Proper Names in Translation. An Outline of Key Topics

The article briefly presents the history of the absorption of foreign proper names by the Polish language. The introduction outlines the key properties that differentiate proper names from common names. Then the three chief periods in the history of Polish are presented, along with their typical, dominant ways of absorbing proper names. These periods coincide with the periodization proposed by Z. Klemensiewicz (Old-Polish, Middle-Polish, New-Polish periods). The author discusses finally the main modes of absorbing proper names: phonetic-morphologic adaptation (e.g. Piotr, Agnieszka, Szymbark), adideation and reinterpretation (e.g. Bakchus – Beczkoś), translation (e.g. Felix – Szczęsny, Parva – Mała), transposition (e.g. Milano, Trier, Inez). The article briefly presents the history of the absorption of foreign proper names by the Polish language. The introduction outlines the key properties that differentiate proper names from common names. Then the three chief periods in the history of Polish are presented, along with their typical, dominant ways of absorbing proper names. These periods coincide with the periodization proposed by Z. Klemensiewicz (Old-Polish, Middle-Polish, New-Polish periods). The author discusses finally the main modes of absorbing proper names: phonetic-morphologic adaptation (e.g. Piotr, Agnieszka, Szymbark), adideation and reinterpretation (e.g. Bakchus – Beczkoś), translation (e.g. Felix – Szczęsny, Parva – Mała), transposition (e.g. Milano,Trier, Inez).

Review of Polish and international guidelines on hormonal therapy in localized prostate cancer

Prostate cancer is the second most common male malignancy in Poland. We present guidelines of Polish and international oncology and urology societies on hormonal therapy for localized prostate cancer

The specifics of nursing care for a geriatric patient

According to the forecast data in 2050, every fifth inhabitant of Poland will be in the elderly population. According to the WHO definition, a person who has over 60 years of age qualifies for geriatric care. A geriatric patient is a specific subject of nursing care due to the multitude and diversity of the course of many health problems. Extending the average life expectancy of the inhabitants of Poland is a fact that should be accepted and take holistic and individual actions towards the patient so that they meet his numerous bio-psycho-social needs. They are a determinant of the quality of health services provided. Senior care should be provided by professionals who will make an in-depth analysis and give the patient multidirectional help. It is also necessary help the family both in a situation where the patient lives alone at home, as well as when he is admitted to the hospital. The aim of the work is to show the problems of a geriatric patient staying in the hospital and the essence of nursing activities in caring for him. Because they have a big impact on the health and quality of life of seniors

Systemic therapy for endometrial stromal sarcomas: current treatment options

Uterine endometrial stromal sarcomas including true low-grade endometrial stromal sarcoma (LG-ESS) and high-grade (HG-ESS) or undifferentiated endometrial sarcoma (UES) constitute a group of rare, aggressive malignancies. Most LG-ESSs express steroid receptors. Surgery is the principal primary therapy for endometrial stromal sarcomas and should be considered in all cases. These malignancies are relatively radio- and chemoresistant. Chemotherapy is used in recurrent and advanced HG-ESS and UES. Currently, the combination of gemcitabine and docetaxel is considered the most effective regimen, but at the expense of substantial toxicity. In steroid receptor positive advanced LG-ESS hormonal therapy, mainly with progestins, allows in some patients for a long-term survival. Aromatase inhibitors seem to be equally effective as first- and subsequent-line of treatment, and are well tolerated. The role of molecular-targeted therapies in endometrial stromal sarcomas remains to be established

