Evulation of Intranasal Anatomy and Pathologies in the Etiopathogenesis and Treatment of Nasolacrimal Duct Obstruction

Objective:Patients who underwent endoscopic dacryocystorhinostomy (DCR) operation were analyzed for their nasal obstructive anatomic and pathologic infrastructures.Methods:Thirty two patients with distal lacrimal system pathology who underwent endonasal endoscopic DCR surgery in the Ear Nose and Throat Clinic were examined with endoscopy and their computed tomographies were evaluated for the nasal and paranasal pathologies. These findings were compared with 50 healthy subjects’ physical examination and computed tomography results. During the DCR operation patients were re-evaluated peroperatively for the nasal pathologies to be corrected if necessary.Results:No statistically significant difference was detected for the nasal septal deviation, agger nasi, concha bullosa, osteomeatal complex or ethmoid pathologies.Conclusion:The relation of the etiopathogenesis of the disease and nasal variations were evaluated because of the close proximity of the nasolacrimal system with the intranasal variations, but there was no statistical connection between them. During the endoscopic endonasal DSR operation obstructive nasal pathologies should be corrected in the same session if necessary

Diagnosis of comorbid migraine without aura in patients with idiopathic/genetic epilepsy based on the gray zone approach to the International Classification of Headache Disorders 3 criteria

BackgroundMigraine without aura (MwoA) is a very frequent and remarkable comorbidity in patients with idiopathic/genetic epilepsy (I/GE). Frequently in clinical practice, diagnosis of MwoA may be challenging despite the guidance of current diagnostic criteria of the International Classification of Headache Disorders 3 (ICHD-3). In this study, we aimed to disclose the diagnostic gaps in the diagnosis of comorbid MwoA, using a zone concept, in patients with I/GEs with headaches who were diagnosed by an experienced headache expert.MethodsIn this multicenter study including 809 consecutive patients with a diagnosis of I/GE with or without headache, 163 patients who were diagnosed by an experienced headache expert as having a comorbid MwoA were reevaluated. Eligible patients were divided into three subgroups, namely, full diagnosis, zone I, and zone II according to their status of fulfilling the ICHD-3 criteria. A Classification and Regression Tree (CART) analysis was performed to bring out the meaningful predictors when evaluating patients with I/GEs for MwoA comorbidity, using the variables that were significant in the univariate analysis.ResultsLonger headache duration (<4 h) followed by throbbing pain, higher visual analog scale (VAS) scores, increase of pain by physical activity, nausea/vomiting, and photophobia and/or phonophobia are the main distinguishing clinical characteristics of comorbid MwoA in patients with I/GE, for being classified in the full diagnosis group. Despite being not a part of the main ICHD-3 criteria, the presence of associated symptoms mainly osmophobia and also vertigo/dizziness had the distinguishing capability of being classified into zone subgroups. The most common epilepsy syndromes fulfilling full diagnosis criteria (n = 62) in the CART analysis were 48.39% Juvenile myoclonic epilepsy followed by 25.81% epilepsy with generalized tonic-clonic seizures alone.ConclusionLonger headache duration, throbbing pain, increase of pain by physical activity, photophobia and/or phonophobia, presence of vertigo/dizziness, osmophobia, and higher VAS scores are the main supportive associated factors when applying the ICHD-3 criteria for the comorbid MwoA diagnosis in patients with I/GEs. Evaluating these characteristics could be helpful to close the diagnostic gaps in everyday clinical practice and fasten the diagnostic process of comorbid MwoA in patients with I/GEs

La conservazione preventiva del patrimonio librario come possibile alternativa al restauro tradizionale

The present paper focuses on the close relation between library collections and their preservation environment, aiming, in particular, at highlighting the importance of promoting and sustaining the monitoring. The paper proposes some simple and ready-to-use technologies – smart monitoring – to prevent future damages

Suriye-Lübnan ilişkileri (2000-2010)

