30 research outputs found

    Variabilidad espacial de la temperatura en Galicia a escala mensual

    Get PDF
    Programa Oficial de Doutoramento en Ciencia y Tecnología Ambiental. 5006V01[Resumen] Variabilidad espacial de la temperatura en Galicia a escala mensual La temperatura del aire, junto con otros elementos del clima, es fundamental para la clasificación climática de una región, permitiendo determinar zonas con mayor o menor aptitud para un uso determinado, y evaluar la amplitud de las variaciones térmicas en los sucesivos meses y estaciones del año. Por otra parte, el limitado número de estaciones meteorológicas no favorece, en muchos casos, la predicción, interpolación y elaboración de mapas de temperatura del aire suficientemente precisos. Por esta razón, se comprende la importancia de mejorar los métodos de interpolación, teniendo en cuenta otros atributos que determinan el clima, y en particular el relieve, lo que debería de permitir estimar con mayor precisión la variabilidad espacial de la temperatura del aire. La relación inversa entre altitud y temperatura ya ha sido ampliamente establecida, pero la aplicación de métodos de interpolación que integren dicha relación no ha sido suficientemente evaluada. Por tanto, el objetivo de esta tesis doctoral consiste en comparar distintos métodos de caracterización de la variabilidad espacial de la temperatura del aire en Galicia a escala mensual. Los datos de temperatura del aire utilizados en este estudio fueron obtenidos de la red de estaciones climatológicas de la AEMET (Agencia Estatal de Meteorología) y de Meteogalicia durante los años 2010, 2011 y 2012. Se pudo disponer de conjuntos de datos medidos en 134 estaciones en 2010, 151 estaciones en 2011 y 185 estaciones en 2012. Asimismo, se emplearon datos de altitud de cada una de las estaciones. Se llevó a cabo un análisis preliminar de los datos disponibles mediante procedimientos estadísticos clásicos. Para la interpolación y cartografía de los datos de temperatura media mensual se utilizó un método tradicional, como es el de las distancias inversas, y diferentes técnicas geoestadísticas (krigeado ordinario, co-krigeado y krigeado con deriva externa). El año 2010 presentó una mayor amplitud térmica (22,7ºC), consecuencia tanto de la temperatura media mensual más baja (-2,1 ºC en febrero) como de la más elevada (24,8ºC en julio). Los coeficientes de variación de las temperaturas medias mensuales fueron bajos o medios. A pesar de ello en todos los meses estudiados se apreció que la temperatura media presentaba una clara dependencia espacial, de modo que los semivariogramas experimentales presentaron una meseta bien definida, sin grandes variaciones en los pares de valores de semivarianza versus distancia. La dependencia espacial pudo ser modelizada matemáticamente mediante diferentes tipos de semivariograma. El modelo esférico de dependencia espacial fue el que se ajustó con mayor frecuencia. Por término medio, el alcance de la dependencia espacial fue menor en 2011 con un valor de 36,1 km, mientras que en 2010 fue de 46,3 km y en 2012 presentó el valor máximo, cifrado en 53,1 km. La temperatura media mensual en los años estudiados presentó una correlación muy significativa con la altitud, lo que permitió su uso como variable secundaria mediante krigeado con deriva externa. Los mapas construidos empleando el método de las distancias inversas presentaron un gran número de valores anómalos, por lo que ésta no se debe de considerar como una metodología efectiva para interpolar los datos de temperatura media mensual. Los mapas de variabilidad espacial obtenidos por krigeado con deriva externa, que tiene en cuenta el relieve, fueron los que mejor representaron la variabilidad espacial de los datos mensuales de temperatura, dado que permitieron obtener menores valores de los errores de estimación. Las técnicas de krigeado ordinario y cokrigeado no fueron tan eficientes como el krigeado con deriva externa para representar la variabilidad espacial de las series de datos de temperatura estudiadas.[Resumo] Variabilidade espacial da temperatura en Galicia a escala mensual A temperatura do aire, xunto con outros elementos do clima, é esencial para a clasificación do clima dunha rexión, permitindo determinar áreas con diferentes graos de adecuación a un uso particular, e avaliar a amplitude das variacións térmicas nos meses sucesivos e as estacións ano. Ademais, o número limitado de estacións meteorolóxicas non favorece, en moitos casos, a predición, interpolación e elaboración de mapas da temperatura do aire suficientemente precisos. Por esta razón, resulta importante mellorar os métodos de interpolación, tendo en conta outros atributos que determinan o clima, especialmente o relevo, o que debería de permitir estimar con máis precisión a variabilidade espacial da temperatura do aire. A relación inversa entre altitude e temperatura xa foi amplamente establecida, pero a aplicación de métodos de interpolación que integran esa relación non foi suficientemente avaliada. Polo tanto, o obxectivo desta tese de doutoramento é comparar os diferentes métodos de caracterización da variabilidade espacial da temperatura do aire en Galicia a escala mensual. Os datos de temperatura do aire utilizados neste estudo foron obtidos a partir da rede de estacións meteorolóxicas da AEMET (Axencia Estatal de Meteoroloxía) e de Meteogalicia durante os anos 2010, 2011 e 2012. Puídose dispoñer de conxuntos de datos medidos en 134 estacións en 2010, 151 estacións en 2011 e 185 estacións en 2012. Ademais, foron utilizados datos de altitude de cada unha das estacións. Realizouse unha análise preliminar dos datos dispoñibles mediante procedementos estatísticos clásicos. Para a interpolación