Wybory korespondencyjne w Bawarii 29 marca 2020 r. a COVID-19: Analiza empiryczna na tle debaty o zasadności organizacji wyborów w czasie pandemii

In March 2020, amid the COVID-19 pandemic, local elections were held in Bavaria: the first round of voting took place on 15.03.2020 (traditional and postal voting) followed by the run-off ballot on 29.03.2020 (postal voting alone). The political decision to rely solely on postal voting in the second ballot was made unanimously by all the political fractions represented in the Bavarian parliament in the sense of responsibility for public health. The run-off ballot was held in constituencies where voting in the first round did not yield a winner. There were 34 such constituencies out of a total of 96. In this way, a research sample was created embracing the above-mentioned 34 constituencies, randomly and evenly dispersed throughout the entire Bundesland, and a control sample comprising the remaining constituencies. The purpose of this paper is to test the hypothesis according to which the postal voting held in Bavaria in March 2020, amidst the pandemic, led to an increase in the number of COVID-19 cases. The results of this study may be relevant for the discussion that in April and May of 2020 was going on in Poland - and never eventually settled - where public health concerns were raised. The Bavarian example was invoked by both supporters and opponents of postal voting as the sole form of voting in the Polish presidential elections originally scheduled for May of 2020. The Bavarian precedent was instrumentalized as an argument made - respectively in favor or against - sticking to the originally adopted electoral timeline.W marcu 2020 r., a więc w czasie trwania pandemii COVID-19, w Bawarii odbyły się wybory samorządowe: 15 marca - pierwsza tura wyborów (w formie tradycyjnej oraz korespondencyjnej), a 29 marca - druga tura (jedynie w formie korespondencyjnej). Zmiana reguł głosowania między I a II turą nastąpiła w atmosferze politycznej zgody, za aprobatą wszystkich frakcji parlamentarnych. Druga tura była zorganizowana w okręgach, w których głosowanie w pierwszej turze nie przyniosło rozstrzygnięcia. Takich okręgów było 34, spośród ogólnej liczby 96 bawarskich okręgów wyborczych. W ten sposób wytworzyła się próba badawcza obejmująca wspomniane 34 okręgi, losowo i równomiernie rozproszone po terytorium całego landu, oraz próba kontrolna obejmująca pozostałe 62 okręgi. Celem niniejszego artykułu jest zweryfikowanie hipotezy głoszącej, że zorganizowanie w Bawarii w marcu 2020 r., tj. w czasie trwania pandemii, wyborów w formie korespondencyjnej doprowadziło do wzrostu liczby przypadków COVID-19. Wyniki tego badania mogą być interesujące dla toczonej w Polsce w kwietniu i maju 2020 r. - i nigdy ostatecznie nierozstrzygniętej - dyskusji na temat zasadności organizacji wyborów korespondencyjnych w czasie pandemii pod względem bezpieczeństwa epidemiologicznego. Przykład Bawarii był bowiem przywoływany zarówno przez zwolenników, jak i przeciwników zorganizowania w Polsce wyborów prezydenckich w formie wyborów "kopertowych" - odpowiednio jako argument na rzecz albo przeciwko przeprowadzeniu głosowania zgodnie z pierwotnie przyjętym kalendarzem wyborczym. W niniejszym artykule zaprezentowano dane empiryczne oraz zaproponowano ich interpretację celem weryfikacji sformułowanej wyżej hipotezy, a przez to rozstrzygnięcie wzmiankowanej dyskusji na temat epidemiologicznego wymiaru wyborów korespondencyjnych

