Paradiplomacy and social cohesion: The case of the participation of the Greek municipalities in European city networks

Η αναγνώριση του διεθνούς ρόλου των παραδιπλωµατικών πρωτοβουλιών των τοπικών αρχών, σε συνδυασµό µε το περιορισµένο ακαδηµαϊκό ενδιαφέρον της παραδιπλωµατίας για τη δικτύωση των πόλεων τις τελευταίες δεκαετίες, συνιστούν το πλαίσιο της παρούσας µελέτης, η οποία ασχολείται µε τη συµµετοχή των ελληνικών δήµων σε ευρωπαϊκά κοινωνικά δίκτυα πόλεων στη διάρκεια της προγραµµατικής περιόδου 2007- 2013. Το γενικότερο ερευνητικό συµπέρασµα της µελέτης είναι ότι η ευρωπαϊκή δικτύωση των δήµων συνεπάγεται αλλαγές σε επίπεδο δοµών, πολιτικών και διαδικασιών, ωστόσο, τα ανωτέρω αποτελέσµατα φιλτράρονται από το ενδογενές πλαίσιο νοοτροπιών, γραφειοκρατικών διαδικασιών, και οργανωτικών ελλειµµάτων της τοπικής αυτοδιοίκησηςThe recognition of the international role of the paradiplomatic initiatives of local authorities, in combination with the limited academic attention of paradiplomacy for city networking, set the framework of the present article. Its main theme is focused on the participation of the Greek municipalities in European social city networks during the programming period 2007-2013. The general research finding of the article is that the participation of Greek municipalities in European social city networks entails changes at the levels of structures, policies and procedures, but the above results are filtered by the endogenous framework of mentalities, bureaucratic procedures and organisational deficits of local government

Paradiplomacy and social cohesion: The case of the participation of the Greek municipalities in European city networks

Η αναγνώριση του διεθνούς ρόλου των παραδιπλωµατικών πρωτοβουλιών των τοπικών αρχών, σε συνδυασµό µε το περιορισµένο ακαδηµαϊκό ενδιαφέρον της παραδιπλωµατίας για τη δικτύωση των πόλεων τις τελευταίες δεκαετίες, συνιστούν το πλαίσιο της παρούσας µελέτης, η οποία ασχολείται µε τη συµµετοχή των ελληνικών δήµων σε ευρωπαϊκά κοινωνικά δίκτυα πόλεων στη διάρκεια της προγραµµατικής περιόδου 2007- 2013. Το γενικότερο ερευνητικό συµπέρασµα της µελέτης είναι ότι η ευρωπαϊκή δικτύωση των δήµων συνεπάγεται αλλαγές σε επίπεδο δοµών, πολιτικών και διαδικασιών, ωστόσο, τα ανωτέρω αποτελέσµατα φιλτράρονται από το ενδογενές πλαίσιο νοοτροπιών, γραφειοκρατικών διαδικασιών, και οργανωτικών ελλειµµάτων της τοπικής αυτοδιοίκησηςThe recognition of the international role of the paradiplomatic initiatives of local authorities, in combination with the limited academic attention of paradiplomacy for city networking, set the framework of the present article. Its main theme is focused on the participation of the Greek municipalities in European social city networks during the programming period 2007-2013. The general research finding of the article is that the participation of Greek municipalities in European social city networks entails changes at the levels of structures, policies and procedures, but the above results are filtered by the endogenous framework of mentalities, bureaucratic procedures and organisational deficits of local government

Dyplomacja miejska i polityka publiczna w erze COVID-19. Sieciowane reakcje z greckiej stolicy

