Mizah yoluyla başa çıkma ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide psikolojik dayanıklılığın aracı rolü

This study examines the mediating role of psychological resilience in the relationship between psychological counselors’ use of coping humor and psychological well-being through structural equation modeling. Research participants comprise 228 psychological counselors between the ages of 23 and 52, among which 130 are female and 98 are male. A correlational research model is used in the research as one of the quantitative research methods. Data is collected through the scales of Coping Humor, Psychological Well-Being, and Psychological Resilience. Data is analyzed through t-test, Pearson product-moment correlation and structural equation modeling. Findings demonstrate that there is positively significant correlation between coping humor, psychological well-being, and psychological resilience. Moreover, coping humor significantly predicts psychological well-being positively whilst psychological resilience remains a partial mediating variable in this relationship. Findings show that the conceptual model developed for relationships between coping humor, psychological well-being, and psychological resilience is statistically supported.Bu araştırmada, psikolojik danışmanlarda mizah yoluyla başa çıkma ile psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkide psikolojik dayanıklılığın aracı rolünün yapısal eşitlik modellemesi ile incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları yaşları 23 ile 52 arasında değişen 130 kadın ve 98 erkek olmak üzere toplam 228 psikolojik danışmandan oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında, Mizah Yoluyla Başa Çıkma, Psikolojik İyi Oluş ve Psikolojik Dayanıklılık ölçekleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, t-testi, Pearson momentler çarpım korelasyonu ve yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, mizah yoluyla başa çıkma, psikolojik iyi oluş ve psikolojik dayanıklılık arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmaktadır. Ayrıca, mizah yoluyla başa çıkmanın psikolojik iyi oluşu pozitif yönde ve anlamlı bir şekilde yordadığı, psikolojik dayanıklılığın ise bu ilişkide kısmi aracı değişken olarak yer aldığı görülmüştür. Araştırma sonuçları, mizah yoluyla başa çıkma, psikolojik iyi oluş ve psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişkilere yönelik kurulan kavramsal modelin istatistiksel olarak desteklendiğini ortaya koymuştur

THE PREDICTOR ROLES OF LIFE-SATISFACTION, AND INTRINSIC-EXTRINSIC MOTIVATION ON THE PSYCHOLOGICAL WELL-BEING OF PRE-SERVICE TEACHERS

The aim of the present study was to examine whether intrinsic and extrinsic motivations, and life satisfaction levels of pre-service teachers are significant predictors of their psychological well-being. The sample of the study was consisted of 230 pre-service teachers. Data were collected via Motivation to Teach Scale, Psychological Well-Being Scale and Life Satisfaction Scale. Descriptive statistics, Pearsons’s correlations, and multiple regression analysis were performed. The results indicated that the intrinsic and extrinsic motivations, and life satisfaction levels were moderate, and psychological well-being levels were high. Psychological well-beings of the subjects were correlated highly with life satisfaction, moderately with intrinsic motivation, and weakly with extrinsic motivation. Moreover, intrinsic motivation and life satisfaction were found to have a predictive effect on the psychological well-being of the pre-service teachers, but extrinsic motivation was not a predictor. The results revealed psychological well-being, motivation and life satisfaction are important variables supporting the success in teaching profession

Investigation of personality traits and self-esteem levels of substance user and non user adolescents based on certain socio-demographic variablesMadde kullanan ve kullanmayan ergenlerin kişilik özellikleri ve benlik saygısı düzeylerinin sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi

