Opieka pielęgniarska nad pacjentem pediatrycznym z zapaleniem mięśnia sercowego. Studium przypadku

Wprowadzenie:Zapalenie mięśnia sercowego to choroba, w wyniku której dochodzi doniewydolności serca. U dzieci występuje stosunkowo rzadko, natomiast cechuje się dużą śmiertelnością wśród najmłodszych: w przypadku niemowląt sięga ok. 75%.Cel: Celem pracy było studium przypadku pacjenta chorującego na zapalenie mięśnia sercowego, określenie problemów pielęgnacyjnych oraz zaplanowanie opieki nad pacjentem.Opis przypadku: W pracy przedstawiono przypadek 3 miesięcznego pacjenta ze złożoną, wrodzoną wadą serca oraz niewydolnością serca wynikającą z zapalenia mięśnia sercowego i proces jego hospitalizacji, podczas której wykonano cewnikowanie serca, w celu poszerzenia diagnostyki i zamknięcia ubytków przegród międzykomorowej i międzyprzedsionkowej.Wnioski: Opieka nad pacjentem powinna mieć charakter wielowymiarowy, mający na celu eliminację lub zminimalizowanie obecnych już problemów pielęgnacyjnych, orazzapobieganie powstawaniu nowych.Słowa kluczowe: zapalenie mięśnia sercowego, intensywna opieka, pediatria, pielęgniarstw

Proces pielęgnowania dziecka w bezpośrednim okresie pooperacyjnym korekty wrodzonej wady serca

Wstęp. Wady Wrodzone Serca (WWS) są najczęściej występującymi wadami wrodzonymi na świecie.  Przeważnie nie da się określić jednoznacznej przyczyny wystąpienia WWS, dzięki wysoko rozwiniętej diagnostyce prenatalnej, większość przypadków WWS jest diagnozowana w trakcie życia  płodowego. Pewien odsetek dzieci dotkniętych WWS będzie wymagał leczenia chirurgicznego jeszcze przed ukończeniem 1. roku życia. Cel. Celem pracy jest przedstawienie procesu pielęgnowania dziecka poddanemu leczeniu chirurgicznemu WWS w bezpośrednim okresie po zabiegu oraz przedstawienie głównych zadań jakie wykonuje pielęgniarka podczas opieki nad niniejszym pacjentem. Opis przypadku. 7-miesięczne niemowlę z ubytkiem przegrody przedsionkowo-komorowej w trybie planowym zostało przyjęte na oddział kardiochirurgiczny celem operacyjnego leczenia WWS. Zabieg został przeprowadzony w krążeniu pozaustrojowym, w chłodzeniu do 32 st. C. Po skończonym zabiegu pacjent w stanie ciężkim został przekazany z bloku operacyjnego na oddział kardiochirurgiczny. Wnioski. Pielęgniarka pełni kluczową rolę w opiece nad pacjentem po korekcie WWS, wymaga to od niej szerokiej wiedzy oraz doświadczenia. Słowa kluczowe: wrodzona wada serca, opieka pielęgniarska, dziecko, opieka pooperacyjna

Literatura piękna na czas studiowania w pandemii

Pandemia COVID-19 powoduje bezprecedensowe cierpienia na całym świecie i stanowi wyzwanie dla gospodarki. Codzienne życie ludzi opiera się na interakcjach społecznych, co jest szczególnie łatwo dostrzegalne w społecznościach studenckich. Pandemia, wywołana przez wirusa SARS-CoV-2, stawia studentów pielęgniarstwa i ratownictwa medycznego wobec nowych dodatkowych wyzwań. Z jednej strony na ich oczach nastąpiło społeczne dowartościowanie zawodów, które wkrótce będą wykonywali a z drugiej strony obserwują nieprzygotowanie sektora ochrony zdrowia do walki z pandemią. Dotychczas tych studentów nauczano medycyny, pojmowanej przede wszystkim jako obszerny zasób niepodważalnej wiedzy do wykorzystania niż inkubator poszukiwań. Katastroficzne następstwa pandemii wynikają m.in. z jej nieprzewidywalności, co dobitnie uwidaczniają twórcy literatury pięknej. Celem artykułu było przedstawienie wybranych dzieł literackich z motywem plagi bakteryjnej lub wirusowej. „Szkarłatna dżuma” Londona jest warta przeczytania chociażby dla zyskania nowej perspektywy wobec COVID-19. Dyskusja o wybranych dziełach literatury pięknej  może pomóc w przywracaniu równowagi zaburzonej przez pandemię oraz ubogacać zarówno akademików jak i ich studentów

Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zaćmą – studium przypadku.