In recent decades, more and more young actors at the international level have been claiming and aspiring to play a significant role in managing public policy issues with global reach. The recent pandemic highlighted the asymmetry of nation-state responses in managing this health threat. At a time that the return-of-the-state scenario sounded familiar, it was misleading as well. Although each national government was focusing on its own people, and each claimed to have been better prepared to fight the crisis than its neighbors, governance gaps were filled by networks of sub-national authorities, whose partnerships provided a wider geographical perspective of policy decisions. In this framework, this article assesses the role of the city diplomacy, focusing on the pandemic initiatives of the city of Athens that, due to its international affiliations, managed to fill the gaps of the measures taken for the most vulnerable groups by the central government during the pandemic of COVID-19. Desk-based research and the use of secondary sources provide the scope for our analysis.W ostatnich dziesięcioleciach coraz więcej nowych organizacji na szczeblu międzynarodowym aspiruje do odgrywania znaczącej roli w zarządzaniu kwestiami polityki publicznej o zasięgu globalnym. Niedawna pandemia uwypukliła różnice w reakcji państw narodowych w obliczu tego rodzaju zagrożenia zdrowia publicznego. To, że scenariusz powrotu inwestycji państwowych wydawał się możliwy, okazało się jednak mylące. Chociaż rządy wszystkich krajów koncentrowały się na własnych obywatelach, a politycy byli przekonani, że ich kraj jest lepiej przygotowany do walki z kryzysem niż sąsiedzi, luki w zarządzaniu musiały zostać wypełnione przez sieci władz niższego szczebla, których współpraca sprawiła, że decyzje polityczne miały szerszy zasięg geograficzny. W niniejszym artykule dokonano oceny roli dyplomacji miejskiej, koncentrując się na dotyczących pandemii inicjatywach miasta Ateny, które ze względu na swoje międzynarodowe powiązania zdołało uzupełnić braki w działaniach podejmowanych przez rząd centralny w czasie pandemii COVID-19 na rzecz grup najbardziej narażonych na jej negatywne skutki. Prezentowane badania bazują na analizie danych zastanych (desk research) i wykorzystaniu źródeł wtórnych

Methanol combustion characteristics in compression ignition engines : a critical review

Methanol has been identified as a transition fuel for the decarbonisation of combustion-based industries, including automotive and maritime. This study aims to conduct a critical review of methanol combustion in compression ignition engines and analyse the reviewed studies’ results to quantify methanol use’s impact on engine performance and emissions characteristics. The diesel and diesel–methanol operation of these engines are comparatively assessed, demonstrating the trade-offs between the methanol fraction, the key engine performance parameters, including brake thermal efficiency, peak in-cylinder pressure, heat release rate, and temperature, as well as the carbon dioxide, carbon monoxide, nitrogen oxides, and particulate matter emissions. The types of the reviewed engines considering the main two combustion methods, namely premixed and diffusion combustion, are discussed. Research gaps are identified, and recommendations for future research directions to address existing challenges for the wider use of methanol as a marine fuel are provided. This comprehensive review provides insights supporting methanol engine operation, and it is expected to lead to further studies towards more efficient use of methanol-fueled marine engines

Risk factors for sudden cardiac death in hypertrophic cardiomyopathy

Aim of this study was the evaluation of six non invasive clinical indices as risk factors for sudden death (SD)in hypertrophic cardiomyopathy (HCM). Previous syncope, family history of SD, non sustained ventricular tachycardia, abnormalblood pressure response during exercise, excessive hypertrophy ≥3 cm and left ventricular outflow tract obstructionwith a peak gradient ≥30 mmHg were evaluated in a cohort of 166 patients(112 males, 51.8 ± 15.6 years), followed up for amedian of 32.4 months (range 1 to 209 months). During follow up 13 patients reached study’s endpoints: SD, cardiac arrest,documented sustained ventricular tachycardia and/or Implantable Cardioverter Defibrillator (ICD)-discharge. Patients havingexperienced syncope or presenting with a Maximum Wall Thickness ≥3cm in echocardiography were more sensitive to SDemergence since they had a 13.07 (95%CI: 4.00-46.95, p < 0.0001) and a 10.07 (95%CI: 2.92-34.79, p = 0.003) greater relativerisk respectively. In our cohort of patients only two of the six ‘recognised’ potential risk factors for SD were found sensitive,a result causing scepticism about the validity of criteria used for ICD implantation in HCM patients for SD prevention