Idea „powrotu do kultury” Arnolda Gehlena

Słynna pochwała natury przez Jana Jakuba Rousseau prezentowała dobrego człowieka naturalnego, naznaczonego zepsuciem przez wpływ społeczeństwa i kultury. Przyjęte zostało założenie, jakoby człowiek naturalny mógł istnieć, a stan przedkulturowy jest w jakiś sposób możliwy. Analizując sytuację współczesnego świata, Arnold Gehlen zauważa, że kultura tak głęboko przeniknęła w życie każdego człowieka, że być może nigdy nie była od niego oddzielona. Jego śmiała teza „powrotu do kultury” przeczy możliwości istnienia jednostek ludzkich bez wielości kontekstów kulturowych. To, co wydaje nam się „naturalne”, jest w rzeczywistości innym rodzajem kultury, który w przeciągu wieków zmienił tylko swój status. Współcześnie coraz wyraźniej dostrzegamy, że jedną „naturę” na inną wymienia się operując konwencjami. Artykuł ma na celu zbadanie problemu kulturowości człowieka i próbę odpowiedzi na pytanie, czy realizacja nawet podstawowych potrzeb człowieka zawsze musi mieć zabarwienie kulturowe. Arnold Gehlen twierdził, że próba określenia ogólnej istoty człowieka jest naiwna. Jak bardzo więc wpływ kultury zmienił nasze postrzeganie świata? W świetle antropologicznej teorii instytucji walka między powrotem do natury a powrotem do kultury nabiera w kontekście współczesności zupełnie nowego znaczenia

Biological and Anthropological Foundations of Arnold Gehlen's Political Theory

The problem of the body-soul separation has long been the subject of both philosophy and science. There is no doubt that man is a biological being. What is not certain is how human biology influences our actions and decision processes. Does it constitute humanity or is it just an excess. At the beginning of the twentieth century, Arnold Gehlen, who laid the foundations of the institutional theory, stated that man is a being marked by a deficiency. This statement was derived precisely from man’s biological deficiencies. At the same time, those influenced the human’s ability to create complex institutional systems. From the biological foundations of the analysis of man as a psychophysical being, Gehlen derived the need to establish a system of rules and norms that helps us to survive. This article will primarily discuss the biological foundations of Gehlen's theory. It will show how this 20th century anthropologist moved from researching the biological aspects of individuals to the cultural challenges faced by modern humans

Institutions as the forces stabilizing state : contemporary look at Arnold Gehlen's theory of institutions

Gehlen's theory of institutions shows how thinking about the further prospect of human activities can create the base for constructing institutions. Strong and stable institutions provide social support to the activities of individuals. A man without institution is not able to arouse the motivation for action-oriented ideal. What's more man without the institutions does not know who he is. People needs mediation to understand themselves and that can be provided by the institutions. The necessity of institutions is shown by presenting the chaos that can destroyed lives when they are weakened or liquidated. Gehlen's thesis is clear - without a permanent institutions and without preserving tradition - a true and stable state order is not possible. When system developed for generations stops working, individuals begin to behave in a selfish way, follow only by personal pleasure and potential profit. Nowadays, when state became the subject of an attack by society, the question arises: is it able to become one more time a guard of social order and the embodiment of political virtues? Gehlen's theory of institutions can provide a starting point for discussion of changes that need to be taken to restore the real possibility of political order in the country

