Subiektywna ocena dolegliwości bólowych występujących u pacjentów neurochirurgicznych

Background. The International Association for the Study of Pain has defined pain as an unpleasant sensory and emotional sensation caused by tissue damage or damage risk, or related to such a damage.Aim. The aim of the study was to assess the pre- and postoperative pain in neurosurgical patients. The following were assessed: 1) level of pain intensity in a patient before and after an operation, 2) frequency of occurrence of pain in a patient before and after an operation, and 3) influence of pain on functional efficiency of a patient before and after an operation.Material and method. Researches were performed on Neurosurgical Ward of Provincial Hospital in Włocławek. Researches included 118 patients. Diagnostic survey with use of inquiry form was applied in the research. Survey questionnaire was formed in order to collect information on subjective feelings of examined patients upon subject of pain discomfort before and after the surgery. To assess an intensity of pain discomfort before and after surgery, pain scale called Visual Analogue Scale (VAS) was applied modified for the needs of visual-analogue examination, while the scale called Verbal Rating Scale (VRS) was used to assess the frequency of pain occurrence. Functional Capacity Scale (FCS) was applied for assessment of functional endurance of patient before and after surgery.Results. Significant statistical differences have been observed as for the intensity of pain before and after the operation (p<0.05), with the frequency of pain before and after the procedure (p<0.05) and the influence of the pain ailments on the functional efficiency of the patiens before and after the operation (p<0.05).Conclusions. The level of intensity of pain ailments before an operation was muchhigher in comparison with the postoperative period. Pain ailments occurred more frequently before an operation. To a significant extent pain limited patients’ functional efficiency before an operation in comparison with the postoperative period.Wprowadzenie. Komisja Taksonomii Bólu (IASP) zdefiniowała ból jako nieprzyjemne doznanie zmysłowe i emocjonalne spowodowane uszkodzeniem lub zagrożeniem uszkodzenia tkanek, bądź odnoszone do takiego uszkodzenia.Cel. Celem pracy było dokonanie oceny dolegliwości bólowych występujących u pacjentów neurochirurgicznych przed i po zabiegu operacyjnym. Dokonano oceny: 1) stopnia natężenie bólu u chorego przed i po zabiegu, 2) częstości występowania bólu u chorego przed i po zabiegu, 3) wpływu bólu na wydolność funkcjonalną chorego przed i po zabiegu.Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na Oddziale Neurochirurgii Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku. Badaniem objęto 118 osób. W badaniach zastosowano sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem ankiety. W celu zgromadzenia informacji dotyczących subiektywnych odczuć badanych na temat dolegliwości bólowych przed i po zabiegu operacyjnym, skonstruowano kwestionariusz ankiety. Do oceny natężenia dolegliwości bólowych przed i po zabiegu operacyjnym zastosowano zmodyfikowaną dla potrzeb badania wizualno-analogową skalą bólu Visual Analogue Scale (VAS). Do oceny częstości występowania bólu zastosowano skale Verbal Rating Scale (VRS), natomiast do oceny wydolności funkcjonalnej chorego przed i po zabiegu operacyjnym zastosowano Skale Wydolności Funkcjonalnej (SWF).Wyniki. Zaobserwowano różnice istotne statystycznie w natężeniu dolegliwości bólowych przed i po zabiegu operacyjnym (p<0.05), w częstości występowania bólu przed i po zabiegu (p<0.05) oraz wpływu dolegliwości bólowych na wydolność funkcjonalną chorego przed i po zabiegu operacyjnym (p<0.05).Wnioski. Stopień natężenia dolegliwości bólowych przed zabiegiem operacyjnym był znacznie większy w porównaniu z okresem po zabiegu. Dolegliwości bólowe występowały częściej przed zabiegiem operacyjnym. Ból w istotny sposób ograniczał wydolność funkcjonalną chorego przed zabiegiem w porównaniu z okresem po zabie-gu. (PNN 2012;1(1):19-22

Postmodernism in the fashion of the 1970s. Stylistic pluralism and developments on the global fashion market, with special focus on the situation in Poland

