Social media attitudes among vocational school students

The rapid developments in communication technologies in recent years, especially the introduction of the internet into our daily lives, have brought many changes in social, economic and cultural life.One of these changes; social media communication tools that enter our lives rapidly.Social media has become an indispensable part of our lives with the increasing number of users.Researches show that young people especially university students frequently use social media communication tools. In this study, social media attitudes of Vocational High School students were investigated and in this context, 502 students studying at Sakarya University and Kafkas University Vocational High Schools were studied.Social Media Attitude Scale developed by Otrar and Argınwas used to determine the social media attitudes of Vocational School students.The scale consists of 23 items. Relational screening method was used in the research. Necessary analyzes were performed with SPSS 24 program and mean and standard deviation values of the scale items were calculated.Two groups t test, one-way Anova test and Post-Hoc Scheffe test were used to correlate social media attitudes with demographic data.In conclusion, there was no significant difference between students' social media attitudes and gender, department, class, internet usage time demographic data; however, there was a positive and significant relationship between social media attitudes and internet connection year and social media usage hours

Babaların Sosyodemografik Özelliklerinin Eş Desteği ve Emzirme Başarısına Etkisi

Amaç: Bu çalışma babaların sosyodemografik özelliklerinin eş desteği ve emzirme başarısına etkisini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel yapılan araştırma, Mayıs - Kasım 2017 tarihleri arasın-da 0-24 ay bebeğe sahip özel bir bakım evinde çalışan veya çocuğu bu bakımevinde bakılan 78 baba çalışma kapsamına alınarak gerçekleştirildi. Gönüllü babalara yirmi sorudan oluşan anket formu dolduruldu. Verilerin değerlendirilmesinde yüzde, aritme-tik ortalama, frekans ve Ki-kare analizi kullanıldı.Bulgular: Yaşı 20-30 yıl, üniversite mezunu, kentsel bölgede yaşayan, tek çocuğa sahip, ekonomik durumu yüksek ve çekirdek aileye sahip olan babaların, gebelik kararını eşi ile birlikte alma, gebelik kontrollerine gitme, baba adayı eğitim programına katılma, eşi ile anne sütü ve yararları hakkında konuşma oranlarının istatistiksel olarak anlam-lı derecede daha yüksekdi (p<0.05). Eş desteği veren babaların çocuklarının tamamı sadece anne sütünü 6 ay aldığı ve eş desteği veren-vermeyen babaların çocuklarının toplam anne sütü alma süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptandı (p<0.05).Sonuç: Yaşı 20-30 yıl, üniversite mezunu, kentsel bölgede yaşayan, tek çocuğa sahip, ekonomik durumu yüksek ve çekirdek aileye sahip olan babaların eşlerini desteklediği, emzirmeye olumlu baktığı ve eş desteği alan annelerin emzirme başarılarının yüksek olduğu saptandı

The development of some skeletons in capoeta trutta (Heckel, 1843)

