Türkçe edebiyatta kolektif belleğin yansımaları

Ankara : Türk Edebiyatı Bölümü, İhsan Doğramacı Bilkent Üniversity, 2012.Thesis (Master's) -- Bilkent University, 2012.Includes bibliographical references leaves 97-99.In this study, entitled “Reflections of Collective Memory in Turkish Literature”, I argue that literary texts, specifically narratives, can function as a means of collective memory, and I take up the task of explaining how these texts reveal different aspects of collective memory. In order to ground this claim, I first present a survey of various ways in which collective memory has been conceptualized, and then settle the definition of collective memory that will be referred to throughout the study. In the second chapter, I explicate the relationship between collective memory and narrative by appeal to Jan Assmann's three-fold characterization that concern the narrativeness of figures of memory. I relate this three-fold characterization of memory figures, which consists of a concrete reference to time and place, a concrete reference to a group, and an independent capacity for reconstruction, to the constructive elements of literary texts. One possible answer to the question of how literary texts function as grounds on which memory unfolds is discussed in the third chapter, “Reading the Memory: A Methodological Attempt”. In this chapter, demonstrating why a literary text by its very nature is methodological, the need for a metamethod is called for, for further literary analyses. The metamethod, taking the ways in which narratives are formed and conveyed as objects of analysis, focuses directly on how, namely the method by which, literary texts adapt as memory narratives. In the fourth chapter, three narratives of Turkish literature, Istanbul Was a Fairy Tale (Mario Levi), The Encounter (Markar Esayan), and The Reflection (Seyit Alp) are analyzed as examples of how literary texts could relate to collective memory in various ways. These texts, as subjects of the literary analyses run in this study, demonstrate the reflections of collective memory in Turkish literature.Aranyosi, Ezgi UlusoyM.S

