The Role of Environmental Control Measures in Asthmatic Children Who are Sensitized to House Dust Mites

Giriş: Astım, genetik yatkınlık zemini üzerine tetikleyici çevresel faktörlerin eklenmesiyle ortaya çıkan bir hastalıktır. Günümüz şartlarında genetik zemini değiştirmek mümkün değildir. Astımın ortaya çıkmasına neden olabilecek çevresel risk faktörlerinin eliminasyonu, astım semptomlarının kontrol altına alınmasına yardımcı olabilir. Çalışmanın amacı, ev tozu akarlarına duyarlı astımlı çocuklarda çevresel kontrol uygulamalarının astım kontrolündeki etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Allerji ve İmmünoloji polikliniğine başvuran, ev tozu akarlarına duyarlılığı olan 7-16 yaş arası 64 astımlı çocuk dahil edildi. Astımlı çocuklarda çevresel kontrol uygulamalarının astım kontrolündeki etkisini değerlendirmek için hastaların evleri tek tek ziyaret edilerek ev ortamı, ev çevresi incelendi, hastalara 39 sorudan oluşan anket ve 7 sorudan oluşan astım kontrol testi uygulandı.Bulgular: Hastaların 51'inde (%79.6) astımın iyi kontrol edildiği, 13 hastada (%20.3) ise kötü kontrol edildiği saptandı. Bu iki grup karşılaştırıldığında, hastalık süresi, cinsiyet, doktorla görüşme sıklığı, ailenin ekonomik durumu, ev yaşamı durumu, evin yapısı ve ısınma türü, evde hayvan varlığı, evin temizlenme durumu, evdeki anlık bağıl nem oranı, astım ilaçlarının düzenli kullanılıp kullanılmaması, sigaraya maruz kalma, grip aşısı yapılma durumu, aile içinde astıma eşlik eden hastalıkların varlığı açısından fark saptanmadı. Gruplar arasında evde ve astımlı çocuğun odasında halı bulunup bulunmaması açısından da fark saptanmadı. Çalışmaya alınan ev tozu akarlarına duyarlı astımlı çocuklarda hastalığın kontrolünde baba eğitim düzeyi açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmazken (p=0.133), anne eğitim düzeyi açısından anlamlı fark saptandı (p=0.023). Sonuç: Ev tozu akarlarına duyarlı astımlı hastalarda astımın kontrolünde çevresel kontrol uygulamaları önemle üzerinde durulması gereken bir konudur. Astım kontrolünde başarı, çevresel kontrol uygulamalarının tümünün ve uygun ilaç rejiminin birlikte uygulanması ile sağlanabilir. Bu çalışmada astımın kontrol altına alınmasında anne eğitiminin önemli bir unsur olduğu ortaya çıkmıştır.Objective: Asthma is a disease that occurs in genetically susceptible individuals who are exposed to allergens. It is currently impossible to change our genetic code. Elimination of environmental risk factors that play an important role in the emergence of asthma may help control asthma symptoms. The aim of this study was to investigate the role of environmental control measures in asthmatic children who are sensitized to house dust mites.Materials and Methods: The study included of 64 asthmatic children aged 7-16 years who had applied to Bulent Ecevit University School of Medicine's child allergy and immunology polyclinic. To evaluate the role of environmental control measures on asthma control, we performed home visits to observe the patients' houses and their environment and the patients were given a questionnaire form of 39 questions about environmental conditions where the child lived and an asthma control questionnaire consisting of 7 questions.Results: The asthma was controlled well in 51 children (79.6%) and poorly in 13 (20.3%). Duration of disease, gender, frequency of doctor visits, economic situation and living conditions of the family, presence of pets, cleaning conditions, heating type and instant relative humidity of the house, regular use of medications, cigarette exposure, flu vaccination, and presence of concomitant diseases to asthma in the family were not different between the groups. There was also no difference between two groups in terms of the presence or absence of carpets in the house and in the room of asthmatic children. The maternal education level was statistically significantly different between the two groups (p=0.023), whereas the paternal education level not (p=0.133).anlamlı bir ilişki saptanmazken (p=0.133), anne eğitim düzeyi açısından anlamlı fark saptandı (p=0.023).Sonuç: Ev tozu akarlarına duyarlı astımlı hastalarda astımın kontrolünde çevresel kontrol uygulamaları önemle üzerinde durulması gereken bir konudur. Astım kontrolünde başarı, çevresel kontrol uygulamalarının tümünün ve uygun ilaç rejiminin birlikte uygulanması ile sağlanabilir. Bu çalışmada astımın kontrol altına alınmasında anne eğitiminin önemli bir unsur olduğu ortaya çıkmıştır.Conclusion: Environmental control measures to control asthma in children who are sensitized to house dust mites are a significant issue to consider. Successful control and prevention of asthma needs a comprehensive approach including education, cleaning, housing features and maintaining these practices

