Hashimoto’s Thyroiditis is Not a Negative Contributor to Papillary Thyroid Cancer

Objective: Hashimoto’s thyroiditis is the most common autoimmune thyroid disease. Papillary thyroid cancer is the most common thyroid cancer. Whether Hashimoto’s thyroiditis is a predisposing factor for papillary thyroid cancer remains unclear. In this study, the frequency of papillary thyroid cancer was investigated in patients with Hashimoto’s thyroiditis who underwent total thyroidectomy. Methods: In this study, 534 patients were screened retrospectively. Preoperative thyroid function tests, anti-thyroid antibodies, ultrasonography findings, fine-needle aspiration biopsies, and thyroidectomy pathology results were examined. According to the pathology, 139 patients had Hashimoto’s thyroiditis. Patients with Hashimoto’s thyroiditis (group 1) and non-Hashimoto’s thyroiditis (group 2) were compared. Results: Papillary thyroid cancer was found in 70 patients (50.4%) in group 1 and 156 patients (39.5%) in group 2 (P=.026). The odds ratio was 1.59 (95% CI; 1.07-2.34). There was no difference for sex, age, tumor size, microcarcinoma–macrocarcinoma distribution, subtype, number of tumor focus, lymph node metastasis, vessel invasion, and extrathyroidal spread. Conclusion: We found more papillary thyroid cancer and less capsular invasion in patients with Hashimoto’s thyroiditis, but we did not find any differences between groups in terms of age, gender, tumor size, vascular invasion, and metastasis. According to these findings, Hashimoto’s thyroiditis may be a risk factor for papillary thyroid cancer

A Needs-Based Partial Theory of Human Injustice: Oppression, Dehumanization, Exploitation, and Systematic Inequality in Opportunities to Address Human Needs

The article presents an original needs-based partial theory of human injustice and shows its relationship to existing theories of human need and human liberation. The theory is based on an original typology of three social structural sources of human injustice, a partial theorization of the mechanisms of human injustice, and a needs-based theorization of the nature of human injustice, as experienced by individuals. The article makes a sociological contribution to normative social theory by clarifying the relationship of human injustice to human needs, human rights, and human liberation. The theory contends that human injustice is produced when oppression, mechanistic dehumanization, and exploitation create systematic inequality in opportunities to address human needs, leading to wrongful need deprivation and the resulting serious harm. In one longer sentence, this needs-based party theory of the sources, mechanisms, and nature of human injustice contends that three distinct social systemic sources—oppression, mechanistic dehumanization, and exploitation—produce unique and/or overlapping social mechanisms, which create systematic inequality in opportunities to address universal human needs in culturallyspecific ways, thus producing the nature of the human injustice theorized here: wrongfully unmet needs and serious harm

Osteoporozda Güncel Tedavi

Düşük kemik mineral yoğunluğu ve kemik dokunun mikro yapısında bozulma ile karakterize, kemik frajilitesinde ve kırık riskinde artışa neden olan sistemik bir hastalık olarak tanımlanan osteoporoz dünyada ve ülkemizde önemli bir sağlık sorunu haline gelmiştir. Özellikle postmenopozal kadınlarda olmak üzere milyonlarca insanı etkilemektedir. Yol açtığı kırıklarla yaşam kalitesini düşürmekte, ekonomik ve sosyal yükün yanı sıra morbidite ve mortaliteyi de artırmaktadır. Ortalama yaşam süresinin artması kronik hastalıklarla beraber osteoporoz görülme sıklığını da arttırmaktadır. osteoporozun tanısı ve tedavi prensipleri gözden geçirilmiş ve son kılavuzlar ışığında osteoporoza güncel bir yaklaşım ele alınmaya çalışılmıştır

Cushing’s syndrome presenting with metastatic giant adrenocortical cancer: A case report

