Bir gelişim göstergesi olarak çocukların soruları

Okul öncesi dönemde çocuklar çok fazla soru sormaktadırlar ve bu durum çoğu kez ebeveynler ve öğretmenler tarafından bir yakınma konusu olmaktadır. Oysa ki erken çocukluk yıllarında çocukların soruları, onların gelişimleri ve öğrenmeleri için oldukça önemlidir. Bu çalışmanın amacı da okul öncesi dönem çocuklarının sorularının incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda 1896-2020 yılları arasında çocukların sorularını konu alan çalışmalar incelenmiştir. Bu çalışmada okul öncesi dönem çocuklarının soruları onların gelişimleri açısından ele alınmış, bu soruların sınıflandırılması incelenmiş ve bu süreçte yetişkinlerin rollerine değinilmiştir. Ayrıca, çocukların soruları yaşları açısından incelenmiş ve çocukların sorularına örnekler verilmiştir. Son olarak, çocukların sorularına ilişkin ebeveyn, öğretmen ve araştırmacılara yönelik önerilere yer verilmiştir.

Parents’ Views about Preschool Education

AbstractPreschool education is crucial for children's development. One of the most important partners in this period are parents thus, their views about preschool education influence success of preschool education. Therefore, this study was conducted to investigate the views of parents about preschool education. The participants were 35 parents whose children were attending a private school. Basic qualitative research was used in this study and the data was collected via a semi-structured interview protocol designed by the researchers. For data analysis first, the data were coded and arranged logically. The four main themes were determined: (1) the importance of preschool education, (2) age of starting preschool education, (3) characteristics of preschool institutions and (4) expectations of parents from preschool institutions

Field Trip Activities From The Parenting Perspectives

Bu araştırmanın amacı çocukları alan gezisi etkinliklerine katılan anne-babaların alan gezisi etkinliklerine ilişkin deneyim ve görüşlerinin incelenmesidir. Nitel olan bu araştırma olgu bilim deseninde olup, çalışmanın katılımcıları amaçlı örneklem yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Çalışmanın katılımcılarını çocukları bir dönem boyunca haftada bir alan gezisi etkinliklerine katılan 13 anne ve 10 baba olmak üzere toplamda 23 ebeveyn oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Yapılan içerik analizi sonucunda, anne-babaların alan gezilerine ilişkin tanımlarının alanyazına uygun olduğu, alan gezisi yapılma sıklığının haftada bir veya daha fazla olması gerektiği, alan gezilerinin çocuklar, öğretmenler ve aileler açısından bir takım yararlarının olduğu, alan gezisi etkinliklerinin uygulanmasına ilişkin görüşlerinin alanyazına uygun olduğu ve alan gezilerinde sorunlar ile karşılaşmadıkları belirlenmiştir.The purpose of this study is to examine experiences and opinions of parents whose children participated field trip activities. This qualitative research is designed as a phenomenology research, te participants of the study were consisted of 13 mothers and 10 fathers whose children participated field trips once a week during a semester. A semi-structured interview form was used as the data collection tool of the study. As results of the content analysis, it is observed that the descriptions of parents about field trips are appropriate with the current literature about field trip, the frequency of field trips should be done once a week or more, the field trips have some benefits for children, teachers and families, and their opinions about the application of field trip activities are also appropriate with current literature, and they did not encounter with any problems in field trips

