Monumental Castanea sativa Mill. Individuals on the Slopes of Genya Mountain, Artvin, Turkey

Aged trees are considered as a valuable source of information on the past ecological conditions and social life where they are found, and their documentation and preservation are vital for the continuity of benefits they provide. Nineteen Castanea sativa Mill. individuals on abandoned agricultural plots near Artvin city center (Turkey) were measured for diameter at breast height (DBH), circumference at breast height (CBH) and height. DBH and CBH ranged between 72 cm and 186 cm, and between 231 cm and 615 cm, respectively. The highest tree is 22.20 m tall and the shortest is 13.65 m. Estimated ages of the trees ranged from 135 to 342 years. With their size and age, these trees can be designated as monumental trees. Protection of these trees will help in conserving C. sativa genetic resources and in passing the information they hold in their annual rings to future generations

Kentsel Planlamadaki Değişim ve Dönüşümün Kent Formunun Gelişimine Etkisinin İncelenmesi: Düzce Örneği

Kentler ve kent makroformları dönemsel değişken dinamiklerden etkilenen, form arayış sürecinde sürekli bir değişim içinde olan ve bu değişim sonucunda da kendini sürekli yenileyen ve geliştiren canlı organizmalardır. Bu bağlamda kent formları, dış sınır çizgileri ile kentlerin kültürel, ekonomik ve sosyolojik yapıları hakkında bilgi vermektedirler. Ayrıca kent makroformları kentlerin okuma ve incelenmesinde planlayıcı ve tasarımcılara yardımcı olan bir kavram olarak da karşımıza çıkmaktadırlar. Kentler çevresel (iklim, coğrafya, topoğrafya), fiziksel (kent planlamaları, yapı adası düzenlemeleri, yapılaşma düzeni) ve sosyo-ekonomik (nüfus, kültür, yönetim biçimi) faktörlerin etkisinde kent mekânlarına ve dinamiklerine bağlı olarak çeşitli formlarda gelişme göstererek büyümektedirler. Bu doğal dinamiklere ek olarak kentlerin gelişimini etkileyen diğer bir etken ise deprem, sel, heyelan, kasırga ve tsunami gibi doğal afetlerdir. Kentin gelişimini etkileyen bir doğal afet olarak depremler, kentlerin sadece fiziksel görünümünü etkilemekle kalmayıp aynı zamanda o kentte yaşayan insanların psikososyal yapılarını, kültürlerini, ekonomik durumlarını ve yasayış biçimlerini de etkilemektedirler. Düzce kentinin hem stratejik bir konumda olması itibariyle hem de 1999 yılında geçirmiş olduğu depremler nedeniyle Düzce kenti ve kent makroformunun tarihsel gelişimi çalışmada incelenecek çalışma alanı olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada kentsel değişim ve dönüşüm bağlamında kent makroformunun gelişimi kent planlamalarının tarihsel süreci içerisinde ele alınarak incelenmiştir. Düzce kent makroformu; kentsel gelişimde ve kent formunun şekillenmesinde etkili olan ve belediyenin ilk imar planı olarak bilinen1987 planı, deprem sonrası durumun analiz edilmesine olanak tanıyan 2001 yılına ait plan ve şu an halen kullanılmakta olan 2016 yıllına ait imar planları üzerinden üç dönem şeklinde irdelenmiştir. Çalışmanın materyalleri imar durumları, haritalar ve hava fotoğraflarından oluşmaktadır. Araştırmada kent makroformunun geçirdiği değişim ve dönüşüm süreçlerinin bu materyaller üzerinden incelenmesi ise çalışmanın yöntemini oluşturmaktadır. Çalışma sonucunda; deprem öncesi, deprem sonrası ve mevut duruma ait üç farklı dönemin imar planları incelenmiş ve kentsel süreçlere bağlı olarak özgün kent formunun ve değişen kentsel dokunun nasıl ortaya çıktığı ortaya konulmuştur. Ayrıca kentin var olan karakterinin, fiziksel ve kültürel formunun oluşum ve değişim dinamikleri belirlenmiştir

Effects of curing conditions and insulation on permeability, microstructure and mechanical properties of high strength concrete