Helmuth Plessner. From philosophical anthropology to political anthropology

Praca ukazuje drogę Helmutha Plessnera, którą przeszedł od założeń antropologii filozoficznej do antropologii politycznej. Sedno pracy stanowi ukazanie konstrukcji człowieka jako istoty politycznej, wyposażonej w moc twórczą oraz obarczonej odpowiedzialnością za swoje czyny. Przede wszystkim praca pozwala zrozumieć, czym jest fenomen antropologii politycznej i jak należy go interpretować w świetle rozważań jednego z najbardziej znanych przedstawicieli dziedziny – Helmutha Plessnera. By móc jak najlepiej przedstawić konstrukcję człowieka politycznego, praca rozpoczyna się interpretacją człowieka jako istoty naturalnej i problematycznej, będącej podmiotem rozważań antropologii filozoficznej. Ukazuje, jak te dwa aspekty antropologii – filozoficzny i polityczny - współgrają ze sobą. Praca ta, stanowiąca analizę i interpretację myśli Plessnera, może być rozpatrywana jako część szerszego kontekstu, którego sedno stanowi właśnie dziedzina jaką jest antropologia polityczna. Helmuth Plessner jest jednym z trzech głównych myślicieli XX wieku, którzy zastanawiali się nad problematyką polityczności człowieka. Pozostali Max Scheler i Arnold Gehlen również są prominentnymi przedstawicielami tej dziedziny. Dlatego praca może stanowić wstęp do rozważań nad wieloaspektowym sposobem pojmowania zarówno zjawiska antropologii politycznej, jak i filozoficznej. Rozprawa ta przede wszystkim kładzie nacisk na ewolucję myśli Plessnera i konsekwencje założeń przyjętych przez niego w świetle antropologii filozoficznej.Lektura pracy winna dać możliwość zrozumienia całej drogi, jaką musiał przejść Helmuth Plessner, by uznać człowieka za jednostkę polityczną, pełną mocy twórczej i obarczonej ogromną odpowiedzialnością. Antropologia filozoficzna i stojąca za nią filozofia okazała się niezbędna, by móc próbować zrozumieć polityczność, w której przyszło działać człowiekowi. Jednak celem stała się właśnie antropologia polityczna, która z całą stanowczością odrzuca postawy degradujące politykę, władzę oraz ich funkcje. Helmuth Plessner w sposób kompleksowy przedstawił i udowodnił tezę o niezbędności polityki i jej fundamentalnym wpływie na świat człowieka. Dzięki wsparciu polityki przez szereg pozornie odrębnych dziedzin jak antropologia, biologia, filozofia czy historia, myślicielowi udało się ustanowić dla polityki miejsce wśród najważniejszych aspektów ludzkiego istnienia. Polityka dla Plessnera to sposób i jedyna możliwość określenia się człowieka, który zawsze pozostanie w pewnym sensie nieodgadniony. Praca ma na celu ukazać cały proces myślowy filozofa i uwyraźnić jego najważniejsze tezy i założenia. Kompleksowe badania źródeł i opracowań na temat myśliciela, to krok do zbliżenia się do prawdy na temat człowieka. Praca stanowi potwierdzenie hipotezy o polityczności człowieka jako jednostki na zawsze uwikłanej w strukturę władzy.This paper shows the way, which Helmuth Plessner passed from the assumptions of philosophical anthropology to political anthropology. The core of this paper is to show the structure of man as a political being, equipped with the creative power and burdened with the responsibility for his actions. First of all, paper allows us to understand what is the phenomenon of political anthropology and how it should be interpreted in the light of the considerations of one of the most prominent representatives of the field - Helmuth Plessner. In order to make the best presentation of human as a political construct, the paper begins with the interpretation of man as a natural and problematic being, which is the subject of discussion of philosophical anthropology. It shows how these two aspects of anthropology - philosophical and political - work together. This paper, which constitutes the analysis and interpretation of the Plessner’s thought, can be considered as part of a broader context, where political anthropology itself is a heart of an area. Helmuth Plessner is one of three major thinkers of the twentieth century who have been debating the issue of the political man. Others Max Scheler and Arnold Gehlen also are prominent representatives of the field. Therefore, paper can be a prelude to a discussion of a multi-faceted way of understanding the phenomena of political anthropology and philosophy. This essay mainly focuses on the evolution of the Plessner’s thought and the consequences of his assumptions in light of his philosophical anthropology.Reading this paper should give a clear understanding of the entire path, which Plessner had to travel, to consider man as a political entity, equipped with a creative power and burdened with great responsibility. Philosophical anthropology and philosophy behind it was necessary in order to try to understand the political dimension, in which a man had to operate. However, the goal was precisely the political anthropology, which emphatically rejects the attitude degrading politics, power, and their functions. Helmuth Plessner presented in a comprehensive manner and proved the thesis of the necessity of politics and its fundamental impact on the world of man. Thanks to the support for politics with a several seemingly separate fields as anthropology, biology, philosophy and history, thinker could established for the politics position among the most important aspects of human existence. Politics for Plessner is the only way to identify a man, who will always remain, in some sense, mysterious. This paper aims to reveal the process of the philosopher's thought and give more focus to his most important arguments and assumptions. Comprehensive examination of sources and studies on Helmuth Plessner’s thought is a step closer to find out the truth about man. This paper is a confirmation of the hypothesis of a politicality man as an individual forever involved in the structure of power