 Wprowadzenie. Zaćma to choroba oczu powodująca zmętnienie soczewki oka, objawiająca się stopniowym pogorszeniem jakości widzenia. Zaćma jest schorzeniem, które najczęściej dotyczy osób starszych. Wśród czynników ryzyka wystąpienia zaćmy, obok wieku występują również takie czynniki jak: promieniowanie UV, promieniowanie jonizujące, palenie tytoniu czy cukrzyca. Głównym objawem zaćmy jest stopniowa i postępująca utrata ostrości widzenia. Jedyną metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie zmętniałej soczewki oka.Cel pracy. Celem pracy jest  przedstawienie problemów pielęgnacyjnych oraz zaprezentowanie opieki nad pacjentem z zaćmą z uwzględnieniem okresu przedoperacyjnego oraz pooperacyjnego. Opis przypadku.  Mężczyzna w wieku 71 lat z zaćmą niedojrzała oka prawego, przyjęty na oddział okulistyki w celu leczenia chirurgicznego metodą fakoemulsykicacji. Informacje o pacjencie zostały pozyskane poprzez wywiad z pacjentem i jego rodziną, badanie fizykalne, obserwację oraz analizę dokumentacji medycznej. Wyodrębnione w pracy problemy pielęgnacyjne dotyczyły sfery psychicznej, deficytu wiedzy i samoopieki oraz zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym.Wnioski. Problemy pielęgnacyjne pacjenta z zaćmą są związane z samą chorobą oraz zaplanowanym zabiegiem usunięcia zaćmy. Opieka pielęgniarska nad pacjentem z zaćmą, zarówno przed, jak i po operacji usunięcia zaćmy powinna być kompleksowa i uwzględniać działanie we wszystkich sferach: biologicznej, psychicznej i społecznej. Pacjent skierowany do zabiegu usunięcia zaćmy powinien czuć się bezpiecznie i uzyskać wszelkie informacje dotyczące jednostki chorobowej i jej leczenia. Konieczna jest edukacja pacjent oraz rodziny odnośnie postępowania pooperacyjnego. 

Analiza używania narkotyków i nowych substancji psychoaktywnych wśród nastolatków z Radomia i powiatu radomskiego

Wstęp. Liczne badania wskazują na wysoki poziom zagrożenia narkotykami w młodym pokoleniu. Grupami szczególnego ryzyka są nastolatkowie i młodzi dorośli. W grupie pierwszej ryzyko jest podwójne, gdyż wiąże się z możliwością szybkiego uzależnienia i szeroko pojętymi szkodami zdrowotnymi.Cel pracy. Określenie skali używania narkotyków i nowych substancji psychoaktywnych, wśród nastolatków z Radomia i powiatu radomskiego.Materiał i metoda. Badania przeprowadzono wśród 860 nastolatków w wieku 13–19 lat. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz posłużono się techniką badawczą w postaci ankiety, narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety.Wyniki. 16,5% ogółu respondentów kiedykolwiek używało narkotyku, w czasie ostatnich 12 miesięcy – 11,9%, a 6,4% – w ciągu ostatnich 30 dni przed badaniem. Odsetek osób mających kontakt z NSP kiedykolwiek w życiu wyniósł 4,6%, a w ciągu ostatniego roku i 30 dni przed badaniem po 2,3%. Wiodącym narkotykiem jest marihuana, a wśród nowych narkotyków (NSP) dominowały silne związki katynonów. Zmienne wskazują na większe ryzyka narkotykowe wśród chłopców niż dziewcząt. Grupą najczęściej przyznającą się do zażywania narkotyków w ostatnim roku byli licealiści i uczniowie szkół zawodowych, a NSP – uczniowie szkół średnich technicznych i gimnazjalnych.Wnioski:Pierwsze eksperymenty z narkotykami mają miejsce głownie w wieku 15–16 lat.Marihuana stanowi narkotyk wprowadzający w świat nielegalnych substancji i jest najbardziej popularna. Wśród NSP, których użycie jest znacznie niższe, najpopularniejsze są syntetyczne katynony i kanabinoidy. Płeć, wiek i typ szkoły różnicują przyjmowanie nielegalnych substancji psychoaktywnych

Kulturowe kompetencje pielęgniarki w opiece nad pacjentem w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii Cultural competences of a nurse in patient care in anaesthesiology and intensive care unit