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016Thesis (Ph.D.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2016Betonun dayanım kazanma sürecinde içinde bulunduğu rutubet ve sıcaklık etkileri kür koşulları olarak tanımlanmaktadır. Çimentonun hidratasyonuna devam edebilmesi için ortamda su bulunması şarttır. Suyun olmaması durumunda hidratasyon yavaşlayarak durur ve bunun sonucu beton dayanım kazanmaz. Dolayısıyla, istenilen özeliklerde beton elde edebilmek için uygun kür koşullarının sağlanması gereklidir. Yerinde dökülen betonların en az yedi gün, puzolan içeren betonların ise daha uzun süreyle rutubetli tutulması önerilir. Üretim ve montaj akışının hızlı gerçekleştiği prefabrike beton sektöründe beton veya betonarme elemanlara uzun süreyle kür uygulanması pratik olmayıp üretim hızını yavaşlatmaktadır. Bu nedenle, böyle üretimlerde çimentonun hidratasyon hızını ve dolayısıyla dayanım kazanma hızını arttırmak için betonun içinde bulunduğu ortamın sıcaklığı yükseltilebilir. Hem yeterli rutubeti sağlamak hem de ortam sıcaklığını arttırmak için en yaygın kullanılan yöntem ise buhar kürüdür. Son yıllarda yaygınlaşmaya başlayan ve çeşitli uygulama alanları bulan ultra yüksek dayanımlı betonlarda, normal koşullarda uygulanan standart su kürü işlemi yerine, sıcaklığının yükseltilmesiyle yalıtılmış ortamda kür uygulanmaktadır. Buhar kürünün uygulanması; sırasıyla; ön bekleme, kontrollü ısıtma, sabit sıcaklıkta tutma ve kontrollü soğutma olarak özetlenebilir. Bu adımların doğru biçimde uygulanamaması veya zamanlamasının doğru yapılamaması gibi hallerde betondan beklenen performansın elde edilememesi, hatta betonun çatlaması gibi durumlarla karşılaşılabilir. Örneğin ortam sıcaklığının hızlı düşmesi durumunda betonun dış yüzeyi hızlı bir şekilde soğurken iç kısımlar daha sıcak kalır, iç kısımlar ile dış yüzeyler arasında aşırı sıcaklık farkı meydana gelir, bu durumda deformasyonlar da farklı olduğundan betonda çatlamalar ortaya çıkabilir. Çatlayan bir elemanın mekanik özeliklerinin ve özellikle de geçirimlilik özeliklerinin olumsuz etkileneceği açıktır. Örneğin, paspayında çatlak bulunması halinde klor iyonunun beton yüzeyinden içeriye taşınımı çok hızlı bir şekilde olur, böylece herhangi bir zamanda, çatlağın oluştuğu kısımdaki klorür konsantrasyonu, çatlak olmayan diğer bölgelere göre çok daha yüksek olur. Çatlaklı kısımdaki yüksek klorür konsantrasyonu sonucu bu bölgelerde korozyon çok daha kısa sürede meydana gelir. Ayrıca çatlaklardan başka zararlı etkilerin ve suyun taşınımı da hızla gerçekleşeceğinden bu etkiler betona çok daha kolay bir şekilde zarar verebilir. Donma–çözülme gibi fiziksel etkiler de daha hızlı biçimde hasar yaratabilir. Bu nedenlerle, betonarme elemanlardaki donatıya kadar ulaşan çatlakların uygun bir yöntemle onarılır. Ayrıca, yapının maruz kalacağı dış etkilere bağlı kalmak kaydıyla genişliği yaklaşık 0,2 mm'nin altındaki çatlaklar ve ağ şekilli çatlakların tecriti de gereklidir. Bundan dolayı çatlaklı beton yüzeylerinin su itici malzemelerle kaplanması önerilmektedir, ancak bu kaplamaların ömürleri, güneş ışınları, sıcaklık, ıslanma-kuruma, donma çözülme gibi çeşitli çevresel etkiler altında işlevlerini sürdürüp sürdürmedikleri konusunda literatürde yeteri kadar çalışma olmayıp uygulamaların etkinlikleri hakkındaki bilgi birikimi sınırlıdır. Servis ömrü daha uzun yapılar elde edebilmek için paspayının kalitesi dikkate alınmalı ve düşük geçirimliliğe sahip, çatlak içermeyen paspayı sağlayabilmek amacıyla uygulanan kür koşullarına da gereken özen gösterilmelidir. Yeterli kalınlıkta paspayı ile donatı korozyondan korunabilir ve uzun servis ömrü sağlanabilir. Ancak paspayı tabakasının oluşturulmasında kullanılan malzemelerin kendisini çevreleyen beton ile oluşturduğu temas yüzeyinin geçirimliliği üzerine literatürde yapılan çalışmalar yeterli değildir. Sunulan bu çalışmanın temel amacı kür koşullarının betonun bazı fiziksel ve mekanik özeliklerine etkilerini incelemektir. Bu kapsamda yapılan deneysel çalışmada; normal, yüksek ve ultra yüksek dayanımlı olmak üzere üç farklı sınıfta betonlar üretildi. Bu betonlar; standart koşullarda su kürü, buhar kürü ve yalıtılmış ortamda yüksek sıcaklık kürü olmak üzere üç farklı kür koşulunda tutuldu. Üretilen betonların basınç dayanımları, klor iyonu geçirimlilikleri ve kılcal su emme değerleri belirlendi. Elde edilen deney sonuçları uygulanan kür koşullarının beton özeliklerini önemli oranda etkilediğini ortaya koydu. Buhar kürü uygulanması sırasında veya betonun dökümü sonrasında bakım koşullarındaki aksaklıklara bağlı olarak oluşan erken yaş çatlaklarının etkisi de çalışma kapsamında incelendi. Bu amaçla, üretilen bazı beton numunelerinde çatlaklar oluşturuldu ve bu çatlaklı beton yüzeyleri monomerik alkilalkoksilan esaslı su itici malzeme ile kaplandı. Ardından, geçirimlilik deneyleri yapılarak bu malzemenin etkinliği değerlendirildi. Ayrıca, beton ve plastik olmak üzere farklı tip paspayı kullanılmasının betonların geçirimlilik özeliklerine etkileri de çalışma kapsamında incelendi. Çalışmada normal dayanımlı betonda nominal çimento dozajı 300 kg/m³, su/ çimento oranı 0,52 olan beton karışımı kullanıldı. Yüksek dayanımlı beton için çimento dozajı 500 kg/m³, su/ çimento oranı 0,32 olan beton karışımı ve ultra yüksek dayanımlı betonda ise çimento dozajı 1000 kg/m³, su/ bağlayıcı oranı 0,17 ve su/çimento oranı 0,22 olan beton karışımları göz önüne alındı. Elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde, yüksek