Thrombocytopenia in neonates: causes and outcomes

Yaşamla bağdaşan herhangi bir gestasyonel haftada doğan tüm yenidoğanlarda trombosit sayısının <150.000/mm³ olması trombositopeni olarak tanımlanmaktadır. Trombositopeni yenidoğan döneminde en sık görülen hematolojik bozukluklardan biridir. Yapılan çalışmalarda tüm yenidoğanlarda trombositopeni prevalansı %1-5 olarak bildirilmektedir. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerindeki yenidoğanların ise %22-35'ini etkilemektedir. Trombosit tüketiminin artması, yapımın azalması, sekestrasyonun artması veya bunlardan herhangi birinin kombinasyonu sonucu gelişebilen trombositopenide erken dönemde tanı konularak trombositopeniye yol açan faktörün ortadan kaldırılması, komplikasyonların ve mortalite riskinin azaltılması açısından önem taşımaktadır. Yenidoğan servisinde ve yenidoğan yoğun bakımda yatmış olan yenidoğanlarda trombositopeni nedenlerini belirleyerek önlenebilecek etkenlerin ortadan kaldırılmasıyla trombositopeni sıklığının azaltılması ve trombositopenik yenidoğanlarda tedavi ve klinik izlem sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanan bu çalışma retrospektif olarak düzenlenmiştir. İncelenen 3515 yenidoğanda trombositopeni prevalansı tüm yenidoğanlarda % 3,8 ( term bebeklerde %1,3, premature bebeklerde %12 ) yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatan hastalarda ise % 12 bulunmuş olup sepsis ve İUGR başlıca trombositopeni nedenleri olarak tespit edilmiştir. Yıllara göre yenidoğanlarda trombositopeninin dağılımına bakıldığında 2008'de % 5,3 ile en sık görüldüğü, 2011'e doğru azaldığı ve 2011'de % 2,4'e gerilediği saptanmıştır. Trombositopeni nedenlerinin dağılımı incelendiğinde ise 2007 - 2009 yılları arasında sepsis en sık nedeni oluştururken 2010 yılında IUGR'a, 2011 yılında ise metabolik hastalıklara, ilaca ve asfiksiye bağlı trombositopeninin ön plana çıktığı gözlenmiştir. Trombositopeninin ortanca ilk saptanma günü 1. gün, nadir trombosit sayısı 3. gün, düzelme zamanı ise 10. gün olarak bulunmuştur. Ortanca trombosit sayısı 52.000/mm³ tür. Ağır trombositopeni ( 50.000/mm³ ) yenidoğanların %26'sında izlenmiş, trombositopenik yenidoğanların %11'inde patolojik kanama gelişmiştir. İntrakranial kanama oranı % 5,9 idi ve tümünün premature bebeklerde olduğu görüldü. Trombositopeninin ağırlığı ile patolojik kanamalar anlamlı olarak artmıştı. Mekanik ventilasyondaki hastalarda ağır trombositopeni oranı anlamlı yüksekti. Yenidoğanların % 33'üne trombosit suspansiyonu verilmişti. Trombosit süspansiyonu verilenlerde mortalite oranı daha fazlaydı. Hastaların %93'ünde trombositopeni düzelmiş, % 4'ünde devam etmiş, % 3 olgu ise kaybedilmişti. Hiçbir olguda trombositopeni nedeniyle ölüm görülmedi. Sonuç olarak yenidoğan servisimizde ve yenidoğan yoğun bakım ünitemizde yatan yenidoğanlarda yıllara göre trombositopeni sıklığının azaldığı ve trombositopeni nedenlerinin dağılımının değiştiği görülmüştür. Bu çalışma önlenebilir nedenlerin azaltılmasıyla trombositopeni sıklığının düşürülebileceğini ve buna bağlı olarak trombositopeniye ve trombosit suspansiyonu kullanımına bağlı gelişebilecek komplikasyon ve risklerin azaltılabileceğini göstermiştir.  Neonatal thrombocytopenia is defined as a platelet count <150,000/mm³ in any neonate of a viable gestational age. Thrombocytopenia is one of the most common hematologic abnormality in the neonatal period. This study which is purposed to decrease prevalence of thrombocytopenia by eliminating preventable factors and to determine the treatment and clinical outcomes of neonates with thrombocytopenia, in the neonates admitted to neonatal service and neonatal intensive care unit, is designed as a retrospective study. In 3515 neonate the thrombocytopenia prevalence is found 3.8 % of all neonates ( 1.3 % in terms, 12% in preterms) and 12 % in those admitted to the neonatal intensive care unit. Sepsis and IUGR are found as the most common causes of thrombocytopenia. The analysis of the prevalance of thrombocytopenia according to years revealed that the highest prevalence was in the year 2008 by 5.3 % , and the lowest prevalance was in the year 2011 by 2.4%. When the caues of thrombocytopenia were analysed, it is seen that sepsis was the most common reason between years 2007-2009, whereas IUGR took place in 2010. On the other hand, thrombocytopenia caused by metabolic disorders, drugs and asfixia was more common in 2011. The median day of determination of thrombocytopenia was found as 1st posnatal day, median nadir platelet count was found as 3rd day, median improvement day was found as 10th day. Median platelet count was 50,000/mm³. Severe thrombocytopenia was found in 26 % of neonates and %11 of thrombocytopenic neonates had major hemorrhage. Intracranial hemorrhage ratio was 5.9 % and all of these patients were preterm. The incidence of hemorrhage increased with severity of thrombocytopenia. Severe thrombocytopenia was significantly higher in mechanically ventilated neonates. Platelet transfusion was given to 33% of neonates and the mortality rate was increased in these neonates. Thrombocytopenia improved in 93 % of patients and persisted in %4 of patients. Death occurred in 3% of neonates with thrombocytopenia but the causes of death in those patients were not attributable to thrombocytopenia. In conclusion, we found that the prevalance of thrombocytopenia decreased significantly during recent years and the distribution of causes of thrombocytopenia according to years changed in our neonatal service and neonatal intensive care unit. This study shows that rate of thrombocytopenia can be lowered by eliminating prevantable factors of thrombocytopenia in neonates and as a result, complications and risks of thrombocytopenia and platelet transfusion can be decreased