e a cartografía dos datos de temperatura media mensual utilizouse un método tradicional, como é o das distancias inversas, e diferentes técnicas xeoestatísticas (krigagem ordinaria, co-krigagem e krigagem con deriva externa). O ano 2010 presentou unha maior amplitude térmica (22,7ºC), debido tanto á menor temperatura media mensual (-2,1°C en febreiro) como á máis elevada (24,8ºC en xullo). Os coeficientes de variación das temperaturas medias mensuais foron baixos ou medios. Con todo, para o conxunto dos meses estudados, observouse que a temperatura media mostrou unha clara dependencia espacial, de xeito que os semivariogramas experimentais presentaron unha meseta ben definida, sen grandes variacións nos pares de valores de semivarianza versus distancia. A dependencia espacial puido ser modelizada matemáticamente mediante diferentes tipos de semivariograma. O modelo esférico de dependencia espacial foi o axustado con maior frecuencia. En media, o alcance da dependencia espacial foi menor en 2011, cun valor de 36,1 km, mentres que en 2010 foi de 46,3 km e en 2012 presentou o valor máximo de 53,1 km. A temperatura media mensual nos anos estudados mostrou unha correlación moi significativa coa altitude, o que permitiu o seu uso como variable secundaria mediante krigagem con deriva externa. Os mapas construídos utilizando o método das distancias inversas presentaron un gran número de valores anómalos, de xeito que éste non debe ser considerado como un método eficaz para interpolar datos de temperatura media mensual. Os mapas de variabilidade espacial obtidos por krigagem con deriva externa, que ten en conta o relevo, representaron mellor a variabilidade espacial dos datos mensuais de temperatura, xa que permitiron a obtención de valores máis baixos nos erros de estimación. As técnicas de krigagem ordinaria e cokrigagem non foron tan eficaces como a krigagem con deriva externa para representar a variabilidade espacial das series de datos de temperatura estudadas.[Abstract] Spatial variability of temperature in Galicia at the monthly scale Air temperature, together with other elements of the climate, is fundamental for the climatic classification of a region, allowing to determine zones with strong or lower aptitude for a determinate use, and to evaluate the amplitude of the thermal variations in the successive months and stations of the year. On the other hand, the limited number of meteorological stations does not favors, in a lot of cases, the prediction, interpolation and preparation of maps of temperature of the sufficiently precise air. For this reason, it comprises the importance to improve the methods of interpolation, taking into account other attributes that determine the climate, and in particular the relief, what would owe to allow estimate with greater precision the space variability of the temperature of the air. The reverse relation between altitude and temperature already has been widely established, but the application of methods of interpolation that integrate said relation has not been sufficiently evaluated. Therefore, the aim of this thesis *doctoral consists in comparing distinct methods of characterisation of the space variability of the temperature of the air in Galicia to scale monthly. The data of temperature of the air used in this study were obtained of the network of climatological stations of AEMET (State Agency of Meteorology) and of "Meteogalicia" during the years 2010, 2011 and 2012. Te available meteorological stations were 134 in 2010, 151 in 2011 and 185 in 2012. Also, data of altitude of each of the stations have been employed. A preliminary analysis of the available data by means of classical statistical procedures was carried out. For the interpolation and cartography of the data of monthly temperature firs a traditional method, the inverse distance method was used. Second, different gesotatistical techniques (ordunary kriging, co-kriging and kriging with external derive were also used). Year 2010 presented a higher thermal amplitude (22,7ºC), arising from the differences betwenn minimum temperature (-2,1 ºC in February) and maximum temperature (24,8ºC in July). The coefficients of variation of the monthly temperatures were low or moderate. In spite of this in all the months studied it was appreciated that temperature showed a clear spatial dependence, so that the experimental semivariograms presented a very expressive plateau, and showed no big variations in the pairs of values of semivariance versus distance. The spatial dependency could be mathematically modelled by means of different types of semivariograms. The spherical model of spatial dependence was the most frequently adjusted. The range of spatial dependency was minor in 2011 with a value of 36.1 km, whereas in 2010 was of 46.3 km and in 2012 presented the maximum value, 53.1 km. The mean monthly temperature in the years studied presented a very significant correlation with the altitude, which allowed its use as a secondary variable by means of kriging with external derive. The maps construeted employing the method of the inverse distances presented a big number of anomalous values, so that this method does not have to to consider like an effective methodology for interpolartion of the data of monthly mean temperature. The maps of space variability obtained by kriging with derive externe, that takes into account the relief, were those that better represented the spatial variability of the monthly data of temperature, since they allowed to obtain lower values of the estimation errors. The technique of ordinary kriging and cokriging were not as efficient as kriging with external derive to represent the space variability of the series of data of temperature studied

