ВАЙНА ЯК ВЫПРАБАВАННЕ НА ЧАЛАВЕЧНАСЦЬ: ПАВОДЛЕ ТВОРАЎ БЕЛАРУСКАЙ І ПОЛЬСКАЙ ПРОЗЫ (В. БЫКАЎ, А. АДАМОВІЧ, Т. НОВАК, Т. БАРОЎСКІ)

The paper discusses the problem of literary conflict in Belarusian and Polish fiction. The author analyses selected works about the Second World War and concludes that they reveal a specific kind of conflict situations. Fiction works by W. Bykau, A. Adamowich, T. Nowak and T. Borowski highlight protagonists’ opposition not only to other characters (enemies, nazi soldiers), but also to some aspects of the protagonist’s own personality and value system.The paper discusses the problem of literary conflict in Belarusian and Polish fiction. The author analyses selected works about the Second World War and concludes that they reveal a specific kind of conflict situations. Fiction works by W. Bykau, A. Adamowich, T. Nowak and T. Borowski highlight protagonists’ opposition not only to other characters (enemies, nazi soldiers), but also to some aspects of the protagonist’s own personality and value system

The Twentieth Anniversary of the Manggha Museum of Japanese Art and Technology – past achievements and future plans

“Manggha jest obecnie głównym ośrodkiem zarówno w Polsce, jak i w całej Europie Środkowo-Wschodniej, w którym można obcować z Japonią i jej kulturą”. Tę zaszczytną opinię wyraził Makoto Yamanaka – ambasador Japonii w Polsce, na łamach specjalnego wydania „Biuletynu Informacyjnego” przygotowanego przez Ambasadę Japonii z okazji jubileuszu dwudziestolecia Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie. Warto jednak pamiętać, że historia tej stosunkowo młodej instytucji sięga głębiej wstecz i jest ściśle spleciona z procesem recepcji sztuki japońskiej w Polsce. Wszak to w Krakowie działał na przełomie XIX i XX wieku Feliks „Manggha” Jasieński, który owładnięty manią kolekcjonowana nie tylko „japońskich cacek”, ale również obiektów sztuki polskiej, europejskiej i azjatyckiej z innych krajów zebrał około 15 000 obiektów. Zgromadzone przez Jasieńskiego wyroby były wspaniałą inspiracją dla polskich artystów interesujących się nowym nurtem w sztuce – japonizmem. Jednak w zamyśle „Mangghi”, który podziwiał u Japończyków nierozerwalną więź między sztuką a życiem codziennym, kolekcja miała mieć także wymiar edukacyjny. W przywiązaniu Japończyków do własnej tradycji i w ich pieczołowitości Jasieński-patriota upatrywał sposób na zachowanie tożsamości narodowej, rzecz nieodzowną w ojczyźnie od wielu lat nieobecnej na mapie Europy. To również z pobudek patriotycznych Feliks Jasieński postanowił przekazać całą kolekcję narodowi. Ostatecznie nastąpiło to w 1920 roku, kiedy została ona włączona do zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Jednak, głównie ze względu na ograniczone możliwości ekspozycyjne, przez wiele lat obiekty sztuki japońskiej były pokazywane sporadycznie. Podczas wojny, w 1944 roku, w krakowskich Sukiennicach odbyła się zorganizowana przez Niemców wystawa sztuki japońskiej i to wówczas po raz pierwszy zetknął się z nią młody Andrzej Wajda. Gdy w 1987 roku reżyser odbierał prestiżową nagrodę Fundacji Inamori (szerzej znaną jako Kyoto Prize), wówczas wyraził zamiar przeznaczenia jej na wybudowanie w Krakowie „domu dla kolekcji japońskiej”. Pomysł ten znalazł szeroki oddźwięk i dzięki ogromnemu zaangażowaniu wielu osób w Polsce i Japonii projekt nie pozostał tylko w sferze fantastycznych planów. Rozpropagowanie akcji na tak szeroką skalę nie byłoby możliwe bez aktywnego udziału następujących osób: Etsuko Takano – wieloletniej dyrektor Iwanami Hall, Chieko Akiyamy – dziennikarki jednej z japońskich stacji radiowych, Akiry Matsuzakiego – przewodniczącego Związku Zawodowego Pracowników Kolei Wschodniej Japonii, czy Araty Isozakiego – światowej sławy architekta, który w prezencie dla Fundacji Kyoto-Kraków zaprojektował budynek muzeum. Dzięki wielkiej życzliwości władz miasta i województwa udało się wznieść budowlę i 30 listopada 1994 roku prezydent Lech Wałęsa i reprezentujący japońską rodzinę cesarską książę Takamado