A Study on the Impact of Industry 4.0 on Automotive Sector in Turkey

Endüstri 4.0, bütün dünyada sanayi devriminin günümüzde geçirdiği son önemli devrimi simgelemektedir. Teknolojik gelişmenin ve iletişim teknolojilerinin gelişimi, robotik üretim ile birleşerek, üretim anlayışına yeni bir imkan getirmiştir. Endüstri 4.0 teknolojisi, üretim ve imalat açısından düşük maliyet ve yüksek verimlilik sağlayarak, gerek ülkelere gerekse işletmelere ekonomik gelişme ve kalkınma getirecektir. Bu noktada çalışmanın amacı, Türkiye’nin otomotiv sektörünün endüstri 4.0’dan nasıl etkileneceği ve endüstri 4.0’dan beklentiler ve öngörüler üzerine bir inceleme yapmaktadır. Dolayısıyla çalışmada endüstri 4.0’ın Türkiye’deki otomotiv sektörüne getirileri ve sağlayacağı imkanları üzerine bir derleme yapılmıştır. Endüstri 4.0’ın yeni bir araştırma konusu olması nedeniyle, çalışma niteliksel boyutta gerçekleşmiştir. Diğer yandan, çalışmanın derleme sonuçları ile gerek literatüre gerekse sektöre faydalı bilgiler sağlayacağı düşünülmektedir.Industry 4.0 symbolizes the last important revolution of the industrial revolution in the world today. The development of technological development and communication technologies, combined with robotics production, has brought a new opportunity to production. Industry 4.0 technology will bring economic development and development to both countries and businesses by providing low cost and high efficiency in production and manufacturing. The aim of the study at this point, how to be affected by Turkey's automotive industry, 4.0 and 4.0 from industry expectations and predictions is to do a review on it. Thus, industry 4.0 The study brings to the automotive sector in Turkey and will provide opportunities were made on a compilation. Since Industry 4.0 is a new research topic, the study was realized in a qualitative manner. On the other hand, it is thought that the study will provide useful information for both the literature and the secto

Ulusalcılık: Türkiye'de sol milliyetçiliğin son tezahürü

108 pagesBu tez, tarihi ve teorik bir çerçeve çizerek ulusalcılığın önceki hareketler ile birleştiği ve ayrıldığı noktaları saptamayı ve temel önermelerini belirlemeyi hedeflemektedir. 20. yüzyılın ilk yıllarında stratejik ve taktik nedenler ile ortaya atılan ulusal bağmsızlıkçılık fikri ve dekolonizasyon döneminde sosyalizmi bağımsızlık ve kalkınma stratejisi olarak kabul eden hareketlerin etkisiyle Türkiye'de de birçok grup sosyalizm ve milliyetçiliği bağdaştırmaya çalışmıştır. 1990'lı yılların başında gelişen ve Adalet ve Kalkınma Partisi'nin (AKP) iktidar olması ile hız kazanan ulusalcılık, Türkiye'de milliyetçiliği sol söylem ile bağdaştırma girişiminde bulunan hareketlerin son tezahürüdür. Tezin birinci bölümünde milliyetçiliğin sosyalizm ile birlikte ele alınışının teorik altyapıları incelenmiş, ikinci bölümde dünyadaki bu girişimlerin Türkiye'deki yansımaları araştırılmış ve üçüncü bölümde temel önermeleri üzerinden yola çıkılarak ulusalcılığın özellikle 1960'larda yoğunlaşan bu girişimlerin güncel bir tezahürü olduğu, ancak küreselleşme ve çeşitli güncel sorunların etkisiyle önceki hareketlere gore milliyetçiliğe daha yakınlaştığı, kimi zaman zenofobik bir söylem sarfedebilen ve ulus-devletin korunmasını hedefleyen bir harekete dönüştüğü sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Sözcükler: Sol Milliyetçilik, Ulusalcılık, Kemalizm, Anti-Emperyalizm, Sosyalizm, Üçüncü DünyacılıkThis thesis presents a theoretical and historical framework for ulusalcılık and attempts to reveal main proposals of ulusalcılık in order to analyze the convergences and divergences with the previous movements in Turkey. With the influence of the thesis of national independence put forward in the early 20th century for tactical and strategic reasons and political movements referring to socialism for independence and development in the decolonization period, various groups in Turkish left tried to reconcile socialism with nationalism and formulate a way of development peculiar to Turkey. Ulusalcılık which emerged in the late 1990s and accelerated after the AKP (Justice and Development Party) came to power, can be regarded as the recent resurgence of the attempts to associate nationalism with leftist discourse in Turkey. After analysis of theoretical roots that led to the attempts to reconcile nationalism with socialism in the first chapter; the reflections of these attempts in Turkish politics in the second chapter and the basic proposals of ulusalcılık in the third chapter, the thesis concludes that ulusalcılık can be regarded as the recent form of the attempts to reconcile socialism with nationalism which initially appeared in the 1960s. However, with the influence of globalization and several current issues, it has transformed into a nationalist movement which can be at times xenophobic and which strives for sustaining the nation-state Key Words: Left Nationalism, Ulusalcılık, Kemalism, Anti-Imperialism, Socialism, Third Worldis