    SPATIAL DISTRIBUTION OF THE FAUNA OF THE SOIL ON THE LONG-TERM SYSTEM OF DIRECT SOWING

    Get PDF
    The soil is a complex system constituted of living beings, minerals and organic particles, whose components define their physical, chemical and biological properties. The fauna of the soil has an important role in the soil and its diversity can reflect and interfere with the functioning of the soil. The population of these organisms can be influenced by management practices, fertilizing, liming, porosity, and others. Such changes may reduce the composition and the distribution of soil fauna community. Thus, the aim of this work was to determine the spatial variability of the soil fauna in the consolidated direct sowing. The experimental area is located in the CEC (Experimental center of the central Agronomy Institute) in Campinas, São Paulo. The sampling was carried out in Eutroferric Red Latosol, with direct sowing. In the area were sampled 302 points distributed in a 3.2-hectare area on a regular grid of 10m x 10m. The fauna was sampled by pitfall traps method and the traps remained in the area for a seven days period. The data were analyzed through descriptive statistics for determining the main statistical moments (average, variance, the coefficient of variation, standard deviation, skewness, and kurtosis). Geostatistics tools were used to determine the spatial variability of the attributes in studies using the experimental semivariogram. In the biodiversity analysis, was calculated Shannon index for each sample, the richness and the number of individuals. The geostatistical demonstrated to be a great tool for the mapping of spatial variability of the epigeal group fauna of the soil. The Family Formicidae has demonstrated to be the most abundant and dominant group in the study area. The parameters of descriptive statistics have demonstrated that all the attributes in the study presented lognormal frequency distribution for the epigeal group fauna of the soil. The exponential model was that which best adjusted to the data in the study, both for the epigeal group fauna of the soil groups (Acari, Araneae, Coleoptera, Formicidae and Larva of Coleoptera), as for the biological diversity index (Shannon Index and Pielou Index). The sampling scheme (10,00m x 10,00m) was not enough to detect the spatial variability for all groups of epigeal group fauna of the soil found in this study

    BIOGEOGRAPHICAL CHARACTERIZATION OF THE MARANHENSE EASTERN MESOREGION (BRAZIL)