sıcaklıktaki kür uygulamaları ile normal dayanımlı betonlar ve yüksek dayanımlı betonların basınç dayanımlarının azaldığı görülmektedir. Ultra yüksek dayanımlı betonlarda ise yüksek sıcaklıktaki kür uygulamaları basınç dayanımını olumlu etkilemekte ve dayanımlar artmaktadır. Yüksek sıcaklıkta kür yapıldığında normal dayanımlı betonlardaki dayanım azalması yüksek dayanımlı betonlara göre çok daha belirgindir. Normal ve yüksek dayanımlı betonların yüksek sıcaklıktaki kür etkisine bağlı olarak iç yapıları zarar görmekte ve geçirimlilikleri artmaktadır. Ancak, ultra yüksek dayanımlı betonlarda ise buhar kürü uygulaması ile iç yapı iyileşmekte ve daha yoğun bir yapıya dönüşmektedir. Tüm beton sınıflarında, plastik paspayı kullanılan numunelerde hem hızlı klor iyonu geçirimliliği hem de kılcal su emme değeri beton paspayı kullanılan numunelere göre artış gösterdi. Plastik paspayı kullanılması ile ultra yüksek dayanımlı betonun hızlı klor iyonu geçirimliliği değerinde oluşan artış, normal ve yüksek dayanımlı betonlara kıyasla daha fazladır. Paspayı kullanılmayan referans betonlar ile beton paspayı kullanılan numunelerin kılcal su emme ve hızlı klor iyonu geçirimliliği özelikleri incelendiğinde ise tüm beton sınıflarında betonun geçirimlilik değerlerinin paspayı kullanılması ile arttığı belirlendi. Çatlak bulunan beton numunelere su itici tecrit malzemesi uygulanması ile betonların hem kılcal su emme değerinde hem de hızlı klor iyonu geçirimliliği değerlerinde belirgin bir azalma görülmektedir. Bu azalma, bütün beton sınıflarında olmakla birlikte en belirgin etkiler normal dayanımlı betonlarda, sonra sırasıyla yüksek dayanımlı ve ultra yüksek dayanımlı betonlarda olmaktadır. Tecrit malzemelerinin kullanılması ile çatlak bulunan numunelerin geçirimlilik değerleri azalmaktadır. Yaşlandırma deneyi, hem çatlak bulunan tecrit malzemesi uygulanmış numunelere hem de çatlak bulunmayan referans beton numunelere uygulandığında, yaşlandırma etkisi ile başlangıçta çatlak bulunmayan referans numunelerde dahi ağ şeklinde çatlaklar oluşmaya başlamıştır. Deney sonrasında tüm numunelerin kılcal su emme değerinde artış gözlemlenmiştir. Ancak, tecrit malzemesi uygulanan numunelerin yaşlandırma sonrasında kılcal su emme değerindeki artış daha azdır. Yaşlandırma ve donma çözülme çevrimleri tecrit malzemesi uygulanan tüm sınıflardaki beton numunelere zarar vermekte ancak normal dayanımlı betonda verdiği zarar, yüksek ve ultra yüksek dayanımlı betona göre daha fazla olmaktadır. Yaşlandırma ve donma çözülme çevrimleri sonrası normal dayanımlı betonlarda tecrit malzemesi etkinliği önemli ölçüde azalmaktadır. Bu çevrimler sonrası normal dayanımlı beton yüzeyinde tecrit malzemesi kaybolmakta, ancak ultra yüksek dayanımlı betonda yaşlandırma ve donma çözülme çevrimleri sonrası yüzeye uygulanan tecrit malzemesi görülmektedir. Ultra yüksek dayanımlı betonlarda yaşlandırma ve donma çözülme çevrimleri sonunda hızlı klor iyonu geçirimliliği değeri ihmal edilebilecek düzeydedir. Bu sonuç tecrit malzemesi uygulanan ultra yüksek dayanımlı betonun yaşlandırma ve donma çözülme çevrimlerinden etkilenmediğini göstermektedir. Bu durumun oluşmasında tecrit malzemesi dışında betonun iç yapısı da etkilidir.Effects of the humidity and temperature on concrete are defined as curing conditions. There should be humidity in the air for cement to continue hydration process. In the absence of humid, hydration becomes slow until it stops and consequently, concrete will not gain strength. For this reason, appropriate curing conditions should be provided in order to get concrete having desired properties. 7 days for cast-in-place concrete, more than 7 days of curing in humid environment for concrete made of pozzolana cement are advised. However, in prefabricated concrete industry, where production and assembly processes are faster, applying long curing times for concrete and concrete elements slows production. In these situations, temperature can be increased to increase hydration rate and so strength gaining rate. The most common method for both maintaining appropriate humidity and for increasing temperature is to apply steam curing. Applying curing by increasing temperature in isolated environment is applied instead of standard humid curing under normal conditions while producing ultra-high strength concrete which have spread in the recent years. Steam curing processes can be summarized as pre-waiting, controlled heating, holding at constant temperature and controlled cooling. In case of these processes are not applied correctly and timely, lack of strength of the concrete or cracking at the surface of the concrete can be seen. For example, in case of fast dropping of temperature in the environment cause the surface of the concrete to cool quickly while inside of the concrete is still warm. This causes high temperature difference between inside and surface of the concrete which will lead different deformations and so cracking. It is obvious that a cracked concrete is affected negatively, by means of permeability and mechanical properties. For instance, in case of presence of cracking on the concrete spacer, transportation of chloride ions will happen very quickly and thus Chloride concentration at the cracking area will be much higher than other places. This high-level chloride concentration causes corrosion to happen in much shorter time. Besides, because of fast passage of other harmful effects