The aim of the present study is to examine personality traits and self-esteem levels of a total number of 124 adolescents aging between 14 and 20 (62 adolescents who are using substance and 62 adolescents who are not using any substance) are compared based on certain socio-demographic variables. Five-Factor Personality Inventory (FFPI) and Rosenberg Self-Esteem Questionnaire (RSEQ) are used in order to collect data. For the comparison of two groups, t-test is used if the data was normally distributed, and Mann-Whitney U Test was used when normality assumptions were not met. When there are more than two groups, for normally distribute variables One-way ANOVA, and when normality assumptions were not met, Kruskal-Wallis Test were used. According to the findings, girls who are using substance had lower levels of conscientiousness compared to girls who are not using any substance. For boys, they had lower scores for extraversion, agreeableness, conscientiousness, and openness to experience and higher levels of neuroticism if they are using some substance compared to the ones who are not using any substance. When age is taken into consideration, the results indicated that substance using adolescents between 17-20 had higher agreeableness scores compared to the substance using adolescents aged between 14-16. On the other hand, no significant differences were found for adolescents who are not using any substance. Moreover, there were not any significant differences based on the age onset of substance use and immigration status. For self-esteem, boys who are using substance had lower levels compared to the boys who are not using substance. There was no significant difference for the girls based on self-esteem. Results were discussed in the light of literature and implications were proposed.  ÖzetBu çalışmada, 14-20 yaş arasında, 62 madde kullanan ve 62 madde kullanmayan olmak üzere toplam 124 ergenin kişilik özellikleri ile benlik saygısı düzeylerinin bazı sosyo-demografik değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın verileri, Beş Faktör Kişilik Envanteri (5FKE) ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) ile toplanmıştır. Analizlerde bağımsız iki grup karşılaştırılırken "t testi" ve normal teori varsayımlarının sağlanmadığı durumlarda ise "Mann-Whitney U Testi" kullanılmıştır. İkiden fazla grubun olduğu durumlar için "Tek Yönlü Varyans Analizi ( One-Way ANOVA)" ve normal teori varsayımlarının sağlanmadığı durumlarda ise Kruskal-Wallis Testi"’ nden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, madde kullanan kızların özdenetim/sorumluluk puanlarının madde kullanmayan kızlardan daha düşük olduğu; madde kullanan erkeklerin dışadönüklük, yumuşakbaşlılık, özdenetim/sorumluluk ve gelişime açıklık puanlarının madde kullanmayan erkeklerden daha düşük, duygusal tutarsızlık puanlarının ise daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yaş değişkenine göre bakıldığında, 17-20 yaş arasındaki madde kullanan ergenlerin yumuşakbaşlılık puanının 14-16 yaş arasındaki ergenlerden yüksek olduğu, madde kullanmayan ergenlerin yaş faktörüne göre kişilik özelliklerinin anlamlı farklılık göstermediği saptanmıştır. Maddeye başlama yaşına göre, madde kullanan ergenlerin kişilik özelliklerinin farklılaşmadığı aynı zamanda madde kullanan ve kullanmayan ergenlerin göç değişkenine göre kişilik özelliklerinin anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur. Benlik saygısı açısından incelendiğinde, madde kullanan ve kullanmayan kızların benlik saygılarının farklılaşmadığı; madde kullanan erkeklerin benlik saygılarının madde kullanmayan erkeklerden daha düşük olduğu görülmüştür. Ulaşılan sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışılarak öneriler sunulmuştur

The Effect of an Online Decision-Making Skills Psychoeducation Programme on University Students’ Decision-Making Styles: A Mixed Method Study

This study examines the effect on university students’ decision-making styles of an online decision-making skills psychoeducation programme focused on cognitive behavioural therapy. A nested design, which is one of the mixed method designs, was used in the study. In the quantitative part of the study, a quasi-experimental design was used to test the effect of the programme, while in the qualitative part, a phenomenological design was used. The quantitative data of the study were obtained through the “Melbourne Decision Making Questionnaire”, while the qualitative data were obtained through a “Semi-Structured Interview Form”, “Session Evaluation Form” and “Psychoeducation Programme Evaluation Form”. The quantitative data of the study were collected from 22 participants, of whom 11 were in the experimental group and 11 were in the control group, and the qualitative data were collected from the 11 participants included in the experimental group. Descriptive statistics, exploratory and confirmatory factor analysis, reliability analysis, the Friedman rank test, the Wilcoxon signed-rank test and the Mann-Whitney U test for independent samples were used for the analysis of the quantitative data. Content analysis was performed on the qualitative data. As a result of the study, it was determined that the psychoeducation programme caused a partially significant increase in the decision-making self-esteem and vigilant decision-making style, a partially significant decrease in the avoidant decision-making style, and a significant decrease in the procrastinating decision-making style of the participants in the experimental group. However, it was observed that the psychoeducation programme did not have a significant effect on the hypervigilant decision-making style of the students in the experimental group. When the views of the participants in the experimental group about the psychoeducation programme were examined, the main views were that the content of the programme was considered satisfactory, that the programme was evaluated as an awareness-raising process, that it aroused positive and motivating emotions, and that it was a beneficial study that provided practical and tangible gains

