Of Dykes and Men: Eretria in the Making

Ancient Eretria is located in a narrow coastal plain of central Euboea. The settlement developed over a deltaic lowland and a limestone hill which served as an acropolis. Excavations in the lower strata of the settlement uncovered important Early Iron Age remains, which were partially buried under thick layers of sand. Several walls made of large blocks were discovered in several parts of the settlement and interpreted as embankment walls for channeling torrential floods (Krause 1982). Recently, however, a more global approach led to a paleoenvironmental reconstruction of the landscape, assessing the impact of human occupation and landscape dynamics. The results shows how the inhabitants first adapted to the natural constraints and progressively reshaped their micro-environment (Ghilardi et al. 2016). Yet, the overgrowing impact of human activities on the ecosystem came with consequences, probably accelerating slope erosion, as well as provoking alluvial crises and the formation of marshes

ESAG - Rapport annuel - Jahresbericht 2022

Fieldwork report of the Swiss School of Archaeology in Greece in 2022. Excavations at Amarynthos (Artemision) and Palli-Lakka (Drakospita) in Euboea, Survey between Eretria and Amarynthos (Euboea), excavation on Mount Oros (Aegina), underwater research on the shipwreck at Antikythera

The Artemision at Amarynthos: The 2021 Season

Rapport de fouille des interventions dans l'Artémision d'Amarynthos 2022

La céramique helladique du sanctuaire d'Apollon Daphnéphoros à Érétrie (Eubée)

International audienceIn this paper, the authors examine the Bronze Age pottery fortuitously discovered in the Sanctuary of Apollo at Eretria. Some sherds were found in situ at the bottom of a deep test trench and some in secondary position in later Geometric levels. Although badly eroded, this material provides useful additional evidence for our understanding of the prehistoric occupation of Eretria. It demonstrates that the first coastal settlement (succeeding a FN-EH I site on top of the acropolis) dates back to as early as the very beginning of EH II and probably moved east or decreased in size during EH III. It also includes MH II-LH I sherds of the same date and type as previously known pottery from the acropolis, suggesting that the plain was inhabited during this period as well, probably after a gap in the first half of the MH period. Finally some LH IIIII B sherds bring further evidence of a Mycenaean site, already attested by secondary deposits on the acropolis, but are of no help in localizing it.Cet article est consacré à des tessons helladiques découverts fortuitement dans le sanctuaire d’Apollon à Érétrie, in situ dans un sondage profond et en position secondaire dans les niveaux de la période géométrique. Ce matériel, bien que mal conservé, complète utilement notre connaissance de l’occupation préhistorique du site. Il permet d’abord de faire remonter au tout début de l’HA II la première installation côtière (succédant à un site du Néolithique Final et de l’HA I sur l’acropole) et semble également indiquer que l’établissement se déplace vers l’Est ou décroît à l’HA III. D’autre part, il comprend des tessons de l’HM II-HR I qui correspondent au matériel trouvé antérieurement sur l’acropole, suggérant que la plaine est elle aussi fréquentée à ces périodes, probablement après une lacune pendant la première moitié de l’HM. Enfin, ce matériel confirme l’occupation du site à l’HR II-IIIB, déjà attestée par des dépôts en position secondaire sur l’acropole, sans toutefois apporter d’indices probants sur la localisation du site mycénien

La céramique helladique du sanctuaire d’Apollon Daphnéphoros à Érétrie (Eubée)

Η ελλαδική κεραμεική του ιερού του Απόλλωνος Δαφνηφόρου στην Ερέτρια (Εύβοια) Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στα όστρακα της ελλαδικής περιόδου που ανακαλύφθηκαν τυχαία στο ιερό του Απόλλωνος στην Ερέτρια, στην αρχική τους θέση μέσα σε μια βαθιά τομή και άλλα διάσπαρτα μέσα σε γεωμετρικά στρώματα. Το υλικό αυτό, παρά την κακή του διατήρηση, συμπληρώνει τις γνώσεις μας για την προϊστορική κατοίκηση του χώρου. Κατ’ αρχήν επιτρέπει να ανεβάσουμε στην αρχή της ΠΕ ΙΙ περιόδου την πρώτη παράλια εγκατάσταση (που διαδέχθηκε έναν οικισμό της Τελικής Νεολιθικής και της ΠΕ Ι περιόδου στην ακρόπολη). Φαίνεται επίσης να δείχνει ότι η εγκατάσταση μεταφέρεται στα ανατολικά ή συρρικνώνεται στην ΠΕ ΙΙΙ περίοδο. Το υλικό περιλαμβάνει όστρακα της ΜΕ ΙΙ – ΥΕ Ι περιόδου, που αντιστοιχούν στο υλικό που είχε ανακαλυφθεί παλαιότερα στην ακρόπολη, υποδεικνύοντας ότι και η πεδιάδα ήταν κατοικημένη κατά τις περιόδους εκείνες, πιθανότατα μετά από ένα κενό στο πρώτο μισό της ΜΕ περιόδου. Τέλος, το υλικό επιβεβαιώνει την κατοίκηση του χώρου κατά την ΥΕ ΙΙ – ΙΙΙ Β περίοδο, που μαρτυρείται ήδη από αποθέτες της ακρόπολης που δε βρίσκονται στην αρχική τους θέση, χωρίς όμως να προσφέρει ισχυρές ενδείξεις για τη θέση του μυκηναϊκού οικισμού.The Bronze Age pottery of the Sanctuary of Apollon Daphnephoros at Eretria (Euboea) In this paper, the authors examine the Bronze Age pottery fortuitously discovered in the Sanctuary of Apollo at Eretria. Some sherds were found in situ at the bottom of a deep test trench and some in secondary position in later Geometric levels. Although badly eroded, this material provides useful additional evidence for our understanding of the prehistoric occupation of Eretria. It demonstrates that the first coastal settlement (succeeding a FN-EH I site on top of the acropolis) dates back to as early as the very beginning of EH II and probably moved east or decreased in size during EH III. It also includes MH II-LH I sherds of the same date and type as previously known pottery from the acropolis, suggesting that the plain was inhabited during this period as well, probably after a gap in the first half of the MH period. Finally some LH IIIII B sherds bring further evidence of a Mycenaean site, already attested by secondary deposits on the acropolis, but are of no help in localizing it.Cet article est consacré à des tessons helladiques découverts fortuitement dans le sanctuaire d’Apollon à Érétrie, in situ dans un sondage profond et en position secondaire dans les niveaux de la période géométrique. Ce matériel, bien que mal conservé, complète utilement notre connaissance de l’occupation préhistorique du site. Il permet d’abord de faire remonter au tout début de l’HA II la première installation côtière (succédant à un site du Néolithique Final et de l’HA I sur l’acropole) et semble également indiquer que l’établissement se déplace vers l’Est ou décroît à l’HA III. D’autre part, il comprend des tessons de l’HM II-HR I qui correspondent au matériel trouvé antérieurement sur l’acropole, suggérant que la plaine est elle aussi fréquentée à ces périodes, probablement après une lacune pendant la première moitié de l’HM. Enfin, ce matériel confirme l’occupation du site à l’HR II-IIIB, déjà attestée par des dépôts en position secondaire sur l’acropole, sans toutefois apporter d’indices probants sur la localisation du site mycénien.Müller-Celka Sylvie, Krapf Tobias, Verdan Samuel. La céramique helladique du sanctuaire d’Apollon Daphnéphoros à Érétrie (Eubée). In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 135, livraison 1, 2011. pp. 21-61