Prospective evaluation of visceral fat in patients with type 2 diabetes by densitometry using a new CoreScan application

Wstęp. Tłuszcz trzewny (VF) naciekający wątrobę, trzustkę i inne struktury w obrębie jamy brzusznej jest niezależnym czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 2 (T2DM) i innych zaburzeń metabolicznych. Do niedawna VF można było mierzyć jedynie za pomocą tomografii komputerowej (CT) i rezonansu magnetycznego (MRI). Nowa aplikacja CoreScan umożliwia pomiar masy i objętości VF za pomocą densytometrii (DXA) całego ciała. Celem badania była ocena zmian VF mierzonego metodą DXA w czasie 12-miesięcznej obserwacji chorych ze świeżo rozpoznaną T2DM, którzy zostali poddani standardowemu leczeniu, zgodnie ze współczesnymi zaleceniami.Materiał i metody. Badaniu poddano 50 kobiet po menopauzie w wieku 64,68 ± 8 lat z cukrzycą rozpoznaną za pomocą doustnego testu tolerancji glukozy (75 g). Standardowe leczenie oparte było na edukacji, samokontroli, diecie i podawaniu metforminy. Wyjściowo i po 12 miesiącach leczenia obliczano ilość tłuszczu całkowitego (BF) i biodrowego, VF, masę tkanek beztłuszczowych (Lean), glikemię na czczo i hemoglobinę glikowaną (HbA1c).Wyniki. Spośród badanych kobiet 24 (48%) wymagały leczenia za pomocą diety i modyfikacji stylu życia, u pozostałych dodatkowo włączano metforminę. Żadna z badanych nie wymagała leczenia insuliną. Wyjściowo średnie HbA1c wynosiło 6,92 ± 1,8% (52 mmol/mol). Po 12 miesiącach obserwowano istotne obniżenie poziomu glikemii na czczo (15,9%; p = 0,0001), HbA1c (11,5%; p = 0,013), masy ciała (3,4%; p = 0,001), wskaźnika masy ciała (BMI) (3,4%; p = 0,0005), obwodu talii (2%; p = 0,024) oraz BF (2,7%; p = 0,041), natomiast nie zmieniły się istotnie Lean i VF. W regresji wieloczynnikowej redukcja masy ciała po 12 miesiącach związana była ze zmniejszeniem się BF (b = 0,898;p = 0,001), natomiast nie zależała od zmian Lean i VF.Wnioski. U kobiet po menopauzie ze świeżo rozpoznaną T2DM standardowe leczenie oparte na zaleceniach dotyczących modyfikacji stylu życia oraz metforminie powoduje po 12 miesiącach redukcję masy ciała zależną od zmniejszenia się ilości BF, natomiast nie wpływa na masę tkanek beztłuszczowych ani VF ocenianego densytometrycznie za pomocą nowej aplikacji Core-Scan.Introduction. Visceral fat (VF) infiltrating the liver, pancreas and other structures within abdomen isindependent risk factor for type 2 diabetes (T2DM) and other metabolic abnormalities. Until recently, VF could be measured only by computed tomography and magnetic resonance. A new application CoreScan can measure the mass and volume of VF using total body densitometry (DXA). Aim of the study was to assess the changes in VF measured by DXA during a 12-month follow-up of patients with newly diagnosed T2DM who received standard treatments based on the current guidelines.Material and methods. The study was performed on 50 postmenopausal women aged 64.68 ± 8 years with diabetes diagnosed by 75 g oral glucose tolerance test. Standard treatment was based on education, self-control, diet, and metformin. At the baseline and after 12 months of treatment, body fat (BF), hip fat, VF, lean tissue mass (Lean), fasting glucose, and glycated hemoglobin (HbA1c) were assessed.Results. Among studied women, 24 (48%) required treatments with only diet and lifestyle modification; in remaining, additionally metformin was given. None of the subjects required insulin therapy. Baseline mean HbA1c was 6.92 ± 1.8% (52 mmol/mol). After 12 months there were decreases in fasting glucose (15.9%; p=0.0001), HbA1c (11.5%; p=0.013), weight(3.4%; p = 0.001), body mass index (3.4%; p = 0.0005), waist circumference (2%; p = 0.024) and BF (2.7%;p = 0.041), while Lean and VF did not change significantly. In the multiple regression analysis, weight reduction after 12 months was associated with BF decrease (b = 0.898; p = 0.001), but not with changes in Lean and VF.Conclusions. In postmenopausal women with newly diagnosed T2DM, standard treatment based on lifestyle modyfications and metformin, results after 12 months in weight reduction associated with BF decrease but has no impact on lean tissue mass and visceral fatassessed by densitometry using a new CoreScan application