    Get PDF
    AbstractThis review aims to study the main aspects of Maranhense East Mesoregion Biogeography of the state portion has suffered socio-economic and cultural changes, besides environmental conflicts due to the advance of capitalist agriculture as soy and eucalyptus agribusiness. The Maranhense East Mesoregion is formed by the union of 44cities grouped into six microregions: Chapadinha, Coelho Neto, Baixo Parnaíba Maranhense, Chapada do Alto Itapecuru, Codó, and Caxias. Historically, this mesoregion had its occupation linked to peripheral areas to the large cotton plantations of the Itapecuru and cattle creation in Pastos Bons, in the XVII and XVIII century. The economy of this mesoregion is mainly based on Eucalyptus for pulp and paper, soybean, maize, and sugarcane. It must be emphasized that the introduction of the soybean, sugarcane, the expansion of eucalyptus and the charcoal production increased the pollution of the rivers and the destruction of native resources. The lack of inspection as to legal reserve areas in rural properties and the lack of conservation units in this region may be considered as aggravating in relation to the intense expansion of agricultural activities. The vegetation of the Maranhense East Mesoregion encompasses several formations, being basically characterized by the forests of babassu and the areas of cerrado latu senso, besides the small patches of Caatinga near the border with the state of Piaui and transitional formations. The climate is typical of tropical zones, predominantly As in the Parnaíba Delta region and the Aw throughout the rest of the mesoregion, with annual average temperatures between 24°C to 28°C and precipitation index with values between 1800mm to 1000mm. The studied mesoregion has only five Conservation Unit: Mirador State Park, Morros Garapenses State Environmental Protection Area, Parnaíba Delta Environmental Protection Area, Parnaíba Delta Marine Extractive Reserve, Chapada Limpa Extractive Reserve.Keywords: Maranhão geography. Environmental conservation. Socioeconomic aspects.CARACTERIZAÇÃO BIOGEOGRÁFICA DA MESORREGIÃO LESTE MARANHENSE (BRASIL)ResumoEsta revisão tem como objetivo estudar os principais aspectos da Biogeografia da Mesorregião Leste Maranhense, porção do estado que tem sofrido mudanças socioeconômicas e culturais, além de conflitos ambientaisdevido ao avanço da agricultura capitalista como o agronegócio da soja e eucalipto. A Mesorregião Leste Maranhense é formada pela união de 44 municípios agrupados em seis microrregiões: Chapadinha, Coelho Neto, Baixo Parnaíba Maranhense, Chapadas do Alto Itapecuru, Codó e Caxias. Historicamente, esta mesorregião teve sua ocupação ligada às áreas periféricas às grandes plantações de algodão do Itapecuru e criação de gados em Pastos Bons, no século XVII e XVIII. A economia desta mesorregião baseia-se principalmente no Eucalipto para a produção de celulose e papel, soja, milho e cana-de-açúcar. Deve-se ressaltar que a introdução da soja, da cana-de-açúcar, a expansão do eucalipto e a produção de carvão vegetal aumentaram a poluição dos rios e a destruição de recursos nativos. A falta de fiscalização quanto às áreas de reserva legal nas propriedades rurais e a falta de unidades de conservação nesta região, podem ser consideradas como agravantes em relação à expansão intensa das atividades agropecuárias. A cobertura vegetal da mesorregião Leste maranhense engloba várias formações, sendo basicamente caracterizada pelas florestas de babaçu e pelas áreas de cerrado lato senso, além das pequenas manchas de caatinga próximas à fronteira com o estado do Piauí e formações transicionais. O clima da região é característico das zonas tropicais, predominantemente As na região doDelta do Parnaíba e o Aw em todo o restante da mesorregião, com temperaturas médias anuais entre 24 °C até 28 °C e índices de precipitação pluviométrica com valores entre 1800 mm a 1000 mm. A mesorregião estudada apresenta apenas cinco Unidades de Conservação: Parque Estadual do Mirador, Área de Proteção Ambiental Estadual dos Morros Garapenses, Área de Proteção Ambiental do Delta do Parnaíba, Reserva Extrativista Marinha do Delta do Parnaíba, Reserva Extrativista de Chapada Limpa.Palavras-chave: Geografia do Maranhão. Conservação ambiental. Aspectos socioeconômicos

    CONSIDERATIONS OVER THE BIOGEOGRAPHY OF THE WEST MESOREGION OF MARANHÃO (BRAZIL)