STRESZCZENIEWstęp : Gdy Polska została objęta strefą Schengen  i wstąpiła do Unii Europejskiej spowodowało to otwarcie granic, w konsekwencji nastąpiło masowe napływanie ludności wyznających inne wartości, ludności o innym sposobie życia i odrębności kulturowej .W Polsce nastąpiły zmiany kulturowe i etnicznie. Tym samym społeczeństwo zaczęło  borykać się z problemami  wynikającymi z braku wiedzy dotyczącej znajomości  innych kultur i ich obyczajów.Cel pracy: Celem  pracy jest analiza kompetencji kulturowych pielęgniarek/pielęgniarzy  pracujących w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii na terenie Polski .Materiał i metody: Badanie objęło grupę 292 pielęgniarek/pielęgniarzy. Badania przeprowadzono od sierpnia 2019 do końca stycznia 2020 . W badaniach wykorzystano metodę prospektywną, jako narzędzia badań użyto Skali Kompetencji Kulturowych Personelu Medycznego (HPCCI – wersja polska).Kwestionariusze były rozprowadzone na oddziałach intensywnej terapii, w placówkach medycznych na terenie Poznania, Gorzowa Wlkp., Piły, Bydgoszczy i Chojnic.Wyniki: Wśród personelu pielęgniarskiego  pracującego w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii dominuje średnia wiedza dotycząca znajomości kultur, religii oraz  zwyczajów pacjentów spoza kultury polskiej. Wykazano, że problemem w opiece nad pacjentem odmiennym kulturowo jest bagatelizowanie  i niechęć do uwzględniania    zwyczajów i  zasad, które obowiązują w wielu innych kulturach. Pielęgniarki/ pielęgniarze pracujący  na oddziałach OIT nie dokumentują  i nie biorą pod uwagę w procesie pielęgnowania  uwarunkowań kulturowych oraz nie widzą potrzeby poszerzania swojej wiedzy na ten temat.    Wnioski:  Kompetencje kulturowe personelu pielęgniarskiego zatrudnionego w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii oceniono na poziomie średnim. Pielęgniarki/pielęgniarze na oddziałach AiIT są świadomi istotności wpływu kultury w procesie opieki nad pacjentem i wiedzą o indywidualnym podejściu do pacjenta z innej kultury, lecz wyrażają niechęć do współpracy z takim pacjentem. Wyniki badań wykazały pozytywne  zachowania ankietowanych  w odniesieniu do kompetencji kulturowych i komunikacji z pacjentem w aspektach otwartości personelu na informacje zwrotne od pacjenta, rodziny czy współpracowników na temat tego, jak odnoszą się do osób pochodzących z odmiennych kultur. Słowa kluczowe: pacjent odmienny kulturowo, pielęgniarka, wielokulturowość7.1. Summary When Poland became a member of the Schengen area and joined the European Union, the borders were opened, and as a result there was a mass influx of people of different values, people with a different way of life and cultural identity. Poland has experienced cultural and ethnic changes. Thus, society has started to face problems resulting from a lack of knowledge of other cultures and their customs.Aim of study: The aim of the study is to analyze the cultural competence of nurses working in anaesthesiology and intensive care units in Poland.Material and methods: The study included a group of 292 nurses. The research was conducted from August 2019 to the end of January 2020. The questionnaires were distributed in intensive care units, in medical facilities in Poznań, Gorzów Wielkopolski, Piła, Bydgoszcz and Chojnice. . The research used the prospective method with the use of a standardized questionnaire within the "Scale of Cultural Competence of Medical Personnel" programme. Results: The results of the study revealed that among the personnel working in anaesthesiology and intensive care units the average knowledge of cultures, religions and customs of patients from outside Polish culture dominates. It has been shown that a problem in caring for a patient who is culturally different is the downplaying and reluctance to take into account the customs and rules that apply in many other cultures. Despite the knowledge of nurses in ITUs, they do not document and do not take into account cultural conditions in the process of nursing and do not see a need to expand their knowledge on this subject. Conclusions: The level of knowledge in the field of transcultural nursing among personnel working in ITUs is average. Research has shown that there is a need for additional training, lectures covering the scope of transcultural nursing. Key words: culturally different patient, nurse, multiculturalism

Therapeutic hypothermia in the treatment of patients after sudden cardiac arrest – narrative review

Therapeutic hypothermia is one of the few interventions that improves survival after sudden cardiac arrest (SCA) with good neurological outcome. Nowadays, mild therapeutic hypothermia (MTH) is well-documented method in emergency medicine.Current guidelines for cardiopulmonary resuscitation recommend this method in patients after the return of spontaneous circulation. Low temperature causes some adaptive responses, e.g. a protective effect in the central nervous system (CNS) and, consequently, neurological status. As a therapeutic method, it is usually applied as mild therapeutic hypothermia (MTH, 35-32oC). An analysis of the literature revealed a relatively increasing trend in terms of popularity and implementation. However, reports over the last year clearly show that this method is being used very cautiously and insufficiently in Poland, as our country paled in comparison to other European countries in terms of recent use. This is of particular concern as instances where the MTH method has been used indicate effectiveness in patients after SCA