Comparison of compassion levels of teachers, nurses and police officers

Merhamet acı çeken ya da sıkıntı yaşayan kişilere karşı hissedilen bir duygu olarak tanımlanmaktadır. Merhamet aynı zamanda başkasının acılarını, zorluklarını ve sıkıntılarını azaltmak için eyleme geçmekle açıklanmaktadır. Bu araştırmada öğretmenlerin, hemşirelerin ve polislerin merhamet düzeylerinin mesleklerine ve çeşitli demografik özelliklerine göre karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Araştırmanın örneklemi 124 öğretmen, 112 hemşire ve 94 polis memuru olmak üzere insanlarla çalışan 330 profesyonelden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri, kişisel bilgi formu ve Yetişkin Merhamet Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Veri analizinde, tek faktörlü varyans analizi (ANOVA) ve bağımsız örneklemler için t-testi kullanılmıştır. Ayrıca veri analizi sürecinde ölçeğin dört alt boyutu (bilişsel merhamet, duygusal merhamet, davranışsal merhamet ve motivasyonel merhamet) dikkate alınmıştır. Analizler sonucunda, katılımcıların aylık gelirlerine ve yaşadıkları yerleşim yerine göre merhamet puan ortalamaları arasındaki fark anlamlı bulunmamıştır. Medeni durum değişkenine göre, evli katılımcıların bilişsel merhamet alt boyutu puan ortalamalarının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Benzer şekilde, 42 ve üstü yaştaki katılımcıların bilişsel merhamet alt boyutu puan ortalamalarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Cinsiyet değişkenine göre, erkek katılımcıların bilişsel merhamet alt boyutu puan ortalamalarının kadınların puan ortalamasından daha yüksek olduğu anlaşılmıştır. Bununla birlikte polislerin davranışsal ve motivasyonel merhamet alt boyutu puan ortalamalarının hemşirelerin puan ortalamasından yüksek olduğu bulunmuştur. Son olarak polislerin merhamet ölçeği toplamından aldıkları ortalamaların hemşirelerin puan ortalamasından yüksek olduğu tespit edilmiştir.The concept of compassion is an emotion being felt towards people who are suffering or experiencing trouble. Compassion is also explained by taking action to reduce someone else's pain, difficulties, and trouble. In this study, it was aimed to compare the compassion levels of teachers, nurses and police officers according to their professions and various demographic characteristics. This study examines the compassion level of 330 professionals working with people, including 124 teachers, 112 nurses, and 94 police officers. A personal information form and the Adult Compassion Scale were used as data collection tools. One-factor analysis of variance (ANOVA) and independent samples t-test were used in data analysis. In addition, four sub-dimensions of the scale (cognitive compassion, emotional compassion, behavioral compassion and motivational compassion) were taken into account during the data analysis process. According to the results of the analysis, there was no significant difference between the compassion score of the participants based on their monthly income and the place of residence. According to their marital status, the mean scores of their compassion showed a significant difference in favor of the married participants only in the cognitive compassion sub-dimension. According to their age, the level of their compassion showed a significant difference only in the cognitive compassion subdimension. According to their gender, a significant difference was found in the cognitive compassion dimension in favor of male participants. According to their occupations, compassion score means of the participants did not show a significant difference in the emotional compassion and cognitive compassion sub-dimensions. However, in the behavioral and motivational compassion sub-dimensions, and in the sum of compassion scale, the compassion levels of the police officers were found to be significantly higher than the compassion levels of the nurses

Examination of preschool teachers' attitudes towards teaching profession in terms of different variables