and water through these cracking, these effects may harm the concrete much more easily. Physical influences like freeze-thawing would create faster damage. For these reasons, cracking in concrete elements reaching steel reinforcement should be repaired appropriately. Additionally, depending on environmental effects faced by concrete elements, cracking smaller than 0.2 mm or web-shaped cracking should be insulated. For this, it is advised to cover the cracked concrete surface to be covered with water-repellent materials. However, there are few studies in the literature concerning life-time of these cover materials and influences of environmental effects like sun-light, temperature, freeze-thawing on these materials. In order to achieve structures with long service lives, the quality of concrete cover should be taken into account and to obtain a crack-free cover with low permeability, care should be given to the curing conditions. With sufficient cover thickness, the reinforcement can be protected from corrosion and long service life can be ensured. However, studies in the literature related to the permeability of the interfacial zone between the cover material and the surrounding concrete is not enough. The main objective of the presented work is to study the effect of curing conditions on the physical and mechanical properties of concrete. In the experimental work; concretes in three different classes including normal strength, high strength and ultra high strength were cast. The concretes were cured in three different curing conditions which were; water curing at standard conditions, steam curing and high temperature curing in an isolated environment. Compressive strength, chloride permeability and capillary water absorption of the samples were determined. The experimental results demonstrated that curing conditions significantly affect the properties of concrete. The effect of early age cracks, occurring due to deficiencies in steam curing or the conditions after casting, were also investigated in the study. Cracks were formed on some of the concrete samples and the cracked concrete surfaces were coated with the water repellent material. Permeability tests were made by on these samples to investigate the effectiveness of this material. In addition, the effects of different types of cover spacers materials, such as concrete or plastic, on the permeability of concrete were also investigated. In this study, for normal strength concrete 300 kg/m³ cement and 0,52 water/cement ratio; for high-strength concrete 500 kg/m³ cement and 0,32 water/cement ratio and for ultra-high-strength concrete 1000 kg/m³ cement and 0,17 and 0,22 water/cement ratio are used. Applying curing at high temperature causes decrease in compressive strengths of normal strength and high strength concrete. Whereas, applying curing at high temperature has positive impact on compressive strength of ultra-high strength concrete, in other words, increase in strength. Decrease in strength because of curing is more obvious for normal concrete than high strength concrete. Internal structure of normal and high-strength concrete are harmed by the effects of curing at high temperature that also cause increase in permeability. On the other hand, internal structure of ultra-high strength concrete is healing and becoming denser under curing at high temperature. For all concrete classes, samples with plastic spacers have higher capillary water absorption and rapid chloride permeability compared to those with concrete spacers. The increase in the chloride permeability is higher for the ultra high strength concretes compared with normal and high strength concretes. When capillary water absorption and rapid chloride ion permeability of the concretes with and without spacers are analyzed, it is seen that the use of spacers increases the permeability for all concrete classes. It is seen that applying water repellent material to cracked concrete samples decrease both capillary absorption and rapid chloride permeability values. These decreases are seen at all types of concrete, however, mostly at normal strength concrete, then high-strength concrete and the least at ultra-high strength concrete. Permeability values of cracked samples are decreased by using water repellent materials. Aging tests are applied to both water repellent material applied samples and blank samples not having cracking. Aging test creates web-shaped cracking even on the blank samples. As a result of these test capillary absorption values of all samples are increased, however, increase in water repellent material applied sample is less than the other samples. These cycles damage all concretes that the water repellent material had been applied. However, this damage is higher in normal strength concrete than those in the high and ultra high-strength concretes. The efficiency of the water repellent material is reduced significantly in normal strength concrete after aging and freeze-thaw cycles. After the aging and freeze-thaw cycles, the water repellent material on normal concretes is lost but those on ultra-high strength concrete is still observed. For ultra high strength concretes, the rapid chloride permeability values are negligible even after aging and freeze-thaw cycles. This result shows that ultra high-strength concrete is not affected by this aging. The internal structure of the concrete is also effective for this result.DoktoraPh.D

