Iceland: a laboratory for non-indigenous ascidians

Non-indigenous species (NIS) represent a serious problem worldwide, where ascidians are one of the most important taxa. However, little has been done to document the non-indigenous ascidians in Iceland, and over the past decade only two species had been recorded prior to the present study, Ciona intestinalis in 2007 and Botryllus schlosseri in 2011. To increase the knowledge of this taxon, extensive sampling was carried out in shallow waters around Iceland, during the summer 2018, in ports and on ropes of a long-line mussel aquaculture. In total, eleven species were identified, four native and seven NIS, of which Diplosoma listerianum, Ascidiella aspersa, Botrylloides violaceus, Molgula manhattensis and Ciona cf. robusta, are now reported for the first time in Iceland. The highest abundance of non-indigenous ascidians appeared among the ports in southwestern Iceland (Sandgerði, Hafnarfjörður). As pointed out for other regions, the most likely vector is maritime traffic (hull fouling and ballast water), although other vectors cannot be ruled out. The future expansion of these non-indigenous ascidians around Iceland must be monitored, where local maritime traffic could play an important role. Furthermore, global warming may facilitate the access and establishment of these species in colder areas with arctic influence (north and east of Iceland), which are likely still free of these species.This work was partly supported by the Suðurnes Regional Development Fund under grant no. 34/2017. One of the authors (ARE) received two grants for stays for research staff in foreign centers from the University of Alicante (2018) and from the Generalitat Valenciana (BEST-2019 program)

Twilight foraging enables European shags to survive the winter across their latitudinal range

Species breeding at high latitudes face a significant challenge of surviving the winter. Such conditions are particularly severe for diurnal marine endotherms such as seabirds. A critical question is therefore what behavioural strategies such species adopt to maximise survival probability. We tested 3 hypotheses: (1) they migrate to lower latitudes to exploit longer day length (‘sun-chasing’), (2) they forage at night (‘night-feeding’), or (3) they target high-quality food patches to minimise foraging time (‘feasting’). We studied the winter migration and foraging strategies of European shags Phalacrocorax aristotelis from 6 colonies across a latitudinal gradient from temperate regions to north of the Arctic Circle using geolocators deployed over 11 winters. We found evidence for ‘sun-chasing’, whereby average southerly movements were greatest from colonies at higher latitudes. However, a proportion of individuals from higher latitudes remained resident in winter and, in the absence of daylight, they foraged during twilight and only very occasionally during the night. At lower latitudes, there was little evidence that individuals migrated south, nocturnal feeding was absent, and twilight feeding was infrequent, suggesting that there was sufficient daylight in winter. There was no evidence that winter foraging time was lowest at higher latitudes, as predicted by the ‘feasting’ hypothesis. Our results suggest that shags adopt different behavioural strategies to survive the winter across their latitudinal range, dictated by the differing light constraints. Our study highlights the value of multi-colony studies in testing key hypotheses to explain population persistence in seabird species that occur over large latitudinal ranges

Interaction between FKBP5 genotype and childhood trauma in predicting psychiatric disorders : a meta-analysis