Accurate and reproducible reconstruction of coronary arteries and endothelial shear stress calculation using 3D OCT: Comparative study to 3D IVUS and 3D QCA

Background: Geometrically-correct 3D OCT is a new imaging modality with the potential to investigate the association of local hemodynamic microenvironment with OCT-derived high-risk features. We aimed to describe the methodology of 3D OCT and investigate the accuracy, inter- and intra-observer agreement of 3D OCT in reconstructing coronary arteries and calculating ESS, using 3D IVUS and 3D QCA as references. Methods-Results: 35 coronary artery segments derived from 30 patients were reconstructed in 3D space using 3D OCT. 3D OCT was validated against 3D IVUS and 3D QCA. The agreement in artery reconstruction among 3D OCT, 3D IVUS and 3D QCA was assessed in 3-mm-long subsegments using lumen morphometry and ESS parameters. The inter- and intra-observer agreement of 3D OCT, 3D IVUS and 3D QCA were assessed in a representative sample of 61 subsegments (n ¼ 5 arteries). The data processing times for each reconstruction methodology were also calculated. There was a very high agreement between 3D OCT vs. 3D IVUS and 3D OCT vs. 3D QCA in terms of total reconstructed artery length and volume, as well as in terms of segmental morphometric and ESS metrics with mean differences close to zero and narrow limits of agreement (BlandeAltman analysis). 3D OCT exhibited excellent inter- and intra-observer agreement. The analysis time with 3D OCT was significantly lower compared to 3D IVUS. Conclusions: Geometrically-correct 3D OCT is a feasible, accurate and reproducible 3D reconstruction technique that can perform reliable ESS calculations in coronary arteries

Europeanisation and city diplomacy: dimensions and prospectives of the European networking of the Greek municipalities