This paper—Postmodernism in the fashion of the 1970s. Stylistic pluralism and developments on the global fashion market, with special focus on the situation in Poland— aims to show the far-reaching developments in post-war fashion, which in the 1970s introduced the so-called postmodernism in fashion design, stylistic plurality in aesthetics, as well as major changes in the fashion industry and system itself, and whose effects are still visible today. Democratization, globalization, the emergence of a new “younger” customer, the use of artificial fabrics, the abandonment of the monopoly of Parisian tailors in creating trends, the emergence of new “fashion capitals”, stylists and trend forecasting agencies, or the absence of one fashion or trend—these are some of the many developments that at that time substantially contributed to shaping its character, and often were the result of many years of political and economic action, cultural and aesthetic transformations and technological shift—i.e. crucial contexts to the history of fashion, which this paper intends to analyze and explain. The part Introduction. Research landscape raises the issue of research on the history of fashion, as well as problems and challenges related to this topic. It also presents a justification for presenting the global perspective of the phenomena described, including the situation in Poland, not otherwise—because only such an approach guarantees understanding of the phenomenon, which, even in the Iron Curtain period, continued to mold with reference to the evolution of fashion in the West. Chapter One: Craft luxury. Haute couture as a reference point for the fashion industry examines the French fashion market, its evolution since the seventeenth century, traditions and the impact of the efforts of generations that have shaped the unsurpassed standard and made Paris the only fashion capital for decades. Despite the fact that the post-war years brought about a change in its leadership position, shifted the landscape on the Parisian fashion market, the prestige of French tailoring, known as haute couture, still sets the standards for creating new, exclusive collections, though it ceased to be the only contributing factor. Chapter Two: Youthquake, young people and youth culture. New categories in society and fashion introduces a broad context of social transformations, which, in the aftermath of WWII, radically changed the fashion market, the customer and the type of aesthetics proposed, not only by fashion designers but also by stylists and boutique owners. Chapters Three to Seven analyze subsequent post-war trends in a broader cultural, customary, economic and political context, taking into account both Western and native examples of fashion manifestations as described through their prism. Chapter Three: Tailored to the Silver Globe... The impact of extraterrestrial travel on fashion is devoted to high-tech fashion inspired by the conquest of space, while Chapter Four: Clothing of freedom, love and peace. The hippie movement and its impact on fashion deals with the evolution of the hippie counterculture, the role that apparel played for its members and the influence these outfits had on the work of designers and the activity of clothing manufacturers. Chapter Five: British culture correction—punk fashion analogously presents the punk subculture. Chapter Six: Season of historical and geographical pastiche. Retro, orientalism and blending inspirations explains the retro phenomenon which, next to the subcultural image of the rebellious youth, became a significant source of aesthetics, trends and apparel. In Chapter Seven: When “masculine” becomes “unmanly”. How the fashion of the 1970s blurred the gender boundaries, an attempt was made to analyze the influence of men’s wardrobe on women’s fashion. Chapter Eight: Commercial operation or art for art’s sake further examines the creative process in itself—the position and role of the designer in the fashion industry and system, the realities and context of the work of designers and producers—as, despite the aesthetic duplication of trends, the ones observed in Poland bore no resemblance to the Western model. Chapter Nine: Instead of an ending: Postmodernism as a new trend in post-war fashion summarizes all chapters and aims attention at theoretical attempts to describe the postmodernist trend of the epoch that governed aesthetics at that time. It also compiles cognitive features, current research and summarizes the main conclusions

Average rate of phenological changes in Poland according to climatic changes : evaluation and mapping

The main objective of this study was evaluation and mapping of an average rate of phenological changes for example special plant s indicators as a result of climatic changes in Poland. Multi-year analysis clearly showed a tendency to earlier onset of spring events. The average advance of flowering/leafing was -1.4 days/decade and -2.4 days/1^{\circ}C. Whereas the response of autumn phenophases was ambiguous. Phenological and climate data come from archives of the Institute of Meteorology and Water Management. Analysis covered the period of 1951-1992. The relation between temperature and date of phenophases was described with Pearson's linear regression model. Statistical significance of the model parameters was checked with Student's t-test at the following levels: 0.05, 0.01, and 0.001. The results were visualised on maps. ArcGIS 9.2 Geostatistical Analyst was used to examine the data and create prediction maps. Numerous tests were performed in order to find an appropriate method of spatial interpolation. Finally kriging was chosen as the most precise

Transgenerational Scientific Biographies. The Beginnings: Encountering Helena Radlińska and Kazimiera Zawistowicz-Adamska