Ortadoğu, tarihin her döneminde çatışma, terör, mezhep veya din savaşları ile dünya siyasetinde önemli yere sahip bir coğrafyadır. Suriye ve Lübnan bu bölgenin politikalarının belirlenmesinde rol oynayan iki Ortadoğu ülkesidir. Soğuk Savaş boyunca Sovyetler Birliği'nin desteği ile Ortadoğu politikasında güçlü bir aktör olan Suriye, iki kutuplu sistem sona erdikten sonra Batılı liberal devletler arasında müttefik bulma arayışı içerisine girdi. Hafız Esad iktidarının son dönemlerinde uluslararası siyasette başlayan değişim, 2000’li yıllarda Suriye'nin dış politikasını çıkmazlara sürükledi. Topraklarında daima hak iddia ettiği Lübnan ile siyasi ilişkileri de bu süreçten etkilendi. Bu tez çalışmasında, 2000-2010 yılı arasındaki Suriye-Lübnan siyasi ilişkileri anlatılmaktadır. Tezin amacı, Suriye'nin değişen uluslararası konjonktürle beraber Lübnan'a karşı yürüttüğü dış politikasını değiştirmesinin nedenlerini ve ikili ilişkilerdeki güçlü konumunun uzlaşmacı ve taviz veren tutuma nasıl dönüştüğünü açıklamaktır. Şüphesiz Suriye’nin uzlaşmacı tavrı, Batılı ülkelerin desteğini almasını ve ABD'nin üzerinde oluşturduğu baskıyı kısmen azaltmasını sağladı, ancak Lübnan üzerindeki etkisi 20.yy'a kıyasla giderek azaldı. Anahtar Kelimeler: Suriye, Lübnan, Dış Politika, Hafız Esad, Beşar Esad, Refik Hariri, Lübnan Krizi, Siyasi Suikast. ABSTRACT Middle East has an important place in the world politics with all the conflict, terror, sectarian and religious wars that have taken place throughout its history. Syria and Lebanon are the two Middle East countries that have a role in determining the policies of this region. Syria, which was a powerful actor in the Middle East politics with the support of the Soviet Union during Cold War, was in quest of allies among Western liberal states in its foreign politics after the termination of the biploar system. The change which started in international politics in the last period of Hafez El Assad rule led to an impasse in Syrian foreign policy at the beginning of the 21st century. The political relationship of Syria with Lebanon, to whose territory Syria has always laid claim, has been affected by this process. This thesis depicts the political relationship of Syria and Lebanon between the years 2000-2010. The purpose of the thesis is to explain the reasons of the change in the foreign policy of Syria towards Lebanon with the shifting international conjuncture and to show how its powerful position in bilateral relations has turned into a reconciliatory and concessive one. There is no doubt that the conciliatory behaviour of Syria has assured the support of the West and has partly reduced the pressure of the USA but compared to the 20th century, its impact on Lebanon is dwindling away. Keywords: Syria, Lebanon, Foreign Policy, Hafez Al Assad, Bashar Al Assad, Rafik Hariri, Lebanon Crisis, Political Assassinations

Suriye-Lübnan ilişkileri (2000-2010)

ÖZETOrtadoğu, tarihin her döneminde çatışma, terör, mezhep veya din savaşları ile dünya siyasetinde önemli yere sahip bir coğrafyadır. Suriye ve Lübnan bu bölgenin politikalarının belirlenmesinde rol oynayan iki Ortadoğu ülkesidir. Soğuk Savaş boyunca Sovyetler Birliği'nin desteği ile Ortadoğu politikasında güçlü bir aktör olan Suriye, iki kutuplu sistem sona erdikten sonra Batılı liberal devletler arasında müttefik bulma arayışı içerisine girdi. Hafız Esad iktidarının son dönemlerinde uluslararası siyasette başlayan değişim, 2000’li yıllarda Suriye'nin dış politikasını çıkmazlara sürükledi. Topraklarında daima hak iddia ettiği Lübnan ile siyasi ilişkileri de bu süreçten etkilendi.Bu tez çalışmasında, 2000-2010 yılı arasındaki Suriye-Lübnan siyasi ilişkileri anlatılmaktadır. Tezin amacı, Suriye'nin değişen uluslararası konjonktürle beraber Lübnan'a karşı yürüttüğü dış politikasını değiştirmesinin nedenlerini ve ikili ilişkilerdeki güçlü konumunun uzlaşmacı ve taviz veren tutuma nasıl dönüştüğünü açıklamaktır. Şüphesiz Suriye’nin uzlaşmacı tavrı, Batılı ülkelerin desteğini almasını ve ABD'nin üzerinde oluşturduğu baskıyı kısmen azaltmasını sağladı, ancak Lübnan üzerindeki etkisi 20.yy'a kıyasla giderek azaldı.Anahtar Kelimeler: Suriye, Lübnan, Dış Politika, Hafız Esad, Beşar Esad, Refik Hariri, Lübnan Krizi, Siyasi Suikast. ABSTRACTMiddle East has an important place in the world politics with all the conflict, terror, sectarian and religious wars that have taken place throughout its history. Syria and Lebanon are the two Middle East countries that have a role in determining the policies of this region. Syria, which was a powerful actor in the Middle East politics with the support of the Soviet Union during Cold War, was in quest of allies among Western liberal states in its foreign politics after the termination of the biploar system. The change which started in international politics in the last period of Hafez El Assad rule led to an impasse in Syrian foreign policy at the beginning of the 21st century. The political relationship of Syria with Lebanon, to whose territory Syria has always laid claim, has been affected by this process.This thesis depicts the political relationship of Syria and Lebanon between the years 2000-2010. The purpose of the thesis is to explain the reasons of the change in the foreign policy of Syria towards Lebanon with the shifting international conjuncture and to show how its powerful position in bilateral relations has turned into a reconciliatory and concessive one. There is no doubt that the conciliatory behaviour of Syria has assured the support of the West and has partly reduced the pressure of the USA but compared to the 20th century, its impact on Lebanon is dwindling away.Keywords: Syria, Lebanon, Foreign Policy, Hafez Al Assad, Bashar Al Assad, Rafik Hariri, Lebanon Crisis, Political Assassinations