    Get PDF
    AbstractThe State of Maranhão has been presenting worrying data regarding the preservation of their ecosystems, being needed a greater knowledge of the State geographical space so that the mitigate measures of the environmental impacts may be adopted. Among the State mesoregions with the highest growth rate (average of 35% in the last 10 years), stands out to the west, located in the eastern Amazon. The mesoregion is formed by the union of 52 cities grouped into three microregions (Gurupi, Imperatriz, and Pindaré). The present article aims to study the main aspects of Biogeography of the Maranhão western region. The economy is based on maize, rice, babassu coconut extract, manioc, beef cattle that has been growing considerably in the recent years and still has great opportunities for investors in the mining sector. The area presents great biological diversity due to the presence of dense Rainforest, Cerrado domain and pioneer formations, which has been suffering deforestation and loss up to 70% of primitive vegetation. Ithas distinct geological structures, crystalline and sedimentary, with soils that present several characteristics highly weathered. The climate presents humid tropical and equatorial features and stands out for having a transition between the humid climate of the Amazon and the semi-arid of the Brazilian northeastern. The relief is divided into two areas: the one from the Center-North, comprised of plain relief and from the Center-South, which corresponds to aprolongation of the Brazilian central plateau. Biologically, this region houses the Biological Reserve of Gurupi (REBIOGURUPI), which presents great importance for the conservation of the Maranhense Amazon whose ecological and environmental importance contrasts with the intense dynamics of the human occupation.Keywords: Eastern Amazon. Environmental conservation. Geographical areas.CONSIDERAÇÕES SOBRE A BIOGEOGRAFIA DA MESORREGIÃO OESTE MARANHENSE (BRASIL)ResumoO Estado do Maranhão vem apresentando dados preocupantes quanto à preservação de seus ecossistemas,sendo necessário um maior conhecimento do espaço geográfico do Estado para que medidas mitigatórias possam ser tomadas. Dentre as mesorregiões do Estado com maior taxa de crescimento (média de 35% nos últimos 10 anos),destaca-se a oeste, localizada na Amazônia Oriental. A mesorregião é formada pela união de 52 municípios agrupados em três microrregiões (Gurupi, Imperatriz e Pindaré). O presente artigo objetiva estudar os principais aspectos da Biogeografia da mesorregião Oeste Maranhense. A economia baseia-se nas culturas de milho, arroz, extração do coco babaçu, mandioca, pecuária de corte que vem crescendo consideravelmente nos últimos anos e ainda possui grandes oportunidades para investidores no segmento de mineração. A área apresenta grande diversidade biológica devido à presença da Floresta Ombrófila Densa, domínio de cerrado e formações pioneiras, que vem sofrendo desmatamento e perdas de até 70% da vegetação primitiva. Possui estruturas geológicas distintas, cristalinas e sedimentares, com solos que apresentam características diversas altamente intemperizados. O clima apresenta características tropicais úmidas e equatoriais e destaca-se por haver uma transição entre o clima úmido da Amazônia e o semi-árido do nordeste brasileiro. O relevo está dividido em duas áreas: a do centro-norte, formada por relevo de planície e as do centro-sul, que correspondem a um prolongamento do planalto central brasileiro. Biologicamente, essa região abriga a Reserva Biológica do Gurupi (REBIO GURUPI) que apresenta grande importância para a conservação ambiental da Amazônia Maranhense e cuja importância ecológica e ambiental contrasta com a intensa dinâmica de ocupação humana.Palavras-chave: Amazônia oriental. Conservação ambiental. Áreas geográficas

    Spatial distribution of soil roughness in experimental microplots under different intensities of simulated rainfall