Gene-by-environment studies have shown that an interaction between FKBP5 genotype and childhood trauma can help predict psychiatric disorders. Different methodology has been used in these studies thus leading to discrepant findings between studies. The aim of this study was therefore to perform a meta-analysis on those studies that have examined the interaction between FKBP5 genotype and exposure to childhood trauma in predicting psychiatric disorders. A systematic search of peer-reviewed articles in English was conducted using PubMed and Web of Science. Keywords consisted of “FKBP5” along with different keywords for childhood trauma. For every study included, a Cohen’s d effect size was calculated. All statistical analysis was performed in the software R. A total of 39 studies met the inclusion criteria (n > 30.000). There were fourteen studies on the interaction between FKBP5 genotype and exposure to childhood trauma predicting depression and anxiety, nine on post-traumatic stress disorder, two on aggression, two on substance use disorder, 10 on psychosis and dissociation and two on psychiatric symptoms and other psychiatric difficulties. Results provided evidence in support of an interaction between FKBP5 and exposure to childhood trauma in predicting psychiatric disorders. Utilization of these findings could aid in developing future clinical treatments. Keywords: Gene-by-environment, FKBP5, childhood trauma, psychiatric disordersRannsóknir á samspili erfða og umhverfis benda til þess að samvirkni FKBP5 arfgerðar og áfalla í æsku hjálpi til við að spá fyrir um geðraskanir. Ólíkri aðferðarfræði hefur verið beitt í þessum rannsóknum og því hafa niðurstöður verið mismunandi milli rannsókna. Tilgangur þessarar rannsóknar var því að framkvæma safngreiningu á þeim rannsóknum sem hafa kannað samvirkni FKBP5 arfgerðar og áfalla í æsku við að spá fyrir um geðraskanir. Kerfisbundin leit af ritrýndum greinum á ensku var framkvæmd í PubMed og Web of Science. Leitarorð samanstóðu af „FKBP5“ ásamt mismunandi leitarorðum fyrir áföll í æsku. Fyrir hverja rannsókn var áhrifastærðin Cohen´s d reiknuð. Öll tölfræðileg úrvinnsla var unnin í forritinu R. Samtals uppfylltu 39 rannsóknir inntökuskilyrðin (n > 30,000). Þar af könnuðu 14 tengsl FKBP5 arfgerðar og áfalla í æsku við þunglyndi og kvíða, níu við áfallastreituröskun, tvær við árásargirni, tvær við áfengis- og vímuefnamisnotkun, 10 við geðrof og tvær við önnur geðræn einkenni. Niðurstöður sýndu að samvirkni FKBP5 arfgerðar og áfalla í æsku spáðu fyrir um geðraskanir. Hagnýting á þessum niðurstöðum gæti hjálpað við þróun á klínískum meðferðarúrræðum. Efnisorð: Samspil erfða og umhverfis, FKBP5, áföll í æsku, geðraskanir, safngreinin

Almenn hlutafjárútboð á Íslandi eftir hrun : verðlagning, skammtímaávöxtun og líkleg framtíðarþróun

Rannsókn þessi miðar að því að varpa ljósi á þá þætti sem gætu skýrt verðlagningu íslenskra hlutabréfa í almennum hlutafjárútboðum eftir hrun og hvort fjárfestar hafi svo gott sem fengið gefins peninga með því að fá úthlutað bréfum í þeim útboðum sem hafa átt sér stað síðan hrunið varð. Þau útboð sem rannsökuð voru áttu sér stað á árunum 2011–2016. Gengisþróun og umframávöxtun hlutabréfanna eftir nýskráningu á markað var rannsökuð til skamms tíma og viðtöl tekin við sérfræðinga úr atvinnulífinu. Niðurstöður rannsóknarinnar leiddu í ljós að útboðsafsláttur félaga eftir hrun var að meðaltali um 7,3% og rúmlega sex og hálfur milljarður króna var skilinn eftir á borðinu í útboðunum. Marktækur munur var á ávöxtun á fyrsta degi viðskipta á bréfum félaga sem fóru í útboð árið 2013 og fyrr og þeirra sem fóru í útboð árið 2014 og seinna. Niðurstöður rannsóknarinnar leiddu enn fremur í ljós að uppsöfnuð umframávöxtun til skamms tíma eftir skráningu var hærri á hlutabréfum félaga sem fóru í útboð árið 2013 og fyrr en á hlutabréfum félaga sem fóru í útboð árið 2014 og seinna. Benda niðurstöðurnar til að fjárfestar hafi svo gott sem fengið gefins peninga með því að fá úthlutað bréfum í útboðum Haga, Regins, Vátryggingafélags Íslands og Tryggingamiðstöðvarinnar. Lesa má úr niðurstöðunum að meiri hvati hafi verið til þess að undirverðleggja hlutabréf í útboðum nær hruninu. Eftir því sem tíminn leið og markaðurinn þroskaðist hafi tilhneigingin til að undirverðleggja hlutabréf í útboðum dvínað. Benda þær jafnframt til þess að þróun til framtíðar sé á þá leið, að minnsta kosti til skamms tíma