Poczucie koherencji i psychospołeczne aspekty procesu starzenia się jako determinanty akceptacji i radzenia sobie w chorobie przewlekłej u pacjentów objętych opieką długoterminową

StreszczenieWstępAntonovsky autor koncepcji poczucia koherencji udowodnił istnienie uogólnionych zasobów odpornościowych, które mobilizują człowieka do podjęcia walki z przeciwnościami, jakie pojawiają się w życiu. Momentem przełomowym i trudnym jest rozpoznanie chorobyprzewlekłej. Często choroba przewlekła nakłada się na fizjologiczny proces starzeniasię organizmu uruchamiając jednocześnie innego rodzaju obawy, troski i przeżycia. Silnepoczucie koherencji i wybór odpowiedniego stylu radzenia sobie z chorobą pozwalapacjentom osiągnąć optymalny stan zdrowia. Jest zatem ogromnym wyzwaniem, bo trwałym w czasie i z tego powodu możliwym do podjęcia.Cel pracyCelem pracy było określenie związków pomiędzy poziomem poczucia koherencji oraz uwarunkowaniami psychospołecznymi a poziomem akceptacji i rodzajem preferowanychstylów radzenia sobie z chorobą przewlekłą u pacjentów w wieku senioralnym objętych opieką długoterminową.Materiał i metodyPrzebadano 138 pacjentów przebywających w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym Kolejowego Szpitala Uzdrowiskowego sp. z o. o. w Ciechocinku Oddział Zamiejscowy w Aleksandrowie Kujawskim oraz w Zakładzie Opiekuńczo Leczniczym Szpitala Powiatowego w Aleksandrowie Kujawskim. Poczucie koherencji ocenione było za pomocą kwestionariusza orientacji życiowej SOC 29 autorstwa Antonovsky’ego a pomiar radzenia sobie w sytuacjach stresowych kwestionariusz em CISS Endlera i Parkera, w polskiej adaptacji autorstwa Szczepaniaka, Strelaua i Wrześniewskiego. W modelu badań wykazano zmienne niezależne główne (SOC-29, GSES, AMTS,MMSE, GDS, Drabina Cantrila, ankieta własna, sytuacja rodzinna), zmienne niezależne poboczne (płeć, wiek, wykształcenie, poziom samodzielności) oraz zmienne zależne (CISS, AIS). Zgodę na prowadzenie badań wydała Komisja Bioetyczna Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Collegium Medicum w Bydgoszczy.WynikiOsoby chorujące przewlekle nie różnią się znacząco między sobą poziomem poczucia koherencji. Sensowność i zaradność nieznacznie różnicuje badaną grupę. Badani koncentrują się na podejmowaniu wysiłków zmierzających do rozwiązywania problemu poprzez poznawcze przekształcenia lub próby zmiany sytuacji. Osoby o wyższym poziomie globalnego SOC częściej stosują styl skoncentrowany na zadaniu podejmując działania zaradcze, mające na celu przystosowanie się do zmian narzuconych przez chorobę. Wyższe poczucie koherencji, zarówno większe poczucie zrozumiałości, zaradności i sensowności wpływa na wyższy poziom akceptacji choroby.WnioskiUzyskane wyniki mogą mieć istotny wpływ na wyznaczanie metod i sposobów pomocy w sytuacji, gdy człowiek nie radzi sobie sam w chorobie, nie jest zdolny do samoopieki częściowo lub całkowicie i jest zależny od pomocy innych. Wyniki badań mogą także wyznaczać zakres działań zorientowanych na profilaktykę starzenia się oraz przystosowania do starości - mogą posłużyć do opracowywania programów psychoedukacyjnych oraz jako wykładnik w prognozowaniu opieki nad pacjentem na różnych etapach choroby przewlekłej

Rola pielęgniarki w edukacji podróżującego z ryzykiem zachorowania na WZW A

Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą pokarmową, poprzez spożycie żywności i wody zanieczyszczonej kałem chorego. Najszybciej wirus rozwija się w krajach, w których występują bardzo złe warunki sanitarne, najczęściej do zakażenia dochodzi w Ameryce Południowej, Azji Południowo-Wschodniej czy Afryce. Oprócz tego HAV często występuje wśród osób pracujących w szpitalach, oczyszczalniach ścieków, szkołach, czy też wśród handlowców. Wirusowe zapalenie wątroby typu A przenoszone jest za pośrednictwem brudnych rąk czy zakażonej żywności. Wizyta u pielęgniarki lub lekarza przed wyjazdem może ustrzec podróżującego od zakażenia lub pomóc we wcześniejszym rozpoznaniu choroby i możliwości szybszego wdrożenia leczenia