Görücü Usulüyle Evlenen Çiftlere Göre Evlilik, Evlilikte Yaşanan Problemler ve Çözümü

The purpose of this study is to find out the opinions of couples in arranged marriage on marriage, problems encountered in marriage, and how to resolve problems and conflicts in marriage. In this study, the phenomenological approach – a qualitative research model – was adopted to define fully meanings attributed to the phenomenon of marriage by couples in arranged marriage. The study was conducted with a total of twelve participants, i.e. six couples in arranged marriage reached by six candidates that attended the family counseling certificate program delivered by a public-funded university in the Eastern Turkey in 2017-2018 academic year. The research data were records of interviews with couples analyzed through document analysis. Content analysis was conducted for descriptive analysis of the data. The results suggest that couples’ evaluation of marriage fall under three major themes. Furthermore, sub-themes were identified under each theme. It was also found out that theparticipants’ opinions varied by gender. Considering the medical, psychological and social effects of marriage, itis of particular importance to conduct multidimensional analyses of marriage for building a healthy society.Bu çalışmanın amacı, görücü usulüyle evlenen çiftlerin evlilik, evlilikte yaşadıkları problemler ve bu problemlerin çözümüne yönelik düşüncelerinin belirlenmesidir. Araştırma, nitel araştırma modellerinden olgubilim desenine göre tasarlanmış olup bireylerin olguyla ilgili anlamlarını tam olarak tanımlamaya odaklanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin doğusundaki bir devlet üniversitenin 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılı aile danışmanlığı sertifika programına devam eden altı farklı adayın ulaştığı görücü usulüyle evlenen altı farklı çift olmak üzere toplam oniki kişi oluşturmaktadır. Araştırmada, çalışma grubu ile yapılan görüşmelerden elde edilen belgelerin doküman incelemesi yapılmış ve veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin betimsel olarak çözümlenmesinde içerik analizi aşamaları takip edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde, görücü usulüyle evlenen çiftlerin evliliklerini üç ana tema çerçevesinde değerlendirdikleri görülmektedir. Aynı zamanda bu ana temalar altında farklı temaların olduğu ve cinsiyet değişkeni açısından farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir. Aile yapısının genel sağlık, psikolojik ve sosyal açıdan bireyler üzerindeki etkisi göz önüne alındığında, toplum sağlığı açısından evlilik olgusunun çok boyutlu olarak incelenmesinin alanyazına önemli katkılar sağlayacağı öngörülmekt

Üniversite Öğrencilerinin Karar Verme Stilleri ile Üniversite Yaşamına Uyum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri ile üniversite yaşamına uyum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını, 2021-2022 eğitim öğretim yılında Türkiye’nin farklı üniversitelerinde eğitimlerine devam eden 257 kadın ve 114 erkek olmak üzere toplam 371 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri, “Melbourne Karar Verme Stilleri Ölçeği”, “Üniversite Yaşamına Uyum Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” aracılığıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde, Pearson korelasyon analizi, ilişkisiz örneklemler t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin karar verme stilleri ile üniversite yaşamına uyum düzeyleri arasında anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yapılan regresyon analizine göre, karar verme özsaygısının kişisel uyumu anlamlı düzeyde yordadığı, dikkatli karar verme stilinin ise akademik ve sosyal uyumu anlamlı olarak yordadığı görülmüştür. Ayrıca demografik değişkenlere göre yapılan karşılaştırmada; kadınların panik karar verme stili puanlarının erkeklerin puanlarından anlamlı olarak daha yüksek olduğu, sınıf değişkeninin ise öğrencilerin karar verme stilleri ve üniversite yaşamına uyum düzeyleri açısından anlamlı bir farklılık yaratmadığı saptanmıştır. Çalışmadan elde edilen bütün bulgular bir arada değerlendirildiğinde, öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum sağlamalarında karar verme stillerinin önemli rol oynadığı belirtilebilir

Investigation of the relationship between problematic internet use and psychological symptoms of science high school studentsFen lisesi öğrencilerinin problemli internet kullanımı ile psikolojik semptomları arasındaki ilişkinin incelenmesi

