Epidemiologia zmian masy ciała w przebiegu przewlekłej niewydolności serca

Wstęp. Przewlekła niewydolność serca (CHF) jest narastającym problemem medycznym i społecznym. Wiąże się ze złym rokowaniem. Utrata masy ciała jest czynnikiem dodatkowo pogarszającym przeżycie. Celem pracy było zbadanie epidemiologii zmian masy ciała i przedstawienie charakterystyki klinicznej oraz laboratoryjnej wyróżnionych kategorii zmian. Materiał i metody. W trakcie 35 miesięcy obserwacji (mediana) 994 pacjentów z CHF zmniejszenie masy ciała stwierdzono o 73,4% chorych. Mediana zmian masy ciała wynosiła –6,7%. Utrata co najmniej 5% masy ciała wystąpiła u 57,8% chorych. U 26,6% osób odnotowano przyrost masy ciała, a przyrost większy niż 5% u 15,2%. Zmiany masy ciała w granicach do 5% (od –5% do +5%) obserwowano u 27% chorych. Chorych podzielono na kwintyle zmian masy ciała (%zMC) i przeprowadzono analizę porównawczą pomiędzy podgrupami. Wyniki. U chorych z największą utratą masy ciała (1. kwintyl %zMC) stwierdzono większe zaawansowanie niewydolności serca oceniane za pomocą klasy czynnościowej według New York Heart Association, frakcji wyrzutowej lewej komory oraz stężenia N-końcowego peptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP). Ponadto w tej grupie chorych opisano bardziej nasilony stan zapalny (wyższe stężenia wysokoczułego białka C-reaktywnego) oraz gorszą funkcję nerek (mniejszy szacunkowy współczynnik fi ltracji kłębuszkowej) i wątroby (większe stężenie bilirubiny całkowitej). U tych chorych rzadziej stosowano inhibitory konwertazy angiotensyny i antagonistów receptora angiotensyny (ACEI/ARB) (analiza łączna 2 grup leków), a podawane dawki tych leków były mniejsze. U osób, u których odnotowano największy ubytek masy ciała (1. kwintyl %zMC), stwierdzono największy wskaźnik masy ciała (BMI) przed wystąpieniem objawów niewydolności i największe stężenia NT-proBNP w chwili włączania do rejestru. Wnioski. W pracy przedstawiono obraz zmian masy ciała populacji chorych z CHF. Utrata masy ciała w przebiegu CHF jest zjawiskiem częstym i wiąże się z większym zaawansowaniem choroby. Bez odpowiedzi pozostaje pytanie, czy gorsze rokowanie u chorych z niskim BMI wynika z małej masy ciała w trakcie CHF, większej jej utraty czy większego BMI przed wystąpieniem CHF

Telemonitoring chorych z niewydolnością serca

W związku z wciąż narastającą liczbą chorych z przewlekłą niewydolnością serca, rozszerzeniem wskazań do implantacji kardiowertera–defibrylatora, szczególnie w profilaktyce pierwotnej nagłego zgonu sercowego, oraz udowodnioną skutecznością terapii resynchronizującej w redukcji całkowitej śmiertelności w tej grupie chorych liczba implantowanych kardiostymulatorów, kardiowerterów–defibrylatorów oraz układów resynchronizujących z opcją kardiowertera–defibrylatora zwiększa się z roku na rok. Pacjenci z implantowanym urządzeniem wymagają kontynuacji opieki w warunkach ambulatoryjnych, a same urządzenia regularnej kontroli technicznej i adaptacji ich funkcji do indywidualnych potrzeb chorego. Od kilku lat dostępna jest w systemie opieki zdrowotnej możliwość zdalnego monitorowania chorych z implantowanymi urządzeniami, która umożliwia częstszą kontrolę urządzeń i lepszą opiekę nad pacjentami, zwłaszcza z zaawansowaną niewydolnością serca. Olbrzymi rozwój technologii pozwala na pozyskiwanie coraz większej liczby danych dotyczących samego urządzenia, jak i parametrów klinicznych, takich jak np. rytm serca, częstotliwość oddechów, aktywność pacjenta, stopień wyrównania niewydolności serca i innych. W artykule zdefiniowano pojęcia telemedycyny i telemonitoringu, przedstawiono doniesienia z badań potwierdzających skuteczność i bezpieczeństwo telemonitorowania chorych oraz zasygnalizowano kwestie prawne i ekonomiczne związane ze stosowaniem tej metody

Wytyczne diagnostyki i leczenia niewydolności serca w 2012 roku. Co się zmieniło?