Analiza infekcji występujących u dzieci hospitalizowanych w klinice neonatologii Analysis of infection in children hospitatalized in a neonatology clinik

Wstęp: Najważniejszą zmianą, z jaką spotyka się człowiek w ciągu życia, są jego narodziny. Następuje zmiana otoczenia, ze względnie sterylnego środowiska wewnątrzmacicznego na pozamaciczny. Choroby infekcyjne pozostają jednym z głównych wyzwań w medycynie wśród noworodków. Cel: Celem pracy było określenie czynników ryzyka wpływających na rodzaj występowania infekcji u dzieci hospitalizowanych w Klinice Neonatologii PUM w Policach.Materiał i metody: Do badań zakwalifikowano 55 dzieci przebywających w Klinice Neonatologii PUM w SPSK nr 1 Policach. Powyższa praca jest jednoośrodkowym badaniem obserwacyjnym bazującym na retrospektywnej analizie danych. Analizę statystyczną wykonano w programie The R Project w wersji 3.6.2. Wyniki: Najczęstszym rodzajem infekcji wśród dzieci było zapalenie płuc (56,36%). U wcześniaków istotnie częściej występowało zapalenie płuc (77,42%). Dzieci urodzone zarówno poprzez poród fizjologiczny, jak i cięcie cesarskie częściej chorowały na zapalenie płuc (odpowiednio 40,0% i 65,71%). U noworodków urodzonych w stanie średnim i w stanie dobrym według skali Apgar rozpoznano zapalenie płuc (78,95%; 44,44%). Ponad 52,0% dzieci urodziło się z wagą urodzeniową ≤ 2500 g i istotnie częściej chorowały one na zapalenie płuc (72,41%). W przypadku pobranych wymazów u dzieci przeważał wynik ujemny (58,18%), tak samo jak w wypadku pobranych posiewów (70,91%). Najczęściej wśród dzieci występowały bakterie chorobotwórcze, typu Escherichia coli (14,55%), Klebsiella pneumoniae (14,55%) oraz Enterobacter cloacae (9,09%). Wnioski: 1. Wcześniactwo oraz niska masa urodzeniowa są istotnymi czynnikami ryzyka wpływającymi na występowanie zapalenia płuc u dzieci. 2. Przedwczesne odpływanie płynu owodniowego nie ma szczególnego wpływu na występowanie infekcji u dzieci, ale jeśli wody płodowe odpływają powyżej 6. godzin dominuje u noworodków zapalenie płuc. 3. Dodatni wynik nosicielstwa GBS u matki nie jest jednoznacznym ryzykiem transmisji wertykalnej na noworodka w okresie okołoporodowym.    Introduction.The most important change a person encounters in life is during their birth. There is a change in the environment from a relatively sterile in-utero environment to a retrouterine through. Infectious diseases remain one of the main challenges in medicine among newborns.The aim of the study was to determine the risk factors affecting the type of infection in children hospitalized at the Neonatology Clinic PUM in Police.Material and methods: 55 children from the Neonatology Clinic PUM at SPSK No. 1 in Police were qualified for the study. This work is a single-center observational study based on retrospective data analysis. Statistical analysis was performed in The R Project program, version 3.6.2.Results: The most common type of infection among children was pneumonia (56.36%). Premature babies had a significantly higher incidence of pneumonia (77.42%). Children born both through physiological delivery and caesarean section were more likely to have pneumonia (40.00% i 65.71%). Pneumonia (78.95%; 44.44%) was diagnosed in medium and good fairing newborns according to the Apgar scale. Over 52% of children were born with birth weights ≤ 2500 g and significantly more often they suffered from pneumonia (72.41%). In the case of collected from the children swabs the negative result prevailed (58.18%), as in the case of collected cultures (70.91%). The most common types of pathogenic bacteria among children were: the Escherichia coli (14.55%), Klebsiella pneumoniae (14.55%) and Enterobacter cloacae (9.09%). Conclusions: 1. Prematurity and low birth weight are significant risk factors that affect the occurrence of pneumonia in children. 2. Premature drainage of amniotic fluid has no particular effect on the occurrence of infections in children, but if fetal water drains for more than 6 hours, pneumonia predominates in newborns. 3. Positive maternal GBS carriage is not a clear risk of vertical transmission to the newborn in the perinatal period