The article – focused on the exploration of the meanings of transgenerational scientific biographies – is a form of a dialogic conversation occurring between two members of the society of Łódź pedagogues. He – emerged in this society as a newcomer arriving from the world of anthropology and ethnography. She – a social pedagogue – made her way there from the circle of the family social work field. In spite of having different disciplinary origins, carrying on a dialog gives them a chance to recognize the paths indicating the existence of their common intellectual and experiencerelated connections. Using these common links, they work together on the interpretation and gradual detection of the signs of unacknowledged past, where ethnography and social pedagogy meet the foundations set by Helena Radlińska and Kazimiera Zawistowicz-Adamska.Tekst – zorientowany na odkrywanie sensów i znaczeń transgeneracyjnych biografii naukowych – jest formą rozmowy dialogicznej toczącej się pomiędzy dwoma osobami przynależącymi do środowiska łódzkich pedagogów. On pojawił się w nim jako przybysz ze świata antropologii i etnografii, ona – pedagog społeczny – przywędrowała z kręgu terenowej pracy socjalnej z rodziną. Na przekór posiadaniu odrębnych rodowodów dyscyplinarnych, dialogowanie daje im szansę na rozpoznanie tropów wskazujących na istnienie między nimi doświadczeniowo-intelektualnego pokrewieństwa. Bazując na nim, wykonują współdzieloną pracę interpretacyjną, stopniowo odkrywając ślady prowadzące do zapoznanej przeszłości, gdzie etnografia i pedagogika społeczna spotykają się w osobach Heleny Radlińskiej i Kazimiery Zawistowicz-Adamskiej

The Cu(OTf)2 catalysed microwave assisted synthesis of a new scaffold, 7-aryl-7,8-dihydropyrido[4,3-c]pyridazin-5(6H)-one

The synthesis of novel 7-aryl-7,8-dihydropyrido[4,3-c]pyridazin-5(6H)-ones is described including a one-step Mannich-type reaction followed by intramolecular ring closure of ethyl 3-methylpyridazine-4- carboxylate and aldimines, catalysed by the Lewis acid Cu(OTf)2 under microwave heating. This synthesis opens up possibilities to access this unexplored scaffold for medicinal chemistry

OTRZYMYWANIE NOWYCH, WIELOFUNKCYJNYCH POCHODNYCH β-AMYRYNY Z TRADYCYJNEGO SUROWCA ROŚLINNEGO, POPRZEZ SELEKTYWNĄ FUNKCJONALIZACJĘ PROTOESCYGENINY.

