Content and uptake of microelements (Cu, Zn, Mn, Fe) by maize (Zea mays L.) and accompanying weeds

A field experiment was conducted in the years 2008–2010 at the Research Station of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Life Sciences in Lublin, on brown soil with slightly acidic pH and average abundance of copper, zinc, manganese, and iron. The experiment was set up in a randomized split-plot design with four replications, with two methods for controlling weed infestation: I. mechanical – weeding of inter-rows twice; II. chemical – the herbicide Afalon Dyspersyjny 450 SC, directly after sowing (a.i. linuron, 900 g × ha-1). Next, the copper, zinc, manganese and iron content were determined in the maize and dominant weed species. Nutrient uptake from an area of 1 ha and the species specificity coefficient (SSC) were also calculated. All the weed species examined contained more copper in their biomass than maize, but their percentage share in total uptake was small, on average 1.7%. The content of zinc in maize biomass and in the segetal species was similar, except for Cirsium arvense L. which accumulated considerably less zinc than maize as well as the other weed species. The percentage share of weeds in zinc uptake was only 1.4 % of total uptake of this nutrient by the maize crop. Competitiveness of weeds in the accumulation of manganese and iron showed high species specificity. Chenopodium album L. and Galinsoga parviflora Cav. were the most competitive in accumulating manganese, while Cirsium arvense L. showed high ability to accumulate iron, considerably much higher than maize and other weeds species. The share of weeds in total manganese uptake was relatively large, on average 7.2% for the experiment

The influence of strip cropping and weed control methods on weed diversity in dent maize (Zea mays L.), narrow-leafed lupin (Lupinus angustifolius L.) and oats (Avena sativa L.)

The experiment was conducted in 2008–2010 at the Experimental Station of the Faculty of Agricultural Sciences in Zamość, University of Life Sciences in Lublin. The research design included two factors: I. Method of cultivation – sole cropping and strip cropping (the cultivation of three plants: maize, narrow-leafed lupin and oats, in neighboring strips); II. Weed control method – mechanical and chemical. The subject of this study was weed infestation in maize, narrow-leafed lupin and oats. The greatest diversity of weeds was found in the narrow-leafed lupine crop, while the lowest diversity in maize. The dominant weed species in maize, lupine and oats were Echinochloa crus-galli, Chenopodium album and Galinsoga parviflora which ranged from 34% to 99% of the total number of weeds. Strip cropping clearly reduced the number of weeds per unit area in the narrow-leafed lupin and oat crops as well as the aboveground dry weight of weeds in all plant species. Chemical weed control significantly decreased both the number and weight of weeds in comparison with the mechanical method

LoRaWAN communication implementation platforms

A key role in the development of smart Internet of Things (IoT) solutions is played by wireless communication technologies, especially LPWAN (Low-Power Wide-Area Network), which are becoming increasingly popular due to their advantages: long range, low power consumption and the ability to connect multiple edge devices. However, in addition to the advantages of communication and low power consumption, the security of transmitted data is also important. End devices very often have a small amount of memory, which makes it impossible to implement advanced cryptographic algorithms on them. The article analyzes the advantages and disadvantages of solutions based on LPWAN communication and reviews platforms for IoT device communication in the LoRaWAN (LoRa Wide Area Network) standard in terms of configuration complexity. It describes how to configure an experimental LPWAN system being built at the Department of Computer Science and Telecommunications at Poznan University of Technology for research related to smart buildings

Evaluation of physical activity of women in the second and third trimester of pregnancy using the standardized PPAQ questionnaire-a pilot study

Pregnancy is a unique period in a woman's life, so every pregnant woman should be aware of the importance of physical exercise during pregnancy. The purpose of this study was to compare the physical activity of women in the second and third trimesters of pregnancy. The standardized Physical Activity Questionnaire for Pregnant Women (PPAQ-PL) was used to achieve the purpose of the study. Thirty women in the age range of 18-35 years (28 years±3.54) participated in the study. Analysis of the results showed that higher values of total weekly energy expenditure were obtained by the group of women in the third trimester of pregnancy (206.37 MET/h/week) compared to pregnant women in the second trimester (140.42MET/h/week). The women differed in terms of energy expenditure in activities such as housework (in women in the second trimester 49.1% of total activity, in the third trimester 56.7%), passive rest (24.1% and 14.5%), professional work (12.9% and 7.7%), sports and exercise (2.8% and 6.6%), and moving around (10.6% and 14.5%). In both women in the second and third trimesters of pregnancy, a low level of activity intensity prevailed (58.08% and 55.64%). Energy expenditure on sports and exercise consistent with the recommended for the second trimester (≥28 MET/h/week) was declared by only 6% of the women surveyed, while in the third trimester the recommended energy expenditure on physical activity (≥16 MET/h/week) was fulfilled by 29% of pregnant women. There is an ongoing need to educate women about the benefits of systematic prenatal activity