Bu çalışmada Keban Baraj Gölünden yakalanan Capoeta trutta (Heckel, 1843)’da bazı kemiksi yapılarının gelişimi araştırıldı. Bu amaçla Ocak 2013-Aralık 2014 tarihleri arasında 50 adet balık örneği incelendi. Balıklar Fırat Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi anatomi laboratuvarına getirildi. Boy ve ağırlıkları belirlendikten sonra dorsal yüzgeç ışınları sayıldı. İç organları çıkartılan balıklar, bir tencere içerisinde sıcak suda 1-5 dakika haşlandı ve tüm kemiksi yapılar etlerden ayrıldı. Kemiksi yapılar iyice temizlendi ve kurutuldu. Daha sonra tüm kemiksi yapılar tartıldı. Ayrıca bazı kemiksi yapıların ağırlık ve uzunlukları da belirlendi. Balıkların yaşı dorsal yüzgeç ışınından kesit alınarak belirlendi. Ağırlık ve boyutları belirlenen bazı kemiksi yapıların, balığın yaşı, ağırlığı ve boyuna bağlı değişimleri belirlendi. Çalışmada incelenen balıkların yaşları 4-9, standart boyları 22,5-40,23 cm, ağırlıkları ise 243,75-1060,10 g arasında belirlendi. Dorsal yüzgeç ışın sayısı 11 (3 sert + 8 yumuşak ışın) olarak sayıldı. Omur sayısı 39-43 adet arasında, ortalama omur ağırlığı 2,35-10,72 g, ortalama omur çapı ise 3,43-6,54 mm olarak belirlendi. Ortalama kemik ağırlığı 8,75-42,73 g arasında, kemik oranı ise %3,49-%4,47 arasında olup en yüksek 7. yaş grubu balıklarda bulundu. Genel olarak C. trutta’da iskelet ve kemik gelişiminin balığın genel gelişimiyle uyumlu olduğu görüldü.In this study, the development of some bony structures of Capoeta trutta (Heckel, 1843) from Keban Dam Lake was investigated. For this purpose, 50 fish samples were examined from January-2013 to December-2014. Fishes were brought to the anatomy laboratory in Faculty of Fisheries Fırat University. Dorsal fin rays were counted after their lengths and weights have been determined. The internal organs were removed, then they were boiled in a pot of hot water for 1-5 minutes and all bony structures were separated from the meat. Bony structures were cleaned, dried and weighed. The lengths and weights of some selected bony structures were also determined. Fish age was determined from first rays of dorsal fin. The changes of total bony weight, the weights and lengths of some bony structures were determined with the changes of age, weight and length of fish. Fish samples were 4-9 in age, 22.5-40.23 cm in standard length and 243.75-1060.10 g in weight. The number of dorsal fin rays were counted as 11 (3 hard + 8 soft rays). The number, mean weight and mean diameter of the vertebrae were 39-43, 2.35-10.72 g and 3.43-6.54 mm respectively. Mean weight of all bony structures was 8.75- 42.73 g and the percentage of bony weight was 3.49-4.47%. The highest value was determined in age group 7 fishes. In general, it was seen that there was a compatibility between skeletal growth and general development of C. trutta

Comparison of the marginal adaptation of direct and indirect composite inlay restorations with optical coherence tomography

Objective The purpose of the study was to use the photonic imaging modality of optical coherence tomography (OCT) to compare the marginal adaptation of composite inlays fabricated by direct and indirect techniques. Material and Methods Class II cavities were prepared on 34 extracted human molar teeth. The cavities were randomly divided into two groups according to the inlay fabrication technique. The first group was directly restored on cavities with a composite (Esthet X HD, Dentsply, Germany) after isolating. The second group was indirectly restored with the same composite material. Marginal adaptations were scanned before cementation with an invisible infrared light beam of OCT (Thorlabs), allowing measurement in 200 µm intervals. Restorations were cemented with a self-adhesive cement resin (SmartCem2, Dentsply), and then marginal adaptations were again measured with OCT. Mean values were statistically compared by using independent-samples t-test and paired samples t-test (

Adaptation of Problematic Smartphone Use and Anterior Psychometric Characteristics Scale into Turkish

