conditions resulting in a rise of local base levels and expansion of lakes as evidenced by marsh-swamp deposits containing diverse fossilmammal assemblages indicating late Ruscinian (lateMN15; late Zanclean) ageWe are grateful for the support of the international bilateral project between The Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK) and The Russian Scientific Foundation (RFBR) with grant a number of 111Y192. M.C.A. is grateful to the Turkish Academy of Sciences (TUBA) for a GEBIP (Young Scientist Award) grant. T.K. and S.M. are grateful to the Ege University Scientific Research Center for the TTM/002/2016 and TTM/001/2016 projects. M.C.A., H.A., S.M. and M.B. have obtained Martin and Temmick Fellowships at Naturalis Biodiversity Center (Leiden). F.A.D. is supported by a Mehmet Akif Ersoy University Scientific Research Grant. T.A.N. is supported by an Alexander-von-Humboldt Scholarship. L.H.O. received support from TUBITAK under the 2221 program for visiting scientists

Vitiligo hastalarında süperoksit dismutaz 1 ve 2 gen polimorfizmlerinin değerlendirilmesi

Bu çalışmada yaş ve cinsiyet dağılımları benzer, 101 vitiligo hastası ve 99 kişiden oluşan sağlıklı kontrol grubunda SOD1 ve 2 enzimlerinin polimorfizmi değerlendirilmiştir. · SOD1 35 A/C polimorfizmi için genotip dağılımı açısından karşılaştırıldığında hasta ve kontrol grubu arasında farklılık saptanmamıştır (p=0,277). Gruplar, SOD1 35 A/C polimorfizmi allel dağılımı açısından karşılaştırıldığında da istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p= 0,214). A alleli hastalarda % 97,52, kontrollerde % 98,98, C alleli ise hastalarda % 2,47, kontrollerde % 1,02 olarak saptanmıştır. SOD1 enziminin antioksidan etkisinin zayıf olması, bu enzimin, hasta ve kontrol grubundaki genotip ve allel frekansının benzer olmasını açıklıyor olabilir. · Hasta grubundaki SOD2 Ala-9Val (C/T) TT genotip sıklığı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek saptanmıştır (p=0,047, OR=2,075, % 95 Cl=1,008-4,272). Gruplar allel dağılımı açısından karşılaştırıldığında ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p= 0,46). T alleli, hastalarda % 76,2, kontrollerde % 62,67, C alleli ise hastalarda % 23,8, kontrollerde % 37,4 olarak saptanmıştır. TT genotipinin varlığı, SOD2 geninin ekspresyonu azaltarak, enzimin mitokondriye taşınmasında sorun yaratmaktadır. Bu durum, vitiligo hastalarındaki azalmış antioksidan aktivitenin nedeni olabilir. Vitiligonun etyolojisi ve tedavisi konusundaki bilinmezliklere yanıt bulabilmek amacıyla çok sayıda çalışma yapılmaktadır. Bu çalışmalarla yeni biyolojik yolakların da tanımlanması mümkün olacaktır. Oksidatif stres ve hastalık ilişkisi çok sayıda uzmanlık alanını ilgilendiren bir çalışma konusudur. Vitiligo da dermatolojide oksidatif stresin en çok tartışıldığı hastalıklardandır. Özyıkım hipotezi ile öne sürülen; oksidatif stres sonucunda melanositlerde toksik bileşiklerin birikimi ve antioksidan mekanizmaların inhibisyonu nedeniyle vitiligolu deride melanosit yıkımı oluştuğunu destekleyen çok sayıda çalışma mevcuttur. Bu çalışmada, antioksidan enzimlerden biri olan SOD'ın 2 izoformunun polimorfizmi araştırılmıştır. Günümüze kadar ulaşılabilen ulusal ve uluslararası literatürlerde bu konuda yapılmış çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, Türk toplumundaki vitiligolu hastalarda SOD 1 ve 2 polimorfizmi değerlendirilmiştir. İleride, farklı etnik toplumlarda, daha geniş katılımlı çalışmalarda elde edilecek verilerin, bu çalışmanın verileriyle kıyaslanması, konu üzerindeki tartışmaları zenginleştirecektir

Beyin tümörlü hastalarda danışmanlığın günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlık düzeylerine ve bakım sonuçlarına etkisi

