Military Service in the construction of manhoodErkekliğin kurgulanmasında Askerlik Hizmeti

The existence of subjects in a society is accepted in groups formed on the basis of gender and in communities and thus gains meaning. We have heard the statement “does a manly man do such a thing?” so many times when a man displays behaviour outside the gender roles described for men in the practice of social structure. It is necessary to look at the components constituting manliness and to examine the behavioural practices with which those components are related so as to understand the status called manliness. The functionality of military service remains constantly dynamic in Turkey due to its political and socio-cultural effects. Military service is influential in social organisation both as political and social power in the formation of the mechanism for manliness. Military service, which is institutionalised in accordance with the needs of political organisation, has gained sacredness in a various discourse, practices and in collective memory. In consequence of its sacredness, it has gained new meanings and it has become a determinant in the life of men.   This study found that military service had great impacts in the formation of the mechanism for manliness. Sacredness attributed to military service especially in rural areas has strengthened the impact and caused men to see military service as the turning point of their life. Consequently, military service has gone beyond being a civic duty and become a social duty.   The author of this article agrees with the argument that military organisation is one of the dynamics forming the foundation in building men’s social gender roles. In this context, the cultural codes of manliness should be searched in “military service”.  This study uses the method of autoethnography. Additionally, the method of oral history is also employed. The data used in this study came from two sources- namely, my personal observations, experiences and conversations during my military service in Ankara in 2014; and interviews with people who had performed their military service. The data obtained will be evaluated in interpretivist paradigm. Extended English abstract is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.ÖzetÖznelerin toplum içindeki varlıkları, cinsiyetlere göre oluşturulmuş gruplar ve cemaatler içinde kabul edilerek, anlam kazanmaktadır. Toplumsal yapının pratiklerinde, erkeklere tanımlanmış olan cinsiyet rollerinin dışında bir davranışta bulunulduğunda “Erkek adam da bunu yapar mı?” söylemini çok defa duymuşuzdur. Erkeklik denilen toplumsal statüyü anlamak için oluşumundaki katmanlara bakmak ve bu katmaların ilişkide olduğu davranış pratiklerini incelemek gerekmektedir. Türkiye’de askerlik hizmetinin siyasal ve sosyo – kültürel etkilerden dolayı işlerliği sürekli dinamik kalmaktadır. Erkeklik mekanizmasının oluşmasında askerlik hizmeti, toplumsal örgütlenme içerisinde hem siyasal hem de toplumsal iktidar bir güç olarak etkisini göstermektedir. Siyasal bir örgütlenmenin ihtiyaçları doğrultusunda kurumsallaşan askerlik hizmeti, çeşitli söylem ve pratikler ile kolektif hafızalarda bir kutsallık kazanmaktadır. Kazandığı bu kutsiyet sonucunda yeni anlam dizgelerine bürünerek, erkeklerin hayatlarında belirteç bir konuma gelmektedir. Bu çalışma neticesinde askerlik hizmetinin, erkeklik mekanizmasının oluşmasında büyük bir etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Geleneksel toplumlarda özellikle kırsal bölgelerde askerliğe yüklenen kutsallık bu etkiyi daha da güçlendirerek, erkeklerin askerlik hizmetini, hayatlarının bir dönüm noktası olarak görmelerine neden olmuştur. Bunun sonucunda askerlik hizmeti bir vatandaşlık görevi olmaktan uzaklaşarak, toplumsal bir görev halini almıştır.Askerlik örgütlenmesinin erkeklerin toplumsal cinsiyet rollerinin inşasında temel teşkil eden dinamiklerden birisi olduğu argümanını kabul etmekteyim. Bu bağlamda erkekliğin kültürel kodları “askerlik hizmetinde” aranacaktır. Çalışmada otoetnografi yöntemi kullanılmıştır. Ayrıca sözlü tarih yönteminden de yararlanılmıştır. Araştırmada kullanılan bilgiler iki kaynaktan toplanmıştır; 2014 yılında Ankara’da Jandarma olarak askerliğimi yaptığım dönemde ki gözlemlerim, deneyimlerim ve görüşmelerim ilk kaynak bilgileri oluştururken, askerlik hizmetini yapmış kişiler ile yapılan görüşmelerden elde edilen bulgular ise ikinci kaynak bilgilerimi oluşturmaktadır. Elde edilen bu bilgiler yorumsamacı paradigma ile değerlendirilecektir.