dokonali uroczystego otwarcia Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Centrum Manggha rozpoczęło działalność jako jeden z oddziałów Muzeum Narodowego w Krakowie. Do nowego budynku przeniesiono kolekcję F. Jasieńskiego, a przy aktywnym wsparciu Fundacji Kyoto-Kraków zainicjowano organizację różnych wydarzeń artystycznych i naukowych. W styczniu 2005 roku instytucja rozpoczęła nowy etap działalności. Na mocy decyzji Ministra Kultury została wyodrębniona ze struktur Muzeum Narodowego w Krakowie i od tego czasu działa jako samodzielna jednostka. W 2007 roku zmieniła się nazwa placówki, która została przemianowana na Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, a w 2009 roku Zbiory Sztuki Dalekiego Wschodu Muzeum Narodowego w Krakowie zostały ostatecznie przejęte przez Muzeum Manggha w depozyt. Szeroka oferta programowa, a w jej efekcie duże zainteresowanie ze strony zwiedzających, w połączeniu z sukcesywnie powiększającym się zasobem doświadczeń, w istotny sposób wpłynęły na wypracowanie przez zespół Muzeum Manggha metody odnoszącej się do zasad planowania i prezentacji kolejnych przedsięwzięć. Zakłada ona „obudowanie” głównego wydarzenia projektu (najczęściej wystawy) grupą imprez o zróżnicowanym charakterze. Wspólnym celem tych działań jest przybliżenie prezentowanego zagadnienia, zjawiska czy nurtu w możliwie zróżnicowanej formie, często wykraczającej poza działania tradycyjnie wiązane z działalnością muzealną, takie jak organizacja wystawy czy publikacja katalogu. Ważną rolę w programie Muzeum Manggha odgrywa działalność naukowa i wydawnicza. W istotny sposób uwydatnia ona podstawowe cele stojące przed muzeum (gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie zbiorów), a także działania wynikające z zadań przynależnych nowoczesnej instytucji kultury, powołanej zgodnie z wolą Fundatorów jako „dom japoński” w Krakowie. Tak rozległe działania zaowocowały tym, że muzeum jest miejscem odwiedzanym chętnie, ze stale wzrastającą frekwencją sięgającą ponad 100 000 zwiedzających rocznie. Na przestrzeni dwudziestu lat gościło tu wielu wybitnych uczonych, pisarzy i muzyków, a za szczególne wyróżnienie należy uznać fakt, że w lipcu 2002 roku, podczas oficjalnej wizyty w Polsce, Muzeum Manggha odwiedzili Cesarz Japonii Akihito wraz z Cesarzową Michiko. W warunkach wciąż rozwijającej się oferty programowej nieodzowne stało się stworzenie nowej, lecz pozostającej integralną częścią Muzeum Manggha, przestrzeni wystawienniczej, gdzie prezentowana będzie sztuka i kultura innych krajów Dalekiego Wschodu. W ten sposób narodziła się idea budowy Galerii Europa−Daleki Wschód. Uroczyste otwarcie Galerii jest planowane na czerwiec 2015 roku. Założenia programowe dotyczące nowej inwestycji – zgodnie z jej nazwą – przewidują sukcesywne prezentowanie relacji kulturowych między Europą a Dalekim Wchodem. Należy podkreślić, że Stworzenie Galerii Europa−Daleki Wschód w oddzielnym, specjalnie dedykowanym budynku, umożliwia pełną realizację statutowych założeń Muzeum Manggha. Jednocześnie nienaruszalne pozostaje przeznaczenie głównej siedziby muzeum, od początku zaprojektowanej jako miejsce poświęcone kulturze i sztuce Japonii. Dwadzieścia lat działalności Muzeum w dużej mierze zbiega się z historią całego kraju, który od 1989 roku stanął przed nowymi wyzwaniami natury politycznej, społecznej i ekonomicznej. Idea przekazania prywatnej nagrody przez Andrzeja Wajdę w celu powołania nowej instytucji państwowej, to wyjątkowy przykład partnerstwa publiczno-prywatnego, będącego w 1987 roku rozwiązaniem bez precedensu, a po 1989 roku wciąż pozostającego przedsięwzięciem nowatorskim, zarówno pod względem społecznym, jak ekonomicznym i prawnym. Tym bardziej satysfakcjonujący jest fakt, że z pozoru niemożliwa do zrealizowania idea fundatorów, dzięki zaangażowaniu i życzliwości wielu osób i instytucji, mogła przynieść tak znakomite rezultaty, a Muzeum Manggha mogło wypracować ugruntowaną pozycję w przestrzeni kulturalnej całego regionu.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