Bu araştırma, beyin tümörü olan hastalara verilen danışmanlığın bakım sonuçlarına etkilerini incelemek amacıyla Grup I ve Grup II çalışması olarak yapılmıştır. Araştırma 1 Kasım 2006- 1 Kasım 2007 tarihlerinde Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi ve Ege Üniversitesi Hastanesi Nöroşirürji Kliniği’nde beyin tümörü ameliyatı olan 45 Grup I ve 45 Grup II olmak üzere toplam 90 bireyin oluşturduğu örneklem üzerinde yapılmıştır. Gerekli izinler alındıktan sonra, Grup I’deki hastalara bire bir eğitim verilmiş; hastalarda herhangi bir rahatsızlık, sıkıntı çıksa da veya çıkmasa da her izlemde hastalar tekrar bilgilendirilmiş, Grup II’deki hastalara sadece eğitim kitapçığı verilmiş, izlemler esnasında sadece bir rahatsızlık ortaya çıktığında ek bilgiler sürdürülmüştür. Bireylerin ameliyat öncesi, sonrası, ameliyattan bir, üç ve altı ay sonrası izlemleri belirlenmiştir. İzlemlerde, her iki grup hastanın sorularına yanıt aranmış, gerekli sevkler yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacının kendisinin geliştirdiği sosyodemografik verilerin belirlendiği “Hasta Tanılama Formu”, “Ameliyat öncesi/Ameliyat sonrası Semptom Tanılama ve Girişim Formu, Radyoterapi Semptom Tanılama ve Girişim Formu”, günlük yaşam aktivitelerini değerlendirmede kullanılan Barthel İndeksi kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan “Ameliyat öncesi/Ameliyat sonrası Semptom Tanılama ve Girişim Formu, Radyoterapi Semptom Tanılama ve Girişim Formu”‘ndaki belirtiler likert tipi puanlama sistemi ile puanlandırılmıştır. Buna göre “Grup I ve Grup II” deki semptomların puanlamalarını değerlendirilmesinde sayı ve yüzdelik hesaplaması, iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi, çok gözlü kikare, tekrarlı ölçümlerde varyans analizi, radyoterapi dönemi ile semptomların ilişkisi Spearman’s korelasyonu ile değerlendirilmiştir. Grup I ve Grup II’nin arasında Barthel Indeksine puanlarının karşılaştırılmasında tekrarlı ölçümlerde varyans analizi uygulanmıştır. İzlemler sürecinde; * Hastaların altı aylık izlemleri süresince Glaskow Koma Skoru hem Grup I hem de Grup II’de hayatta kalan hastalar üzerinde değerlendirilmiş ve tüm izlemlerde normal düzeyde olduğu bulunmuştur. * Malign tümörü olan hastaların günlük yaşam aktiviteleri puan ortalamalarının, menengiomu olan hastalardan daha düşük olduğu saptanmış ve aralarındaki fark anlamlı olduğu (p0,05), ameliyattan üç ve altı ay sonrası Grup I ve Grup II Barthel indeksi puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu(p0,05); ancak Grup I hastalarında nöbet görülme durumu aylar içersinde istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azaldığı (p0,05). * İnfeksiyon Grup I’de daha az saptanırken, Grup I ve Grup II arasında farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p0,05) bulunmuştur. * Üçüncü ve altıncı aylarda Grup I ve Grup II yorgunluk düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu, Grup I’in yorgunluk düzeyinin daha az saptandığı (p0,05), * Grup I ve Grup II arasında DVT oluşması açısından istatistiksel bir fark olmasa da (p>0,05) hem Grup I hem Grup II’de toplam 16 (%17,7) kişi de DVT saptanması nedeniyle klinik anlamda bu hastalarda DVT riski ve izlenmesi gerektiği, * Ameliyattan üç ve altı ay sonra Grup I’de bası yarası Grup II’den daha az saptandığı ve aralarında anlamlı bir fark olduğu (p<0,05), * Her iki grupta ameliyattan üç ay sonra radyoterapi ve oral kemoterapi (temozolomid) alma durumu ile tat almada değişiklik ve iştahsızlık arasında anlamlı olmayan ve düşük düzeyde ilişki olduğu (r=0,062, p=0,368), bu hastaların ameliyattan altı ay sonra izlemlerinde radyoterapi ve oral kemoterapi uygulaması ile tat almada değişiklik ve iştahsızlık arasında istatistiksel olarak anlamlı ve orta düzeyde ilişki olduğu (r=0,623, p=0,000) saptanmıştır. * Özellikle Grup II’deki bazı hastaların kontrol zamanlarını kaçırdığı; Grup I hastalarının kontrol zamanlarını takip ettiği, * Grup II hastalarından bazılarının düzenli olarak antiepileptik ilaçlarını kullanmadığı, Grup I’in tamamının düzenli kullandığı belirlenmiştir. * Danışmanlık sürecinde hastalar kilo fazlalığı, demir eksikliği anemisi, yutma güçlüğü, kan şekerinde yükselme, tansiyonda yükselme, solunum sıkıntısı, bilinç değişikliği, baş dönmesi, dengesizlik gibi nörolojik değişiklikler ve ödem, yara yerinde infeksiyon, tümör korkusu uykusuzluk, huzursuzluk, hayattan keyif almama antiepileptik (eptantoine) bağlı kaşıntı antiepileptik (eptantoine) bağlı SGPT’de yükselme nedeniyle sevk edilmiştir. * Sigara kullanan hastalardan %87,5’u sigarayı bırakmıştır. Hastaların danışmalık izlemlerinde sorduğu sorular; beslenme, radyoterapi dönemindeki alopesi ve kuru deskuamasyon, cinsellik, alternatif tedavi, yara yerinde şişme, oruç tutma, kontroller, cep telefonu kullanımı, işine veya ev işlerine başlama zamanı, araba kullanma, spor yapmadır. Sonuç olarak; Grup I’den elde edilen bakım sonuçlarının, Grup II’ye göre daha etkili ve istatistiksel olarak anlamlı çıktığı saptanmıştır

The effect of preoperative fasting time on physiological parameters in patients undergoing thyroid surgery

The research was conducted between January 2022 and June 2022 in the Department of Surgery, Inonu University, Turkey. The sample of the study consisted of 40 consecutive patients who underwent thyroidectomy surgery. After obtaining the necessary permissions from the ethics committee, patients, and the chief physician of the medical faculty hospital, the research was conducted. Research data were collected using the patient diagnosis form, the form for assessing patients; vital signs, the form in which the laboratory values of the patients are determined, and the wound site evaluation form of patients three days after surgery. As a result of the research, it was determined that heart rate, body temperature, and HbA1c value may be affected as the fasting period gets longer. In surgeries performed in other patient groups and in patients with a higher population of thyroid surgery, it was suggested that new research should be done to examine the effect of fasting duration on vital signs, wound site, and blood laboratory values. [Med-Science 2023; 12(3.000): 941-50