Rain prayer: A case for DikiliYağmur duası: Dikili örneği

Traditions transfer a culture of a society from one generation to another. Traditions that are carriers of collective memory are getting affected by the changes of societies and take new sizes and shapes. Rain prayer is the most common and interesting one among these traditions. A religious influence might be considered in practice, whereas several sub-meanings emerge when pre-prayer and post-prayer stages are examined in detail. Rain prayer might take different practice styles and structures according to the structure of societies and regions where they live. The result we would like to reach with this study conducted in the region of İzmir- Dikili is to determine the way rain prayer is practiced, to identify differences and common points of rain prayers in different regions of Turkey, and to uncover cultural codes in meaning sets that are embedded in practice. This is because rain prayer carries deeper meanings than its functional structure. Taking sub-meanings of this practice that is being shaped around a religious discourse into consideration, patterns from different belief structures are being observed.Two types of rain prayer in Dikili region are identified in this study. First one is made by stone- reading, and the second one is made only by charity-meal prayer. Non-Islamic elements were observed and practices that were supported by religious discourses were identified in the ceremony.This study is based on the research in the villages of Dikili. Moreover, audial and visual recording information that were gathered through participant observation from the rain prayer in Yahsibey Village in September 2016 were used. The technique of in-depth interviews and oral history method were used in the research. The information gathered was evaluated with interpretive paradigm. Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetGelenekler, bir toplumun maddi olmayan kültürünü bir kuşaktan diğer kuşağa aktarır. Halkın, beklentilerini simgeleştirdiği kolektif hafızanın taşıyıcısı olan gelenekler, toplumların zamanla değişmelerinden etkilenerek yeni boyut ve şekiller alır. Yağmur duası bu geleneklerden en yaygın olarak görüleni ve ilgi çekici olanıdır. Uygulamaya bakıldığında dini motiflerin ağır bastığı düşünülebilir ama dua öncesi ve sonrasında yapılan pratikler ayrıntılı incelendiğinde farklı motifleri barındırdığı da gözlemlenebilmektedir. Yağmur duası; uygulandığı bölgeye göre de çeşitlilik göstermektedir. İzmir’in Dikili bölgesinde yaptığımız bu çalışmada yağmur duasının uygulanış şekli, Türkiye’nin farklı bölgelerinde yapılan yağmur dualarından farkları ve bu pratiğin ifade ettiği farklı anlamlar ortaya konulmaya çalışılacaktır. Yağmur duası, işlevsel bir çözümlemenin ortaya koyabileceğinden çok daha derin anlamlar taşımaktadır. Dinsel bir söylem çerçevesinde şekillenen bu uygulama farklı inanç sistemlerinden izler de taşımaktadır.Yapılan çalışmada, Dikili bölgesinde iki tip yağmur duası şekli olduğu tespit edilmiştir. Bunlardan birincisi taş okuma ile yapılan, ikincisi ise sadece hayır yemeği verilerek yapılandır. Uygulamada İslamiyet dışı unsurlara sıkça rastlanılmıştır. Bunların en başında ise yağmur duası öncesi tutulan oruç gelmektedir. Oruç, yağmur duasının yapılacağı gün sabah ezanıyla başlamış ve hayır yemeğinin dağıtılmasına kadar sürmüştür.Çalışmada, İzmir’in Dikili ilçesine bağlı köylerde yapılan “Dikilinin Köylerinde Alan Araştırması” isimli proje kapsamında toplanan bilgiler ve sonrasında 2016 Eylül ayında Yahşibey köyünde yapılan yağmur duasında katılımlı gözlem ile elde edilen işitsel ve görsel malzeme kullanılmıştır. Araştırma yöntemi olarak derinlemesine görüşme tekniği ve sözlü tarih yöntemi de tercih edilmiştir. Belirtilen yöntemlerle elde edilen bu bilgiler yorumsamacı paradigma doğrultusunda değerlendirilip anlamlandırılmaya çalışılmıştır

Duplex Scanning as the Sole Preoperative Imaging Method for Infrainguinal Arterial Surgery