Escyna jest mieszaniną saponin pozyskiwaną z kasztanowca (rośliny rodziny Aesculus). Saponiny zaliczamy do metabolitów wtórnych roślin typu glikozydów o krótkich łańcuchach oligosacharydowych, zawierających aglikony steroidowe lub trójterpenowe; w przypadku escyny są to pentacykliczne trójterpeny z grupy beta amyryny, głównie: escygenina, protoescygenina, baryngtogenol C i baryngtogenol D (różniące się krotnością i pozycją podstawienia grupami hydroksylowymi). Zróżnicowanie strukturalne escyn jest determinowane, oprócz struktury aglikonu, także typem podstawienia glikozydowego w pozycji O-3 oraz rodzajem i pozycją grup acylowych występujących w pierścieniu E. Saponiny kasztanowca są tradycyjnym surowcem etnofarmakologicznym oraz stanowią substancje aktywne licznych współczesnych preparatów farmaceutycznych. Podstawowym efektem terapeutycznym, potwierdzonym klinicznie, jest korzystne działanie na chorobowe zmiany naczyń żylnych, wobec czego preparaty escyn znajdują zastosowanie w leczeniu takich patologii jak żylaki i chroniczna niewydolność żylna. Wyraźna komponenta przeciwzapalna działania farmakologicznego escyn na poziomie tkankowym pozwala przypuszczać, że związki te mogą być przydatne w znacznie większym zakresie w obszarze niedomagań układu krążenia, które stanowią jedno z podstawowych zagrożeń zdrowotności współczesnych społeczeństw, a szczególnie interesująca wydaje się możliwość interwencji w stany zapalne śródbłonka, które są pierwszym etapem zmian prowadzących do incydentów krążeniowych o dramatycznych skutkach. Weryfikacja takich hipotez, zgodnie z wymaganiami współczesnej farmakologii molekularnej wymagałaby szczegółowych badań prowadzonych osobno na każdym ze składników mieszanin określanych zbiorczo mianem escyn. W naszej ocenie obecny stan technik separacyjnych nie rokuje możliwości opracowania procesu rozdziału natywnych składników mieszanin saponin kasztanowca, poza poziomem analitycznym i ewentualnie preparatywnym HPLC. Wobec tego przyjęliśmy radykalnie różną koncepcję, udostępnienia współczesnej chemii medycznej różnorodności strukturalnej wynikającej z biogenetycznych zdolności roślin Aesculus, koncentrując nasze zainteresowania na głównym aglikonie saponin kasztanowca – protoescygeninie. Przyjęty sposób pozyskiwania nowych struktur polega na kontrolowanej degradacji hydrolitycznej wyjściowej mieszaniny escyn, co zasadniczo upraszcza jej skład chemiczny, a następnie wykorzystaniu głównego składnika trójterpenowego, jako prekursora zaprojektowanego de novo zbioru nowych pochodnych wytwarzanych metodami syntezy chemicznej. Podejście takie zapewnia możliwość adekwatnej kontroli jakości surowców i półproduktów a w szczególności substancji przeznaczonych do badań aktywności biologicznej, co jest niezbędnym warunkiem uznania prawidłowości wyników badań. Założeniem mojej pracy było wykorzystanie trójterpenowego aglikonu – protoescygeniny (olean-12-eno-3,16,21,22,24,28-heksaol), otrzymanego po dwustopniowej hydrolizie dostępnej handlowo β-escyny, którą poddawałem transformacjom prowadzącym do pochodnych o wyższym stopniu podstawienia. Początkowo nadrzędnym celem prac syntetycznych było opracowanie metody otrzymywania pochodnej możliwie wiernie naśladującej pod względem strukturalnym naturalnie występujące saponiny. Otrzymanie takiego mimetyku w dużym uproszczeniu zakłada podstawienie grup hydroksylowych w położeniach C3 (miejsce kluczowe, w którym do sapogeniny podłączona jest część cukrowa – tworząc saponinę) oraz C21 i/lub C22. Trudność polega na przeprowadzeniu przemian pozwalających w kontrolowany sposób sterować selektywnością podstawiania grup hydroksylowych. W toku prac stało się oczywiste, że w cząsteczce heksaolu selektywne funkcjonalizacje oraz dobranie właściwych grup zabezpieczających i sposobu ich odbezpieczenia stanowi wyzwanie samo w sobie. Właśnie dlatego większość swojej pracy poświęciłem na weryfikację użyteczności kilku najpopularniejszych metod zabezpieczenia grupy hydroksylowej. Grupy zabezpieczające, jakie sprawdziłem:  Acetale (np. O-izopropyliden)  Grupy sililowe (np. t-butyl-di-fenylsilil; t-butyl-di-metylsilil; tri-izopropylsilil)  Trytyle  Grupy benzylowe (np. nitro-, chloro-, metoksy-benzylowe)  Allile  Grupa mesylowa i tosylowa  Grupy difenylometylowe Zabezpieczone w korzystny sposób pochodne mogłem poddawać kolejnym przemianom. Powstała seria pochodnych będących połączeniem trójterpenu sfunkcjonalizowanego eterem propargilowym (wiązanie potrójne) z azydkami, głównie zabezpieczonymi azydocukrami. Stworzenie takiej serii pozwoliło sprawdzić metody selektywnego zdejmowania grup zabezpieczających o odmiennej naturze chemicznej w cząsteczkach złożonych z części cukrowej i aglikonu. Równolegle podjąłem się modyfikacji grupy hydroksylowej w ugrupowanie o innym charakterze chemicznym. W sposób bezpośredni (wymiana jednej grupy na inną) lub pośredni (poprzez łącznik) chciałem selektywnie wprowadzić do struktury protoescygeniny następujące grupy:  Aminową – reakcja typu Mitsunobu z ftalimidem i hydroksyftalimidem; eteryfikacje z bromoalkiloftalimidami.  Karbonylową – utlenianie pięcioma najczęściej spotykanymi w literaturze metodami (TEMPO; odcz. Dess-Martina; KMnO4; sole żelaza (III), kompleksowane CrO3); pośrednio przez bromooctan metylu.  Azydkową.  Heteroatom – różne warianty reakcji Appela; pośrednio przez eter bischloroetylowy. Przekształcenia takie pełnią dwojaką funkcję. Z jednej strony otwierają dostęp do nowych typów reakcji prowadzących do dalszych pochodnych, z drugiej zmiana natury grupy może działać jak forma zabezpieczenia – wyłączając daną pozycję z możliwości konkretnego podstawienia. W trakcie badań nad otrzymywaniem nowych pochodnych protoescygeniny osiągnięto stan dostępności tego surowca, w zwalidowanym procesie skali wielkolaboratoryjnej, który nie wymaga stosowania technik sorpcyjnych do osiągnięcia wysokiej czystości chemicznej. Celem powyższego przeglądu metodycznego było wytypowanie reakcji częściowego zabezpieczania układu heksaolu protoescygeniny, rokujących powodzenie kontynuacji procesu wydzielania i oczyszczania kolejnego półproduktu na drodze prostej krystalizacji. Wyniki większości prób okazały się z tego punktu widzenia negatywne, to znaczy uzyskane mieszaniny poreakcyjne kwalifikowały się jedynie do rozdziału składników na drodze chromatografii. Jednakże cel przekształcenia protoescygeniny w pochodną z selektywnie zabezpieczonymi grupami hydroksylowymi, którą można wyodrębnić i oczyścić metodą krystalizacji, został osiągnięty przez podwójną lecz jednoetapową ketalizację. W ten sposób zapewniono techniczną dostępność kluczowego półproduktu do wytwarzania zbiorów pochodnych w prostych reakcjach acylowania i alkilowania. Zademonstrowano możliwości kolejnych etapów derywatyzacji wprowadzając pożądaną do badań aktywności biologicznej różnorodność strukturalną, na przykład poprzez zastosowanie przyjaznych metodycznie procedur dipolarnych cykloaddycji („click chemistry”) prowadzących do układu 1,2,3-triazoli na złączu wybranych syntonów