Soil structure interaction for mid and high rise buildings using nonlineer time history analysis

Binaların sismik tasarım ve performans değerlendirmesinde pratik olması sebebi ile bina tabanında ankastre mesnet kabulü yapılarak zemin davranışının talepler üzerindeki etkisi ihmal edilmektedir. Literatürde yapılan sınırlı sayıda çalışma; zeminde meydana gelen deformasyonlar ve temel dönmelerinin yapı davranışını önemli ölçüde değiştirebildiğini göstermektedir. Gerçekleştirilen çalışmada zemin yapı etkileşiminin orta ve yüksek katlı betonarme yapıların sismik performansı üzerindeki etkileri araştırılmıştır. 8, 12, 16 ve 20 katlı iki boyutlu çerçeve betonarme yapı modelleri ve farklı rijitliğe sahip 3 farklı zemin tipi kullanılarak zemin yapı etkileşimli ve ankastre mesnetli modeller oluşturulmuştur. Çalışmada 21 farklı ivme kaydı dikkate alınarak 506 adet doğrusal elastik olmayan dinamik analiz ve 16 adet statik itme analizi olmak üzere toplam 522 adet analiz gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda deplasman talepleri, göreli kat ötelenme oranları ve hasar dağılımları elde edilerek karşılaştırılmıştır. Ayrıca ivme kayıtlarının karakteristik özellikleri ile deprem talepleri arasındaki olası korelasyon araştırılmıştır. Zemin yapı etkileşim ve ankastre modeller ile deprem özellikleri arasında anlamlı korelasyon değerleri elde edilmiş ve bu değerler yorumlanmıştır. Çalışmada elde edilen bulgular, yapılara etkiyen sismik taleplerin zemin davranışından önemli ölçüde etkilendiğini göstermektedir. Ankastre mesnetli modellerde sismik talepler alt katlarda yoğunlaşırken, zemin yapı etkileşiminin dikkate alındığı durumlarda üst katlarda talep artışları gözlenmektedir. Bu etkiler bina kat sayısı arttıkça ve zemin rijitliği düştükçe talepler üzerinde daha belirleyici olmaktadır. İvme kayıtlarının frekans içeriğine de bağlı olarak elde edilen sonuçlar büyük değişkenlik gösterebilmektedir. Ancak set ortalamaları için gözlenen farklılıklar azalmaktadır. Çalışma sonuçları orta ve yüksek katlı betonarme binaların sismik performans değerlendirmesinin gerçekçi yapılabilmesi için zemin yapı etkileşiminin modellere yansıtılması gerektiğini açıkça ortaya koymuştur.The fixed base assumption is widely used in both seismic design and performance assessment of building structures due to its practical application. This assumption neglects the effect of soil behavior on seismic response of structures. A limited number of studies in the literature shows that soil deformations and rotations at the foundation level can significantly change the behavior of structure. In this study, the effects of soil structure interaction on seismic performance of mid and high-rise reinforced concrete (RC) buildings were investigated. For this purpose, 8, 12, 16 and 20-story two-dimensional RC frame models and three different soil types with different stiffness values were used to compare soil-structure interaction and fixed base assumption models. 506 nonlinear time-history analyses were performed using 21 different ground motion records. Total of 522 building model analyses including 16 pushover analyses were conducted. Displacement demand, Interstory Displacement Ratio values and damage distributions of soil structure interaction and fixed base assumption models were compared. In addition, the possible correlation between the characteristic features of the ground motion records and seismic demands was investigated. Significant correlation values were obtained both for soilstructure interaction and fixed-base models. The results obtained in the study show that the seismic demands of mid and high-rise RC buildings are significantly affected by the soil behavior. Seismic demands are concentrated on the lower stories for fixed-base models whereas the demands tend to increase at upper stories when soilstructure interaction is considered. These effects become more determinant on the demands as the number of stories increases and the soil stiffness decreases. Depending on the frequency content of the ground motion records, the results can vary greatly. However, the observed differences for set averages are decreasing. The results of the study clearly indicate that soil-structure interaction should be considered for seismic performance evaluation of mid and high-rise RC concrete buildings to obtain realistic demand estimates

Hibrit Yapıların Yönetimi: Perakendecilikte Bir Örnek Olay İncelemesi

Bu çalışmanın amacı, örgütsel yapı olarak, pazar ve hiyerarşi mekanizmalarının kesiştiği hibrit formları incelemektir. Temelde araştırma, hibrit yapı tiplerinden biri olan franchising ilişkisi çerçevesinde bir örnek olay çalışmasıdır. Bu perspektifle, perakendecilik sektöründe faaliyet gösteren bir işletmenin yönetim kademeleri açısından uyguladığı örgütsel çözümler, süreçler ve sahip olduğu değerler tanımlanmaya çalışılmıştır. Araştırmanın, karma yönetim mekanizmalarının bulunduğu hibrit yapılara ilişkin gelecekteki çalışmalara katkı sağlayacağı öngörülmektedir