Henoch-Schonlein purpura: A case with involvement of the penis and scrotum

Henoch-Schönlein purpurası (HSP), artrit / artralji, gastrointestinal ve genitoüriner sistem tutulumunun eşlik ettiği non- trombositopenik purpura ile karakterize, çocukluk çağının en sık görülen vaskülitidir. Genitoüriner sistem tutulumu olan olgularda hem skrotum hem de penis etkilenmesi oldukça nadirdir. Bu yazıda, tipik deri bulguları, eklem bulguları, skrotum ve penis tutulumu olan üç buçuk yaşındaki bir erkek olgu sunulmak istenmiştir. Hastada prednizolon ve ibuprofen tedavisi ile dört günde tamamen iyileşme sağlanmıştır. Sonuç olarak, penis ve skrotum tutulumu gösteren HSP olgularında, tartışmalı olmakla birlikte, ibuprofen ve steroid tedavisi uygulanabilir.Henoch-Schönlein purpura (HSP), characterized by non-thrombocytopenic purpura accompanied by arthritis / arthralgia, gastrointestinal and genitourinary system involvement is the most common vasculitis in childhood. In case of genitourinary system involvement, the involvement of both the scrotum and the penis is very rare. In this report, a 3.5 year-old boy with typical skin symptoms, joint symptoms, scrotum and penis involvement is presented. In this patient, prednisolon and ibuprofen treatment has resulted in the resolution of the symptoms in four days. In conclusion, ibuprofen and steroid treatment could be administered in HSP children with penile and scrotum involvement although controversial

Futbol hakemlerinin iş doyumu düzeylerinin incelenmesi

Çalışmanın amacı; futbol hakemlerinin çeşitli değişkenler açısından iş doyumu düzeylerini belirlemektir. Çalışmanın evrenini Türkiye futbol federasyonuna bağlı görev yapan futbol hakemleri oluştururken, örneklem grubunu ise Ankara bölgesinden 8’i kadın 82’si erkek olmak üzere toplam 90 futbol hakemi oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında öncelikle futbol hakemlerine araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu uygulanmış, sonrasında ise iş doyumu düzeyini belirlemek amacıyla 1967 yılında geliştirilen ve Gökçora (1985) tarafından Türkçeye uyarlanan “Minnesota Satisfaction Questionnaire” ölçeği uygulanmıştır. Verilerin çözümlenmesi ve yorumlanmasında, futbol hakemlerini iş doyum düzeylerini çeşitli, değişkenlere göre araştırmak için Kolmogorov-Smirnov testi, Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis testi, kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda; futbol hakemlerinin iş doyum düzeyleri ile cinsiyet, eğitim durumu, mesleki tecrübe ve klasman değişkenleri arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır.The purpose of this study is to determine the level of job satisfaction of soccer referees in terms of some key variables, such as gender, educational background, professional experience and etc. This study has been generated from the Turkish Football Referees of the central board of Referees in Turkish Football Federation. In particular, sample group of this study is mainly based on 8 Females and 82 Males, total 90 Referees in Ankara Region. In collection of data, firstly, the personal data form, which is prepared by an analyst, has been implemented, and then, in order to determine the level of job satisfaction, scale of “Minnesota Satisfaction Questionnaire”, which was enhanced in 1967 and transcribed in Turkish by Gokcora at 1985, has been applied to the referees. In analyzing and interpreting of this data, Kolmogorov-Smirnov test, Mann-Whitney U test, and Kruskal-Wallis test has been used as the variables in order to investigate the level of job satisfaction of the referees. At the end of the analysis, a positive correlation between the level of job satisfaction and gender, educational background, professional experience and the ranking variance could not have been found

