Passive radiative cooling using optical thin film coatings

Radiative cooling is a passive way of cooling by which a body loses heat by emitting energy. When a body is exposed to sky, heat transfer between the body and sky occurs depending on transparency of the atmosphere through radiation. During nighttime, due to extremely low incident solar irradiation cooling can be achieved. However, during daylight nearly 940 W/m2 energy is present in Istanbul, due to sun and since emission by the object is not as high as this energy, cooling cannot be achieved. So, in order to achieve radiative cooling during daylight, incident solar energy has to be reflected strongly which prevents heating of the object. Also, by maximizing emission in the atmospheric transparency window in 8‐13 μm range, in which very low amount of solar energy is carried, radiative cooling can be achieved. In this study, design studies about thin film filters are carried out whose focus is to achieve high reflection in the visible and near‐infrared spectrums in which high amount of solar energy is present and maximize absorption/emissivity in 8‐13 μm spectrum where atmospheric transparency window is present. For these purposes, different design methods are examined, e.g. quarter wavelength stacks for high reflection and an impedance matching technique, Chebyshev transform, is used to increase emission in 8‐13 μm spectrum. For the performance evaluations, radiative heat transfer dynamics are examined and cooling powers are compared with a design results given in the literature. It is observed that significant performance improvement can be observed by proposed design methods

An investigation on renewable energy education at the university level in Turkey

In the present study, to discover how teaching of renewable energy sources in Turkey is carried out at the university level, a questionnaire was developed and applied at different universities in Turkey. The analyses conducted on the data obtained from the questionnaire revealed that education about geothermal, solar and wind energy is given at master’s level, other renewable energy sources are taught at the undergraduate level within the curriculum of some engineering courses. The teaching performed about renewable energy sources is in Turkish and at encyclopedic level. As preparing and obtaining the required materials are costly, some problems are encountered in the teaching of renewable sources. In Turkish universities, no degree about renewable energy sources is granted. Hence, the country must make use of the people having engineering degree to capitalize on its renewable energy sources. As there is no program specializing on providing training about the renewable energy sources, it seems to be difficult to find experts about this issue. The current state of renewable energy sources education seems to be inadequate and it should be expanded and strengthened

Fotovoltaik-Termoelektrik Hibrit Güç Üretim Sistemlerinde Son Gelişmeler

Fotovoltaik (PV) modüllerin en küçük birimini oluşturan güneş gözeleri güneş enerjisini doğrudan elektriğe dönüştürürler. Ancak dönüştürülen elektrik enerjisi gelen enerjisinin %13 ile %20’si arasında değişmektedir. Gelen güneş enerjisinin bir kısmı geri yansımakta geri kalanı ise termal enerjiye dönüşmektedir. Bu nedenle PV modül sıcaklıkları yükselmekte ve PV modüllerin verimleri düşmektedir. Güneş enerjisinden üretilen gücü arttırmanın yollarından biri PV modül sıcaklığını termoelektrik (TE) jeneratörler yardımıyla elektrik enerjisine dönüştürmektir. Bu çalışmada PV – TE güç üretim sistemlerinde yapılan seksen farklı literatür çalışması derlenmiştir. PV-TE sistemler beş grupta sınıflandırılmıştır. Bunlar geleneksel, yoğunlaştırmalı, faz değiştiren malzeme entegreli, ekonomik değerlendirmeler ile güç düzenleme ve kaydetme birimleridir. Özetle geleneksel PV-TE sistemlerdeki sıcaklık ve güç sınırlamalarını ortadan kaldırmak için yoğunlaştırılmış sistemlere geçiş olduğu görülmekle birlikte ve yeni teknikler geliştirilmeye çalışılmaktadır. PV-TE sistemlerin performansı geleneksel PV sistemlerden iyi olsa bile TE modül maliyetinin yüksek olması ve düşük verimliliği bu sistemlerin rekabetçi olmasını kısıtlamaktadır

Proteomic diversity of high-density lipoprotein explains its association with clinical outcome in patients with heart failure