Prevention of infection, effective control and treatment of infected burn wounds – the role of a nurse in an interdisciplinary teamZapobieganie zakażeniom, skuteczna kontrola i leczenie zakażonych ran oparzeniowych - rola pielęgniarki w zespole interdysc

SummaryWound infection is one of many, but at the same time the most serious complication in the treatment of burns. The development of infection particularly concerns patients with deep burns of intermediate and full thickness of skin. In severe thermal, chemical or electrical burns skin immune system (SIS) in the burn wound is damaged or destroyed. The SIS phenomenon is one of the causes of post-traumatic immunosuppression in burn wound and systemic anti-infectious response.The risk of burn wound infection and systemic infection is correlated with the burn area. The aim of the study is to discuss the currently used methods of prevention, effective control and treatment of an infected burn wound. It discusses criteria for infection recognition, immunosuppressive limiting methods, standard and newly introduced methods of removing dead tissues, antimicrobial agents and methods to reduce the risk of bacterial transfer between patients.Prevention, control and treatment of an infected burn wound requires a multidisciplinary approach, including close cooperation between a nurse and a physician. Patient’s deep and extensive burn care process is designed to reduce the risk of developing burns and prevent a critical infection that not only prolongs the healing process but also can lead to generalized infection. The patient care plan should be based on up-to-date medical knowledge and updated regularly.Key words: Burn, burn wound, immunosuppression, infection, prevention,                               Infection control, antiseptics, dressingsStreszczenieZakażenie rany oparzeniowej jest jednym z wielu, ale równocześnie najgroźniejszym powikłaniem w leczeniu oparzeń.  Na rozwój zakażenia w sposób szczególny narażeni są pacjenci z głębokim oparzeniem pośredniej i pełnej grubości skóry. W głębokim oparzeniu termicznym, chemicznym lub elektrycznym w ranie oparzeniowej zostaje uszkodzony lub zniszczony układ odpornościowy skóry (ang. skin immuno system-SIS). Zjawisko SIS stanowi jedną z przyczyn pourazowej immunosupresji w ranie oparzeniowej oraz systemowej odpowiedzi przeciwzakaźnej. Ryzyko zakażenia rany oparzeniowej oraz infekcji ogólnoustrojowej jest skorelowane z powierzchnią oparzenia.                                                                                                                                             Celem pracy jest omówienie aktualnie stosowanych  metod zapobiegania, skutecznej kontroli i leczenia  zakażonej  rany oparzeniowej. Omówiono w niej kryteria rozpoznawania  zakażenia, metody ograniczające immunosupresję, standardowe i nowo wprowadzone metody usuwania tkanek martwych,  środki przeciwdrobnoustrojowe,  oraz  metody ograniczające ryzyko transferu bakterii między pacjentami.Zapobieganie,  kontrola i leczenie zakażonej rany oparzeniowej wymaga podejścia wielodyscyplinarnego, w tym ścisłej współpracy pielęgniarki z lekarzem.                                    Proces pielęgnowania realizowany na rzecz pacjenta z głębokim i rozległym oparzeniem ma na celu ograniczenie ryzyka rozwoju infekcji w ranie oparzeniowej oraz zapobieganie krytycznemu zakażeniu , które nie tylko wydłuża proces gojenia się rany oparzenowej, ale także może doprowadzić do uogólnionego zakażenia. Plan opieki nad pacjentem powinien być oparty na aktualnej wiedzy medycznej i bieżąco aktualizowany.Słowa kluczowe: oparzenie, rana oparzeniowa, immunosupresja, zakażenie, zapobieganie, kontrola infekcji, antyseptyki, opatrunki