Akceptacja choroby w grupie pacjentów z rozpoznaną dusznicą bolesną niestabilną = Acceptance of the disease in patients with a diagnosis of unstable angina

Łuczyk Robert, Juśko Aneta, Łuczyk Marta, Krzyżanowska Ewa, Plottke Agnieszka. Akceptacja choroby w grupie pacjentów z rozpoznaną dusznicą bolesną niestabilną = Acceptance of the disease in patients with a diagnosis of unstable angina. Journal of Education, Health and Sport. 2016;6(7):453-470. eISSN 2391-8306. DOI http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.58612http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/3709   The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Part B item 755 (23.12.2015).755 Journal of Education, Health and Sport eISSN 2391-8306 7© The Author (s) 2016;This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium,provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License(http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 15.06.2016. Revised 09.07.2016. Accepted: 25.07.2016.  Akceptacja choroby w grupie pacjentów z rozpoznaną dusznicą bolesną niestabilnąAcceptance of the disease in patients with a diagnosis of unstable angina Robert Łuczyk1, Aneta Juśko3, Marta Łuczyk2, Ewa Krzyżanowska1, Agnieszka Plottke 1Katedra Interny z Zakładem Pielęgniarstwa Internistycznego, Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie1Department of Internal Medicine with the Department of Internal Nursing, Faculty of Health Sciences, Medical University of Lublin2Katedra Onkologii i Środowiskowej Opieki Zdrowotnej, Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie2Department of Oncology and Environmental Health, Faculty of Health Sciences, Medical University of Lublin3Absolwentka Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie3A graduate of the Faculty of Health Sciences, Medical University of Lublin StreszczenieWstęp. Niestabilna dusznica bolesna należąca do ostrych zespołów wieńcowych jest wynikiem zaostrzenia przebiegu choroby i stanowi zagrożenie dla życia pacjenta, ponieważ postępujące niedokrwienie mięśnia sercowego może powodować zawał serca i nagły zgon [15, 16, 17]. Zaakceptowanie choroby niesie za sobą wiele korzyści, które w rezultacie poprawiają przebieg choroby i dalsze rokowanie [18].Celem pracy była ocena akceptacji choroby w grupie pacjentów z niestabilną dusznicą bolesną.Materiał i metoda. Badania przeprowadzono w grupie 200 osób w różnym wieku, różnej płci, niezależnie od miejsca zamieszkania i poziomu wykształcenia z rozpoznaną niestabilną dusznicą bolesną. W badaniach wykorzystano Skalę Akceptacji Choroby (ang. Acceptance of Illness Scale, AIS) – która służy do oceny stopnia akceptacji wśród osób dorosłych i aktualnie chorych.Wyniki badań. 1. Wśród pacjentów z niestabilną dusznicą bolesną występuje średni poziom akceptacji choroby. 2. Wraz z wiekiem zmniejsza się poziom akceptacji choroby. 3. Stwierdzono, iż osoby z wyższym wykształceniem wykazują wyższy poziom akceptacji choroby. 4. Pacjenci aktywni zawodowo mają wyższy poziom akceptacji choroby, niż osoby bezrobotne, bądź przebywające na rencie lub emeryturze. 5. Osoby, które są w związku małżeńskim bardziej akceptują chorobę w porównaniu do osób owdowiałych czy będących w stanie wolnym. 6. Dłuższy czas trwania choroby wpływa na obniżenie poziomu akceptacji choroby. 7. Częstsze hospitalizacje pacjentów z niestabilną dusznicą bolesną wpływają na obniżenie poziomu akceptacji choroby. SummaryAdmission. Unstable angina belongs to the acute coronary syndrome is the result of an exacerbation of the disease and a threat to the life of the patient, because the progressive myocardial ischemia can cause heart attacks and sudden death [15, 16, 17]. Accepting the disease brings a lot of benefits that result in improved disease prognosis and further [18].The aim of this study was to assess the acceptability of the disease in patients with unstable angina.Material and methods. The study was conducted among 200 people of different ages, different sexes, irrespective of the place of residence and level of education with a diagnosis of unstable angina. The study used Acceptance of Illness Scale (Eng. Acceptance of Illness Scale, AIS) - which is used to assess the degree of acceptance among adults and currently sick.Findings. 1. Among patients with unstable angina is the average level of acceptance of the disease. 2. With age decreases the level of acceptance of the disease. 3. It was found that people with higher education show a higher level of acceptance of the disease. 4. Patients economically active have a higher level of acceptance of the disease than those who are unemployed or staying retired or retired. 5. Persons who are married more accepting of the disease compared to those who are widowed or unmarried. 6. The longer duration of the disease, lowers the level of acceptance of the disease. 7. More frequent hospitalizations of patients with unstable angina impact on reducing the level of acceptance of the disease.  Słowa kluczowe: akceptacja choroby, choroba niedokrwienna mięśnia sercowego, angina pectoris non stabilisata, dusznica bolesna niestabilna. Keywords: acceptance of the disease, ischemic myocardial infarction, unstable angina