Aims: Previously, low high-density lipoprotein (HDL) cholesterol was found to be one of the strongest predictors of mortality and/or heart failure (HF) hospitalisation in patients with HF. We therefore performed in-depth investigation of the multifunctional HDL proteome to reveal underlying pathophysiological mechanisms explaining the association between HDL and clinical outcome. Methods and results: We selected a cohort of 90 HF patients with 1:1 cardiovascular death/survivor ratio from BIOSTAT-CHF. A novel optimised protocol for selective enrichment of lipoproteins was used to prepare plasma. Enriched lipoprotein content of samples was analysed using high resolution nanoscale liquid chromatography-mass spectrometry-based proteomics, utilising a label free approach. Within the HDL proteome, 49 proteins significantly differed between deaths and survivors. An optimised model of 12 proteins predicted death with 76% accuracy (Nagelkerke R2=0.37, P < 0.001). The strongest contributors to this model were filamin-A (related to crosslinking of actin filaments) [odds ratio (OR) 0.31, 95% confidence interval (CI) 0.15–0.61, P = 0.001] and pulmonary surfactant-associated protein B (related to alveolar capillary membrane function) (OR 2.50, 95% CI 1.57–3.98, P < 0.001). The model predicted mortality with an area under the curve of 0.82 (95% CI 0.77–0.87, P < 0.001). Internal cross validation resulted in 73.3 ± 7.2% accuracy. Conclusion: This study shows marked differences in composition of the HDL proteome between HF survivors and deaths. The strongest differences were seen in proteins reflecting crosslinking of actin filaments and alveolar capillary membrane function, posing potential pathophysiological mechanisms underlying the association between HDL and clinical outcome in HF

Thermodynamic Optimization of a Geothermal- Based Organic Rankine Cycle System Using an Artificial Bee Colony Algorithm

Geothermal energy is a renewable form of energy, however due to misuse, processing and management issues, it is necessary to use the resource more efficiently. To increase energy efficiency, energy systems engineers carry out careful energy control studies and offer alternative solutions. With this aim, this study was conducted to improve the performance of a real operating air-cooled organic Rankine cycle binary geothermal power plant (GPP) and its components in the aspects of thermodynamic modeling, exergy analysis and optimization processes. In-depth information is obtained about the exergy (maximum work a system can make), exergy losses and destruction at the power plant and its components. Thus the performance of the power plant may be predicted with reasonable accuracy and better understanding is gained for the physical process to be used in improving the performance of the power plant. The results of the exergy analysis show that total exergy production rate and exergy efficiency of the GPP are 21 MW and 14.52%, respectively, after removing parasitic loads. The highest amount of exergy destruction occurs, respectively, in condenser 2, vaporizer HH2, condenser 1, pumps 1 and 2 as components requiring priority performance improvement. To maximize the system exergy efficiency, the artificial bee colony (ABC) is applied to the model that simulates the actual GPP. Under all the optimization conditions, the maximum exergy efficiency for the GPP and its components is obtained. Two of these conditions such as Case 4 related to the turbine and Case 12 related to the condenser have the best performance. As a result, the ABC optimization method provides better quality information than exergy analysis. Based on the guidance of this study, the performance of power plants based on geothermal energy and other energy resources may be improved

The importance of serum fetuin-a levels for the detection and evaluation of the left ventricular systolic heart failure