    Get PDF
    O objetivo deste trabalho foi avaliar a distribuição espacial da rugosidade do solo em microparcelas compostas por diferentes solos de Galícia (Espanha) após aplicação de distintas chuvas simuladas. Os agregados do solo, de 3-5 cm, foram coletados nos municípios de Lugo e Taboada. Em laboratório as parcelas experimentais foram construídas utilizando-se base metálica móvel de 0,86 m x 0,86 m (0,73 m2). A rugosidade do solo (dm) foi determinada com rugosímetro laser, antes e depois da aplicação de quantidades crescentes de chuva simulada (50 mm h-1 e 75 mm h-1) durante uma hora. O índice de rugosidade aleatória (RR) cresceu com o aumento do volume de chuva simulada no solo franco (Taboada). Todos os tratamentos estudados apresentaram alta razão de dependência espacial entre amostras (RD) em função do grande número de leituras fornecidas pelo rugosímetro laser, que favorece uma minimização da variabilidade ao acasoThe objective of this study was to evaluate the spatial distribution of soil roughness in microplots composed of different soils in Galicia (Spain) after application of different simulated rainfall. Clusters of 3-5 cm soil were collected in the municipalities of Lugo and Taboada. In the laboratory experimental plots were built using metallic mobile 0.86 m x 0.86 m (0.73 m2). The roughness of the soil (dm) was determined with laser reliefmeter before and after application of different amounts of rain (50 mm h-1 and 75 mm h-1) for an hour. The index of random roughness (RR) increased with increasing the volume of simulated rain in loam soil (Taboada). All treatments studied showed a high rate of spatial dependence between samples (RD), depending on the number of readings provided by laser reliefmeter, which favors a minimization of random variabilityOs autores agradecem ao Ministerio de Asuntos Exteriores y de Cooperación da Espanha (MAEC-AECID) pela concessão de bolsa de doutorado ao primeiro autor; a Fundación Carolina (Espanha) pelo apoio financeiro ao primeiro autor por meio de programa de cooperação e intercambio BrasilEspanha. Este trabalho foi financiado pelo Ministerio de Educación y Ciencia da Espanha através do projeto CGL2005-08219-C02-022 e co-financiado pela Xunta de Galicia, por meio do projeto PGIDIT06PXIC291062PN e pela European Regional Development Fund (ERDF)S

    BIOGEOGRAPHICAL DISTRIBUTION OF THE SOUTH MESOREGION, MARANHÃO, BRAZIL

    Get PDF
    AbstractThe Mesoregion South Maranhense covers the 19 cities located at the extreme south of the Maranhão state and is geographically in three Microregions: The Chapada das Mangabeiras, Gerais de Balsas and Porto Franco. The climate is semi-humid tropical and humid tropical type, in the Chapada das Mangabeiras and Porto Franco respectively. Central Plateau and Chapada of the Parnaíba basin, with elevated areas, and hills occurrences, characterize the relief. This work aimed to characterize the south mesoregion of Maranhão State. The predominant biome is cerrado, with small sized trees and tortuous stems, featuring the several Phyto physiognomy of the biome. In the region predominates the archaeological sites where evidence the colonization of the region by nomadic peoples who lived by hunting, fisheries, and subsistence agriculture. In economic terms, the region has vast fields of extensive cattle and the presence of agribusiness. In relation to the occupation by demography, the South does not present urban agglomerations, the population density is of 4.2 inhabitants/ km². The main conservations units of the region are: Chapada das Mesas National Park and Parnaíba Headwater River National Park both seeking the protection of the natural resources, of the cerrado biome fauna and flora.Keywords: Maranhense South. Biogeographical aspects. Maranhão.DISTRIBUIÇÃO BIOGEOGRÁFICA DA MESORREGIÃO SUL, MARANHÃO, BRASILResumoA Mesorregião Sul Maranhense abrange os 19 municípios situados ao extremo sul do Estado do Maranhão e geograficamente está em três Microrregiões: Chapada das Mangabeiras, Gerais de Balsas e Porto Franco. O clima daregião é do tipo tropical semi-úmido e tropical úmido, na Chapada das Mangabeiras e Porto Franco respectivamente. O relevo se caracteriza por Planalto Central e Chapada da bacia do Parnaíba, com áreas elevadas, e ocorrências de serras. Objetivou neste trabalho caracterizar a mesorregião sul do Estado do Maranhão. O bioma predominante é o cerrado, com árvores de porte baixo e caules tortuosos, caracterizando as diversas fitofisionomias do bioma. Na região predomina os sítios arqueológicos onde evidenciam a colonização da região, por povos nômades, que viviam da caça, pesca e da agricultura de subsistência. Em termos econômicos, a região possui vastos campos de pecuária extensiva, e a presença do agronegócio. Com relação a ocupação por demografia, o Sul não apresenta aglomerados urbanos, a densidade populacional é de 4,2 habitantes/km2. As principais unidades de conservação da região são: Parque Nacional da Chapada das Mesas e Parque Nacional das Nascentes do Rio Parnaíba ambas visam a proteção dos recursos naturais, fauna e flora do bioma cerrado.Palavras-chave: Sul maranhense. Aspectos biogeográficos. Maranhão

