THE ROLE OF EXPLICIT INSTRUCTION IN INTERLANGUAGE PRAGMATIC DEVELOPMENT

The aim of this article is twofold: 1. to review some literature focusing on instruction in interlanguage pragmatics; and 2. to provide an example of how interlanguage pragmatics research and instruction can be linked. In particular it focuses on explicit and implicit instruction, noticing, awareness raising, and metapragmatic instructions. The following areas of instructional research are discussed: subject of study, research questions, research design and findings. We also refer to how instruction can benefit from interlanguage pragmatics research on the example of the second stage of the project “The role of explicit instruction in developing pragmatic competence in learning English and German as foreign languages” carried out at Goce Delchev University, Stip, Republic of Macedonia

A corpus-based analysis of the pragmatic marker 'like' in non-native conversation

The study presented in this paper is a part of the research project “Developing cross-cultural and interlanguage pragmatics research and its practical implications” currently being implemented at Goce Delchev University in Shtip, Republic of North Macedonia. It investigates the use of the pragmatic marker like by Macedonian learners of English. The participants of this study were 76 students of English enrolled at the Department of English language at Goce Delchev University, Shtip. A research corpus of conversations produced by the participants was collected. The participants were asked to choose three of the following five topics and discuss them: problems with street dogs, living and working abroad, body piercing and tattoos, the healthy amount of time to spend with the person you’re dating, and talking on the phone while sharing time with friends. The time of the conversations mounted to 9.9 hours, or 66,696 words. The conversations were then transcribed and analysed. Additionally, attitudinal data were collected from 40 of the participants about their perception of like with respect to the age and gender of the speakers, formality of the situation, grammaticality, acceptability, distractiveness, and politeness of the utterances. They also rated users for fluency and their level of English. The findings of this investigation show that the pragmatic marker like is salient for the learners and that they use it in a similar way as native speakers. It also shows that its frequency correlates with language proficiency levels. However, there are other factors that influence its usage, such as learners’ perception of the marker, length of turns and personal features of the speakers. The present study makes an important contribution to interlanguage pragmatics. First, it investigates spoken language and reveals some aspects of learner communication that cannot be observed in class. Second, it shows that learning a foreign language is a complex process that involves not only instruction but all other resources that learners have access to through the Internet. Keywords: interlanguage; pragmatic markers; functions; frequency; language corpus

I CAN’T SEEM TO FIND MY GLASSES – THE ENGLISH VERB SEEM AND ITS MACEDONIAN TRANSLATION

This paper discusses the verb seem and its translation equivalents in Macedonian. Seem is a multifunctional verb. As a copula verb, it is a verb of indirect perception. It may also mark the verb phrase for evidentiality and epistemic modality. In other cases, seem may also function as a hedge, which is a pragmatic function of linguistic means that allows the speaker not to express the commitment categorically. Because of its multiple functions, seem has different translations in Macedonian. The most widespread are congruent correspondences, when seem is translated with a corresponding verb (се чини, изгледа, личи), and zero correspondences, when it is dropped. This variety may also appear due to different cultural attitudes towards evidence.Предмет на анализа во овој труд е англискиот глагол seem и неговите преводни еквиваленти во македонскиот јазик. Seem е полифункционален глагол. Како копуларен глагол, тој е глагол за индиректна перцепција. Но може да изразува и евиденцијалност и епистемичка модалност. Во некои случаи seem може да изразува несигурност што му овозможува на говорителот да не биде категоричен и да се дистанцира до извесен степен од кажаното. Заради различните функции, seem различно се преведува во македонскиот јазик. Најчесто се преведува со соодветен глагол (се чини, изгледа, личи) или, пак, се испушта. Различноста во преведувањето во некои случаи може да биде резултат на различниот однос на македонската култура кон фактичките ситуации

Теоретски претпоставки на директното и индиректното изразување

Директното и индиректното изразување се често причина за недоразбирање во интеркултурната комуникација, што доведува до меѓусебно определување на учесниците како груби, незаинтересирани, дрски, неучтиви и сл. Овие два вида изразување се тесно поврзани со говорните чинови. Поттик за овој труд е зголемениот интерес за анализа на говорните чинови во македонскиот јазик и за нивно контрастивно проучување со други јазици. Во него даваме преглед на теориите за директните и индиректните говорни чинови и за нивната поврзаност со културата и предлагаме рамка за нивно проучување. Клучни зборови: говорни чинови, инференција, конвенционалeн, учтивост

Несогласувањето, лицето и интеркултурната комуникација

Анализата на говорните чинови на несогласување во англискиот и во македонскиот јазик покажува дека и македонските и американските говорители користат стратегии за засилување и стратегии за ублажување на несогласувањето, но во англискиот јазик посилно се изразени стратегиите за ублажување на исказот, а во македонскиот стратегиите за засилување на исказот. Тоа е резултат на покажувањето преферентност кон различни системи на учтивост. Американската рамка на несогласување ја вклучува претпоставката дека несогласувањето треба да се избегнува. На несогласувањето треба да се гледа како на сугерирање, а не како на конфликт. Македонската култура повеќе ги вреднува со¬ли¬дар¬н¬¬о-ста и пријателството, па оттука во неа се развиле стратегии на инволвираност и бли¬скост. Заради вака различните ставови кон несогласувањето, припадниците на овие две култури развиле различни средства за негово изразување. Овие средства им се добро познати на нивните припадници. Македонските говорители знаат дека ако не се согласуваат со своите колеги, можат да им кажат не е точно, немаш право и сл. Но таквите изрази би биле прагматички несоодветни при комуникацијата со колегите Американци