(Re)Construction of a Roman Furnace for Glass Melting

The aim of the paper is to discuss an experiment concerning the (re)construction, structure and use of a Roman glass furnace. In the course of the designing of the experiment, a scheme proposed by Coles was used. e (re)construction was based on three categories of sources: archaeological (a find of a furnace from Hambach Forst), iconographic (olive lamps with depictions of furnaces), as well as earlier experiments of this kind. e feature in question was a two-level cupola furnace. For its construction, specially prepared roofing tiles, sandstone and clay with an admixture of sand and hay were used. Oak and birch wood was used to heat the furnace. Temperature values in the furnace were measured with a pyrometer in four spots. The following conclusions were drawn: it was not possible to achieve the required temperature in the furnace due to a too small opening in the fire-grate and the use of fresh and unseasoned wood. Furthermore, errors were made in the course of the construction of the furnace. These were: an improperly built part of the fire chamber wall and too flat arcs above the openings in the furnace. The validity of these conclusions was checked; the opening in the fire-grate was enlarged; seasoned oak and birch wood was used, and the cracks were fixed and filled up. No accurate temperature measurements were taken in the course of the second "ring. However, in all probability a sufficiently high temperature was achieved, as glass cullet in the furnace melted

WRITTEN AND ARCHAEOLOGICAL SOURCES VS . PERCEPTION OF THE ORGANISATION OF ROMAN GLASS PRODUCTION IN POLISH LITERATURE ON THE SUBJECT

In Polish literature, the perception of the organisation of glass production during the Roman Empire was shaped mostly in the 1980s and the 1990s. Thus the local model of glass production prevailed in these publications. In this paper, based on archaeological and written sources, the author challenges this point of view towards the centralised model of glass production widely accepted by scholars

Small Glass Objects – Archaeological Analysis of Counters from the Roman Iron Age from Poland

Roman glass counters found in Poland have not yet been studied in full. They are known from 44 or 45 archaeological sites (Table 1 – see: https://doi.org/10.36154/wa. 71.2020.06 [suppl. file]), mainly cemeteries. Most of them are concentrated in central Poland (Fig. 2). Glass counters are disks with plano-convex section and rounded edges. Their underside is usually flat, less often slightly concave, with a smooth or pitted surface (Fig. 1). Counters are analysed within several chronological ranges, i.e., phases B1–B2, B2/C1–C1a, C1b–C2, and C2/D–D1, and in the case of less well-dated finds – Late Roman Period or Roman Period; the former also includes counters from assemblages dated broadly to phase C1. Due to literature and museum query, it was possible to establish that there are 386 or 390 glass counters known from Poland. This imprecise number is a results from the inaccurate data in literature, concerning lost artefacts (131 specimens in total). The search also allowed verifying the actual number of counters against published information – some of the examples turned out to be melted beads or vessel fragments. Out of 386 counters, 277 were preserved in their entirety, 70 were fragmented; in 39 cases, it was impossible to determine their state of preservation and thus their shape (Table 1). 193 counters were found at Przeworsk Culture sites, 186 at Wielbark Culture sites and three at Luboszyce Culture sites; in the case of three counters, it was not possible to determine their cultural affiliation. Most counters come from phases C1b–C2. It has been assumed that a set consists of at least three counters found in one assemblage, regardless of whether they were made of glass or other material (clay, amber, bone, flint). Out of 59 grave finds with glass calculi, sets appeared in 29 features. The sets could be small (three to six counters) or large (seven or more counters). In the remaining cases, grave finds consisted of one or two specimens (Fig. 4). Glass counters can be analysed on three levels: colour, size and (possible) method of production. 174 counters were made of opaque glass (147 monochromatic and 27 mosaic) and 179 of translucent glass (155 monochromatic and 24 mosaic); for 33 counters, it was not possible to determine their colour and transparency. Black (125) and white (120) counters are the most numerous; the term black is used conventionally, as such counters are actually made of dark green, dark purple or dark brown glass, which, however, can only be seen in transmitted light and only in well-preserved copies finds. The counters from phases B1–B2 are the most diverse in terms of colour. For the other chronological ranges, this variety is no longer present – most colours do not appear at all or are only represented by a small number of counters (Table 2).The counters can be divided into two groups of small (with diameter of up to 14.5 mm) and large (with diameter measuring from 15 mm) specimens. The diameters of glass calculi found in Poland range from 10 to 36 mm; most of them are classified as large (Fig. 6). The method of manufacturing glass counters can be inferred from written sources and findings based on specialist analyses. In the case of counters from Poland, the (possible) production method could not be determined for as many as 184 specimens. The others were mostly made by placing a small bulb of molten glass. These are mainly monochromatic specimens, usually with an uneven, slightly pitted bottom surface. Only 34 counters were made by re-melting a piece of glass (also from broken glass vessels) (Fig. 8); most of them – as many as 24 – are mosaic specimens (Fig. 7). In archaeological literature glass counters are predominantly interpreted as game accessories. This was undoubtedly the basic function of counters, but we do not know to what extent they were actually adapted and their function adopted by the ‘barbarian’ communities. Only in eight (?) cases in total, glass counters occurred in assemblages together with other game accessories such as boards, dice or marbles