Günümüzde gelişen ve sürekli değişime uğrayan bilgi ve iletişim teknolojileri bazı bağımlılıkların hayatımıza girmesine zemin hazırlamıştır. Bu bağımlılıklardan biri de nomofobidir. Connecticut Üniversitesi’nde bir araştırmacı; David Greenfield bu bağımlılığı İngilizce de “nomobilephone” kelimelerinin birleşmesinden meydana gelen Nomophobia (Nomofobi) kelimesi ile tanımlamıştır. Nomofobi terim olarak, akıllı telefon kullanımı ile ilgili problemli kullanım, davranış ve/veya semptomların bir koleksiyonunu ortaya koymaktır. Ülkemizde akıllı telefonların kullanımı dikkate alındığında bireylerin problemli akıllı telefon kullanımına ilişkin göstermiş oldukları davranışsal reaksiyonların neler olduğunun belirlenmesi önem taşımaktadır. Özellikle bu kaygının, bireylerin günlük işlere odaklanmasını etkiler nitelikte olduğu açıktır. Bu çalışmada, bireylerin problemli akıllı telefon kullanımları ve ön psikometrik özelliklerinin belirlenmesi adına Merlo, Stone ve Bibbey (2013) tarafından geliştirilen ilgili ölçeğin Türkçe’ye uyarlama çalışması yapılmıştır. Ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları, kamu ve özel eğitim kurumlarında çalışan 290 öğretmenden elde edilen verilerle gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin kapsam ve görünüş geçerliği için 1 dil uzmanına, 3 alan uzmanına, 1 psikolojik danışmana, 1 ölçme değerlendirme uzmanına başvurulmuştur. Alınan uzman görüşlerinden sonra gerekli görülen düzenlemeler yapılmış ve pilot uygulama için deneme formu oluşturulmuştur. Pilot uygulamada, asıl uygulamaya eş değer 15 kişilik bir grup ile çalışılmıştır. Pilot uygulama sonucunda öğrenciler tarafından anlaşılmayan maddeler değiştirilmiş ve tekrar uzman görüşü alındıktan sonra ölçeğin asıl formu oluşturulmuştur. Yapı geçerliğini test etmek için Açımlayıcı Faktör Analizi’nden (AFA) yararlanılmıştır. Çalışma sonunda toplam varyansın %54,76’sını açıklayan 20 maddeden oluşan 3 boyutlu bir ölçek elde edilmiştir. Ölçeğin Cronbach Alpha ile hesaplanan iç tutarlık katsayısı .91’ dir. Doğrulayıcı faktör analizine ilişkin 3 boyut bağlamında nihai uyum indekslerinin istenilen sınırlarda olduğu tespit edilmiştir.Nowadays, the information and communication technologies that are developing and constantly changing have prepared the ground for the entry of some dependencies into our lives. One of these dependencies is nomophobia. A researcher at the University of Connecticut; David Greenfield described this addiction with the word Nomophobia (Nomophobia), which consists of the combination of the words NO MOBILE PHONE in English. Nomophobia as a term refers to a collection of problematic use, behavior and / or symptoms associated with smartphone use. Considering the use of smart phones in our country, it is important to determine the behavioral responses of individuals towards problematic smart phones. In particular, it is clear that this concern affects individuals' focus on daily work. In this study, adaptation of the related scale developed by Merlo, Stone and Bibbey (2013) to Turkish in order to determine problematic smartphone usage and preliminary psychometric properties of individuals was conducted. Validity and reliability studies of the scale were carried out with data obtained from 290 teachers working in public and private educational institutions. The validity and reliability studies of the scale were carried out with the participation of 290 teachers working in public and private educational institutions. 1 language specialist, 3 field experts, 1 psychological counselor, 1 measuring and evaluation specialist were used for the scope and appearance validity of the scale. After the expert opinions, necessary arrangements were made and a trial form was created for pilot implementation. In pilot practice, a group of 15 people, equivalent to the actual practice, was studied. As a result of the pilot implementation, the items that were not understood by the students were changed and the original form of the scale was created after receiving the expert opinion again. Exploratory Factor Analysis (AFA) was used to serve construct validity. At the end of the study, a 3 dimensional scale consisting of 20 items explaining %54,76 of the total variance was obtained. The internal consistency coefficient of the scale calculated by Cronbach Alpha was .91.The final fit indexes were found to be within the desired limits in the context of 3-dimensional confirmatory factor analysis.Nowadays, the information and communication technologies that are developing and constantly changing have prepared the ground for the entry of some dependencies into our lives. One of these dependencies is nomophobia. A researcher at the University of Connecticut; David Greenfield described this addiction with the word Nomophobia (Nomophobia), which consists of the combination of the words NO MOBILE PHONE in English. Nomophobia as a term refers to a collection of problematic use, behavior and / or symptoms associated with smartphone use. Considering the use of smart phones in our country, it is important to determine the behavioral responses of individuals towards problematic smart phones. In particular, it is clear that this concern affects individuals' focus on daily work. In this study, adaptation of the related scale developed by Merlo, Stone and Bibbey (2013) to Turkish in order to determine problematic smartphone usage and preliminary psychometric properties of individuals was conducted. Validity and reliability studies of the scale were carried out with data obtained from 290 teachers working in public and private educational institutions. The validity and reliability studies of the scale were carried out with the participation of 290 teachers working in public and private educational institutions. 1 language specialist, 3 field experts, 1 psychological counselor, 1 measuring and evaluation specialist were used for the scope and appearance validity of the scale. After the expert opinions, necessary arrangements were made and a trial form was created for pilot implementation. In pilot practice, a group of 15 people, equivalent to the actual practice, was studied. As a result of the pilot implementation, the items that were not understood by the students were changed and the original form of the scale was created after receiving the expert opinion again. Exploratory Factor Analysis (AFA) was used to serve construct validity. At the end of the study, a 3 dimensional scale consisting of 20 items explaining %54,76 of the total variance was obtained. The internal consistency coefficient of the scale calculated by Cronbach Alpha was .91.The final fit indexes were found to be within the desired limits in the context of 3-dimensional confirmatory factor analysis