Kalp yetersizliği, miyokardın sistolik ve/veya diyastolik fonksiyonlarında bozulma ve nörohormonal aktivite artışı ile karakterize klinik bir sendromdur. Etkin tedavisi yapılmazsa ilerleyici olup kardiyovasküler hastalıkların başlıca morbidite ve mortalite nedenini oluşturmaktadır. Son yıllarda koroner arter hastalığı, diyabetes mellitus, kronik renal yetersizlik ve obezite gibi kardiyovasküler komplikasyonlara neden olabilecek hastalıkların etiyolojisinde karaciğerden salınan negatif akut faz reaktanı ve sistemik kalsifikasyon inhibitörü olan fetuin-A'nın (a2-Heremans Schmid glikoprotein) etkisinin olduğu saptanmıştır. Fetuin-A'dan yoksun fare kalplerinde yapılan bir çalışmada kardiyak fibrozis ve kalsifikasyonun arttığı, kalpte diyastolik ve sistolik fonksiyonların bozulmasına neden olduğu saptanmıştı. Çalışmamızda sol ventrikül sistolik kalp yetersizliğinin tanısı ve değerlendirmesinde serum fetuin-A düzeyinin önemini saptamak ve serum pro-BNP düzeyi ile karşılaştırmak amaçlanmıştır.Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dalı'na Temmuz 2011 ile Ocak 2012 tarihleri arasında kalp yetersizliği tanısı ile başvuran 66 hasta kalp yetersizliği grubunu ve kalp yetersizliği tanısı olmayan 31 olgu kontrol grubunu oluşturdu. Biyokimyasal tetkikler için aydınlatılmış onam alındıktan sonra kontrol ve kalp yetersizliği hastalarından venöz kan örnekleri alındı ve hemogram, üre, kreatinin, sodyum (Na), Lipid profili [total kolesterol, yüksek ve düşük dansiteli lipoprotein kolesterol (HDL-K, LDL-K), trigliserid], açlık kan şekeri, CRP, proBNP ve fetuin-A çalışıldı. Ekokardiyografik incelemeleri ayrıntılı olarak yapıldı.Serum fetuin-A düzeyi kontrol grubuna göre kalp yetersizliği grubunda anlamlı olarak düşük bulundu (sırasıyla 526,36 (282,98-726,58)'a 72,94(14,11-648,88) g/ml, p<0,001). Serum CRP ve pro-BNP düzeyleri kontrol grubuna göre kalp yetersizliği grubunda anlamlı olarak daha yüksek (p<0,001) saptandı. Serum pro-BNP ve CRP değerleri fonksiyonel kapasitesi sınıf I-II olanlara göre sınıf III-IV olan hastalarda anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p<0,001). Serum fetuin-A düzeyi fonksiyonel kapasitesi sınıf I-II olanlara göre sınıf III-IV olan hastalarda daha düşük saptanmasına rağmen iki grup arasında anlamlı farklılık izlenmedi. Tüm olgular değerlendirildiğinde fetuin-A düzeyi ile sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu arasında pozitif korelasyon; pro-BNP ve CRP arasında negatif korelasyon saptandı (sırasıyla r: 0,732 p<0,001; r: -0,542 p<0,001; r: -0,352 p<0,001). Çalışmaya alınan olgularda serum fetuin-A düzeyi kontrol grubuna göre kalp yetersizliği olan hastalarda, dilate kardiyomiyopati hasta grubuna göre iskemik kardiyomiyopatili hasta grubunda anlamlı olarak daha düşük saptandı. Çalışılan örneklemde serum pro-BNP için ROC analizi yapıldığında ROC eğrisinde çizgi altında kalan alanın %96,9 olduğu ve 184,1 pg/ml pro-BNP değeri ``cut off'' olarak alındığında %95,45 duyarlılık ve %96,77 özgüllük ile sol ventrikül sistolik kalp yetersizliğini öngördüğü saptandı (p<0,001). Serum fetuin-A düzeyi için ROC analizi yapıldığında ROC eğrisinde çizgi altında kalan alanın %96 olduğu ve 270,45 g/ml fetuin-A değeri ``cut off'' olarak alındığında %86,36 duyarlılık ve %96,77 özgüllük ile sol ventrikül sistolik kalp yetersizliğini öngördüğü saptandı (p<0,001).Sonuç olarak, çalışmamız sistolik kalp yetersizliği olan hastalarda serum fetuin-A düzeyinin azaldığını gösteren ilk çalışmadır. Sol ventrikül sistolik kalp yetersizliğini öngörmede fetuin-A'nın ``cut off'' değeri 270,45 pg/ml olarak saptandı. Serum fetuin-A düzeyinin sistolik kalp yetersizliği olan hastaları yüksek duyarlılık ve özgüllük ile saptayabildiğini ve pro-BNP kadar güçlü tanısal belirteç olduğu gösterildi. Ancak serum fetuin-A çok fonksiyonlu bir protein olması nedeniyle birçok olaydan etkilenmektedir. Serum fetuin-A ile kalp yetersizliğini değerlendirmek için hasta gruplarının iyi irdelendiği ve örneklem sayısının fazla olduğu çalışmalara ihtiyaç vardır.Heart failure is a