Metro İstasyonu Derin Kazı Sisteminin Sonlu Elemanlar Analizi: Vaka Çalışması

In recent years, the increase in population in our country, as in the whole world, has caused the need for underground structures. Deep excavation systems are used in the construction of underground structures such as metro station, tunnel etc. In recent days, collapses that occurred during the opening of deep excavations in our country are frequently encountered. Especially, collapses as a result of inadequate engineering services cause high financial loss, collapse of surrounding buildings, collapse of roads and sometimes loss of life. In order to prevent collapses, it is of great importance that these deep excavations are modeled as closely as possible to the in-situ situation before construction. With the numerical analyzes to be made, the safety of the excavation, possible collapse risks, etc. and the precautions to be taken (deep excavation systems) should be determined. At the same time, it is extremely important to keep the safety of the excavation under control by taking the necessary field measurements (horizontal displacement, stress, etc.) of deep excavation system during construction. In this way, possible loss of life and financial loss can be prevented by taking precautions in the event of an unexpected movement. In this thesis, it is aimed to analyze a case study by comparing the horizontal displacement values measured by inclinometers in the field with the horizontal displacement values determined as a result of numerical analyzes of the deep excavation system in Gebze Kent Meydanı Metro Station, which is on Gebze-Darıca metro line under construction in Kocaeli. PLAXIS 2D (V21) software, which uses the finite element method, was used in the analysis. There are many different material models for numerical analysis in the literature. Since the project site is rock in this study, numerical analyzes were made using the Mohr-Coulomb and Hoek-Brown material models and field measurements with analysis results were compared. As a result of the analyses, it was seen that the horizontal displacement values determined of the deep excavation system in metro station and the horizontal displacement values measured in the field by inclinometers are compatible with each other.Son yıllarda tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de nüfus yoğunluğundaki artış yer altı yapılarına olan ihtiyacı artırmıştır. Metro istasyonu, tünel vb. gibi yer altı yapılarının yapılmasında derin kazı sistemleri kullanılmaktadır. Son günlerde ülkemizde derin kazıların açılması sırasında meydana gelen göçmelere sıklıkla rastlanmaktadır. Özellikle yetersiz mühendislik hizmetleri sonucunda meydana gelen göçmeler yüksek maddi hasarla birlikte, çevredeki binaların yıkılmasına, yolların çökmesine, kimi zaman da can kayıplarına yol açmaktadır. Göçmelerin engellenebilmesi için derin kazıların, inşaat öncesinde gerçeğe en yakın şekilde modellenmesi büyük önem taşımaktadır. Yapılacak olan sayısal analizler ile kazının güvenliği, olası göçme riskleri vb. belirlenerek alınması gereken önlemler (derin kazı sistemleri) belirlenmelidir. Aynı zamanda inşaat sırasında da derin kazı sistemindeki gerekli saha ölçümlerin (yatay yer değiştirme, gerilme vb.) alınarak kazının güvenliğinin kontrol altında tutulması son derece önemlidir. Böylelikle beklenmedik bir hareket görüldüğünde önlem alınarak olası can kaybı ve maddi hasarların da önüne geçilebilir. Bu tez çalışmasında, Kocaeli’de inşaatı devam etmekte olan ve Gebze-Darıca metro hattında bulunan Gebze Kent Meydanı Metro İstasyonu derin kazı sisteminin sahada inklinometreler aracılığıyla ölçülen yatay deplasman değerleri ile nümerik analizler sonucunda belirlenen yatay deplasman değerleri karşılaştırılarak gerçek bir vakanın çözümlenmesi amaçlanmıştır. Yapılan analizlerde sonlu elemanlar yöntemini kullanan PLAXIS 2D (V21) yazılımı kullanılmıştır. Literatürde nümerik analizler için birçok farklı malzeme modeli bulunmaktadır. Bu çalışmada proje sahası kaya olduğu için Mohr-Coulomb ve Hoek-Brown malzeme modelleri kullanılarak nümerik analizler yapılmış ve saha ölçümleri ile analiz sonuçları karşılaştırılmıştır. Yapılan analizler sonucunda metro istasyonu derin kazı sisteminde belirlenen yatay deplasman değerleri ile inklinometreler aracılığıyla sahada ölçülen yatay deplasman değerlerinin birbiri ile uyumlu olduğu görülmüştür