Problemy terminologiczne w działalności UNGEGN

Terminological issues play a significant role in the process of the global standardization of geographical names. The relation between geographical names and terms relates to: a) geographical nomenclature, b) toponymic terminology for ordering this nomenclature, and c) operational terminology used in standardization procedures. These relations are discussed on the basis of the work of the United Nations Group of Experts on Geographical Names (UNGEGN). We present the history of the formation of the Working Group for Toponymic Terminology at UNGEGN and the shaping of the concept of a multilingual Glossary of Terms for the Standardization of Geographical Names.W procesie globalnej standaryzacji nazw geograficznych kwestie terminologiczne odgrywają istotną rolę. Relacja między nazwami geograficznymi i terminami dotyczy: a) nazewnictwa geograficznego, b) terminologii toponimicznej porządkującej ten zbiór, c) terminologii operacyjnej, stosowanej w procedurach standaryzacyjnych. Relacje te omówiono na przykładzie działalności Grupy Ekspertów Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Nazw Geograficznych (United Nations Group of Experts on Geographical Names – UNGEGN). Przedstawiono historię powstania Grupy Roboczej do spraw Terminologii Toponimicznej w UNGEGN oraz kształtowanie się koncepcji wielojęzycznego „Słownika terminów używanych przy standaryzacji nazw geograficznych” („Glossary of Terms for the Standardization of Geographical Names”).Научни скупови / Српска академија наука и уметности ; књ. 157. Одељење језика и књижевности ; књ. 2

Porównanie polskich i międzynarodowych wytycznych dotyczących stosowania hormonoterapii u chorych na raka gruczołu krokowego

Rak gruczołu krokowego jest w Polsce drugim co do częstości występowania nowotworem złośliwym wśród mężczyzn. W niniejszej pracy przedstawiono zestawienie wytycznych polskich i międzynarodowych towarzystw onkologicznych oraz urologicznych odnośnie stosowania hormonoterapii u chorych na zlokalizowanego raka gruczołu krokowego

Postoperative therapy for uterine carcinoma. Overview of randomized trials

Rak trzonu macicy, najczęstszy nowotwór złośliwy narządu rodnego kobiet, stanowi niejednorodną histologicznie i klinicznie grupę. Zwykle jest rozpoznawany we wczesnym stadium zaawansowania, rzadko tworzy wznowy miejscowe i przerzuty odległe i w większości przypadków wiąże się z dobrym rokowaniem. Zabieg operacyjny pozostaje podstawową metodą leczenia nowotworu o zaawansowaniu miejscowo-regionalnym. Zarówno wskazania do pooperacyjnego leczenia, jak i jego forma zawierają szereg wątpliwości. Pooperacyjna radioterapia raka trzonu macicy była przedmiotem kilku badań z losowym doborem chorych. Wykazały one, że postępowanie to zwiększa odsetek miejscowych wyleczeń, jednak nie ma wpływu na całkowite przeżycie. Wyższy odsetek przerzutów do odległych narządów niż nawrotów miejscowych w przebiegu raka trzonu macicy sugeruje potencjalną rolę systemowego leczenia. Dotychczas w żadnym badaniu z randomizacją nie udowodniono poprawy wyników leczenia pod wpływem pooperacyjnej hormonoterapii lub chemioterapii. Ostatnio opublikowana łączna analiza wyników 2 badań wskazuje na wydłużenie czasu przeżycia bez nawrotu raka w wyniku dodania chemioterapii do pooperacyjnej radioterapii u chorych obarczonych wysokim ryzykiem nawrotu.Uterine carcinoma, the most common gynaecological cancer, consists of different clinicopathological subtypes. This malignancy is usually diagnosed in early stages, is associated with low potential of both local recurrence and distant metastases, and its outcome is generally good. Surgery continues to be the cornerstone of therapy for tumours limited to the uterus. The optimal postoperative therapy — indications and forms, is still not determined. Postoperative radiotherapy was a subject of a few randomised trials, which demonstrated increased local control but no impact on overall survival. Higher rate of distant than local relapses in uterine carcinoma suggests potential role of systemic therapy in this malignancy. The benefit of postoperative endocrine or chemotherapy has not been confirmed in the randomised study. However, the most recently published, pooled results of two trials suggested prolongation of progression-free survival with the use of postoperative chemotherapy in addition to adjuvant radiotherapy in high-risk patients