DEV SINOVIAL KONDRAMOZIS OLGUSUNDA TOTAL DIZ PROTEZI UYGULAMASI: NADIR BIR OLGU

Giriş: Sinoviyal osteokondromatozis sinoviyal membran, tendon kılıfları ve bursalarda sinoviyal membran metaplazisi sonucu meydanagelen nodüllerin serbestleşmesi ile intraartiküler alanda kartilajinöz veya ossifiye nodüllerin birikimi ile sonuçlanan ve nedeni bilinmeyenbenign bir hastalıktır. Ayrıca nadir de olsa malign transformasyon gösterebileceği bildirilmiş olup tedavisi ve takibi önem taşır. Tedavidekonservatif veya cerrahi yöntemler kullanılır. Bu sunumda sinoviyal osteokondromatozis tanısı alan bir olguyu sunmayı, güncel literatürışığında tartışmayı amaçladık.Olgu Sunumu: 64 yaş, erkek hastaya evre 4 gonartroz tanısıyla total diz artroplastisi planlandı. Hastanın ayakta çekilen AP ve lateral grafilerinde, sağ suprapatellar alanda osteofit dikkatimizi çekti. Bilinen DM ve Hipertansiyon dışında hastalıkları olmayan hastanın ameliyathazırlığı yapıldı.Hasta medial parapatellar ekleme ulaştıktan sonra, suprapatellar alanda en büyüğü 5*5*2 cm boyutlarında yuvarlak şekilli düzgün sınırlıbirkaç adet osteofit görüldü ve tahliye edildi. Operasyon herhangi bir komplikasyon görülmeden tamamlandı.Post op dönemde sorun olmayan hasta taburcu edilip polikliniğe aralıklarla kontrole çağırdı. Poliklinik kontrollerinde diz ağrısının azaldığını, günlük aktivitelerini daha rahat bir şekilde yaptığı tespit edildi.Tartışma: Sinoviyal osteokondromatozisin primer ve sekonder tipi vardır. Primer tipi, çoğunlukla diz, dirsek, omuz ve kalça gibi büyükeklemleri ilgilendiren, monoartiküler tutulum gösterir. Erkeklerde daha sıktır ve yaşamın 3. ve 4. dekadlarında, çok sayıda ve benzer büyüklükte nodüller gözlenir. Sekonder tipi ise daha ileri yaşlarda travma, osteoartrit, osteokondritis dissekans gibi sebeplere ikincil olarakgörülür. Nodüller daha az sayıda, daha büyük ve farklı büyüklüklerde olabilir. Tutulan eklemde ağrı, şişlik, hassasiyet, hareket kısıtlılığı,kilitlenme gibi nonspesifik şikayetlerle karşımıza çıkar. Fizik muayenede efüzyon, krepitasyon, instabilite bulguları, kitle ve ya nodül,kilitlenme eklem hareket açıklığında kısıtlılık ve kas atrofisi gözlenebilir. İlk seçenek direkt grafi olup, özellikle ossifiye olmuş nodüllerdeoldukça faydalıdır. Ossifikasyon gelişmeden önceki evrelerde ise bilgisayarlı tomografi (BT) ve MRG ile lezyonun lokalizasyonu, yapısı vekomşu yapılardaki değişiklikler saptanabilir. Eklem içi serbest cisimlerin çıkarılmasının, ağrı, eklem kısıtlılığında azalma ve eklem dejenerasyonunun progresyonunu önleme açısından olumlu olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Sinoviyal osteokondromatozis tek başınaveya pek çok sebebe sekonder olarak diz ağrısına sebep olabilir. Ayrıca nadir de olsa malign transformasyon gösterebilmesi nedeniyleyakın takip edilmelidir.&nbsp;</p

DÜNYA VE TÜRKİYE ÜNİVERSİTELERİ AKADEMİK PERFORMANSLARININ GENEL BAŞARI KRİTERLERİNE GÖRE VE ALANLAR ÖZELİNDE İNCELENMESİ