    BIOGEOGRAPHICAL DIVERSITY OF NORTH MESOREGION OF THE MARANHÃO STATE (BRAZIL)

    Get PDF
    AbstractMaranhão North Mesoregion has the highest demographic density of the state because where is located the capital, São Luís. The climate is humid or sub-humid tropical with rainfall rates around 1,000 mm / year, and suffering, this way, the mass influence of air. The coastal plain of Maranhão is subdivided into four geomorphological sectors: to the west-northwest coast, which is marked by State recesses, specifically maranhense Golfão; the east coast where dominate the fields of movable or fixed dunes; and the eltaic plain of the Parnaíba River. This study aimed to present a panorama of the North region of Maranhão State emographic density focus, economic sectors, and biological diversity. With regard to the economic sector, the northern region, one of the highlights are the Lençóis maranhenses, the main geo-touristic attractive in relation to its natural beauty and to its mysteries, rivers, mangroves, moving dunes and interdune lagoons, constituting areas of magnificent landscapes, with favorable conditions for recreational tourism. In the extreme north of the state, is found the baixada maranhense that is considered one of the most beautiful state tourist centers, characterized by extensive plains, rivers, estuaries, mangroves and flooded fields, having as highlight, the floating islands of Formoso, Lontra, Cajari and Capivari lakes, in the city of Penalva. In terms of biological diversity, the North Region is dominated by the Amazon forest, which has specific characteristics of the tropical forest. The fauna of the region is typical, with the presence of large and medium-sized animals and many arthropods already reported to the state. The vegetation comprises trees of the Amazon domain, however, is easily found plants of the cerrado biome and babassu palms. In general, the region stands out for its natural beauty and constitute an important economic center.Keywords: São Luís Island. Maranhense Amazon. Maranhão State.DIVERSIDADE BIOGEOGRÁFICA DA MESORREGIÃO NORTE DO ESTADO DO MARANHÃO (BRASIL)ResumoA Mesorregião do Norte Maranhense possui a maior densidade demográfica do Estado, pois é onde está localizado a capital, São Luís. O clima da região é tropical úmido ou subúmido com índices de precipitação entorno de1.000 mm/ano, sofrendo assim influência de massas de ar. A Planície Costeira do Maranhão é subdividida em quatrosetores geomorfológicos: a costa oeste-noroeste que é marcada por reentrâncias do Estado, especificamente o Golfão maranhense; a costa leste onde predomina os campos de dunas móveis ou fixas; e a planície deltaica do rio Parnaíba. Neste trabalho objetivou apresentar um panorama da região norte do Estado do Maranhão com enfoque densidade demográfica, setores econômicos e diversidade biológica. No que tange ao setor econômico a região norte, um dos destaques é os Lençóis maranhense, principal atrativo geoturístico no que se refere às suas belezas naturais e aos seus mistérios, rios, mangues, dunas móveis e lagoas interdunas, constituindo áreas de paisagens magníficas, com condições favoráveis para turismo de lazer. No extremo norte do Estado, encontra-se a baixada maranhense é considerado um dos mais belos polos turísticos do Estado, caracterizada por extensa planície, rios, estuários, mangues e campos alagados, tendo como destaque as ilhas flutuantes dos lagos Formoso, Lontra, Cajari e Capivari, no município de Penalva. Em termos de diversidade biológica, a região norte é dominada pela floresta amazônica, que possui características especifica de floresta tropical. A fauna da região é típica, com presença de animais de grande e médio porte e muitos artrópodes já relatados para o Estado. A vegetação compreende árvores do domínio amazônico, porém é facilmente encontrado plantas do bioma cerrado, e palmeiras de babaçu. Em geral, a região destaca-se pelas belezas naturais e por constituir um importante centro econômico.Palavras-chave: Ilha de São Luís. Amazônia maranhense. Estado do Maranhão

    Infraestrutura logística de transporte e armazenagem da soja no estado do Maranhão – Brasil / Logistic infrastructure for soybean transportation and storage in Maranhão state – Brazil