Ocena bólu pooeracyjnego u chorych leczonych chirurgicznie

Streszczenie Wstęp i cel Ból jest nieprzyjemnym odczuciem ze strony organizmu. W przypadku bólu pooperacyjnego związany jest on z uszkodzeniem tkanek. Podstawowym działaniem pooperacyjnym jest walka z bólem. Rozpoczyna się ona prawidłowym monitorowaniem natężenia bólu a następnie stosowaniem metod przeciwbólowych.Celem pracy jest ocena bólu pooperacyjnego po zabiegach chirurgicznych: cholecystektomii i usunięciu żylaków kończyn dolnych za pomocą skali numerycznej.Materiał i metodyBadania wykonano w oddziale zabiegowym ośrodku medycznym „Vivax” w Gnieźnie. Badano pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego (42 pacjentów) i po usunięciu żylaków kończyn dolnych (40 pacjentów). Grupę badaną stanowili chorzy w wieku od 18 do 75 lat. Do przeprowadzenia badania wykorzystano kwestionariusz ankiety składający się z 8 pytań oraz skalę numeryczną do oceny bólu pooperacyjnego. Ocenę natężenia bólu monitorowano bezpośrednio po zabiegu operacyjnym, następnie po upływie 4, 8 i 12 godzin od zakończenia operacji.WynikiWykazano następujące zależności:- pomiędzy oceną bólu pooperacyjnego bezpośrednio po zabiegu a płcią oraz rodzajem zabiegu,- pomiędzy oceną bólu pooperacyjnego w poszczególnych godzinach po zabiegu operacyjnym (4, 8, 12 godzinie) a rodzajem zabiegu,- pomiędzy oceną bólu pooperacyjnego bezpośrednio po zabiegu i w określonych godzinach po operacji (4, 8, 12 godzinie) a rodzajem zastosowanego znieczulenia.Wnioski1. Natężenie bólu u chorych po zabiegach chirurgicznych rosło maksymalnie do 12 godzin po zabiegu a następnie nieznacznie obniżało się.2. Rodzaj stosowanego znieczulenia miał wpływ na natężenie bólu.3.Wiek, płeć, czas po zabiegu miały wpływ na natężenie bólu. Słowa kluczowe:ból pooperacyjny, ocena bólu

Czynniki determinujące zgłaszalność na badania kolonoskopowe w Programie Badań Przesiewowych raka jelita grubego w Polsce

  WSTĘP: Program Badań Przesiewowych raka jelita grubego daje szansę na skuteczne leczenie pacjentów. Mimo to adresaci Programu zgłaszają się na bezpłatne badania kolonoskopowe rzadko. Celem niniejszej pracy jest analiza czynników decydujących o małym odsetku zgłaszalności na kolonoskopię. MATERIAŁ I METODY: Do badania użyto autorskiego kwestionariusza uwzględniającego: dane epidemiologiczne, wywiady rodzinne, nawyki żywieniowe, nałogi, oraz pytania dotyczące wiedzy na temat Programu. Z uczestnikami badania przeprowadzano także krótką rozmowę zachęcającą do wzięcia udziału w Programie. Badani to 505 osób w wieku 50–65 lat (309 kobiet, 196 mężczyzn, średni wiek: 58 lat), które nie zgłaszały objawów alarmowych i innych dolegliwości, mogących nasuwać potrzebę wykonania kolonoskopii diagnostycznej. WYNIKI: Wśród ankietowanych osób 9% skorzystało wcześniej z Programu, ale niemal połowa badanych słyszała o możliwości skorzystania z Programu (49%). Wśród badanych 89% uznało, że wie, na czym polega badanie kolonoskopowe. Dla osób posiadających informację na temat Programu najczęstszym jej źródłem były media (33%) oraz gabinety lekarskie (22%). Zachęconych do zgłoszenia się na badanie zostało 67% ankietowanych, lecz zamiar wykonania kolonoskopii w ramach Programu zadeklarowało 51%. Wyrażający chęć skorzystania z badania to osoby z wykształceniem podstawowym (60%) i rodzinnym wywiadem w kierunku raka jelita grubego (58%). Czynnikami, które najczęściej zniechęcają do poddania się badaniu kolonoskopowemu, są: krępująca forma badania (21%), strach przed bólem (17%), brak poczucia konieczności wykonania badania ze względu na niewystępowanie objawów (16,6%) oraz brak możliwości znieczulenia (14,9%). WNIOSKI: Niska zgłaszalność na bezpłatną kolonoskopię wynika z istnienia modyfikowalnych przyczyn, z powodu których pacjenci nie zgłaszają się na badania kolonoskopowe. Są nimi między innymi krępująca forma badania, brak znieczulenia oraz niedostateczna wiedza na temat skriningu

The Ability of Lytic Staphylococcal Podovirus vB_SauP_phiAGO1.3 to Coexist in Equilibrium With Its Host Facilitates the Selection of Host Mutants of Attenuated Virulence but Does Not Preclude the Phage Antistaphylococcal Activity in a Nematode Infection Model