Grjótkrabbi (Cancer irroratus) við Ísland: uppruni og lirfuþroskun með samanburði við bogkrabba (Carcinus maenas) og trjónukrabba (Hyas araneus)

Með auknum skipaferðum hefur flutningur sjávarlífvera á milli hafsvæða aukist mikið og er nú orðinn að miklu umhverfis- og efnahagslegu vandamáli á heimsvísu. Við Ísland hafa nokkrar nýjar tegundir sem taldar eru hafa borist hingað af mannavöldum fundist á síðastliðnum áratugum. Ein þeirra er norður-ameríski grjótkrabbinn (Cancer irroratus). Grjótkrabbi er tiltölulega stórvaxinn tífætla (Decapoda) sem getur orðið allt að 15 cm á skjaldarbreidd. Tegundin fannst fyrst hér við land í Hvalfirði árið 2006, en fyrir þann tíma var útbreiðsla hans aðeins þekkt við austurströnd N-Ameríku, frá Labrador til Suður- Karólínu. Ísland er því nyrsti þekkti fundarstaður krabbans til þessa. Talið er líklegast að tegundin hafi borist hingað til lands á lirfustigi í kjölfestuvatni skipa. Rannsóknirnar hófust árið 2007 en þá voru svifsýni tekin á þremur svæðum við landið, þ.e. í Hvalfirði og Faxaflóa, í Álftafirði í Ísafjarðardjúpi og í Eyjafirði. Árið 2008 var sýnum frá Patreksfirði og Tálknafirði bætt við. Svifsýni voru tekin mánaðarlega með Bongóháfi á nokkrum stöðvum á hverju svæði, frá mars til nóvember. Samhliða greiningu á grjótkrabbalirfum í Hvalfirði og Faxaflóa voru bogkrabba- (Carcinus maenas) og trjónukrabbalirfur (Hyas spp.) greindar til lirfustiga. Árin 2007 og 2008 voru gildruveiðar einnig stundaðar á fullorðnum einstaklingum, á tímabilinu frá apríl til október, í Hvalfirði, Kollafirði, Skerjafirði og Faxaflóa. Fullorðnir grjótkrabbar reyndust algengir í Hvalfirði. Af þeim 1059 kröbbum sem alls veiddust voru aðeins 148 kvendýr (14%), en tíðni kvendýra var alltaf lág í afla. Kvendýr með egg veiddust á tímabilinu frá júní til ágúst. Lirfur grjótkrabbans hafa nú fundist í töluverðu magni í Hvalfirði og innanverðum Faxaflóa. Þéttleiki lirfa var lágur framan af sumri, náði hámarki í júlí en eftir það minnkaði hann er leið á haustið. Lirfur fundust einnig í svifsýnum frá Patreksfirði og því virðist krabbinn vera að breiðast út til Vestfjarða, þó enn sé á huldu hvort lirfum þar takist að þroskast í fullorðna einstaklinga. Sýnum frá Íslandi og þremur stöðum í N-Ameríku (Nýfundnalandi, Halifax og New Brunswick) var safnað til að athuga uppruna íslenska stofnsins og til að meta hvort hann hafi gengið í gegnum flöskuháls í landnáminu. Niðurstöðurnar sýna að um þónokkurn breytileika er að ræða í hvatbera-DNA meðal íslensku landnemanna, hann virðist þó vera minni (þó ómarktækt) en í N-Ameríku. Tíðni hvatberaarfgerða íslensku krabbanna er frábrugðin tíðni gerða í New Brunswick en ómarktækt frábrugðin stofnunum við bæði Halifax og Nýfundnaland. Vísbendingar eru um að íslenski stofninn hafi gengið í gegnum flöskuháls en stofnarnir í N-Ameríku virðast frekar vera í jafnvægi, eða gengið í gegnum flöskuháls fyrir þónokkru síðan. Hár breytileiki og vaxtarhraði íslenska stofnsins gefa til kynna að hann sé lífvænlegur og geti þrifist vel við Ísland.Verkefnasjóðir sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytis, deild um sjávarrannsóknir á samkeppnissvið