Adrenokortikal karsinom nadir görülen kötü prognozlu bir tümördür. En sık klinik prezentasyonu Cushing Sendromu’dur ama bunun tersine Cushing sendromunun nadir sebeplerindendir. Biz bu makalede nadir görülmesi nedeniyle kortizol salgılayan metastatik dev adrenokortikal karsinom tanıları olan bir vakayı sunduk. Kilo alımı, kıllanma artışı, adet düzensizliği ile başvuran 46 yaşındaki kadın hasta 15 yıl önce malign melanom tanısı almış, cerrahi ve kemoterapi sonrası kür kabul edilmişti. Hastada abdominal obezite, hirsutismus ve akneiform döküntüler mevcuttu. Gece serum kortizolü, 24 saatlik idrar kortizolü artmış, adrenokortikotropik hormon baskılı idi. Deksametazon 2mg ve 8mg supresyon testlerinde baskılanma olmadı. Adrenal Cushing sendromu tanısı ile çekilen surrenal magnetik rezonans görüntüleme sağ sürrenalde 7x8x9cm kitle saptandı. Sürrenalektomi patolojik incelemesinde adrenokortikal karsinom saptandı. Sisplatin, etoposid, mitotan kemoterapisi verilen hasta 36 ay sonra yaygın metastazlar nedeni ile öldü.Adrenocortical carcinoma is a rare tumor with poor prognosis. Cushing’s syndrome is the most common clinical presentation but adrenocortical carcinoma is one of the rare causes of Cushing’s syndrome. Because of the rarity, we report a patient who had cortisol-secreting metastatic giant adrenocortical carcinoma in the article. 46-year-old female with a history of malignant melanoma presented with weight gain, hirsutism, menstrual irregularities. She had abdominal obesity, hirsutism, and acneiform eruptions. Her midnight serum cortisol and 24-hour urinary cortisol were high; adrenocorticotropic hormone was low. 2mg and 8mg dexamethasone suppression tests were not suppressed. Adrenal magnetic resonance imaging showed 7x8x9cm right adrenal mass. The patient underwent adrenalectomy. Adrenocortical carcinoma was detected on pathological examination. Despite the chemotherapy (cisplatin+etoposide+mitotane) was given, she died 36 months later because of disseminated adrenocortical carcinoma

Meme kanserinde siklooksijenaz-2 ekspresyonu artışının sağkalım üzerine etkisi

Meme kanseri kadınlarda görülen en sık kanserdir. Bu kanserin görülme hızı her geçen gün daha da artmaktadır. Prostaglandin sentezinde görevli ana enzim olan siklooksijenaz-2 (COX-2) enziminin bir çok kanser tipinde olduğu gibi meme kanserinde de ekspresyonunun arttığı gösterilmiĢtir. Günümüzde meme kanserinin değerlendirilmesinde ve tedavisinde kullanılan bazı prognostik ve prediktif faktörler vardır. ÇalıĢmalar COX-2’nin meme kanseri sağkalımını da tahmin ettirebilecek prognostik ve prediktif bir faktör olabileceği konusunda iĢaretler ortaya koymuĢtur. Bu çalıĢmanın amacı meme kanseri sağkalımı ile COX-2 ekspresyonundaki artıĢ arasındaki iliĢkiyi göstermektir. ÇalıĢmanın hipotezi, COX-2 ekspresyonundaki artıĢın meme kanseri sağkalımı ile ters orantılı olduğudur. ÇalıĢmada COX-2 ekspresyonunun genel sağkalım (GS), hastalıksız sağkalım (HS) ve meme kanserine özgün sağkalım (MKÖS) üzerine etkileri ortaya koyulmuĢtur. COX-2 ekspresyonu ile meme kanserinin prognostik faktörleri arasındaki iliĢki, GS, HS ve MKÖS’yi etkileyen bağımsız faktörler ve moleküler alt gruplarda COX-2 ekspresyonunun GS, HS ve MKÖS üzerine etkileri gösterilmeye çalıĢılmıĢtır. ÇalıĢmanın sonucunda COX-2 ekspresyonunun GS, HS ve MKÖS üzerine anlamlı bir etkisinin olmadığı gösterilmiĢtir. Buna rağmen takip süreleri ilerledikçe GS ve MKÖS için COX-2 ekspresyonu pozitif olan hastaların sağkalımlarının daha kötüye gittiği görülmüĢtür. COX-2 ekspresyonu ile Ki67 ekspresyonu arasında anlamlı bir iliĢki olduğu, Ki67’si pozitif hastaların COX-2 ekspresyon düzeyinin de yüksek olduğu gösterilmiĢtir. Sadece progesteron reseptör pozitifliğinin GS ve MKÖS’yi etkilediği, PR negatif olmasının GS ve MKÖS’yi azalttığı gösterilmiĢtir. Tümör çapının artmasının ve moleküler alt gruplandırmada luminal B tip ve bazal tip olmanın HS’yi azalttığı gösterilmiĢtir. Moleküler alt gruplar değerlendirmesinde ise her alt grup içinde COX-2 ekspresyonunun negatif veya pozitif olmasının o alt grubun sağkalımı üzerine etkisinin olmadığı görülmüĢtür. ANAHTAR SÖZCÜKLER : meme kanseri, sağkalım, siklooksijenaz-2 enzimi, prognostik faktör, prediktif faktör SUMMARY Breast cancer is the most common cancer in Turkish women and its incidence is increasing in time. Overexpression of cyclooxygenase-2 (COX-2), a major enzyme for prostaglandin synthesis, is also found in breast cancer. There are current predictive and prognostic factors of breast cancer which are taken under consideration for treatment assignment. Previous data revealed that COX-2 expression is also a promising predictive and prognostic factor for breast cancer. Aim of this present study is to assess the impact of COX-2 expression on breast cancer survival. Hypothesis was determined as COX-2 overexpression is related with poor prognosis in breast cancer patients. The study assessed rates of overall (OS), disease free (DFS) and breast cancer specific survival (BCSS) in patients with and without COX-2 overexpression in retrospective manner. In addition, relation between COX-2 expression and other conventional prognostic factors such as tumor size, grade and hormone receptor expression for breast cancer was assessed. Independent factors for OS, DFS and BCSS and the impact of COX-2 expression on OS, DFS as well as BCSS was analyzed in each molecular subgroup of breast cancer. As result, OS, DFS and BCSS rates were not different in patients with COX-2 negative and positive breast cancer. Ki67 expression was significantly increased in COX-2 overexpressed patients. Progesteron receptor expression was found to be the independent factor for both OS and BCSS, in which progesteron receptor negative patients had significantly poorer survival rates. Additionally, increasing tumor size and molecular subtypes of luminal B and basal types were the independent predictive factors for poorer DFS. Survival rates were also similar within each molecular subgroup irrespective of their COX-2 overexpression. KEY WORDS : breast cancer, survival, cyclooxygenase -2 enzyme, prognostic factors, predictive factor