Zabezpieczenie zabytków odkrytych w podziemiach klasztoru służące zachowaniu dziedzictwa lokalnego

Autorzy i tytuły poszczególnych plansz: Plansza nr 1: Alicja Drozd-Lipińska, Natalia Mucha, Badania ratownicze w krypcie pod ołtarzem Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kościele Franciszkańskim p.w. Znalezienia Krzyża Świętego w Radziejowie; Plansze nr 2 - 3: Alicja Drozd-Lipińska, Natalia Mucha, Dawni mieszkańcy Radziejowa w świetle wyników badan antropologicznych ludzkich szczątków kostnych z krypty Kościoła Znalezienia Krzyża Świętego w Radziejowie; Plansza nr 4: Magdalena Majorek, Marcin Nowak, Konserwacja i digitalizacja zabytków pochodzących z krypty; Plansza nr 5: Magdalena Majorek, Marcin Nowak, Pochowani w krypcie – trumny; Plansza nr 6: Magdalena Majorek, Marcin Nowak, Dewocjonalia – ważny element nowożytnej obrzędowości pogrzebowej; Plansza nr 7: Magdalena Majorek, W świecie barw – wyroby włókiennicze odnalezione w krypcie; Plansza nr 8: Magdalena Majorek, Przed i po konserwacji - pończochy i fular; Plansza nr 9: Magdalena Majorek, Przed i po konserwacji - nakrycia głowy i pasamony; Plansza nr 10: Magdalena Majorek, Ornat, stuły, manipularze – po konserwacji

Partie polityczne a wybory

According to article 11 of the Polish Constitution, political parties as a special type of social organizations shall be founded on the principles of voluntariness and the equality of Polish citizens. Their purpose shall be to influence the formulation of the policy of the State by democratic means. The Republic of Poland shall ensure freedom for the creation and functioning of such organisations. Among main principles established in the Polish Constitution there is a principle of supreme authority of the people specified in article 4. The people shall exercise such power directly or through their representatives. The people exercising the power through their representatives, entrusted with the execution of possessed authority in the electoral act. The principle of representation, formulated in this way in the Constitution requires the election. In the act of election the representatives are chosen from among all candidates identified by name by certain political forces.Lo studio cerca di evidenziare quanto sia importante nel funzionamento di uno Stato democratico la competizione di partiti politici nell'arena elettorale. Vengono analizzate alcune questioni concernenti il sistema elettorale polacco come l’elaborazione di programma elettorale o la scelta dei candidati da inserire nelle liste elettorali, nonché alcune problemtaiche della stessa campagna elettorale. Infatti, in Polonia i partiti partecipano alle elezioni tra l’altro attraverso la creazione di “comitati elettorali”, la presentazione delle liste dei candidati, la conduzione della propaganda elettorale, la proposizione di candidati a membri delle commissioni locali per le elezioni e la selezione dei loro rappresentani che osservano il lavoro delle commissioni. Partiti politici che partecipano alla competizione elettorale realizzono in tal modo il loro scopo fondamentale che, conformemente alla Costituzione polacca, sia quello di contribuire con metodi democratici alla formazione della politica statale. W niniejszym opracowaniu Autorka wskazuje jak istotne znaczenie dla funkcjonowania demokratycznego państwa ma realizacja funkcji wyborczej przez partie polityczne. Szczególna uwaga poświęcona jest takim elementom funkcji wyborczej, jak przygotowanie programu politycznego, wybór kandydatów na listy wyborcze, ale  również wybranym elementom samej kampanii wyborczej. Partie polityczne uczestniczą bowiem w wyborach m.in. poprzez tworzenie komitetów wyborczych, układanie i zgłaszanie list kandydatów, prowadzenie agitacji wyborczej, przedstawianie kandydatów do obwodowych komisji wyborczych, jak też  wyznaczanie mężów zaufania. Uczestnicząc w wyborach, partie polityczne urzeczywistniają bowiem podstawowy cel swojej działalności, którym –zgodnie z polską konstytucją – jest wpływanie metodami demokratycznymi na kształtowanie polityki państwa