A survey of scientific publications in the field of anatomy conducted in Turkey during 2000–2014

AMAÇ: Çalışmamızda, ülkemizde 2000 yılından bu yana Anatomi alanında yapılan uluslararası bilimsel yayınlara ilişkin verilerin ortaya konması amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEMLER: ISI Web of Science veri tabanında SCI (Science citation index) ve SCI-E (Expanded) kapsamındaki dergilerde, içinde en az bir anatomi uzmanının bulunduğu, Türkiye adresli yayınlara ilişkin veriler tarandı. Zaman dilimi olarak 2000-2014 yılları esas alındı. Yıllara göre yayın sayıları, yayın sayılarındaki artış hızı, yayınların sınıflandırılması (makale, bildiri vb.), yayınların kategorisi, aldıkları atıf sayıları kaydedildi. Yayınların en fazla yer aldığı ilk 10 dergi ve en fazla yayın yapan 10 kurum belirlendi. BULGULAR: Anatomi alanında 2000 yılından bu yana, Türkiye adresli, yayınlanmış 1390 çalışmaya ulaşıldı. Yayınlardan 1273’i orijinal makale, 35’i konuşma metni, 32’i bildiri özeti, 27 editöre mektup ve 23’ü derleme idi. Bu yayınlara ilişkin 2009 yılında belirgin şekilde artış gözlenirken, son yıllarda giderek azalma tespit edildi. Türkiye’de en çok yayın yapılan kategoriler ve en yüksek atıf sayıları sırasıyla; cerrahi anatomi, morfoloji ve sinir bilimleri kategorileriydi. Yayınların en fazla yer aldığı ilk üç dergi olarak; Surgical and Radiologic Anatomy, Saudi Medical Journal ve Clinical Anatomy bulundu. En fazla yayın yapan üniversiteler; Ankara Üniversitesi, Hacettepe Üniversitesi ve Ege Üniversitesi’ydi. SONUÇ: Çalışmamız, anatomistlerin hangi konulara daha çok yönlendikleri konusunda yol göstermektedir. Yapılan yayınların büyük bir kısmı, cerrahi anatomi, morfoloji ve sinir bilimleri kategorilerindedir. Yayınların sayıdan çok kalitesi, takip edilirliği önemlidir. Yapılacak çalışmaların, multidisipliner, daha çok atıf alacak çalışmalar olmasına önem verilmelidir.OBJECTIVE: In our study, we aimed to reveal the data of the international scientific publications in the field of anatomy recorded in our country since 2000. MATERIALS AND METHODS: The data at the Turkey-based publications, which have at least one anatomy specialist identified and have been published in journals at the ISI Web of Science database and covered by the Science Citation Index (SCI) and SCI-E (Expanded), were screened. The time period for the study was between the years 2000 and 2014. Number of publications by year, rate of increase in the number of publications, classification of broadcast (articles, papers, etc.), category of publications, and their citation rates were recorded. We evaluated the top 10 journals which have the most comprising publications and the top 10 universities which facilitated these publications. RESULTS: Since 2000, we reached a total of 1390 publications in the field of anatomy. These publications comprised of 1273 original articles, 35 meeting presentations, 32 abstracts, 27 letters to the editor, and 23 compilations. With respect to the number of publications, there is a gradual decrease in recent years, despite a significant increase observed in the year 2009. In Turkey, the most published and cited categories are surgical anatomy, morphology, and neuroscience. The top three journals with the highest number of publications are Surgical and Radiologic Anatomy, Saudi Medical Journal, and Clinical Anatomy. The top three publishing institutions are Ankara University, Hacettepe University, and Ege University. CONCLUSION: Our study provides us an understanding of the topics anatomists have favored to study in recent years. A large number of published research articles are about surgical anatomy, morphology, and neuroscience. Obviously, the quality of publications and their number of citations are more important than their scalar quantity. We believe that future studies should focus on the multidisciplinary areas with more citation prospects