Glass counters from the Roman Iron Age in the territory of Poland. Archaeological-archaeometric analysis.

Wydział HistorycznyCelem pracy było poszerzenie wiedzy na temat szklanych żetonów znajdowanych na terenie Polski w kontekście stanowisk kultury przeworskiej, wielbarskiej i luboszyckiej. Praca ta łączy w sobie podejście archeologiczne i archeometryczne. Szklane żetony znane są z 44 lub 45 stanowisk archeologicznych w Polsce, głównie cmentarzysk. Datowane są od fazy B1 do D (od I do IV w. n.e.). Łącznie, na Polskich stanowiskach archeologicznych odnaleziono 386 lub 390 szklanych żetonów. Szklane pionki omówione zostały w ramach trzech płaszczyzn: koloru, wielkości i metody produkcji. Najczęściej spotykanym kolorem szklanych żetonów był czarny a natomiast drugim biały. Większość posiada średnicę powyżej 15 mm, co klasyfikuje je jako duże. Metodę produkcji udało się ustalić dla 202 egzemplarzy. Na potrzeby pracy, 47 żetonów szklanych zostało wytypowanych do badań archeometrycznych. Każdy kolor składowy pionka został przebadany. Analizy archeometryczne zostały przeprowadzone za pomocą LA-ICP-MS. Szkło z przebadanych żetonów należało do grupy szkieł sodowo-wapniowo-krzemowych. Większość została wytopiona za pomocą natronu przy czym jego różne typy zostały wykorzystane jako baza. W badanym zbiorze znalazło się kilka szkieł wytopionych za pomocą popiołu roślin halofitowych. Określono również barwniki i zmętniacze wykorzystane do bawienia szkła.The aim of this study was to extend the knowledge of Roman glass counters found in Poland at the sites of Przeworsk, Wielbark and Luboszyce Cultures. This work combines both archaeological and archaeomeric investigations. The glass counters are known from 44 or 45 archaeological sites in Poland, mostly from the funerary context. They are dated from phase B1 to phase D (from the 1st to the 4th century A.D). In total, 386 or 390 glass counters were discovered in the Polish archaeological sites. Three attributes have been selected to analyse the glass counters from the archaeological perspective: colour, size and production method. The most common colour among the monochrome glass counters was black followed by opaque white. The majority of them have the diameter above 15mm which classifies them as large. The production method was determined only for 202 glass counters. In this study 47 glass counters were selected for the archaeometric analysis. Each colour within the counter was examined. The chemical analysis was conducted by LA-ICP-MS. All the analysed counters were silica-soda-lime glasses. The majority of them were produced with natron as a flux but the different natron base glass was used to obtain the colour. Some plant ash glasses were also recognised within the assemblage. The opacifiers and colorants used to colour the glass were also determined

René Sliwowski - translator of Russian literature. (Life and translation activity with elements of the general history of development the translator profession)