AbstractObjective: to evaluate preoperative duplex as the sole investigation prior to lower limb reconstruction. Design retrospective analysis. Material and methods: between January 1995 and December 1999, 157 of 329 surgical interventions for chronic infrainguinal arterial or aneurysmal disease were performed without preoperative angiography.Results : in patients undergoing femoral artery endarterectomy, the extent of the stenosis and the status of the distal deep femoral artery were correctly diagnosed with duplex scanning in all but one patient. Duplex scan findings in patients undergoing infrainguinal bypass procedures were in agreement with the findings obtained from on-table angiography in regard to the selection of optimal outflow anastomotic sites in 123 (98%). Duplex scanning correctly evaluated the status of runoff in 113 (90%). There were no significant differences in 30-day occlusion rate and patency at 12 months between reconstructions performed with and without preoperative angiography. Conclusion: in patients with conclusive duplex scan findings there is no need to perform angiography prior to lower limb reconstruction

Fractional flow reserve in below the knee arteries with critical limb ischemia and validation against gold-standard morphologic, functional measures and long term clinical outcomes.

INTRODUCTION: The aim of this study was to assess the applicability of fractional flow reserve measurement (FFR) in below-the-knee (BTK) arteries and to evaluate its correlation with non-invasive functional parameters before and after angioplasty. METHODS: We enrolled 39 patients with severe BTK arterial lesions. Inclusion criteria were critical limb ischemia (Rutherford 4-6) and angiographically proven arterial stenosis of the distal lower limb (percent diameter stenosis >/=70%). Exclusion criteria were chronic total occlusion, diabetic foot syndrome and non-viable distal lower limb. The transstenotic distal/proximal pressure ratio was measured under resting (Pd/Pa) and hyperemic (FFR) conditions induced by 40mg intra-arterial Papaverin and was compared with quantitative angiography-, laser Doppler- and duplex ultrasound-derived measurements before and after percutaneous angioplasty (PTA). RESULTS: Comparing measurements before and after PTA, we found significant improvements in the resting Pd/Pa values (0.79 [0.67-0.90] vs 0.90 [0.85-0.97]; p<0.001) and FFR values (0.60+/-0.19 vs 0.76+/-0.15; p<0.001), respectively. At baseline, Pd/Pa ratio and FFR were significantly albeit weakly correlated with % area stenosis (r:-0.31, p=0.05 and r:-0.31, p=0.05, respectively). After PTA, neither Pd/Pa nor FFR remained correlated with % area stenosis. Similarly, prior PTA, Pd/Pa ratio and FFR were significantly correlated with TcO2% and perfusion unit change (r:0.48, p<0.01 and r:0.34, p<0.05, respectively), but after intervention, these significant correlations vanished. Pd/Pa and FFR values did not show correlation with duplex ultrasound-derived measurements. At 1year, major adverse events (MAEs) and major adverse cardiovascular and cerebrovascular (MACCEs) were observed in 7 (17.9%) and in 9 (23.1%) patients, respectively. CONCLUSION: CLI due to severe BTK arterial disease was associated with several impediments of baseline pressure measurements which were significantly improved after successful PTA and stenting. Significant relationships between pressure data and functional and imaging parameters existed prior intervention but vanished after. Further studies are required to determine the clinical value of pre- and post-PTA pressure measurements in BTK arterial disease

Çukurova bölgesinde göz kapağı ve konjonktivada mantar florası ve makyaj malzemelerinin bu floryaya etkisi

TEZ3720Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1976.Kaynakça (s. 36-38) var.38 s. ; res. ; 30 cm.