Niewydolność serca to jedno z najważniejszych wyzwań współczesnej medycyny i ze względu naskalę oraz koszty problem daleko wykraczający poza perspektywę czysto medyczną. Badaniakliniczne przeprowadzone u chorych z niewydolnością serca zgodnie z wymogami medycynyopartej na dowodach umożliwiły opracowanie i publikacje kolejnych edycji zaleceń postępowaniadiagnostycznego i leczenia. Wytyczne te ulegały istotnym modyfikacjom, co było odzwierciedleniempublikacji wielu badań klinicznych i metaanaliz przeprowadzonych wcześniej prób.W niniejszym artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytania, co zmieniło się w nowych wytycznychi w jakim zakresie zmiany te mogą wpłynąć na polską praktykę kliniczną

Zmienność morfologii wektora elektrokardiogramu. Analiza z cyklu na cykl

W pracy przedstawiono nową metodę analizy z cyklu na cykl w dziedzinie czasowo-częstotliwościowej morfologii wektora EKG. Na przykładowych rejestracjach EKG wysokiej rozdzielczości wskazano nowe możliwości diagnostyczne wynikające z odmiennych sposobów synchronizacji kolejnych cykli serca, odpowiednio załamkiem R i T. Zaproponowano nowy sposób liczbowego określania zmienności kształtu wektora QRS i T przy pomocy tzw. dyspersji kształtu

Zmienność morfologii wektora elektrokardiogramu. Analiza z cyklu na cykl

W pracy przedstawiono nową metodę analizy z cyklu na cykl w dziedzinie czasowo-częstotliwościowej morfologii wektora EKG. Na przykładowych rejestracjach EKG wysokiej rozdzielczości wskazano nowe możliwości diagnostyczne wynikające z odmiennych sposobów synchronizacji kolejnych cykli serca, odpowiednio załamkiem R i T. Zaproponowano nowy sposób liczbowego określania zmienności kształtu wektora QRS i T przy pomocy tzw. dyspersji kształtu

Tkanka tłuszczowa w niewydolności serca - wróg czy przyjaciel?

Starzenie się społeczeństwa i udoskonalanie metod leczniczych powoduje, że przewlekła niewydolność serca stanowi coraz częstszy problem kliniczny. Udokumentowanym czynnikiem rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego jest otyłość. Można przypuszczać, że nadmierna masa ciała u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca pogarsza rokowanie. W wielu badaniach epidemiologicznych nie potwierdzono tego przypuszczenia, sugerując istnienie tak zwanego paradoksu otyłości. Wyróżnia się tkanki tłuszczowe brunatną i białą. Biała tkanka tłuszczowa pełni funkcje magazynujące oraz posiada zdolności endokrynne. Brunatna tkanka tłuszczowa występuje u wszystkich nowo narodzonych ssaków, w tym u człowieka. Jej podstawową funkcją jest produkcja ciepła na drodze bezdrżeniowej termogenezy. Termin adiposopatia określa patologiczny stan tkanki tłuszczowej powstały w przebiegu przewlekłego dodatniego bilansu energetycznego i objawia się zaburzeniami funkcji tkanki. Obserwuje się przede wszystkim wzrost produkcji adipokin przez adipocyty, nasilenia chemotaksji komórek układu odpornościowego do tkanki tłuszczowej, prowadzący do rozwoju przewlekłego procesu zapalnego w obrębie tkanki. Ponadto zjawiskiem towarzyszącym rozwijającej się adiposopatii jest hiperleptynemia z ośrodkową opornością oraz spadek produkcji adiponektyny przez adipocyty. W niniejszej pracy przedstawiono zarys metabolizmu tkanki tłuszczowej w warunkach fizjologicznych, podstawowe nieprawidłowości tego metabolizmu w przebiegu przewlekłego dodatniego bilansu energetycznego oraz u osób z niewydolnością serca. Obecnie nie poznano dokładnie mechanizmu tak zwanego paradoksu otyłości w niewydolności serca. (Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5, 4: 232-241

Iron deficiency contributes to resistance to endogenous erythropoietin in anaemic heart failure patients

Aims Abnormal endogenous erythropoietin (EPO) constitutes an important cause of anaemia in chronic diseases. We analysed the relationships between iron deficiency (ID) and the adequacy of endogenous EPO in anaemic heart failure (HF) patients, and the impact of abnormal EPO on 12-month mortality. Methods and results We investigated 435 anaemic HF patients (age: 74 +/- 10 years; males: 60%; New York Heart Association class I or II: 39%; left ventricular ejection fraction: 43 +/- 17%). Patients with EPO higher than expected for a given haemoglobin were considered EPO-resistant whereas those with EPO lower than expected - EPO-deficient. ID was defined as serum ferriti