Distribution and abundance of the invasive tunicate Ciona intestinalis (Linnaeus, 1767) in Icelandic harbours

Ciona intestinalis is within the group of taxa that are spreading globally and is one of the most thriving invasive marine species, known to depress both species richness and abundance at a local scale in distinct geographic areas. It is a dominant biofouling agent, associated with the decreasing economic incomes from aquaculture operations around the world. Ciona intestinalis was first observed in 2007 at Straumsvík in Southwest Iceland. The present study was designed to provide general information on its current distribution across Icelandic harbours. The species was found only on the SW coast of Iceland, in dense aggregations reaching up to 876 ind/m2 in all harbours from Grindavík to Akranes. The current work provides information that can be used to track the dispersal of C. intestinalis populations along the Icelandic coast and for the development of effective management decisions

Recent spread of non-indigenous ascidians (Chordata: Tunicata) in Icelandic harbours

Global shipping facilitates the introduction of fouling organisms to new geographic areas. The increase in maritime transport in recent decades has led to unprecedented development, where marine coastal waters have become one of the most invaded habitats around the globe. Among the most successful invaders are ascidians. Despite the geographic and oceanographic isolation of Iceland, it is far from being excluded as a recipient region. Ascidians have successfully been able to establish stable populations in Iceland that are slowly expanding around the SW region. Here we report the first record of Ascidiella scabra in Icelandic waters, and the spread of seven non-indigenous ascidians across the S-SW Icelandic harbours. We compare their relative abundances to our survey from 2018. The bulk of these ascidians is not only present in the temperate Atlantic Ocean, but also in the Northwest Pacific and temperate Australasia, revealing that global homogenization of the ascidiofauna is emerging in anthropized coastal areas. The rising of sea surface temperature, driven by climate change, is likely to continue to support the development of this scenario leading to biodiversity loss, which could endanger living resources with severe economic impacts.ARE has received a grant from the University of Alicante (Spain) for carrying out short investigation actions in Iceland (Ref. ACIE21-11). This work was supported by Universidad de Alicante: [Grant Number ACIE21-11]

Establishment and proliferation under climate change: temperate tunicates in south-western Iceland

Context: Botryllus schlosseri and Diplosoma listerianum are spreading along the south-western coast of Iceland. Both species are non-indigenous and originated from the temperate zone. In some geographic regions, these species have been associated with negative ecological and economic impacts. The proliferation of these colonial tunicates in newly colonised areas will benefit from the projected warming of sea-surface temperatures. Aims: Owing to the influence of temperature in physiological processes of marine invertebrates, the determination of the temporal dynamic of breeding activity is crucial for operational field control actions aiming to keep population abundances below a density-dependent adverse effect. Methods: Colonies of B. schlosseri and D. listerianum were collected during a 12-month period, in Sandgerði, south-western Iceland. The number of oocytes and larvae were counted. Key results: This study showed that both species are present year-round in south-western Iceland. The release of larvae is more intense during the warmer months. Conclusions: To control their population density levels, field actions should be applied during the winter months before the onset of sexual reproduction and recruitment. Implications: In the light of the findings, it is now possible to suggest the best time for countermeasures for both species and optimise resources for marine management

Teacher GUI for chess teachers and students

Verkefnið er unnið fyrir Skákgreind ehf. Verkefnið snýst um að útfæra vefsíðu, bæði fram- og bakenda þar sem haldið er utanum og gerðar aðgengilegar upplýsingar um notendur þjálfunarforrits, bæði kennara og nemenda. Meðal aðgerða er að búa til notendaðagang, skrá sig inn og skoða upplýsingar um hvernig þjálfunin gengur. Framendinn er forritaður í Javascript og bakendinn í Node.js