Rifampicin-Resistant Mycobacterium bovis BCG Strain Isolated From an Infant With NEMO Mutation

WOS: 000355774200014PubMed ID: 26167828It is well known that disseminated Mycobacterium bovis BCG infection is developed after BCG vaccination in infants with congenital cellular immune deficiencies such as mutations in genes along the interleukin (1)-12/interferon (IFN)-gamma pathway and mutations in nuclear factor-kB essential modulator (NEMO). In this report, a rifampicin-resistant M.bovis BCG strain isolated from an infant with NEMO defect was presented. An 8-month-old male infant with NEMO defect admitted to the pediatric outpatient clinic of our hospital with fever, generalized lymphadenopathy and hepatosplenomegaly. Microscopic examination of the smears, prepared from lymph node and liver biopsy specimens revealed abundant amount (3+) of acid-fast bacilli (AFB). Rifampicin-susceptible Mycobacterium tuberculosis complex (MTC) was detected by real-time PCR (GeneXpert MTB/RIF; Cepheid, USA) in the samples. The growth of mycobacteria was determined on the 20th day of culture performed in MGIT960 system (Becton Dickinson, USA). The isolate was identified as M.bovis BCG by GenoType MTBC kit (Hain Lifescience, Germany) and defined as M.bovis BCG [SIT 482 (BOV_1)] by spoligotyping. In the primary anti-tuberculosis drug susceptibility test performed by MGIT960 system, the isolate was found susceptible to rifampicin (RIF), isoniazid (INN), streptomycin (STM) and ethambutol (EMB). Then anti-tuberculosis treatment was started to the patient. However, the patient at the age of 2 years, re-admitted to the hospital with the complaint of hepatosplenomegaly. Smear of spontaneously draining abscess material obtained from subcutaneous nodules revealed intensive AFB positivity (3+) once again. In the present instance RIF-resistant MTC was detected with GeneXpert system in the specimen. The growth of mycobacteria was determined on the 13th day of culture and isolate was identified as M.bovis BCG. The present isolate was found susceptible to INN, STM and EMB but resistant to RIF. A mutation in the rpoB gene (codon 531, S531L) associated with RIF resistance was detected by using the partial sequencing of the rpoB gene. Patient died due to disseminated bovis BCG infection and multiple organ failure. To our knowledge, there are only six RIF-resistant M.bovis BCG strains isolated from patients in the literature. However, this is the first RIF-resistant M.bovis BCG strain isolated from a NEMO-deficient patient

NEMO Mutasyonlu Bir Bebekten İzole Edilen Rifampisine Dirençli Mycobacterium bovis BCG Suşu