Effects of fibers geometry and strength on the mechanical behavior and permeability properties of slurry infiltrated fiber concrete (SIFCON)

The use of slurry-infiltrated fiber concrete (SIFCON) has been increasing in recent years. SIFCON is a very good alternative, especially in structural reinforcement processes. In this study, the effects of 2 different steel fibers of normal strength (3D) and high strength (5D) with different geometry and strength properties and polyolefin origin synthetic fiber are examined on the mechanical behavior and capillary water permeability properties of SIFCON. Steel fibers were used in 2 different ratios by volume 4% and 8%, while polyolefin synthetic fiber was used at 4% by volume. The bending strength and splitting tensile strength of SIFCON containing 5D steel fiber are 46.47 MPa and 18.47 MPa, respectively, 4.9 and 2.1 times higher than plain concrete. In addition, the fracture energy of SIFCON containing 5D steel fiber is 20400 N/m, and it is 358 times higher than plain concrete, 1.6 and 3.1 times higher than concrete containing the same amount of 3D fiber and polyolefin synthetic fiber, respectively. The capillary water absorption of SIFCON, which contains 4% synthetic fiber and 8% 3D steel fiber by volume, is 0.121 mm and 0.112 mm, respectively, which is higher than all other mixtures in the study. As a result of the study, higher splitting tensile strength, bending strength and fracture energy values were obtained in concretes containing 5D steel fiber, which have high tensile strength and have better adhesion to concrete due to its geometry. The use of synthetic fibers or high amounts of steel fibers increased the permeability.

Morphological analysis of spatial change of urban form: Case of Duzce city center

Kentler daimî bir değişim ve dönüşüm süreci içerisinde bulunan dinamik bir yapıdadır. Günümüzde yaşadığımız mekânların kentlerin yapısını anlamak, gelişim süreçleri ile morfolojik değişim ve dönüşümünü kavrayabilmek kentin geleceğine dair planlanması, tasarlanması ve kurgulanması aşamalarında doğru kararlar verilebilmesi ve yerinde müdahaleler yapılabilmesi için önemlidir. Bu çalışma kapsamında bir kentin bütünden parçaya tümdengelimsel bir yaklaşım ile incelenerek kentlerin geçmiş, bugün ve gelecekleri hakkında çıkarımlar yapılması amaçlanmıştır. Alan çalışması olarak hem Ankara, İstanbul gibi ana kentlere yakın stratejik bir konumda olması hem de 1999 depremleri gibi büyük depremler yaşamış bir kent olması sebebiyle Düzce kenti seçilmiştir. Çalışmanın yöntem kurgusu, kentsel morfoloji yönteminin üç farklı ölçekte (üst ölçek, orta ölçek ve alt ölçek) kullanılmasına dayanmaktadır. Tez çalışması 3 bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümünde çalışmanın amacı, kapsamı ve yöntemi belirtildikten sonra ilgili kaynakların yer aldığı literatür özeti ile desteklenmektedir. Daha sonra kent, kentsel değişimi etkileyen faktörler, kent morfolojisi ve kent formuna ilişkin kavramsal-kuramsal açıklamaların yer aldığı ikinci bölüm bulunmaktadır. Üçüncü bölüm üç aşamalı bir alan çalışmasını kapsamaktadır. İlk aşaması olarak Düzce kentinin tarihsel gelişim sürecine değinilmekte ve kent formunu önemli ölçüde etkileyen kentsel planlama dönemleri; ikinci imar planı olarak bilinen 1987 planı, deprem sonrası durumun analiz edilmesine olanak tanıyan 2001 yılına ait plan ve güncel kullanılmakta olan 2016 yılına ait imar planları üzerinden üç dönem şeklinde (1987, 2001 ve 2016) irdelenmektedir. Alan çalışmasının ikinci aşaması, kentin ilk yerleşim mahallerinin yer aldığı kent merkezi sınırlarını kapsamaktadır. Üçüncü aşaması ise incelenen alanda en çok değişim yaşanan bölgelerin tarihsel değişimlerinin morfolojik analizlerini kapsamaktadır. Çalışmanın sonunda Düzce'nin kentsel planlama sürecinde kent formundaki değişimler analitik bir biçimde ele alınarak kentin gelecekteki formu için doğal kaynakları gibi sahip olduğu potansiyeller göz önünde bulundurularak öneriler yapılmıştır. Ayrıca, mevcut kaynakları dikkate alınarak günümüzdeki mekânsal kullanımı son dönemlerde hazırlanan imar planları doğrultusunda değerlendirilmiştir.Cities are in a dynamic structure that is in a constant process of change and transformation. Understanding the structure of cities, the development processes, morphological change and transformation of the places we live in today is important for making the right decisions and making on-site interventions in the planning, design and construction stages of the city's future. Within this study, it is aimed to make inferences about the past, present and future of the cities by examining a city from the whole to the parts with a deductive approach. As a field study, Duzce was chosen because it is in a strategic location close to the major cities such as Ankara and Istanbul, and because it is a city that has experienced major earthquakes such as the 1999 earthquakes. The method setup of the study is based on the use of the urban morphology method at three different scales (upper scale, middle scale and lower scale). The thesis work comprises of 3 parts. In the first part, after the purpose, scope and method of the study are stated, the literature summary supports it, including the relevant sources. Then, there is the second part, which includes conceptual-theoretical explanations about the city, the factors affecting urban change, urban morphology and urban form. The third chapter covers a three-stage field study. As the first stage, the historical development process of the city of Duzce is mentioned and the urban planning periods that significantly affect the city form; The 1987 plan, known as the second zoning plan, is analyzed in three periods (1987, 2001 and 2016) based on the 2001 plan, which allows the analysis of the post-earthquake situation, and the 2016 zoning plans currently in use. The second phase of the fieldwork covers the city center boundaries, where the first settlements of the city are located. The third stage includes the morphological analyzes of the historical changes of the regions where the most changes are experienced in the area under study. At the end of the study, the changes in the city form in Duzce's urban planning process were handled analytically and suggestions were made for the future form of the city, considering its potentials such as natural resources. In addition, considering the resources, its current spatial use has been evaluated in line with the zoning plans prepared recently