Öğretmenlerin mesleki tutumları, eğitim-öğretim sürecinin anlaşılması ve geliştirilmesi için önemlidir. Çünkü öğretmenlerin tutumları ile mesleklerini yaparken hissettikleri motivasyon ve karşılaştıkları zorluklarla baş etme yöntemleri arasında bir ilişki bulunmaktadır. Bu durum da, çocukların içinde bulunduğu öğrenme ortamını, motivasyonlarını ve başarılarını etkilemekte ve şekillendirmektedir. Özellikle çocuklarla çalışan ve eğitim-öğretim sürecinin her aşamasında aktif olması gereken okul öncesi öğretmenlerinin mesleki tutumları kritik bir öneme sahiptir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin mesleki tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Çalışmanın örneklemini 417 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplamak için Kişisel Bilgi Formu ve Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmanın sonunda, çalışmaya katılan okul öncesi öğretmenlerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının, cinsiyetlerine, yaşlarına, kıdemlerine, sınıflarındaki çocuk sayısına ve son bir yılda meslekleriyle ilgili bir etkinliğe katılıp katılmamalarına göre bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Ancak, tutumların öğretmenlerin çalıştıkları sektöre, çalıştıkları kurum türüne, eğitim verdikleri yaş grubuna, çalışma şekillerine ve öğrenim durumlarına göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Ayrıca, özel okulda görev yapan öğretmenlerin mesleki tutum puanlarının devlet okullarında çalışanlarınkinden, anasınıflarında görev yapanların puanlarının bağımsız anaokullarında çalışanlarınkinden, 6 yaş grubu öğretmenlerinin puanlarının dört yaş ve karma yaş grubu öğretmenlerinkinden, ücretli öğretmenlerin puanlarının kadrolu öğretmenlerinkinden ve ön lisans mezunu öğretmenlerin puanlarının lisans mezunu öğretmenlerin puanlarından daha yüksek olduğu bulunmuştur.The aim of this study is to examine preschool teachers' attitudes towards teaching profession in terms of different variables. The sample of the study consisted of 417 preschool teachers. The Personal Information Form and the Attitude Scale of Teaching Profession were used to collect data. At the end of the study, it was found that the preschool teachers’ attitudes toward teaching did not differ according to their genders, ages, years of teaching, number of children in their classroom and whether they participated in an activity related to their profession in last one year. However, their attitudes differed according to the sector and the institution type they worked in, the age group they taught, working status (hourly paid or salaried) and their educational level. Also, the attitude scores of preschool teachers working in private school were higher than their colleagues’ working in public schools; the scores of teachers working in nursery classrooms were higher than scores of those working in kindergartens; the scores of teachers who taught six-year olds were higher than and the teachers of age four or mixed age group; the scores of hourly paid teachers were higher than salaried teachers; the scores of preschool teachers graduated from colleges (two-year) were higher than their colleagues’ who graduated from school of education (four-year)

Okul Öncesi Eğitim Programındaki Etkinliklere Yönelik Öz-Yeterlik İnanç Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Analizi

The aim of this study was to develop a valid and reliable scale for preschool teachers’ selfefficacy beliefs as they were related to activities in the 2013 preschool education program. The participants in this study consisted of 425 preschool teachers selected by random sampling. The researchers created an instrument consisting of 59 items, all answered using a 5-point Likert-type scale. Expert opinions were obtained for the content validity of the scale, and exploratory factor analysis were conducted to determine its construct validity. Exploratory factor analysis revealed that the scale had 10 factors: Art, Drama, Field Trips, Mathematics, Movement, Music, Play, Preparation for Reading and Writing, Science and Turkish Language. The total reliability coefficient (Cronbach alpha) for the scale was calculated as .95. Taken as a whole, the results show that this self-efficacy scale is a valid and reliable instrument for measuring preschool teachers’ self-efficacy beliefs concerning activities in the preschool education programBu araştırmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin Türk okul öncesi eğitim programındaki etkinlikleri uygulamalarına yönelik, öz-yeterlik inançlarını belirlemek için geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmektir. Araştırmada, seçkisiz örneklem yöntemi kullanılmış olup, çalışmanın örneklemini 425 okul öncesi öğretmeni oluşturmuştur. Okul öncesi eğitim programındaki etkinliklere yönelik öz-yeterlik ölçeğinin kapsam geçerliliği için uzman görüşüne başvurulmuştur. Ölçeğin yapı geçerliliğini saptamak amacıyla Açımlayıcı ve Doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Beşli Likert tipi, 59 maddeden oluşan ölçeğin açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin maddelerinin; Fen, Türkçe, Matematik, Okuma-Yazmaya Hazırlık, Müzik, Alan Gezileri, Hareket, Oyun, Drama ve Sanat olmak üzere 10 alt boyuttan oluştuğu saptanmıştır. Ölçeğin tüm maddeleri için hesaplanan toplam güvenirlik katsayısı (Cronbach alpha) .95 olarak bulunmuştur. Ayrıca ölçeğin 10 faktörlü yapısı, doğrulayıcı faktör analizi ile de doğrulanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda; okul öncesi öğretmenlerinin Okul Öncesi Eğitim Programındaki Etkinliklere Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeğinin; öğretmenlerin öz-yeterlik inanışlarını ölçebilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu saptanmıştır.