Prevalence of type d personality in Turkish patients with fibromyalgia syndrome

Background: Type D personality is a distressed personality type involvingtwo personality traits, namely negative affectivity and social inhibition, whichare described as tendency to experience negative emotions and to inhibitself-expression in social relationships, respectively (1).Objectives: The present study investigated the prevalence of type D personalityin Turkish patients with fibromyalgia (FM) and evaluated the association betweentype D personality and clinical parameters of FM. Although there is adequatenumber of studies focusing on the relation between FM and psychologicalconditions such as depression and anxiety; this topic has been rarely addressedin the literature

İşten Ayrılma Niyeti ve Aşırı Rol Yükünün Otel Çalışanlarının Sosyal Aylaklık Davranışlarına Etkisi

ÖZ: Bu çalışmanın amacı otel işletmelerinde çalışan işgörenlerin sosyal aylaklık (kaytarma) davranışlarına işten ayrılma niyetleri ve aşırı rol yükü algılarının etkisini belirlemektir. Ayrıca çalışma kapsamında aşırı rol yükünün işten ayrılma niyetine olan etkisinin belirlenmesi de amaçlanmaktadır. Bu kapsamda sosyal aylaklık, işten ayrılma niyeti ve aşırı rol yükü ölçeklerini içeren bir anket, İzmir’deki dört ve beş yıldızlı otellerde çalışan 354 işgörene seçkisiz örnekleme yöntemi ile 15 Eylül-15Kasım 2013 döneminde uygulanmıştır. Sosyal aylaklık ölçeği ve işten ayrılma niyeti ölçeği yapılan açıklayıcı faktör analizi sonucunda tek boyutta, aşırı rol yükü ölçeği ise zaman yetersizliği ve aşırı sorumluluk olmak üzere iki faktör altında toplanmıştır. Araştırmada hiyerarşik regresyon analizi yapılarak hipotezler test edilmiştir. Analiz sonucunda, aşırı rol yükü -zaman yetersizliği- algısının ve işten ayrılma niyetinin çalışanların sosyal aylaklık davranışını artırdığı ortaya koyulmuştur. Ayrıca çalışanların aşırı rol yükü -zaman yetersizliği- algısının işten ayrılma niyetlerini artırdığı; aşırı rol yükü -aşırı sorumluluk- algısının ise işten ayrılma niyetini azalttığı da belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Sosyal Aylaklık, İşten Ayrılma Niyeti, Aşırı Rol Yükü, Oteller. ABSTRACT: The aim of this research is to investigate the effect of turnover intention and role overload on social loafing behavior of hotel employees. Besides, the effect of role overload on turnover intention has been investigated. In the scope of research, questionnaire of the scales of turnover intention, role overload and social loafing have been applied to 354 employees working in the hotels including four and five stars through random sampling between September 15 and December 15, 2013. As a result of exploratory factor analysis while the items of social loafing and turnover intention constructs consist of single factorial frame, the items of role overload construct include two separate factors called as the perception of lack of time and heavy responsibility. Hypotheses have been tested by means of hierarchical regression analysis technique. As a result of analysis, lack of time factor of role overload and turnover intention constructs have been found as the effective agents in fostering the behavior of social loafing. In addition, it has been revealed that whereas lack of time factor of role overload construct has an augmenting impact, heavy responsibility factor of role overload construct has a diminishing impact on turnover intention. Keywords: Social Loafing, Turnover Intention, Role Overload, Hotels