Common polymorphisms of growth hormone: Growth hormone receptor axis in Turkish children with short stature

Objective: A single-nucleotide polymorphism of the growth hormone 1 gene, GH1IVS4+90A>T (rs2665802), associated with short stature and a polymorphism of the growth hormone receptor gene, exon 3 deleted variant, associated with increased responsiveness to growth hormone have been reported previously. We aimed to investigate the frequency of both polymorphisms and their correlation to height in Turkish short children. Also, we aimed to evaluate the effect of exon 3 deleted variant on response to 1-year growth hormone therapy. Materials and Methods: Children with idiopathic isolated growth hormone deficiency (n = 39) and with idiopathic short stature (n = 10) and 50 control subjects were evaluated for anthropo-metric parameters, annual growth velocity, and annual height gain. Growth hormone receptor gene polymorphisms were analyzed via multiplex polymerase chain reaction; growth hormone 1 gene polymorphism was analyzed via polymerase chain reaction and single-strand confor-mation polymorphism techniques. Results: The frequency of genotypes carrying the “A” allele was not significantly higher in the idiopathic isolated growth hormone deficiency group than in the idiopathic short stature and control groups (P = .03 for each). The exon 3 deleted variant genotype was significantly lower in the idiopathic short stature group compared to the control group (P = .01). There was no effect of exon 3 deleted variant, on response to the first-year growth hormone therapy. Conclusion: In Turkish population, no correlation was found between the “A” allele of GH1IVS4+90A>T polymorphism and idiopathic isolated growth hormone deficiency and short stature, and a significant negative correlation was found between exon 3 deleted variant and idiopathic short stature and short stature. Exon 3 deleted variant has no effect on response to growth hormone treatment.Istanbul Universit

Geçici Hiperglisemi anında Sevofluran ve Desfluranın Eritrosit Deformabilitesi Üzerine Etkilerinin Araştırılması