Parents and children during the COVID-19 quarantine process: Experiences from Turkey and China

This paper reports Turkish and Chinese parents’ experiences with their 3-6-year-old children during the COVID-19 quarantine process. Thirteen Turkish and 11 Chinese parents participated in a study that employed semi-structured interviews to examine participant self-perceived experiences. Findings show that the study revealed many commonalities in the experiences of Turkish and Chinese parents with their children during the COVID-19 quarantine process. Cultural differences between parents did not appear to significantly reflect the responses of parents during this extraordinary period. Parents mostly described difficulties with home quarantine. Most parents stated that their daily schedule and routines had changed as a result of home quarantine. Parents also said that they were unaware of their children’s developmental progress and the extent to which their children had grown up before the quarantine. Parents shared both positive and negative experiences during the process. Since the quarantine process is an extraordinary experience for all family members, parents should be encouraged to put those positive experiences and acquisitions into their future life

Türk okul öncesi öğretmenlerinin çocuk merkezli eğitim hakkındaki inanış ve uygulamaları.

The aim of this study was to describe preschool teachers' beliefs, self-reported and actual practices related to child-centered education in Turkey. In addition, the consistency of preschool teachers’ beliefs and their practices about child-centered education was examined. In order to investigate this phenomenon, 20 preschool teachers working in public schools were interviewed related to their beliefs and self-reported practices about child-centered education. Also, 5 of these teachers were observed and their documents were reviewed in order to investigate their actual practices. A semi-structured interview protocol and an observation form were developed by the researcher to explore the preschool teachers’ beliefs, self-reported and actual practices related to child-centered education. For the qualitative data analysis, word-repetition technique was used. The findings of the study showed that preschool teachers had both appropriate and inappropriate beliefs, self-reported and actual practices related to main components of child-centered education such as the physical environment, instructional activities, relationship, behavior management, assessment and parent involvement. There were both consistency and inconsistency between teachers’ beliefs, self-reported and actual practices. Teachers evaluated themselves as absolutely child-centered, usually child-centered, both teacher-centered and child-centered, or teacher-centered. Teachers gave the reasons for them being unable to be child-centered as; heavy workloads, their educational background and lack of knowledge about child centeredness, expectations of parents and principals, and class size. Recommendations are made as how to remove these obstacles in order that Turkish preschool education can become more child-centered.Ph.D. - Doctoral Progra

Okul Öncesi Eğitimde Rehberlik Hizmetleri: Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının ve Psikolojik Danışman Adaylarının Görüşleri

Okul öncesi eğitiminin çocukların gelecek yaşamlarındaki etkisi göz önünde bulundurulduğunda, bu sürecin kritik bir öneme sahip olduğu söylenebilir. Eğitimin bu döneminin amaçlarına ulaşabilmesinde okul öncesi öğretmenlerinin önemli bir rolü olmakla birlikte, bu sürecin daha kolay ve daha verimli geçirilmesi için hem okul öncesi öğretmenlerinin, hem de bu kademedeki çocukların ve ailelerinin profesyonel bir yardıma ihtiyaçları vardır. Bu durumda, okulda bulunan bir psikolojik danışman da çocuğun eğitim deneyimlerinde önemli bir rol oynayacaktır. Bu nedenle bu çalışma, okul öncesi öğretmen adaylarının ve psikolojik danışman adaylarının okul öncesi eğitim kademesinde sürdürülen rehberlik hizmetleri ile ilgili görüşlerini ortaya koymayı ve bu görüşleri karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada, temel ni¬tel araştırma (basic qualitative research) yöntemi kullanılmıştır. Çalışmaya, 15 okul öncesi öğretmen adayı ve 21 psikolojik danışman adayı katılmıştır. Çalışmanın verileri, araştırmacılar tarafından geliştirilmiş yarı yapılandırılmış bir görüşme formu ile toplanmıştır. Nitel veri analizi için, kelime tekrarı yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına göre, katılımcıların çoğu, okul öncesi dönemde rehberlik hizmetlerinin gerekli olduğunu düşünmektedir. Ayrıca, okul öncesi dönemde verilecek rehberlik hizmetleri ile ilgili okul öncesi öğretmen adayları ve psikolojik danışman adayları benzer görüşler bildirmişlerdir. Son olarak, bu dönemde rehberlik hizmetlerinin daha verimli hale getirilmesi için veli toplantıları düzenlenmesi, katılımcılar tarafından en çok dile getirilen öneridir