Students

This paper reports on the results of a corpus study on the development of pragmatic competence in face-to-face communication of Macedonian learners of English at A1, A2, B1 and B2 level, as defined by the Common European Framework of Reference Levels (CEFR). Central to developing pragmatic competence are the speech acts. In this study, we focus on the speech act of apologising. Data for analysis was drawn from the Macedonian English Learner Corpus (MELC) [1] which was compiled in 2011-2012 as a part of a joint project of three universities in the Republic of Macedonia: FON-First Private University, University Ss Cyril and Methodius-Skopje, and Coce Delcev University-Stip. In our analysis we rely on classification of the strategies for formulating apologies in [3] as well as the exponents for apologising that CEFR and the accompanying T-books (Breakthrough, Waystage, Threshold and Vantage) give for each of the levels. We discuss the Illocutionary Force Indication Devices (IFIDs) that are used for framing the speech act, the combination of strategies for apologising that learners apply as well as the linguistic and syntactic means that learners use to intensify their apologies. We also highlight some of the errors and point to their sources. Our study showed that even at B2 level students hesitate how to use the explicit IFIDs and the marker please. They are also not sure about the use the performative verb apologise and about the difference between sorry and excuse me. They use variety of lexical means to intensify their apologies. However, the use of syntactic structures is limited

Вовед во анализа на дискурс

Целта на оваа книга е да обезбеди општ вовед во проучувањето на дискурсот. Авторките поаѓаат од претпоставката дека студентите и другите заинтересирани читатели само површно се сретнале со оваа дисциплина и повеќе се збунети отколку свесни за полето на нејзиниот интерес и темите и методите со кои таа се занимава. Во моментов, анализата на дискурс е многу популарна и раширена на сите континенти и меѓу следбениците на разни научни дисциплини

ПОЛИФУНКЦИОНАЛНOСТА НА ДА НЕ-ПРАШАЊАТА

Во овој труд се спроведува прагматичка анализа на да не-прашањата во македонскиот јазик (Да не сакаш да се напиеш нешто?) за да се определат нивните комуникациски функции во различни контексти: понуда, поттикнување, емпатија, неодобрување, иронија, и сл. За разлика од поларитетните дали-прашања, кои изискуваат потврден или одречен одговор, да не-прашањата се пристрасни бидејќи бараат потврда на претпоставката на говорителот. Таа функција може успешно да се реализира само ако соговорникот го познава ситуацискиот контекст и правилно ја толкува претпоставката на говорителот. Семантичката одлика на „пристрасност“ ги прави да не-прашањата погодни за сигнализирање позитивна учтивост и помал степен на хоризонтално растојание меѓу соговорницит

ПОЛИФУНКЦИОНАЛНOСТА НА ДА НЕ-ПРАШАЊАТА

Во овој труд се спроведува прагматичка анализа на да не-прашањата во македонскиот јазик (Да не сакаш да се напиеш нешто?) за да се определат нивните комуникациски функции во различни контексти: понуда, поттикнување, емпатија, неодобрување, иронија, и сл. За разлика од поларитетните дали-прашања, кои изискуваат потврден или одречен одговор, да не-прашањата се пристрасни бидејќи бараат потврда на претпоставката на говорителот. Таа функција може успешно да се реализира само ако соговорникот го познава ситуацискиот контекст и правилно ја толкува претпоставката на говорителот. Семантичката одлика на „пристрасност“ ги прави да не-прашањата погодни за сигнализирање позитивна учтивост и помал степен на хоризонтално растојание меѓу соговорницит

ПОЛИФУНКЦИОНАЛНOСТА НА ДА НЕ-ПРАШАЊАТА

This paper undertakes a pragmatic analysis of da/ne (yes/no)-questions in Macedonian in order to determine their communicative functions in various contexts: offer, encouragement, empathy, disapproval, irony, etc. In comparison to polar dali-questions, which require a positive or negative response, da/ne-questions are biased because they require confirmation of the speaker’s presupposition about the polarity of the answer. This function can be achieved only if the addressee shares common ground and correctly interprets the presupposition of the speaker. The semantic feature of bias makes these questions suitable for signaling positive politeness and small horizontal distance between interlocutors.Во овој труд се спроведува прагматичка анализа на да не-прашањата во македонскиот јазик (Да не сакаш да се напиеш нешто?) за да се определат нивните комуникациски функции во различни контексти: понуда, поттикнување, емпатија, неодобрување, иронија, и сл. За разлика од поларитетните дали-прашања, кои изискуваат потврден или одречен одговор, да не-прашањата се пристрасни бидејќи бараат потврда на претпоставката на говорителот. Таа функција може успешно да се реализира само ако соговорникот го познава ситуацискиот контекст и правилно ја толкува претпоставката на говорителот. Семантичката одлика на „пристрасност“ ги прави да не-прашањата погодни за сигнализирање позитивна учтивост и помал степен на хоризонтално растојание меѓу соговорниците