A Locus for Hereditary Sensory Neuropathy with Cough and Gastroesophageal Reflux on Chromosome 3p22-p24

Hereditary sensory neuropathy type I (HSN I) is a group of dominantly inherited degenerative disorders of peripheral nerve in which sensory features are more prominent than motor involvement. We have described a new form of HSN I that is associated with cough and gastroesophageal reflux. To map the chromosomal location of the gene causing the disorder, a 10-cM genome screen was undertaken in a large Australian family. Two-point analysis showed linkage to chromosome 3p22-p24 (Zmax=3.51 at recombination fraction (θ) 0.0 for marker D3S2338). A second family with a similar phenotype shares a different disease haplotype but segregates at the same locus. Extended haplotype analysis has refined the region to a 3.42-cM interval, flanked by markers D3S2336 and D3S1266

Constraints on Low-Mass WIMP Interactions on 19F from PICASSO

Recent results from the PICASSO dark matter search experiment at SNOLAB are reported. These results were obtained using a subset of 10 detectors with a total target mass of 0.72 kg of 19F and an exposure of 114 kgd. The low backgrounds in PICASSO allow recoil energy thresholds as low as 1.7 keV to be obtained which results in an increased sensitivity to interactions from Weakly Interacting Massive Particles (WIMPs) with masses below 10 GeV/c^2. No dark matter signal was found. Best exclusion limits in the spin dependent sector were obtained for WIMP masses of 20 GeV/c^2 with a cross section on protons of sigma_p^SD = 0.032 pb (90% C.L.). In the spin independent sector close to the low mass region of 7 GeV/c2 favoured by CoGeNT and DAMA/LIBRA, cross sections larger than sigma_p^SI = 1.41x10^-4 pb (90% C.L.) are excluded.Comment: 23 pages, 7 figures, to be published in Phys. Lett.

Minimal impact of late‐season melt events on Greenland Ice Sheet annual motion

Extreme melt and rainfall events can induce temporary acceleration of Greenland Ice Sheet motion, leading to increased advection of ice to lower elevations where melt rates are higher. In a warmer climate, these events are likely to become more frequent. In September 2022, seasonally unprecedented air temperatures caused multiple melt events over the Greenland Ice Sheet, generating the highest melt rates of the year. The scale and timing of the largest event overwhelmed the subglacial drainage system, enhancing basal sliding and increasing ice velocities by up to ∼240% relative to pre-event velocities. However, ice motion returned rapidly to pre-event levels, and the speed-ups caused a regional increase in annual ice discharge of only ∼2% compared to when the effects of the speed-ups were excluded. Therefore, although late melt-season events are forecast to become more frequent and drive significant runoff, their impact on net mass loss via ice discharge is minimal

ARC-Rapporten 2010-43

De onderzoekslocatie ligt op de flank van een strandwal die is afgedekt door getijdenafzettingen. De onderzoekslocatie heeft een hoge archeologische trefkans op nederzettingssporen vanaf met name de Vroege Middeleeuwen. Verder kunnen resten worden verwacht uit de periode Laat-Neolithicum – Romeinse Tijd. De onderzoekslocatie valt binnen het archeologische monument dat de dorpskern van Sint Pancras omvat. Op de onderzoekslocatie is sprake van twee archeologische niveaus. Het eerste niveau bestaat uit de getijdenafzettingen die op de strandwal liggen. De intacte archeologische resten en/of sporen worden hierbij direct onder bouwvoor verwacht. Dit niveau ligt op de onderzoekslocatie op circa 0,5 m –mv. Het tweede archeologische niveau ligt in de strandwalafzettingen. De intacte archeologische resten worden verwacht in de top van deze afzettingen. Aangezien de top van de strandwal is ge¨erodeerd bij de afzetting van de getijdenafzettingen is de kans klein dat hier nog intacte archeologische sporen aanwezig zullen zijn. De mate van erosie van de strandwal is op basis van booronderzoek echter niet met zekerheid vast te stellen. Mogelijk zijn diepere sporen deels wel bewaard gebleven. Naast enkele contextloze fragmenten aardewerk en pijpaarde uit de Nieuwe Tijd is ook een fragment kogelpotaardewerk uit de Late Middeleeuwen aangetroffen. Mogelijk maakt de onderzoekslocatie deel uit van een grotere vindplaats die is te relateren aan het archeologisch monument

Teknologi Proses I/ Bergeyk

xi, 195 hal.: ind.; 22 c

Teknologi Proses III/ Bergeyk

xi, 130 hal.: ind.; 22 c

Tekologi Proses II/ Bergeyk

xi, 184 hal.: ind.; 22 c