In this study, investigation of level of problematic internet use and psychological symptoms of 538 science high school students reciving education in Van and Izmir cities was aimed. At the same time, it was examined that according to being day or boarding student and gender whether the level of problematic internet use and psychological symptoms of students differ or not. The data collected eith Brief Symptom Inventory (BSI) and Problematic Internet Use Adolscent Form (PIU-A). Data analysis was carried out through SPSS 15.00 statistical package programme. In analysis Spearman Brown correlation coefficient and Mann Whitney U test were used. According to obtained findings, there was stastistically significant and positive relationship between problematic internet use and psychological symptoms of science high school students. Negative self and somatization socres of day students were higher than broading students. It was found that the level of problematic internet use of boarding students were higher than boarding students. According to gender, it was found that females had higher score than males on four subscale of BSI (anxiety, depression, negative self and somatization) and males had higher score than females on social benefits subscale of PIU-A. Obtained results were discussed in the light of related literature and suggestions were offered. ÖzetBu çalışmada, Van ve İzmir illerinde öğrenim gören 538 fen lisesi öğrencisinin problemli internet kullanım düzeyleri ile psikolojik semptomları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Aynı zamanda problemli internet kullanımının ve psikolojik semptomların öğrencilerin yatılı, gündüzlü olma durumu ile cinsiyet değişkenine göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Araştırmanın verileri Kısa Semptom Envanteri (KSE) ve Problemli İnternet Kullanımı Ölçeği-Ergen (PİKÖ-E) formu ile toplanmıştır. Veri analizi SPSS 15.00 istatistik paket programı aracılığıyla gerçekleştirilmiştir. Analizlerde non-parametrik yöntemlerden Spearman Brown Korelasyon Katsayısı ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, fen lisesi öğrencilerinin problemli internet kullanım düzeyleri ile psikolojik semptomları arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde pozitif yönde ilişki olduğu, yatılı öğrencilerin olumsuz benlik ve somatizasyon puanlarının gündüzlü öğrencilerden, gündüzlü öğrencilerin problemli internet kullanım düzeylerinin yatılı öğrencilerden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Cinsiyete göre ise, KSE’nin dört alt boyutunda (anksiyete, depresyon, olumsuz benlik ve somatizasyon) kız öğrencilerin puanlarının erkek öğrencilerden, erkek öğrencilerin PİKÖ-E’nin sosyal fayda alt boyutundan aldığı puanların kız öğrencilerden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Elde edilen sonuçlar ilgili literatür ışığında tartışılarak öneriler sunulmuştur

Adolescents' who substance using and do not use, comparison of personality traits and self- esteem