Kentsel Planlamadaki Değişim ve Dönüşümün Kent Formunun Gelişimine Etkisinin İncelenmesi: Düzce Örneği

Kentler ve kent makroformları dönemsel değişken dinamiklerden etkilenen, form arayış sürecinde, sürekli birdeğişim içinde olan ve bu değişim sonucunda da kendini sürekli yenileyen ve geliştiren canlı organizmalardır.Bu bağlamda kent formları, dış sınır çizgileri ile kentlerin kültürel, ekonomik ve sosyolojik yapıları hakkındabilgi vermektedirler. Ayrıca kent makroformları kentlerin okuma ve incelenmesinde planlayıcı ve tasarımcılarayardımcı olan bir kavram olarak da karşımıza çıkmaktadırlar. Kentler çevresel (iklim, coğrafya, topoğrafya),fiziksel (kent planlamaları, yapı adası düzenlemeleri, yapılaşma düzeni) ve sosyo-ekonomik (nüfus, kültür,yönetim biçimi) faktörlerin etkisinde kent mekânlarına ve dinamiklerine bağlı olarak çeşitli formlarda gelişmegöstererek büyümektedirler. Bu doğal dinamiklere ek olarak kentlerin gelişimini etkileyen diğer bir etken isedeprem, sel, heyelan, kasırga ve tsunami gibi doğal afetlerdir. Kentin gelişimini etkileyen bir doğal afet olarakdepremler, kentlerin sadece fiziksel görünümünü etkilemekle kalmayıp aynı zamanda o kentte yaşayan insanlarınpsikososyal yapılarını, kültürlerini, ekonomik durumlarını ve yasayış biçimlerini de etkilemektedirler. Çalışmadahem stratejik bir konumda olması hem de 1999 yılında geçirmiş olduğu depremler nedeniyle, Düzce kentmakroformunun tarihsel gelişimi incelenmiştir. Araştırmada kentsel değişim ve dönüşüm bağlamında kentmakroformunun gelişimi kent planlamalarının tarihsel süreci içerisinde ele alınarak incelenmiştir. Düzce kentmakroformu; kentsel gelişimde ve kent formunun şekillenmesinde etkili olan ve belediyenin ilk imar planı olarakbilinen 1987 planı, deprem sonrası durumun analiz edilmesine olanak tanıyan 2001 yılına ait plan ve şu an halenkullanılmakta olan 2016 yıllına ait imar planları üzerinden üç dönem şeklinde irdelenmiştir. Çalışmanınmateryalleri imar durumları, haritalar ve uydu görüntülerinden oluşmaktadır. Araştırmada kent makroformunungeçirdiği değişim ve dönüşüm süreçlerinin bu materyaller üzerinden incelenmesi ise çalışmanın yönteminioluşturmaktadır. Kentin süreçlere bağlı olarak oluşan özgün kent formunun ve sürekli değişen kentmakroformunun nasıl oluştuğu ve bununla beraber kent formunda her dönemde farklılık gösteren değişimdinamikleri kentsel planlamalar üzerinden ele alınarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda; deprem öncesi,deprem sonrası ve mevut duruma ait üç farklı dönemin imar planları incelenmiş ve kent formunun organikdokusunun ve karakterinin planlamanın etkisiyle beraber ortaya çıkan tek tipleşme sorunsalı ve buna ek olarakplanlamanın faydaları ortaya konulmuştur.Cities and urban macroforms are affected by the changing dynamics of period, constantly searching for forms and as a result of this change, they are living organisms that constantly renew and develop themselves. In this context, the city forms provide information about the outer boundary lines and the cultural, economic and sociological structures of the cities. In addition, city macroforms appear as a concept that helps planners and designers in reading and analyzing cities. Cities are growing in various forms showing improvements the depending on urban spaces and dynamics under the influence of environmental (climate, geography, topography), physical (urban planning, building arrangements, structuring order) and socio-economic (population, culture, management style) factors. In addition to these natural dynamics, another factor affecting the development of cities is natural disasters such as earthquakes, floods, landslides, hurricanes and tsunamis. As a natural disaster affecting the development of the city, Earthquakes not only affect the physical appearance of cities, but also affect the psychosocial structure, culture, economic status and lifestyles of people living in that city. In this study, both in terms of its strategic location and the earthquakes it suffered in 1999, the historical development of the Düzce urban macraform was