clinical syndrome characterized by the increased neurohormonal activity and systolic and/or diastolic dysfunction of the myocardium and without effective treatment, it is progressive and constitutes the major cause of morbidity and mortality of the cardiovascular diseases. In recent years, the effect of the fetuin-A (a2-Heremans Schmid glycoprotein) ,a negative acute phase reactant released by the liver, was found to be the etiology of diseases that can cause cardiovascular complications, such as coronary artery disease, obesity and diabetes mellitus. In a study of the hearts of mice lacking fetuin-A, it was noted that cardiac fibrosis and calcification was increased, diastolic and systolic functions of the heart was deteriorated. In our study, it was aimed to evaluate the importance of serum fetuin-A levels in the diagnosis and assessment of left ventricular systolic heart failure and to compare with the level of serum pro-BNP.We enrolled 66 patients with a diagnosis of heart failure and 31 patients without a diagnosis of heart failure forming a control group who admitted to the Department of Cardiology at Uludag University Medical Faculty, Bursa, between July 2011 to January 2012. After informed consent for biochemical examinations had been obtained, venous blood samples were collected from the controls and the patients with chronic heart failure. In seperated sera; hemogram, urea, creatinine, sodium (Na), lipid profile [total cholesterol, high and low density lipoprotein cholesterol (HDL-C, LDL-C), triglycerides], fasting blood glucose, CRP, pro-BNP and fetuin-A were studied. Both study and control group patients had detailed echocardiographic examination.Median serum fetuin-A levels of the heart failure group was significantly lower than the control group (p<0,001) [respectively 72.94 (14.11 to 648.88) ?g/ml, 526.36 (282.98 to 726.58) g/ml]. Serum CRP and pro-BNP levels in the heart failure group was detected significantly higher than the control group (p <0.001). Serum pro-BNP and CRP levels of the patients with functional capacity class III-IV was significantly higher according to those with functional capacity class I-II (p <0.001). Serum fetuin-A level of the patients with functional capacity class III-IV was detected lower than those with class I-II. However, there was no significant differences between the two groups. In all cases, fetuin-A levels positively correlated with left ventricular ejection fraction (EF) and negatively correlated with pro-BNP and CRP (respectively, r: 0.732 p <0.001, r: -0.542 p <0.001, r: -0.352 p <0.001). Serum fetuin-A levels in patients with heart failure compared with control group and patients with ischemic cardiomyopathy according to patients with dilated cardiomyopathy was revealed significantly lower. ROC analysis was done for the studied sample of serum pro-BNP, the area under the ROC curve was 96,9% and the `cut off level was determined as 184.1 pg / ml for pro-BNP giving a sensitivity of 95,45% and specificity of 96,77% for the diagnosis of the left ventricular heart failure (p<0,001). ROC analysis was done for the serum fetuin-A, the area under the ROC curve was 96% and the `cut off level was determined as 270,45 ug / ml for fetuin-A giving a sensitivity of 86,36% and specificity of 96,77% for the diagnosis of the left ventricular heart failure (p<0,001).In conclusion, our study was the first study showing decreased serum fetuin-A levels in patients with left ventricular systolic heart failure. For the diagnosis of the left ventricular heart failure, the `cut off level of the serum fetuin-A was determined as 270,45 ug/ml (p<0,001). Serum fetuin-A was a diagnostic marker with high sensitivity and specificity for the patients with systolic heart failure and showed that it was as powerful marker as serum pro-BNP. However, due to a multifunctional protein, serum fetuin-A is affected by many factors. Well-designed and more sample sized studies are needed to elucidate the relationship between serum fetuin-A level and heart failure