Süreyya İlmen’in hayatı, faaliyetleri ve eserleri

ÖZET Bu çalışmada, I. ve II. Meşrutiyet ve Türkiye Cumhuriyeti dönemlerinde yaşamış ve önemli görevlerde bulunmuş, asker, siyasetçi, iş adamı ve birçok sosyo-kültürel faaliyetler içerisinde yer almış çok yönlü bir kişi olan Süreyya (Paşa) İlmen (1874–1955) ’in biyografisi ele alınmıştır. Süreyya İlmen, II. Abdülhamid’in Seraskeri Rıza Paşa’nın oğludur. Bu durum kendisine özellikle askeri hayatında birçok açıdan kolaylık sağlamıştır. Genç yaşta Avrupa’yı ve ülkenin birçok yerini görme fırsatı bulmuş ve 27 yaşında Tuğgeneralliğe kadar yükselmiştir. Ancak İttihat ve Terakki’nin iktidara gelmesi Süreyya Paşa için bu ayrıcalıklı durumun ortadan kalkmasına sebep olmuşur. Süreyya Paşa’nın askeri hayatında en dikkat çekici yönü Osmanlı Devletinde askeri havacılık konusunda faaliyetleridir. Kendisi bir nevi Türk havacılığının kurucusudur. Bunun yanıda özellikle İstanbul’un Anadolu yakasındaki sosyo-kültürel faaliyetleriyle dikkat çekmektedir. Bu bağlamda en bilinenleri Süreyya Sineması, Süreyya Plajı ve Yoğurtçu Parkı’nı gösterebiliriz. Kendisinin ticari faaliyetleri arasında; Süreyya Mensucat Fabrikası, İstanbul Sanayi ve Ticaret Odası üyeliği, İstanbul Sanayi Birliği Başkanlığı ve madencilik faaliyetlerini gösterebiliriz. Paşa’nın siyasi hayatı da oldukça renklidir. Bu bağlamda; İstanbul Belediyesindeki faaliyetleri, Cumhuriyet Halk Fırkası ve Serbest Cumhuriyet Fırkası milletvekillikleri ve Toprak Emlak Serbest Teşebbüs Partisi genel başkanlığını bunlara örnek gösterebiliriz. Süreyya Paşa, bütün bu faaliyetlerin yanında yaklaşık 81 senelik hayatı boyunca yirminin üzerinde kitap da kaleme almıştır. Bunlar; ticari, siyasi ve soyso- kültürel faaliyetleri ve askerlikle ilgili teknik konular içerir.ABSTRACTThis work primarily aims to study the biography of Süreyya İlmen (Pasha) who undertook important duties as a soldier, politician, businessmen and participated in several social and cultural activities in the First and Second Meşrutiyet as well as the Republican era. Süreyya İlmen was the son of Rıza Pasha, the Serasker of Abdülhamid II (r. 1876-1909). This status became an advantage for him in many respects, especially in his military career. He thus had a chance to see Europe and several Ottoman provinces during his youth and managed to acquire the rank of a Brigadier General (Tuğgeneral) at age 27. Nevertheless, with the coming to power of the Committee of Union and Progress (İttihad ve Terakki Cemiyeti), this privileged position lost its validity.The most interesting aspect of Süreyya Pasha’s military life is his activities concerning the military aviation in the Ottoman Empire. In a way, he could be considered the founder of Turkish aviation. Moreover, his social and cultural activities, especially on the Asian side of Istanbul, deserve attention, the most famous of his contributions being Süreyya Movie Theater, Süreyya Beach and Yoğurtçu Park. Among his economic activities one could enumerate his mining enterprises and Süreyya Textile Factory as well as his presidency of the İstanbul Union of Industry and membership of the İstanbul Chamber of Industry and Commerce. Pasha’s political life was also very colorful. He was a member of the parliament from the Republican People’s Party (CHF) and Liberal Republican Party (SCF). Further examples could be his activities in the Municipality of Istanbul and his presidency of the Land, Property and Free Enterprise Party (Toprak, Emlak ve Serbest Teşebbüs Partisi). In addition to all these activities, Süreyya Pasha penned more than twenty books on his commercial, political and socio-cultural activities and several technical military subjects in his eighty one year long life

One-Man Lobby in America: Vahan Cardashian (1883-1934)

Turco-American relationship had a long history with cordial relations. Diplomatic relations that were severed in 1917 with the entrance of US into the World War could be reestablished only in 1927. One of the major factors in this delay was the anti-Turkish activities undertaken by Armenians living in US. The figure of Vahan Cardashian (Kardaşyan) who functioned almost as a one-man lobby against Turkey until 1934 is especially worthy of attention. Born in Kayseri in 1883, Cardashian completed his higher education in the same town and received a Law degree at Yale University. He nurtured good relations with Ottoman officials until 1915 and even served as translator in the Empire’s Consulate in New York. After 1915, however, Cardashian started his anti-Turkish activities. Among these activities were the foundation of an independent Armenia, one of the issues discussed in the Sevrès Treaty, non-ratification of the Turco-American treaty signed on 6 August 1923 in Lausanne and his negative propaganda against Turkish ambassador to Washington, Ahmed Muhtar Bey