Aim: Micro and macrovascular complications due to long-term hyperglycemia are associated with increased mortality and morbidity. Erythrocytes exposed to hyperglycemia for a long time may cause morphological changes in erythrocytes such as decreased deformability and development of aggregation. As a result, complications such as shortening life span of erythrocytes, impairment of oxygen carrying capacity, tissue hypoxia may occur. In our study, we would like to investigate the effects of Sevoflurane and Desflurane on erythrocyte deformability during transient hyperglycemia. Materials and Methods: In this study, 30 male Wistar albino rats were used. The animals were randomly divided into five groups, each contained 6 rats: Diabetic control (group DC), diabetic hyperglycemia group (group DH), diabetic hyperglycemia group with desflurane (group DH-D), and diabetic hyperglycemia group with sevoflurane (group DH-S) groups. Another 6 rats without diabetes were assigned as control group (group C). Streptozotocin- induced diabetic rats were kept 6 weeks, then transient hyperglycemia was created, and the administration of sevoflurane and desflurane were performed. After 24 hours blood samples were obtained and deformability measurements were performed in erythrocyte suspensions containing Htc 5% in a PBS buffer. Results: Diabetes mellitus was found to increase relative resistance in the control group (p <0.0001). Acute hyperglycemia increased relative resistance in diabetes control, relatively. Group DH, Group DH-D and Group DH-S deformability index were significantly different when compared to Group DC (p=0.007, p=0.025, p=0.016, respectively). It was found that administration of desflurane or sevoflurane did not alter erythrocyte deformability during acute hyperglycemia (p = 0.591, p = 0.739). Conclusion: As a consequence, we think that we can safely use inhalation anesthetics such as Desflurane and Sevoflurane during acute hyperglycemia attacks. But, it needs further investigation as both experimental and clinicalAmaç: Uzun süreli hipergliseminin oluşturduğu mikro ve makrovasküler komplikasyonlar mortalite ve morbidite artışı ile birliktedir. Eritrositlerin ise yaşam süreleri boyunca uzun süre hiperglisemiye maruz kalmaları morfolojik olarak eritrositlerde deformabilitede azalma ve agregasyon gelişmesi gibi bir takım değişikliklere neden olmaktadır. Bunun sonucunda eritrositlerin yaşam sürelerinde kısalma, oksijen taşıma kapasitesinde bozukluk, doku hipoksisi gibi komplikasyonlar meydana gelmektedir. Sevofluran ve desfluranın ise eritrosit deformabilitesi üzerine etkileri ile ilgili çeşitli çalışmalar mevcuttur. Biz de bu çalışmamızda geçici olarak oluşturulan hiperglisemi sırasında sevofluran ve desfluranın eritrosit deformabilitesi üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Çalışma Gazi Üniversitesi Deneysel ve Klinik Araştırma Merkezi'nde Gazi Üniversitesi Deney Hayvanları Etik Kurulu onayı ile yapıldı. Çalışmaya 30 rat dahil edildi. Ratlar; kontrol grubu, diyabetik-kontrol, diyabetik hiperglisemi, diyabetik–hiperglisemi-sevofluran, diyabetik-hiperglisemi- desfluran olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Streptozosin ile diyabet oluşturulan ratlar 6 hafta yaşatıldıktan sonra geçici hipergilisemi oluşturuldu ve sevofluran ve desfluran anestezisi uygulandı. 24 saat sonra kan örnekleri alındı ve santrifüj edildi. Eritrosit deformabilitesi sabit akım filtrometre sistemleri kullanılarak ölçüldü. Rölatif rezistansının artması eritrosit deformabilitesinin azalması olarak yorumlandı. Bulgular: Diyabet oluşturulmasının kontrol grubuna göre rölatif rezistansı arttırdığı bulundu (p<0.0001). Akut hiperglisemi, diyabet kontrol grubuna göre rölatif rezistansı arttırdı. Grup DH, Grup DH-D ve Grup DH-S deformabilite indeksi Grup DK ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak farklı bulundu (p=0.007, p=0.025, p=0.016). Akut hiperglisemi sırasında Desfluran veya Sevofluran uygulanmasının ise eritrosit deformabilitesini değiştirmediği tespit edildi (p=0.591, p=0.739). Sonuç: Sevofluran ve Desfluran gibi inhalasyon ajanların akut hiperglisemi sırasında güvenle kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Ancak bu bulguların daha detaylı ve geniş serilerde yapılacak klinik ve deneysel çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir

Staged, Open, No-Ischemia Nephron-Sparing Surgery for Bilateral-Multiple Kidney Tumors in a Patient with Birt-Hogg-Dubé Syndrome

Hereditary kidney cancer patients with bilateral multiple kidney tumors represent challenges in the era of rapidly growing minimal invasive treatment techniques. Birt-Hogg-Dubé Syndrome (BHDS) is an autosomal dominant genodermatosis characterized by a triad of benign skin tumors (fibrofolliculomas, trichodiscomas, acrochordons) together with an increased risk of developing malignant renal tumors and pulmonary disease such as pneumothoraces and multiple lung cysts. The morbidity and mortality of the affected patients is determined by the presence of the kidney tumors, which tend to be multifocal and bilateral, as observed in other hereditary kidney cancer syndromes like von Hippel-Lindau disease, familial leiomyomatosis, and hereditary papillary renal cell carcinoma. Herein, a patient with BHDS, presenting with synchronous bilateral multiple kidney tumors, is reported. The report describes the management of kidney tumors with two-stage open nephron-sparing surgery in which the nonvascular clamping technique was utilized