Introduction

Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę

Josai on academic cooperation with V-4 universities

Uniwersytet Josai z Tokio podejmuje wzmożone wysiłki w zakresie rozwoju wzajemnych relacji z krajami Grupy Wyszehradzkiej. W rezultacie tych działań, w ciągu ostatnich pięciu lat gwałtownie rozszerzył współpracę w dziedzinie szkolnictwa wyższego, szczególnie w zakresie wymiany studentów. Całkowita liczba studentów przyjeżdżających na Josai osiągnęła liczbę ponad 100, podczas gdy liczba studentów z Uniwersytetu Josai oraz Josai International University, zmierzających na naukę do uczelni w krajach V-4 wyniosła około 200 osób. Opierając się na wcześniejszych doświadczeniach wymiany międzynarodowej, w roku 2013 Uniwersytet Josai uruchomił, jako pierwszy w Japonii, Instytut Studiów Europy Środkowej, aby promować w Japonii działalność badawczo-rozwojową w odniesieniu do krajów Grupy Wyszehradzkiej. W lutym 2014 r. na kampusie tokijskim Josai Instytut ten zorganizował konferencję studencką pod nazwą ”V-4 + Japan”. Przesłaniem konferencji było promowanie wzajemnego zrozumienia wśród przedstawicieli młodszej generacji naszych krajów. Studenci-uczestnicy konferencji, oprócz uświadomienia sobie regionalnych i kulturowych różnic między Japonią i krajami V-4, mogli skorzystać z okazji i pogłębić wzajemne zrozumienie w toku praktycznych dyskusji. A. Shirahata konkluduje, że wynik tych dyskusji pozostawił wśród władz uczelni silne przekonanie, że pewnego dnia uczestnicy tego wydarzenia utworzą „most dobrej woli” między Japonią i krajami V-4. Powyższy artykuł omawia dotychczasowe osiągnięcia i przybliża plany dotyczące dalszego rozwoju i zróżnicowania współpracy naukowo-dydaktycznej między naszymi uczelniami.The organizers of the conference wish to acknowledge the National Bank of Poland’s generous funding of this publication

Serwisy www podmiotów pomocy społecznej jako narzędzia przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu

Książka wpisuje się w nurt rozważań na temat aktualnych procesów i zjawisk zachodzących w lokalnych i regionalnych społecznościach. Jej celem jest ukazanie różnych aspektów funkcjonowania samorządu terytorialnego w ramach przysługującego mu prawa do tworzenia własnych rozwiązań i strategii w obszarze polityki społecznej. Autorzy zaprezentowali istotne problemy społeczne i możliwe metody radzenia sobie z nimi w skali lokalnej i regionalnej.Rozważania podjęte w rozdziale koncentrują się na zagadnieniu wykluczenia cyfrowego i narzędzi zapobiegania temu zjawisku. Szczególny nacisk został położony na analizę stanu wdrożenia obowiązującej legislacji dotyczącej Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych w jednostkach organizacyjnych polityki społecznej i pomocy społecznej oraz w podmiotach administracji centralnej współodpowiedzialnych za tworzenie prawa w Polsce. Rozdział prezentuje interesujące wyniki badań prowadzonych na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym

Factors shaping living conditions in Piotrków Trybunalski after the system transformation

The paper describes a very complex research problem of urban living conditions in Piotrków Trybunalski and factors affecting them in the context of consequences of the system transformation in Poland. The analysis employs objective indices describing living, housing, working and leisure/recreation conditions in Piotrków Trybunalski. The knowledge about the level of the local community need satisfaction has been gained as a result of a field measurement on a representative (random) sample of Piotrków Trybunalski inhabitants. The key element affecting the level of satisfaction among inhabitants with their own residential environment is in the light of the work results the building aesthetics and the availability of social services (especially primary healthcare facilities and public libraries).W artykule przedstawiono diagnozę warunków życia w Piotrkowie oraz czynników na nie oddziałujących w kontekście konsekwencji transformacji ustrojowej Polski w oparciu o dostępne materiały źródłowe, jak i własne badania. Decydujące oddziaływanie na poziom zadowolenia mieszkańców z własnego środowiska zamieszkania ma w świetle wyników pracy estetyka zabudowy. Szczególnie ważne jest dla nich ponadto rozmieszczenie w najbliższej okolicy obiektów usług społecznych: podstawowej opieki zdrowotnej oraz bibliotek

Rozsiedlenie rodu Prusów w ziemi łęczyckiej w średniowieczu

Książka jest zbiorem tekstów prezentujących szeroki wachlarz zagadnień dotyczących historii średniowiecznej Polski i Europy. W czterech działach ‒ na wybranych, konkretnych przykładach ‒ podjęto tematykę dotyczącą monarchów i ich rodzin, społeczeństwa i jego poczynań, sztuki, architektury i artefaktów życia codziennego, jak również światopoglądu ludzi wieków średnich. Tak różnorodne problemy badawcze zaciekawią wszystkich, którzy interesują się historią średniowiecza, w tym heraldyką, genealogią, archeologią czy historią sztuki