Önemli toplum ruh sağlığı problemlerinden biri olan madde bağımlılığı, ortaya koyduğu etkileri ve sonuçları ile bunlara eşlik eden sosyal, psikolojik ve ekonomik özellikleri nedeniyle bir çok disiplini ilgilendiren önemli bir sorundur. Yapılan çalışmalar, kişilik özelliklerinin madde kullanım bozukluklarına kaynaklık eden risk faktörleri olduğu, düşük benlik saygısı ile kaygı ve depresyon gibi psikolojik belirtilerin madde bağımlılığı ile birlikte görüldüğünü ortaya koymuştur. Bu nedenle kişilik özellikleri ve benlik saygısı gibi kavramlar araştırmacıların önemli ilgi alanlarından biri olmuştur.Bu araştırmanın amacı, madde kullanan ve kullanmayan ergenlerin kişilik özellikleri, benlik saygısı ve psikolojik semptomları arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu özelliklerin sosyo-demografik değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğini belirlemektir.Araştırmaya 14-20 yaş aralığında bulunan 62 madde kullanan ve 62 madde kullanmayan toplam 124 ergen katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Somer ve ark. (2004) tarafından geliştirilen Beş Faktör Kişilik Envanteri, Rosenberg (1965) tarafından geliştirilen Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Derogatis (1992) tarafından geliştirilen Kısa Semptom Envanteri kullanılmıştır. Ayrıca araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu katılımcıların kişisel ve demografik özelliklerini belirlemek amacıyla kullanılmıştır.Araştırma verilerinin analizinde SPSS 15.0 paket programdan yararlanılarak kişisel bilgi formundan elde edilen bulgular yüzdeliklerle ifade edilmiştir. Sayısal değişkenlerin karşılaştırılmasında bağımsız iki grup için ?t testi?, normal teori varsayımlarının sağlanmadığı durumlarda ise ?Mann-Whitney U testi?, bağımlı iki grup karşılaştırılırken ?Somers'd tekniği? kullanılmıştır. İkiden fazla gruplarda ?tek yönlü varyans analiz? (One-Way ANOVA) ve normal teori varsayımlarının sağlanamadığı durumlarda ise ?Kruskal-Wallis? testi, farklılığa neden olan grubu bulmak için de post-hoc değerlendirmede ?Tukey? testinden yararlanılmıştır.Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, madde kullanan ergenlerin madde kullanmayan ergenlere göre daha düşük yumuşakbaşlılık, özdenetim/sorumluluk ve gelişime açıklık kişilik özelliklerine sahip olduğu, ancak duygusal tutarsızlık düzeylerinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Benlik saygısı açısından yapılan karşılaştırmada, madde kullanan ergenlerin benlik saygısının daha düşük olduğu saptanmıştır. Ayrıca madde kullanan ergenler arasında benlik saygısı düşük olanların duygusal tutarsızlık puanlarının yüksek, benlik saygısı yüksek olanların ise yumuşakbaşlılık puanlarının yüksek olduğu tespit edilmiştir.Psikolojik semptomlar açısından değerlendirildiğinde, madde kullanan ergenlerin anksiyete, depresyon, olumsuz benlik, somatizasyon ve hostilite puanları daha yüksek çıkmıştır. Bu sonuç, madde bağımlısı ergenlerin psikolojik semptomlarının yoğun olduğunu göstermektedir. Benlik saygısı ile psikolojik semptomların ilişkisine bakıldığında, madde kullanan ergenlerin benlik sayısı düştükçe anksiyete, depresyon, olumsuz benlik ve somatizasyon puanların yükseldiği görülmüştür.Grupların kişilik özellikleri cinsiyet değişkenine göre karşılaştırıldığında, madde kullanan kızların özdenetim/sorumluluk puanlarının madde kullanmayan gruptan düşük olduğu, madde kullanan erkeklerin dışadönüklük, yumuşakbaşlılık, özdenetim/sorumluluk ve gelişime açıklık boyutlarında madde kullanmayan erkeklerden düşük, duygusal tutarsızlık boyutunda ise yüksek puan aldıkları tespit edilmiştir. Yaş değişkenine göre bakıldığında, 17-20 yaş grubundaki madde kullanan ergenlerin yumuşakbaşlılık puanının 14-16 yaş grubundan yüksek olduğu, eğitim düzeyi değişkenine göre ise 9-14 yıl arasında eğitim alan madde kullananların gelişime açıklık ortalamaları 3-8 yıl arasında eğitim alanlardan daha yüksek çıkmıştır.Madde kullanan ve kullanmayan ergenlerin anne-baba mesleğine, kardeş sayısına, sosyo-ekonomik değişkenlere (aile gelir durumu, ev durumu, sosyal güvence) göre kişilik özelliklerinde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Substance abuse which is one of the vital problems of community mental health is an important problem concerned with many disciplines due to its results, effects and additionally its social, mental and economic traits. Studies has revealed that personality traits are the risk factors which are the sources for substance use disorder and are along with low self esteem and anxiety and depression. Therefore; concepts such as personality traits and self esteem has been important interests of researchers.The aim of this research is to investigate the relation between psychological symptoms and self esteem, personality traits of teenagers who use drug and who not, and is to define whether these traits differentiate according to socio demographic variables.124 teenagers, 64 of whom use drug and 64 of whom not, has joined the research. In this research, five-factor personality inventory by Somer and her friends and brief symptom inventory by Derogatis and Rosenberg self esteem scale by Rosenberg have been employed. In addition, personal information form developed by researcher has been used to define the participants' personal and demographic characteristics.The findings supplied from personal information form by benefiting from package programme are expressed as percentage in the analysis of research findings. In comparison of quantitative variables, ?t test? for two independent groups, ?Mann Whitney U test? in the situation of theory assumptions not provided and ?Somers?d technique? in comparison of two dependent have been employed. ?One way Anova? in the situation of more than two groups, ?Kruskal-walls' test? in the situation of unsupplied theory assumptions and ?Tukey test? to find the group causing difference are benefited.According to research results, that teenagers using substance have lower agreeableness, concientionusness and openness contrary to teenagers who don't use substance, but they have high level of neuroticism has been found. In the comparisons made in terms of self-esteem that the teenagers using drugs have lower self-esteem is determined. Additionally, that among teenagers who have lower self-esteem have, the scores of neuroticism are high and who have higher self-esteem, the scores of agreeableness are high, has been determined.Evaluated in terms of psychological symptoms, the scores of substance use, anxiety, depression, negative self, somatisation and hostility were higher. These results show that addicted teenagers have intensive psychological symptoms. Considering the relation between addicted teenagers' self-esteem and psychological symptoms that those with lower self-esteem have higher level of anxiety, depression, negative self and somatisation has been observed.İn comparison of addicted and not addicted teenagers' personality traits in terms of their genders, that girls using substance have lower concientionusness level than the groups who don't use substance, has been determined. Those boys using substance have lower level of extraversion, agreeableness, concientionusness and openness than the boys not using substance, but the level of their neuroticism is higher, is determined. With regard to variable age, that drug addicts between the age of 17 and 20 have higher score of agreeableness than the group between the age of 14 and 16 is found. In terms of level of their education, the average openness of the addicted teenagers who have received education between 9 and 14 years is higher than the group who have received education between 3 and 8 years. At the same time, meaningful difference has been found also according to variables such as the addicted teenagers' parents job and quantity of brother and socio-economic variable