Tożsamość profesjonalna w narracjach asystentów rodziny

Przeprowadzone badania koncentrowały się na zagadnieniu tożsamości profesjonalnej asystentów rodziny. Przyjęty przedmiot badawczy był rozpatrywany z teoretycznego punktu widzenia, na który składają się założenia transwersalnej analizy aktywności Jeana-Marie Barbiera oraz stanowiska Anselma Straussa i Ervinga Goffmana, podkreślających wpływ Innego na proces konstruowania tożsamości. Zgodnie z przyjętym sposobem rozumienia, tożsamość profesjonalna była analizowana jako tożsamość podmiotu działającego, która wyraża się poprzez aktywność i jest nierozerwalnie z nią związana. Jest to w dużej mierze aktywność adresowana do Innego pełniącego funkcję „zwierciadła”, przez pryzmat którego podmiot działający – asystent rodziny, konstruuje reprezentacje o sobie

Generational Message. Helena Radlińska’s Papers in “Pismo Młodych” (1943)

The article presents the main themes of journalistic texts probably written by Helena Radlińska, and published on the pages of the underground magazine ‘Pismo Młodych’ addressed to the Gray Ranks Assault Groups. The selected topics, referring to the main concepts of Radlińska’s social pedagogy, were distinguished as a result of a qualitative content analysis. The synthesis of the content addressed to the fighting youth and their instructors, leads to a conclusion regarding the generational message that Radlińska directed to the younger generation fighting against the invader during World War II. The text reveals a less known part of the journalistic work of the scientist from the war period.Artykuł prezentuje główne tematy tekstów publicystycznych, napisanych prawdopodobnie przez Helenę Radlińską na łamach pisma konspiracyjnego „Pismo Młodych”, adresowanego do Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Wyłonione tematy, odwołujące się do głównych pojęć pedagogiki społecznej Radlińskiej, zostały wyodrębnione w efekcie przeprowadzonej jakościowej analizy treści. Synteza treści adresowanych do młodzieży walczącej i ich instruktorów prowadzi do konkluzji dotyczącej przekazu pokoleniowego, jaki Radlińska kierowała do młodszej generacji walczącej z okupantem podczas II wojny światowej. Tekst odsłania mniej znaną kartę twórczości publicystycznej uczonej z okresu wojennego