The effects of microlaryngeal tube on respiratory mechanics and ventilation parameters in laryngoscopic surgery

Amaç: Çalışma laringoskopik cerrahi için mikrolaringeal tüp ile entübe edilerek düşük tidal volüm, yüksek frekanslı ventilasyon ile genel anestezi uygulanan hastalarda tüp çapının solunum mekaniklerine olan etkilerini, arteriyel ve end tidal karbondioksit basıncı değişikliklerini incelemek amacıyla yapıldı. Gereç ve yöntem: Çalışmaya laringoskopik cerrahi için mikrolaringeal tüp ile entübe edilerek genel anestezi uygulanan 27 hasta, kontrol grubuna ise uygun çaplı endotrakeal tüp ile entübe edilen 26 hasta alındı. Tüm hastalar, midazolam premedikasyonu ve intravenöz 1g kg fentanil, 1mg kg lidokain, 3mg kg propofol, 0.1 mg kg vekuronyum ile anestezi indüksiyonu yapılarak entübe edildi. Laringoskopi grubunda solunum sayısı: 20 dk , tidal volüm: 5ml kg ; kontrol grubunda ise solunum sayısı: 12 dk , tidal volüm: 8ml kg olarak ayarlandı. Beş dakika ara ile kalp hızı, sistolik ve diyastolik arter basıncı, periferik oksijen satürasyonu, end tidal karbondioksit basıncı, hava yolu direnci, kompliyans, tepe hava yolu basıncı, ortalama hava yolu basıncı, arteriyel parsiyel karbondioksit basıncı değerleri izlendi ve kaydedildi. Bulgular: Laringoskopi grubunda, kontrol grubuna göre kompliyans düşük; tepe hava yolu basıncı, hava yolu direnci yüksek bulundu (p<0.05). Laringoskopi grubunda end tidal karbondioksit basıncında önemli değişiklik olmamakla birlikte arteriyel parsiyel karbondioksit basıncının operasyon süresince yükseldiği (p<0.05) ve end tidal karbondioksit basıncı ile arteriyel parsiyel karbondioksit basıncı arasındaki farkın giderek arttığı gözlemlendi. Sonuç: Sonuç olarak mikrolaringeal tüplerle yapılan düşük tidal volüm, yüksek solunum sayılı ventilasyonda end tidal karbondioksit basınç monitorizasyonunun arteriyel parsiyel karbondioksit basıncını yansıtmadığı saptandı.Purpose: This study was plannedto evaluatethe effects of low tidal volume and high-frequency ventilation with microlaryngeal endotracheal tubes on respiratory mechanics under general anesthesia, to investigate the variations of partial arterial and end-tidal carbon dioxide pressures and to compare these changes in patients with normal tidal volume and frequency ventilation intubated with conventional endotracheal tubes. Materials and methods: Fifty-three patients were enrolled in the study. Twenty-seven patients who underwent laryngoscopic surgery were intubated with microlaryngeal endotracheal tubes in the study group. Twenty-six patients were intubated with conventional endotracheal tubes in the control group. Anesthesia was induced with 1 g kg-1 fentanyl, 1 mg kg-1 lidocaine and 3 mg kg-1 propofol. Intubation was achieved with 0.1mg kg-1 vecuronium. Tidal volume and respiratory rate were set at 5 ml kg-1 and 20 min-1 in laryngoscopy group, and 8 ml kg-1 and 12 min-1 in control group respectively. Heart rate, systolic and diastolic arterial pressures, arterial oxygen saturation, end-tidal carbon dioxide pressures, airway resistance, compliance, peak airway pressure, mean airway pressure andpartial arterial carbon dioxide pressures were monitored and recorded at 5 minute-intervals. Results: Compliance was lower (p<0.05), and peak airway pressure and airway resistance were higher in laryngoscopy group than control group (p<0.05). Although, end-tidal carbon dioxide pressures did not vary during the operation, partial arterial carbon dioxide pressure was continuously elevated in laryngoscopy group. Conclusion: As a conclusion, low tidal volume and high-frequency ventilation with microlaryngeal endotracheal tubes causes elevation of partial arterial carbondioxide pressures