    Get PDF
    O agronegócio representa um dos principais pilares da economia do estado do Maranhão, e para que continue crescendo necessita de um sistema logístico que viabilize sua competitividade no mercado. Porém, a logística pode representar um grande entrave ao agronegócio, dificultando e encarecendo o processo produtivo e de distribuição. Nesse sentido, o presente estudo realizou uma análise da realidade da logística do agronegócio, com foco na cultura da soja no estado do Maranhão, por meio de pesquisa bibliográfica e documental. Os resultados relacionados aos modais de transporte e armazéns demonstram ineficiência na estrutura utilizada para o escoamento dos produtos agrícolas, principalmente nos modais rodoviários, ferroviários e hidroviários. Desse modo, este tema possibilita o direcionamento de estudos focais, por apresentar dados concisos e cruzados, que possam apresentar melhorias para a regiões, melhorando a eficiência do agronegócio e maximização dos custos logísticos

    BIOGEOGRAPHY OF THE CENTRAL MESOREGION OF MARANHÃO (BRAZIL)

    Get PDF
    AbstractThe central mesoregion of Maranhão is composed of 42 cities located in the middle valley of the Mearim River and divided into three microregions. The region has a high density, however, concentrated in a rural zone where the practice of the subsistence agriculture is great. There are two types of climate considered: a sub-humid climate ofC2 type and dry sub-humid climate of C1 type. This work aimed to characterize the central region of Maranhão indemographic, economic and natural resources aspects. Geologically, are found seven types of soils in the region,occurring with greater relevance the Yellow Latosols that even with high acidity, are handled and stand out for hostinglarge monocultures areas. Is worth highlighting the high Mearim, Grajaú, and Pindaré cities microregion, by the practice of rice cultivation in the lower and fertile areas and farming practices in the Cerrado domain. Livestock in this region is characterized extensively with the cattle (mixed race and Dutch zebu), specifically for slaughter and milk production. Currently, the region is suffering by the removal of natural vegetation and mainly the removal of babassu palm (Orbignya phalerata) for housing the agropastoral system that directly harmed the extraction of babassu almond and its derivatives generating great conflicts. The industry is concentrated in some cities, focusing on food production, woodworking and metallurgic. The main biome is Cerrado, which is being removed for several purposes, however, some natural areas are taken as reservation, highlighting the Conservation Unit Private Reserve of National Patrimony (PRNP), in Bacabal city that seeks the protection of remaining forests of cocais.Keywords: Biogeography. Middle Mearim. Microregions of Maranhão State.BIOGEOGRAFIA DA MESORREGIÃO CENTRO MARANHENSE (BRASIL)ResumoA Mesorregião Centro Maranhense é formada por 42 municípios localizada no médio vale do rio Mearim edividida em três microrregiões. A densidade da região é alta, porém concentrada na zona rural, onde a pratica daagricultura de subsistência é grande. Há dois tipos de clima considerado: clima subúmido do tipo C2 e clima subúmidoseco do tipo C1. Objetivou nesse trabalho caracterizar a região centro maranhense em aspectos demográficos,econômicos e recursos naturais. Geologicamente, são encontrados sete tipos de solos na região, ocorrendo com maior relevância os Latossolos amarelo que mesmo com acidez elevada, são manejados e destacam-se por abrigar grande áreas de monocultivos. Merece destaque a microrregião do Alto Mearim, Grajaú e município de Pindaré pela prática do cultivo de arroz nas áreas mais baixa e férteis e práticas agropecuárias no domínio de Cerrado. A pecuária nessa região caracteriza de forma extensiva com a criação de bovinos (raça mestiça e holandesa zebu), especificamente para corte e produção de leite. Atualmente a região vem sofrendo pela retirada da vegetação natural e principalmente retirada da palmeira de babaçu (Orbignya phalerata) para abrigar o sistema agropastoril que prejudicou diretamente a extração da amêndoa do babaçu e seus derivados gerando grandes conflitos. A indústria é concentrada em alguns municípios, com enfoque na produção alimentícia, madeireira e metalúrgica. O bioma principal é o Cerrado que vem sendo retirado para diversos fins, no entanto algumas áreas naturais são tidas como reserva, destacando a Unidade de Conservação ReservaParticular do Patrimônio Nacional (RPPN) no município de Bacabal que visa a proteção de remanescente de matas decocais.Palavras-chave: Biogeografia. Médio Mearim. Microrregiões maranhenses
    corecore