Yükseköğretim kurumlarında üretkenlik ve kalite ölçümü son yıllarda değerlendirmede objektif kriterlerin giderek önem kazanmaya başladığı bir araştırma olarak gelişmektedir. Akademik performansa dayalı sıralama sistemleri günümüzde kurumların kendi öz değerlendirmelerini gerçekleştirmelerine duyulan ihtiyaç doğrultusunda, hem diğer kurumlarla kıyaslamalı olarak hem de zaman planları çerçevesinde stratejik planlarını etkileyen veriler sağlayabilmektedir. Nesnel ve ölçülebilir kriterlere dayanan sıralama sistemleri kurumların mevcut konumunu, hedeflerini ve bu ikisi arasındaki mesafeyi tespit edebilmesi, böylece kendini geliştirme adına stratejik yol haritası çıkarabilmesi aşamalarında önemli bir ihtiyaca cevap vermektedir. Bu ihtiyaç doğrultusunda da literatür bibliometri (bibliometrics) ve bilimmetri (scientometrics) gibi yeni alanlar gelişim göstermektedir. Geçtiğimiz dört yılda URAP ulusal ve global düzeyde üniversite sıralama sistemleri geliştirilmiş ve bu geliştirmeyi bilimsel araştırma faaliyetleri çerçevesinde yürüterek geliştirilen sıralamaların nesnelliğini ve ölçülebilirliğini korumuştur. Bu proje, bilimsel zeminde daha önce geliştirilmesine başlanan akademik performans ölçüm ve sıralama sistemi çalışmasını alanda son yıllarda ortaya çıkan yöntemleri kullanarak genişletmeyi ve gerçekleştirilen çalışmaları bilimsel çıktıya dönüştürmeyi amaçlamaktadır

Frequency of frontotemporal dementia-related gene variants in Turkey

Just as its clinical heterogeneity, genetic basis of Frontotemporal dementia (FTD) is also diverse and multiple molecular pathways are thought to be involved in disease pathogenesis. In the present study, FTD-related genes were evaluated in a Turkish cohort of 175 index FTD patients with a gene panel including GRN, MAPT, TARDBP, FUS, CHMP2B and VCP genes. Potential genetic associations were prospected in 16 patients (9.1%); five variants (p.(Gly35Glufs) and p.(Cys253Ter) in GRN; p.(Arg95Cys) in VCP; p.(Met405Val) in TARDBP and p.(Pro636Leu) in MAPT) were classified as pathogenic (P) or likely pathogenic (LP), in four familial and one sporadic patients. Three novel variants in MAPT, CHMP2B and FUS were also identified in familial cases. The most common pathogenic variants were observed in the GRN gene with a frequency of 1.14% (2/175) and this rate was 4.57% (8/175), including variants of uncertain significance (VUS). In this study with the largest cohort of Turkish FTD patients, GRN and MAPT variants were identified as the most common genetic associations; and rare causes like VCP, TARDBP, CHMP2B and FUS variants are recommended to be considered in patients with compatible clinical findings. (C) 2021 Elsevier Inc. All rights reserved

Which prognostic marker is responsible for the clinical heterogeneity in CLL with 13q deletion?

Background: Deletion of 13q14 [del(13q)] is the most common cytogenetic change (50%) in chronic lymphoblastic leukemia (CLL), and it is a good prognostic factor if it is detected as a sole aberration by FISH. However, it is observed the clinical course of CLL cases with del(13q) are quite heterogeneous and the responsible for this clinical heterogeneity has not been established yet. Some investigators suggest type II deletion (include RB1 gene) is associated with more aggressive clinical course. Also, it is suggested that the deletion burden and the deletion type have a prognostic effect. In this study, we aimed to investigate the effect of RB1 gene deletion, deletion burden and deletion type on overall survival (OS), disease stage and time to first treatment (TTFT) in patients with isolated del(3q). Sixty eight cases, detected isolated del(13q) were included in the study. Also, RB1 deletion was analyzed from peripheral blood of them using FISH

TAM SAYILI PROGRAMLAMA MODELİ İLE OTOBÜS ÇİZELGELEME OPTİMİZASYONU VE UYGULAMASI

Mühendislikte Yeni Teknolojile

Clinical and Demographic Characteristics and Two-Year Efficacy and Safety Data of 508 Multiple Sclerosis Patients with Fingolimod Treatment

Introduction: Fingolimod is the first oral immunomodulatory treatment used as secondary care therapy in the treatment of multiple sclerosis for the last 10 years. The objective of our study is to reveal the experiences of the first generic fingolimod active ingredient treatment in different centers across Turkey. Method: The first generic fingolimod efficacy and safety data of patients followed-up in 29 different clinical multiple sclerosis units in Turkey were analyzed retrospectively. Data regarding efficacy and safety of the patients were transferred to the data system both before the treatment and on the 6th, 12th and 24th month following the treatment. The data were analyzed using the IBM SPSS 20.00. P value of <0.05 was considered to be statistically significant. Results: A total of 508 multiple sclerosis patients, 331 of whom were women, were included in the study. Upon comparing the Expanded Disability Status values before and after the treatment, a significant decrease was observed, especially at month 6 and thereafter. Since bradycardia occurred in 11 of the patients (2.3%), the first dose had to be longer than 6 hours. During the observation of the first dose, no issues that could prevent the use of the drug occured. Side effects were seen in 49 (10.3%) patients during the course of fingolimod treatment. Respectively, the most frequent side effects were bradycardia, hypotension, headache, dizziness and tachycardia. Conclusion: The observed results regarding efficacy and safety were similar to clinical trial data in the literature and real life data in terms of the first equivalent with fingolimod active ingredient