The political recognition of the international role of the local authorities by the EU institutions, and in particular of their networks, at institutional, policy and programmes levels, within a new model of soft governnance, in combination with the limited academic attention to european intermunicipal cooperations, sets the framework of the present dissertation. Its main theme is focused on the european networking of the Greek municipalities during the programming period 2007-2013. Taking into account the theoretical frameworks of the europeanisation concept and city diplomacy, this study examines the impact of the Greek municpalities’ participation in european city networks. The methodological framework, through the quantitative and qualitative methods, leads to basic innovations regarding, on the one hand, the classification of the examined european networks (self-governed, union-led, projectised and internationally-led), and on the other hand, the specification of the various forms of europeanisation of the Greek municipalities (administrative, financial, political, cognitive, idealistic and sustainable). The general finding of the dissertation is that the participation of Greek municipalities in European city networks entails changes at the levels of structures, policies and procedures (administrative europeanisation), the promotion of local interests and city brand (political europeanisation), the knowledge transfer and capacity building (cognitive europeanisation), the strengthening of European conscience and identity (idealistic europeanisation) and the creation of a favourable environment for organisational changes and long-term partnerships (sustainable europeanisation). Nevertheless, the above results and forms of europeanisation are filtered by the endogenous framework of mentalities, bureaucratic procedures, organisational and political deficits and an unfavourable economic environment, mitigating the reformatory potential of the european local networking and calling into question the reformatory capacities of the Greek municipalities.Η πολιτική αναγνώριση του διεθνούς ρόλου των τοπικών αρχών από τα όργανα της ΕΕ, και ειδικότερα των συμπράξεών τους, σε επίπεδο θεσμικό, πολιτικών, και επιχειρησιακό (ευρωπαϊκά προγράμματα), στο πλαίσιο ενός νέου προτύπου ήπιας διακυβέρνησης των δικτύων, σε συνδυασμό με το περιορισμένο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον για τις ευρωπαϊκές διαδημοτικές συνεργασίες τις τελευταίες δεκαετίες, συνιστούν το πλαίσιο της παρούσας διατριβής, η οποία ασχολείται με την ευρωπαϊκή δικτύωση των ελληνικών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ βαθμού στη διάρκεια της προγραμματικής περιόδου 2007-2013. Αξιοποιώντας το θεωρητικό πλαίσιο του εξευρωπαϊσμού και της διπλωματίας πόλεων, η μελέτη εξετάζει τα αποτελέσματα της συμμετοχής των ελληνικών δήμων σε ευρωπαϊκά δίκτυα πόλεων. Το χρησιμοποιούμενο μεθοδολογικό πλαίσιο, μέσω ποιοτικών και ποσοτικών μετρήσεων, οδηγεί την έρευνα σε βασικές καινοτομίες, αφενός, ως προς την τυπολογία των ευρωπαϊκών δικτύων πόλεων σε αυτοδιοικητικά, ενωσιακά, εργοκεντρικά και διεθνή, και αφετέρου, ως προς την εξειδίκευση των επιμέρους μορφών εξευρωπαϊσμού των δημοτικών αρχών, σε διοικητικό, χρηματοδοτικό, πολιτικό, γνωστικό, ιδεαλιστικό και βιώσιμο. Το γενικότερο εμπειρικό συμπέρασμα της διατριβής είναι ότι η συμμετοχή των ελληνικών δήμων σε ευρωπαϊκά δίκτυα πόλεων συνεπάγεται αλλαγές σε επίπεδο δομών, πολιτικών και διαδικασιών (διοικητικός εξευρωπαϊσμός), προώθησης τοπικών συμφερόντων και ταυτότητας της τοπικής αρχής (πολιτικός εξευρωπαϊσμός), συμμετοχής σε ευρωπαϊκά προγράμματα (χρηματοδοτικός εξευρωπαϊσμός), τεχνογνωσίας και επιμόρφωσης προσωπικού (γνωστικός εξευρωπαϊσμός), ενίσχυσης της ευρωπαϊκής συνείδησης και ταυτότητας (ιδεαλιστικός εξευρωπαϊσμός) και δημιουργίας ευνοϊκού εσωτερικού περιβάλλοντος για οργανωσιακές αλλαγές και μακρόπνοες συνεργασίες (βιώσιμος εξευρωπαϊσμός). Ωστόσο, τα ανωτέρω αποτελέσματα και οι μορφές εξευρωπαϊσμού φιλτράρονται από το ενδογενές πλαίσιο νοοτροπιών, γραφειοκρατικών διαδικασιών, οργανωτικών και πολιτικών ελλειμμάτων και ενός δυσμενούς οικονομικού περιβάλλοντος, μετριάζοντας τη μεταρρυθμιστική δυναμική της ευρωπαϊκής δικτύωσης και θέτοντας σε αμφισβήτηση τις μεταρρυθμιστικές δυνατότητες των ελληνικών δήμων

Ανάλυση του λόγου του εργατικού κόμματος για την Ευρώπη, 1961-2000: ένα ζήτημα εθνικής ταυτότητας