1960 sonrası heykel sanatında hayvan imgesinin değişimi

ÖZET İnsan, tarih sahnesine çıktığı ilk andan itibaren hayvanlarla çok yönlü bir ilişki içinde olmuştur. Hayvanlarla kurulan karşılıklı ilişki doğrultusunda; insan için hayvanın konumu önem kazanmıştır. Çeşitliliği, davranışı, görünüşü ve diğer pek çok özelliğiyle birlikte; insanoğlu, hayvanı anlamlandırmaya başlamış ve hayvanı bu yüklediği anlamlar üzerinden değerlendirmiştir. İnsan, hayvanı kimi zaman güçsüzlüğünün ve korkularının bir parçası; kimi zaman ise ona duyduğu saygı ve minnet çerçevesinde konu edinmiştir. Hayvan imgesinin farklı şekillerde ele alındığı bu süreç, uygarlık tarihi boyunca tinsel ve ruhani özellikler atfedilerek devam etmiş, insan için hayvanın değeri hep ön planda olmuştur. Konu edilişindeki tarihsel süreç; sanat başta olmak üzere din, felsefe, mitoloji gibi birçok alanda varlığını devam ettirmiştir. Bu bağlamda, tezde ilk olarak etimolojik ve biyolojik olarak hayvanın tanımı ile yine konuyla bağlantılı olarak imgenin tanımı yapılmıştır. İlkel topluluklardan başlayarak hayvan imgesine atfedilen her türlü yaklaşım, zamansal bir kurgu içerisinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. İzleyen bölümde ise; Mitlere ve Antik Dönem uygarlıklarına, Orta Çağ, Rönesans ve Modernizm’e odaklanılmıştır. İnsanın tüm bu süreçte hayvan imgesini ele alış biçimi incelenmiş, hayvanla kurulan ilişkinin sanatsal olarak yansımaları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Hayvan imgesinin karşılıklarının toplum ve kültürlerde nasıl karşılık bulduğuna dair örnekler üzerinden değerlendirilmesi yapılmıştır. Daha sonraki bölümde 1960 sonrası sanatın geçirdiği değişim ve dönüşüm irdelenerek, heykel sanatının bu aşamadaki konumu belirlenmeye çalışılmıştır. Son bölümden ise, 1960 sonrası sanatta hayvan imgesini ele alan sanatçı yaklaşımlarına odaklanılarak, heykel sanatıyla ilişkili seçilmiş sanatçı örnekleri ve eserleri değerlendirilmiştir. -------------------- ABSTRACT People have been in a multifaceted relationship with animals from the very first moment human beings came into existence in the history. Because of this mutual relationship; the position of animals has gained importance for people. With the diversity, behavior, appearance and many other features of animals; people began to make sense of animals and evaluated them over these meanings. People have sometimes portrayed animals as a part of their weaknesses and fears, and sometimes within the scope of the respect and gratitude they have to animals. This process, in which the animal image was approached in different ways, continued with spiritual and numinous features attributed throughout the history of civilization, and the value of animals has always remained at the forefront for people. The historical process in their portrayal continued to exist in many fields such as art in particular, religion, philosophy and mythology. In this context, firstly, the etymological and biological definition of animals and also in connection with the subject matter, the image are defined in the thesis. All kinds of approaches attributed to the animal image starting from primitive communities are tried to be evaluated in a temporal fiction. In the following section, myths and ancient civilizations, the Middle Age, the Renaissance and modernism are focused. The way in which people approached the animal image in this process is examined, and the artistic reflections of the relationship with animals are tried to be presented. The equivalents of the animal image in different societies and cultures are evaluated with examples. In the next section, the change and transformation of art after 1960 are studied, and the position of sculpture in this stage is tried to be specified. In the last chapter, selected examples and works of artists related to sculpture are evaluated by focusing on the approaches of artists that deal the animal image in art after 1960

Farklı haşlama uygulamalar ile saklamanın kurutuluş brokkolinin renk ve antioksidan aktivitesi üzerine etkileri

TEZ6756Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2007.Kaynakça (s.62-68) var.viii, 76 s. : res. ; 29 cm.In this research effects of blanching in water and waters containing 3% NaCl, CaCl2, MgO and MgCO3 separately, and storage time on antioxidant activity, color, chlorophyll and ascorbic acid contents of dehydrated broccoli were determined. Sensory evaluations indicated that samples blanched in water or water containing NaCl were superior with respect to color and smell. The highest rehydration capacity was belong to the sample blanched in water with NaCl. Effect of blanching treatments on ""L"" color value was insignificant except blanching by use of MgO. ""a"" values showed increases depending on the storage time and the highest ""b"" values were belonged to the control samples.Bu çalışmada, kurutma öncesi uygulanan farklı bileşimdeki (su, %3'lük NaCl, CaCl2 MgO MgCO3 çözeltileri) haşlama sularının ve depolama süresinin kurutulmuş brokkolinin antioksidan aktivitesi, renk, klorofil ve askorbik asit içeriği üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Duyusal değerlendirme sonucunda su ve tuz ile haşlanarak kurutulan brokkoliler renk ve koku bakımından en yüksek puanları alarak en çok beğeniyi kazanmıştır. 24 saat sonundaki en yüksek rehidrasyon kapasitesine tuz çözeltisine daldırılarak kurutulan örnekler ulaşmıştır. MgO uygulaması dışında örneklerin L değerleri üzerine depolamanın etkisi önemsiz bulunmuştur. Depolama süresi boyunca a değerinde artış olmuştur. Depolama sonunda ise en yüksek b değeri kontrol grubunun örneklerinde olmuştur.-a/b değerleri kontrol grubunda %85'lik azalma göstermiştir. Depolamanın başından sonuna kadar klorofil a içeriğinde en az kaybı %5,27 ile MgCO3 en fazla kaybı %23,96 ile MgO grubu vermiştir. CaCl2 ve kontrol grubunda toplam fenolik madde miktarlarına depolama süresinin etkisi önemlidir. Antioksidan aktivitesi MgO ve MgCO3 çözeltisine daldırılarak kurutulanlarda daha düşük bulunmuştur. Depolama sırasında kontrol grubu Laskorbik asit içeriğini en iyi koruyan gruptur. Haşlanmamış taze brokkoli en fazla Laskorbik asit içeriğine sahiptir.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:FBE2006YL1