Настоящая магистерская диссертация является попыткой представить жизнь и переводческую деятельность одного из заслуженных и признанных переводчиков русской художественной литературы – Рене Сливовского, так как внес он большой вклад в развитие польской культуры. Переводчик и литературовед, несомненно, заслуживает внимания, потому что крупнейший труд, подытоживающий его достижения в области перевода русской литературы не существует. Он известен переводами, прежде всего, Андрея Платонова (Miasto Gradow – Город Градов; Człowiek – istota nieznana – Сокровенный человек; сборник Czarodziejski pierścień – Волшебное кольцо) и Антона Чехова (Dramat na polowaniu – Драма на охоте; Nieciekawa historia – Скучная история), однако нельзя упустить вниманием, что Сливовский является автором переводов и других произведений. Среди авторов, произведения которых он перевел стоит упомянуть: Юрия Давыдова (Wariant afrykański – Судьба Усольцева; Czas głuchej jesieni – Глухая пора листопада), Федора Сологуба (Mały bies – Мелкий бес, Żądło śmierci – Жало смерти), Георгия Владимова (Długa droga do Tipperary – Долог путь до Типперари, Generał i jego armia – Генерал и его армия) и др. Их полный перечень помещен в приложении, к настоящей работе.The subject of this thesis is to trace the life and work of an outstanding interpreter of translations of Russian literature, René Śliwowski by which the Polish reader may refer to the works of such artists as Andrei Platonov, Anton Chekhov, Fyodor Sologub and Georgy Władimow.At the beginning of this thesis are briefly characterized the different types of translation, such as oral and written, and specialized and literary. The latter is particularly important because of the subject of this thesis, since René Śliwowski is just a literary translation.A study of biography and translations activity Rene Śliwowski, showed the important role of interpreter's work is his education, personal life, contained contacts and friendships. In addition, the research activities of a specific interpreter helps to realize that the work of foreign literature is translated text, and not the original, which was created in a different culture, and that we can learn just by working translators

Glass counters from the Roman Iron Age in the territory of Poland. Archaeological-archaeometric analysis.

Wydział HistorycznyCelem pracy było poszerzenie wiedzy na temat szklanych żetonów znajdowanych na terenie Polski w kontekście stanowisk kultury przeworskiej, wielbarskiej i luboszyckiej. Praca ta łączy w sobie podejście archeologiczne i archeometryczne. Szklane żetony znane są z 44 lub 45 stanowisk archeologicznych w Polsce, głównie cmentarzysk. Datowane są od fazy B1 do D (od I do IV w. n.e.). Łącznie, na Polskich stanowiskach archeologicznych odnaleziono 386 lub 390 szklanych żetonów. Szklane pionki omówione zostały w ramach trzech płaszczyzn: koloru, wielkości i metody produkcji. Najczęściej spotykanym kolorem szklanych żetonów był czarny a natomiast drugim biały. Większość posiada średnicę powyżej 15 mm, co klasyfikuje je jako duże. Metodę produkcji udało się ustalić dla 202 egzemplarzy. Na potrzeby pracy, 47 żetonów szklanych zostało wytypowanych do badań archeometrycznych. Każdy kolor składowy pionka został przebadany. Analizy archeometryczne zostały przeprowadzone za pomocą LA-ICP-MS. Szkło z przebadanych żetonów należało do grupy szkieł sodowo-wapniowo-krzemowych. Większość została wytopiona za pomocą natronu przy czym jego różne typy zostały wykorzystane jako baza. W badanym zbiorze znalazło się kilka szkieł wytopionych za pomocą popiołu roślin halofitowych. Określono również barwniki i zmętniacze wykorzystane do bawienia szkła.The aim of this study was to extend the knowledge of Roman glass counters found in Poland at the sites of Przeworsk, Wielbark and Luboszyce Cultures. This work combines both archaeological and archaeomeric investigations. The glass counters are known from 44 or 45 archaeological sites in Poland, mostly from the funerary context. They are dated from phase B1 to phase D (from the 1st to the 4th century A.D). In total, 386 or 390 glass counters were discovered in the Polish archaeological sites. Three attributes have been selected to analyse the glass counters from the archaeological perspective: colour, size and production method. The most common colour among the monochrome glass counters was black followed by opaque white. The majority of them have the diameter above 15mm which classifies them as large. The production method was determined only for 202 glass counters. In this study 47 glass counters were selected for the archaeometric analysis. Each colour within the counter was examined. The chemical analysis was conducted by LA-ICP-MS. All the analysed counters were silica-soda-lime glasses. The majority of them were produced with natron as a flux but the different natron base glass was used to obtain the colour. Some plant ash glasses were also recognised within the assemblage. The opacifiers and colorants used to colour the glass were also determined