Phage vB_SauP_phiAGO1.3 (phiAGO1.3) is a polyvalent Staphylococcus lytic podovirus with a 17.6-kb genome (Gozdek et al., 2018). It can infect most of the Staphylococcus aureus human isolates of dominant clonal complexes. We show that a major factor contributing to the wide host range of phiAGO1.3 is a lack or sparcity of target sites for certain restriction-modification systems of types I and II in its genome. Phage phiAGO1.3 requires for adsorption β-O-GlcNAcylated cell wall teichoic acid, which is also essential for the expression of methicillin resistance. Under certain conditions an exposure of S. aureus to phiAGO1.3 can lead to the establishment of a mixed population in which the bacteria and phages remain in equilibrium over multiple generations. This is reminiscent of the so called phage carrier state enabling the co-existence of phage-resistant and phage-sensitive cells supporting a continuous growth of the bacterial and phage populations. The stable co-existence of bacteria and phage favors the emergence of phage-resistant variants of the bacterium. All phiAGO1.3-resistant cells isolated from the phage-carrier-state cultures contained a mutation inactivating the two-component regulatory system ArlRS, essential for efficient expression of numerous S. aureus virulence-associated traits. Moreover, the mutants were unaffected in their susceptibility to infection with an unrelated, polyvalent S. aureus phage of the genus Kayvirus. The ability of phiAGO1.3 to establish phage-carrier-state cultures did not preclude its antistaphylococcal activity in vivo in an S. aureus nematode infection model. Taken together our results suggest that phiAGO1.3 could be suitable for the therapeutic application in humans and animals, alone or in cocktails with Kayvirus phages. It might be especially useful in the treatment of infections with the majority of methicillin-resistant S. aureus strains

Evidence for cytoprotective effect of carbon monoxide donor in the development of acute esophagitis leading to acute esophageal epithelium lesions

Exposure to acidic gastric content due to malfunction of lower esophageal sphincter leads to acute reflux esophagitis (RE) leading to disruption of esophageal epithelial cells. Carbon monoxide (CO) produced by heme oxygenase (HMOX) activity or released from its donor, tricarbonyldichlororuthenium (II) dimer (CORM-2) was reported to protect gastric mucosa against acid-dependent non-steroidal anti-inflammatory drug-induced damage. Thus, we aimed to investigate if CO affects RE-induced esophageal epithelium lesions development. RE induced in Wistar rats by the ligation of a junction between pylorus and forestomach were pretreated i.g. with vehicle CORM-2; RuCl3; zinc protoporphyrin IX, or hemin. CORM-2 was combined with NG-nitro-L-arginine (L-NNA), indomethacin, capsazepine, or capsaicin-induced sensory nerve ablation. Esophageal lesion score (ELS), esophageal blood flow (EBF), and mucus production were determined by planimetry, laser flowmetry, histology. Esophageal Nrf-2, HMOXs, COXs, NOSs, TNF-α and its receptor, IL-1 family and IL-1 receptor antagonist (RA), NF-κB, HIF-1α, annexin-A1, suppressor of cytokine signaling (SOCS3), TRPV1, c-Jun, c-Fos mRNA/protein expressions, PGE2, 8-hydroxy-deoxyguanozine (8-OHdG) and serum COHb, TGF-β1, TGF-β2, IL-1β, and IL-6 content were assessed by PCR, immunoblotting, immunohistochemistry, gas chromatography, ELISA or Luminex platform. Hemin or CORM-2 alone or combined with L-NNA or indomethacin decreased ELS. Capsazepine or capsaicin-induced denervation reversed CORM-2 effects. COHb blood content, esophageal HMOX-1, Nrf-2, TRPV1 protein, annexin-A1, HIF-1α, IL-1 family, NF-κB, c-Jun, c-Fos, SOCS3 mRNA expressions, and 8-OHdG levels were elevated while PGE2 concentration was decreased after RE. CO donor-maintained elevated mucosal TRPV1 protein, HIF-1 α, annexin-A1, IL-1RA, SOCS3 mRNA expression, or TGF-β serum content, decreasing 8-OHdG level, and particular inflammatory markers expression/concentration. CORM-2 and Nrf-2/HMOX-1/CO pathway prevent esophageal mucosa against RE-induced lesions, DNA oxidation, and inflammatory response involving HIF-1α, annexin-A1, SOCS3, IL-1RA, TGF-β-modulated pathways. Esophagoprotective and hyperemic CO effects are in part mediated by afferent sensory neurons and TRPV1 receptors activity with questionable COX/PGE2 or NO/NOS systems involvement

Organisation of the biological sampling process

With the financial support of Internal Security Fund Police Programme European Commission Directorate General Home Affairs. This project has been founded with support from the European Commission. This publication reflects the views only of the authors, and European Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein