Niewydolność serca to jedno z najważniejszych wyzwań współczesnej medycyny i ze względu naskalę oraz koszty problem daleko wykraczający poza perspektywę czysto medyczną. Badaniakliniczne przeprowadzone u chorych z niewydolnością serca zgodnie z wymogami medycynyopartej na dowodach umożliwiły opracowanie i publikacje kolejnych edycji zaleceń postępowaniadiagnostycznego i leczenia. Wytyczne te ulegały istotnym modyfikacjom, co było odzwierciedleniempublikacji wielu badań klinicznych i metaanaliz przeprowadzonych wcześniej prób.W niniejszym artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytania, co zmieniło się w nowych wytycznychi w jakim zakresie zmiany te mogą wpłynąć na polską praktykę kliniczną