examined. In this research, the development of urban macroform in the context of urban change and transformation has been examined within the historical process of urban planning. Düzce urban macroform has been examined in three periods based on the 1987 plan, which is known as the first development plans of the municipality, which is effective in urban development and shaping of the urban form, the 2001 plan, which allows analysis of the post-earthquake situation and development plans of 2016 which are currently in use. Materials of the study consist, development plans, maps and aerial photographs. In this research, the change and transformation processes of the city macroform through these materials constitute the method of the study. How the city's original city form and the ever-changing city macroform formed as a result of the processes, as well as the dynamics of change that differ in the city form in each period were determined through urban planning. In the results of working; the zoning plans of the three different periods before the earthquake, after the earthquake and the current situation were examined and the uniformization problem that emerged with the effect of the organic texture and character of the city form and the benefits of planning were also revealed

Design of Hexapod Walking Robot with Double Scara Legs

Many walking prototypes have one or more degree of freedom leg mechanisms to obtain walking trajectory. Kinematic synthesis of one degree of freedom mechanisms is required to calculate correct links lengths according to desired trajectory. In this study, we designed, controlled, and tested a six-legged walking robot with double scara legs. Two actuators of double scara robot allows us to arrange any trajectory within workspace of our leg design. Three legs of them are working simultaneously to obtain smooth walking on terrain. Each servo motor attached to leg is working independently. Therefore, we can arrange several movements besides walking. Many parts of our walking robot which are necessary for assembly were designed in SolidWorks. These parts were printed by using a Ultimaker 3D printer with PLA material. Servo actuators of robot was controlled by using PWM pins of Arduino Mega microcontroller. We tested our robot using three different leg trajectories such as square, triangle and smooth trajectories. According to our test, we observed that smooth trajectory is the most energy efficient

The effects of robotic and conventional gait training in addition to neurodevelopmental treatment on balance, mobility, and health-related quality of life in patients with stroke

Objective: The aim of this study was to investigate the eects of robotic and conventional gait training in addition to neuro-logic rehabilitation programs based on neuro-developmental therapy (NDT-Bobath) principles on balance, mobility, and quality of life in patients with stroke. Methods: A total of 64 patients with chronic stroke were included in the study. All patients participated in the neurologic rehabilitation program based on NDT-Bobath principles. Thirty-two patients had robotic gait training in addition, whereas the other 32 patients had conventional gait training in addition. After recording the demographic data, the Timed-Up and Go Test, Rivermead Mobility Index, Berg Balance Test, and Nottingham Health Prole were used to assess the balance, mobility, and quality of life. All patients had 30 sessions of NDT-Bobath therapy. In addition to the NDT-Bobath therapy, patients in the robotic gait group participated in total of 15 sessions of robotic gait training, 3 times per week, and the other group had 15 sessions of conventional gait training, 3 times per week. All assessments were repeated after the treatment. Results: There were signicant improvements (p0.05). Conclusions: Both conventional and robotic gait training in addition to NDT-Bobath therapy are eective in the rehabilitation of patients with stroke in terms of balance, mobility, and quality of life, and their application in clinical setting is reliable