Reduction Mammaplasty Effect on Pulmonary Function and Arterial Blood Gas in the Overweight Female

This study sought to prospectively determine whether reduction mammaplasty improves the results of pulmonary function tests (PFTs) and arterial blood gas (ABG) measurements among overweight or obese women with macromastia and assess whether these changes are correlated with participant weight and body mass index (BMI) changes. Thirty women who were overweight or obese and underwent bilateral reduction mammaplasty were included in this study. PFT and ABG measurements were performed within a 4-week period before reduction mammaplasty and 3 months after reduction mammaplasty. The following selected PFT parameters were used to diagnose the restrictive patterns of ventilatory defects: forced vital capacity (FVC), forced expiratory volume at one second (FEV1), the ratio of FEV1 to FVC expressed as a percentage (FEV1/FVC%), and the average FVC flow rate of 25-75 % (FEF 25-75 %). The ABG measurements included PaO2, PaCO2, HCO3, oxygen saturation, and pH. A significant difference was found between certain preoperative and postoperative PFTs (i.e., predicted FVC%, predicted FEV1% and predicted FEF 25-75 %) and between all of the preoperative and postoperative ABG measurements (pH, PaO2, PaCO2, HCO3, and Sat O-2). A significant positive correlation was found between specimen weight and improvements in FEF 25-75 % and Sat O-2. A significant positive correlation was found between the percentage reduction in BMI and the improvements in FEF 25-75 % and FVC. Overweight or obese women who underwent reduction mammaplasty showed significant improvements in certain PFT and all of the ABG measurements at 3 months after surgery. The more resected breast tissue predicts greater improvements in FEF 25-75 % and Sat O-2, and greater reductions in BMI predicted increased improvements in FEF 25-75 % and FVC

Defects along the T(H)17 differentiation pathway underlie genetically distinct forms of the hyper IgE syndrome

WOS: 000268860400023PubMed ID: 19577286Background: The hyper IgE syndrome (HIES) is characterized by abscesses, eczema, recurrent infections, skeletal and connective tissue abnormalities, elevated serum IgE, and diminished inflammatory responses. It exists as autosomal-dominant and autosomal-recessive forms that manifest common and distinguishing clinical features. A majority of those with autosomal-dominant HIES have heterozygous mutations in signal transducer and activator of transcription (STAT)-3 and impaired T(H)17 differentiation. Objective: To elucidate mechanisms underlying different forms of HIES. Methods: A cohort of 25 Turkish children diagnosed with HIES were examined for STAT3 mutations by DNA sequencing. Activation of STAT3 by IL-6 and IL-21 and STAT1 by IFN-alpha was assessed by intracellular staining with anti-phospho (p)STAT3 and -pSTAT1 antibodies. T(H)17 and T(H)1 cell differentiation was assessed by measuring the production of IL-17 and IFN-gamma, respectively. Results: Six subjects had STAT3 mutations affecting the DNA binding, Src homology 2, and transactivation domains, including 3 novel ones. Mutation-positive but not mutation-negative subjects with HIES exhibited reduced phosphorylation of STAT3 in response to cytokine stimulation, whereas pSTAT1 activation was unaffected. Both patient groups exhibited impaired TH17 responses, but whereas STAT3 mutations abrogated early steps in TH17 differentiation, the defects in patients with HIES with normal STAT3 affected more distal steps. Conclusion: In this cohort of Turkish children with HIES, a majority had normal STAT3, implicating other targets in disease pathogenesis. Impaired TH17 responses were evident irrespective of the STAT3 mutation status, indicating that different genetic forms of HIES share a common functional outcome. (J Allergy Clin Immunol 2009;124:342-8.)National Institutes of HealthUnited States Department of Health & Human ServicesNational Institutes of Health (NIH) - USA [5R01AI065617]Supported by National Institutes of Health grant 5R01AI065617 (T.C.)