Sosyal Beceri Odaklı Psiko-Eğitim Programının İlkokul Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeyleri Üzerindeki Etkisi

In this study, the effect of a social skills-based psychoeducation programme, consisting of eight sessions, on primary school students’ social skill levels was investigated. The study group of the research consisted of a total of 24 third and fourth grade students attending a state primary school. In the research, a quasi-experimental model with a control group and pretest, posttest and follow-up test was used. A Social Skills Knowledge Test, Sociometric Technique and Personal Information Form were used for data collection. After the pretest measurement, the Social Skills-Based Psychoeducation Programme was implemented by the researcher for the students in the experimental group between May and June 2019, for two days per week (4 weeks, 8 days) and approximately 45 minutes per day. No group sessions or activities were conducted with the control group, and only the pretest and posttest were administered to those students.The posttest measurements were taken one week after the end of the sessions, and the follow-up measurements were made six months later. The Wilcoxon signed-ranktest and Mann-Whitney U test were used for the analysis of the obtained data. As a result of the study, it was observed that the social skill scores of the students in the experimental group increased significantly compared to those of the students in the control group. At the same time, the follow-up test was applied to the students in the experimental group six months later, and it was observed that the difference between the posttest and follow-up test mean scores was not significant and that the effect of the social skills-based psychoeducation programme was still continuing. The findings obtained reveal that the social skills-based psychoeducation programme was effective in improving students’ social skills.Bu araştırmada, sekiz oturumdan oluşan sosyal beceri odaklı psiko-eğitim programının ilkokul öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, kamu kurumuna ait bir ilkokula devam eden 3. ve 4. sınıf toplam 24 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırmada ön test, son test ve izleme testli kontrol gruplu yarı deneysel model kullanılmıştır. Veri toplamada, Sosyal Beceri Bilgisi Testi, Sosyometri Tekniği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Ön test ölçümünün ardından deney grubundaki öğrencilere Mayıs-Haziran 2019 tarihleri arasında Sosyal Beceri Psiko-Eğitim Programı haftada iki gün (4 hafta, 8 gün) ve günde yaklaşık 45 dakika olmak üzere araştırmacı tarafından uygulanmıştır. Kontrol grubuna hiçbir grup oturumu ve etkinlik uygulanmayıp, öğrencilere sadece ön test ve son test uygulanmıştır. Oturumların sona ermesinden bir hafta sonra son-test ölçümleri alınmış ve altı ay sonra ise izleme ölçümü yapılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi ve Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deney grubundaki öğrencilerin sosyal beceri puanlarının kontrol grubundaki öğrencilere göre anlamlı düzeyde arttığı görülmüştür. Aynı zamanda, deney grubundaki öğrencilere altı ay sonra izleme testi uygulanmış, son test ile izleme testi puan ortalamaları arasındaki farklılığın anlamlı olmadığı ve sosyal beceri psiko-eğitim programının etkisinin halen devam ettiği görülmüştür. Elde edilen bulgular, sosyal beceri odaklı yürütülen psiko-eğitim programının öğrencilerin sosyal becerilerini geliştirmede etkili olduğunu ortaya koymaktadır