It is well known that disseminated Mycobacterium bovis BCG infection is developed after BCG vaccination in infants with congenital cellular immune defi ciencies such as mutations in genes along the interleukin (IL)-12/interferon (IFN)-;amp;#947; pathway and mutations in nuclear factor-kB essential modulator (NEMO). In this report, a rifampicin-resistant M.bovis BCG strain isolated from an infant with NEMO defect was presented. An 8-month-old male infant with NEMO defect admitted to the pediatric outpatient clinic of our hospital with fever, generalized lymphadenopathy and hepatosplenomegaly. Microscopic examination of the smears prepared from lymph node and liver biopsy specimens revealed abundant amount (3+) of acid-fast bacilli (AFB). Rifampicin-susceptible Mycobacterium tuberculosis complex (MTC) was detected by real-time PCR (GeneXpert MTB/RIF; Cepheid, USA) in the samples. The growth of mycobacteria was determined on the 20th day of culture performed in MGIT960 system (Becton Dickinson, USA). The isolate was identifi ed as M.bovis BCG by GenoType MTBC kit (Hain Lifescience, Germany) and defi ned as M.bovis BCG [SIT 482 (BOV_1)] by spoligotyping. In the primary anti-tuberculosis drug susceptibility test performed by MGIT960 system, the isolate was found susceptible to rifampicin (RIF), isoniazid (INH), streptomycin (STM) and ethambutol (EMB). Then anti-tuberculosis treatment was started to the patient. However, the patient at the age of 2 years, re-admitted to the hospital with the complaint of hepatosplenomegaly. Smear of spontaneously draining abscess material obtained from subcutaneous nodules revealed intensive AFB positivity (3+) once again. In the present instance RIF-resistant MTC was detected with GeneXpert system in the specimen. The growth of mycobacteria was determined on the 13th day of culture and isolate was identifi ed as M.bovis BCG. The present isolate was found susceptible to INH, STM and EMB but resistant to RIF. A mutation in the rpoB gene (codon 531, S531L) associated with RIF resistance was detected by using the partial sequencing of the rpoB gene. Patient died due to disseminated bovis BCG infection and multiple organ failure. To our knowledge, there are only six RIFresistant M.bovis BCG strains isolated from patients in the literature. However, this is the fi rst RIF-resistant M.bovis BCG strain isolated from a NEMO-defi cient patient.İnterlökin (IL)-12/interferon (IFN)-? yolaklarında yer alan genlerdeki mutasyonlar ve nükleer faktör kappa-B temel modülatörü (Nuclear factor-kB Essential Modulator; NEMO) mutasyonları gibi konjenital hücresel immün yetmezliği olan bebeklerde BCG aşısından sonra yaygın Mycobacterium bovis BCG enfeksiyonlarının geliştiği bilinmektedir. Bu raporda, NEMO defektli bir bebekten izole edilen rifampisine dirençli M.bovis BCG suşunun irdelenmesi amaçlanmıştır. NEMO defektli 8 aylık bir erkek bebek, ateş, yaygın lenfadenopati ve hepatosplenomegali semptomlarıyla hastanemizin pediatri kliniğine getirilmiştir. Hastanın lenf nodu ve karaciğer biyopsisi örneklerinden hazırlanan yaymanın mikroskopik incelemesinde yoğun olarak (3+) aside dirençli boyanan basil (ARB) pozitifl iği saptanmıştır. Gerçek zamanlı PCR (GeneXpert MTB/RIF; Cepheid, ABD) ile örneklerde rifampisine duyarlı Mycobacterium tuberculosis kompleks (MTC) varlığı tespit edilmiştir. Örneklerin MGIT960 (Becton Dickinson, ABD) besiyerinde yapılan kültürlerinde 20. günde üreme saptanmış ve izolat GenoType MTBC kiti (Hain Lifescience, Almanya) ile M.bovis BCG ve spoligotiplendirme ile M.bovis BCG [SIT 482 (BOV_1)] olarak tanımlanmıştır. MGIT960 sisteminde yapılan primer antitüberküloz ilaç duyarlılık testlerinde izolat rifampisin (RIF), izoniyazid (INH), streptomisin (STM) ve etambutol (EMB)’e duyarlı bulunmuş ve hastaya antitüberküloz tedavi başlanmıştır. Hasta 2 yaşında yeniden hepatosplenomegali yakınmasıyla başvurmuş ve deri altındaki nodüllerden direne olan apse materyalinden hazırlanan yaymada yine ARB pozitifl iği (3+) saptanmıştır. Örnekte GeneXpert ile RIF’e dirençli MTC tespit edilmiş; örnekten yapılan kültürde 13. günde üreme saptanmış ve izolat M.bovis BCG olarak tanımlanmıştır. Duyarlılık testinde izolatın INH, STM ve EMB’e duyarlı, ancak RIF’e dirençli olduğu tespit edilmiştir. Yapılan DNA dizi analizinde rpoB geninin 531. kodonunda RIF direnciyle ilişkili S531L mutasyonu saptanmıştır. Hasta yaygın BCG bovis enfeksiyonu ve çoklu organ yetmezliğine bağlı olarak kaybedilmiştir. Ulaşılabildiği kadarıyla literatürde RIF’e dirençli M.bovis BCG suşunun izole edildiği sadece altı olgu bildirimi mevcuttur. Buna karşın sunduğumuz izolat, NEMO defekti olan bir hastadan izole edilen ilk RIF’e dirençli M.bovis BCG suşudur