A common view of the British Labour Party’s troubled relationship with Europe since theearly nineteen sixties explains the changes in policy purely in terms of inter-party and intrapartycompetition. However, globally induced changes such as the disintegration of theCommonwealth along with the foundation and further development of the EuropeanCommunity have given rise to fundamental debates about identity. Accordingly, based on theempirical analysis of archival deposits (House of Commons debates, party statements anddebates) drawn from five crucial moments of the intra-party debate on Europe (1961-2, 1967,1970-75, 1980-83 and 1997-2000), this thesis points out that the European issue has beenprimarily an issue of national identity for the Labour Party, which, since its inception, has beenembedded within the British culture. As a result, by placing the party’s nationalism against thebackground of its intellectual traditions, this study argues that, what the different sides of theargument have exposed has not been merely partisan feuds, but, instead, three competing andinterrelated narratives of British nationalism: the space of the nation (the imperial and theAtlantic links, the British isles and the Continent), the culture of the nation (constitution,Parliament, Protestantism, and the enduring values), and the time of the nation (war memoriesand memories and practice of a benevolent empire). These three narratives have been definednot only by their inter-relationships with each other, but have been also produced through aprocess of negation. They have been primarily defined against the ‘other’: race and alien haveconstituted the conceptual partners of the British nation in the Labour Party’s discourse. Inparticular, immigrants, European workers, asylum seekers, and their corresponding ‘different’cultural and temporal backgrounds have been some of the ‘significant others’ that haveconditioned the existence of Labour Britishness during the last forty yearsΜια κοινή προσέγγιση της ταραχώδους σχέσης του Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας μετην Ευρώπη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ερμηνεύει τις αλλαγές στην πολιτική του απλώς μεόρους εσωκομματικών και διακομματικών ανταγωνισμών. Ωστόσο, οι παγκόσμιες που επισυνέβησανόπως η αποσύνθεση της Κοινοπολιτείας παράλληλα με την ίδρυση και περαιτέρω ανάπτυξη τηςΕυρωπαϊκής Κοινότητας πυροδότησαν συζητήσεις για το ζήτημα της ταυτότητας. Επομένως, μέσω τηςεμπειρικής ανάλυσης πρωτογενών πηγών (συζητήσεων της Βουλής των Κοινοτήτων και τωνκομματικών οργάνων) για τις πέντε κρίσιμες στιγμές της εσωκομματικής συζήτησης για την Ευρώπη(1961-62, 1967, 1980-83 και 1997-2000), αυτή η διατριβή υποστηρίζει ότι το ευρωπαϊκό ζήτημα είναιπρωταρχικώς θέμα εθνικής ταυτότητας για το Εργατικό Κόμμα, το οποίο από την ίδρυσή του είναιμπολιασμένο στη βρετανική κουλτούρα. Ως αποτέλεσμα αυτού, θέτοντας τον εθνικισμό του κόμματοςστο πλαίσιο των ιδεολογικών παραδόσεών του, αυτή η μελέτη υποστηρίζει ότι οι διαφορετικές όψειςτου επιχειρήματος έχουν αναδείξει ότι δεν αποτελούν απλώς κομματικές έριδες αλλά αντιθέτωςαποτελούν τρεις ανταγωνιστικές και συσχετιζόμενες αφηγήσεις του βρετανικού εθνικισμού: ο χώροςτου έθνους (οι ιμπεριαλιστικοί και ατλαντικοί δεσμοί, τα βρετανικά νησιά και η ευρωπαϊκή ήπειρος), ηκουλτούρα του έθνους (άγραφο σύνταγμα, κοινοβούλιο, προτεσταντισμός και διαχρονικές αξίες) και οχρόνος του έθνους (μνήμες πολέμου και μνήμες μιας αγαθοεργούς αυτοκρατορίας). Αυτές οι τρειςαφηγήσεις δεν προσδιορίζονται μόνον από τις σχέσεις μεταξύ τους αλλά επίσης προκύπτουν μέσωμιας διαδικασίας άρνησης. Κυρίως προσδιορίζονται απέναντι και σε σχέση με τον «άλλον»: το φύλο καιο ξένος αποτελούν τους εννοιολογικούς εταίρους του βρετανικού έθνους στο λόγο του ΕργατικούΚόμματος. Ειδικότερα, οι μετανάστες, οι ευρωπαίοι εργάτες, οι αιτούντες άσυλο και το διαφορετικόπολιτιστικό και χρονικό υπόβαθρό τους αποτελούν τους «σημαίνοντες άλλους» που αποτελούν τον όρούπαρξης της βρετανικότητας του Εργατικού Κόμματος στη διάρκεια αυτών των 40 ετών