Europe without Organs? Opicinus de Canistris and the New Anomos of the Earth

The on-going crisis of identity of Europe is related to deep transformations of European borders. Today’s borders no longer lie at the limits of territorial order. We live in turbulent times of shifting and metamorphosing of the European borders. In this critical context new geopolitical imaginaries of Europe are much needed. We argue that in our situation analogous representational crisis of Europe which arose at the end of the Middle Ages is worth examining. The collapse of medieval vision of the world, in which “res publica christiana” played the crucial part, was followed by the revolution in mapping of space with portolans, scientific cartography and secularization of knowledge. One of the most imaginative and confusing cartographer of the passage from political theology of papacy and empire to modern territorial state system was the 14th century priest, Opicinus de Canistris. Our theoretical attempt is a part of renewed interest in Opicinus’ work (K. Whittington, V. Morse). We propose the analysis of his maps in the light of medieval theories of political body. Rapid social changes enabled Opicinus to combine theological and secular arguments in order to represent deterritorialization of Europe (as understood by Deleuze and Guattari). Opicinus experienced new possibilities of mapping space before Eurocentric reterritorialization of the globe took place (as described by Carl Schmitt in The Nomos of the Earth). His discovery of forces of immanency and free flows of desire may be of actual relevance today when spatial order of Europe passes through profound transformations of unknown destination. Deleuzian reading of Opicinus’ bodyworlds could contribute to deepening our imagination into cartography of the anomos, of autonomous and mobile force of migrants who cease to be organized by paradigm of inhospitable European sovereignty.Work on publication was financed from National Science's Centre funds (project number 2018/29/N/HS1/00853)info:eu-repo/semantics/publishedVersio

„Państwo jest jak zwierzę”. Galen i średniowieczna biologia polityczna

Celem artykułu jest przedstawienie wpływu biologii Galena z Pergamonu na późnośredniowieczną myśl polityczną (Tomasza z Akwinu, Alberta Wielkiego, Jana z Jandun i Marsyliusza z Padwy). Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej przedstawiam główne punkty średniowiecznej recepcji Galena, koncentrując się zwłaszcza na kwestii rozwoju biologii poza moralnością. W drugiej zarysowuję społeczne i teoretyczne tło, w którym dokonuje się translacja kategorii pochodzących z medycyny Galena na pojęcia z porządku myśli politycznej. W trzeciej na przykładzie De regno Tomasza z Akwinu pokazuję, jak wyglądała jedna z kościelnych odpowiedzi na nową medycynę. W części czwartej analizuję traktat Defensor pacis Marsyliusza z Padwy i pokazuję, że używane w dziele metafory ciała politycznego są budowane na podstawie koncepcji ciała zawartej w Ars medica. W konsekwencji, staram się pokazać, że to właśnie pojęcia medycyny Galena sprawiają, że Marsyliusz myśli o ciele politycznym pozbawionym hierarchii (bez głowy i stóp) i rządzonym przez wielość

Teologia peryferii

Recenzja książki L. Martinez Andrade, Ameryka Łacińska Religia bez odkupienia. Teologia wyzwolenia i opór ludów Ameryki Łacińskiej wobec kolonializmu i kapitalizmu, tłum. Z. M. Kowalewski, Warszawa 2012, s. 18

Atheology of multitude. Katechon, air pump and biopolitics

Tekst stanowi próbę historyczno-materialistycznej analizy pojęć teologicznych, politycznych i naukowych (na przykład katechon, wielość czy próżnia). Takie badania, szczegółowo przeprowadzone na toczonych u progu nowoczesności dyskusjach między Spinozą, Hobbesem a także Boylem, mają pokazać kluczowe i brzemienne w konsekwencje teoretyczne rozstrzygnięcia. Pokazuje z jednej strony ukształtowanie się mieszczańskiej wizji nauki, teologii czy narodziny nowoczesnego pojęcia własności prywatnej, z drugiej formowanie pierwszych uniwersalistycznych walk klasowych prowadzonych tak na poziomie teologii jak i polityki oraz metodologii nauk. Lepsze zrozumienie tych walk i sporów a także wyjaśnienie specyficznego miejsca jakie zajmuje w nich Spinoza rzuca nowe światło na kryzys opisywany i diagnozowany w ramach autonomistycznych teorii Negriego, Hardta czy Virno.This text is an attempt to conduct a historical-materialist analysis oftheological, political, and scientific concepts (e.g.,katechon, multitude and vacuum).Such studies carried out in detail on the discussions between Spinoza, Hobbesand Boyle held on the verge of the modern era are to show the crucial theoreticalconclusions fraught with consequences. It presents the shaping of the bourgeoisvision of science, theology, and the birth of the modern concept of private propertyon the one hand, and on the other - the forming of the first universalist classstruggles conducted both at the level of theology, politics, and the methodologyof science. A better understanding of these struggles and disputes, as well asa clarification of the specific stance taken by Spinoza in this conflict, shed newlight on the crisis described and diagnosed within the autonomist theories ofNegri, Hardt and Virno

Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji

The article focuses on the sense of solitude and loneliness of people in the modern world. Author deals with the problems of interpersonal relationship and their incompleteness. Solitude as a total opposition to inclusion can be a consequence of exclusion or self-exclusionStreszczenie: Artykuł koncentruje się na poczuciu osamotnienia i samotności człowieka we współczesnym świecie. Autorka podejmuje problematykę relacji międzyludzkich oraz wskazuje na ich niekompletność. Osamotnienie, czyli całkowite przeciwieństwo inkluzji, może być konsekwencją wykluczenia lub samowykluczeni

Anomic Jugglers. Political Body and Late Medieval Anthropological Machine

Tekst składa się z czterech części. Wychodząc z założenia, że późne średniowiecze było epoką niezwykłej intensyfikacji konfliktów religijnych i klasowych, pokazuję, jak stanowiąca odpowiedź na te konflikty koncepcja Kościoła jako ciała mistycznego (Corpus Ecclesiae mysticum) wypływa z konserwatywnej interpretacji boskiego Wcielenia. Dowodzę tym samym, że cała późnośredniowieczna teologia polityczna ustanawia się jako próba represyjnego stłumienia horyzontalnego (i pozbawionego organów) ciała politycznego, skonstruowanego przez wczesne chrześcijaństwo i odnawianego przez późnośredniowieczne ruchy heterodoksyjne. Cześć druga jest próbą opisania maszyny antropologicznej, za pomocą której kuria od XI wieku wytwarza radykalnie ekskluzywną koncepcję ciała politycznego, dzieląc ówczesny świat na ludzi (których czeka zbawienie) i nie-ludzi, stanowiących masę potępionych. W części trzeciej pokazuję, jak ten proces przybiera formę instytucji ekskomuniki, która choć powołana do sytuacji wyjątkowych, staje się dla średniowiecznych mas regułą. W części ostatniej przedstawiam franciszkanizm jako ruch społeczno-religijny, oparty na idei powtórzenia – traumatycznego z punktu widzenia ortodoksyjnej teologii – wydarzenia Inkarnacji. W tym kontekście ujawnia się także ukryty – pod powierzchnią walk o inwestyturę – nierozerwalny sojusz, utrzymywany między papiestwem i cesarstwem, a powołany do blokowania nowych heterodoksyjnych wybuchów czy antyimperialnych linii ujścia.The text consists of four parts. Assuming that the late Middle Ages was an era of an unusual intensity of conflicts based on religion and race, it will be shown how the notion of the Church as mystical body (Corpus Ecclesiae mysticum), which was its answer to those conflicts, arises from the conservative interpretation of the divine Incarnation. I thereby prove that the entire medieval political theology is self-established as an attempt of repressive suppression of the horizontal (and without organs) political body, created by the early Christianity. The second part is an attempt to describe an anthropological machine, whereby from the 11th century the Curia produced the radically exclusive notion of a political body, dividing the world of those days into humans (who will be saved) and none-humans, which consist of the condemned mass. The third part indicates how this process assumes the form of excommunication, which despite the fact of being created as an extraordinary measure, became the norm for the medieval masses. The last part describes the Franciscanism as a social and religious movement based on the concept of repetition of the Incarnation event – tragic from the orthodox theology point of view. In this context the hidden under the surface of the struggle for investiture, the unbreakable alliance is revealed, maintained between the Papacy and the Empire that was created to hold back the new, heterodox outbursts and the anti-imperialist line of the outlets

Wyparte historie XIX wieku

A short introduction to the special issue of the Theoretical Practice Journal